Η άλλη οπτική γωνία του Αυτονομιακού Αγώνα

Του Παναγιώτη Μπάρκα

Θεωρώ σημαντικό το γεγονός που κάποιοι θυμήθηκαν να υπενθυμίσουν το ιστορικό γεγονός της έναρξης του αγώνα Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου.

Προσωπικά πιστεύω ότι η ιστορική μνήμη αποτελεί ένα αναφαίρετο εθνικό δικαίωμα που πρέπει να επισημοποιηθεί!

Είπα επίσης ότι θεωρώ σημαντικό το γεγονός υπενθύμισης της ιστορικής επετείου της έναρξης ή της επισημοποίησης του Αυτονομιακού Αγώνα του 1914. Εντοπίζω τη σημασία στα γεγονότα εκμηδενισμού κάθε εθνικού κοινοτικού ιστού από μέρος των αλβανικών αρχών με συνεργούς τους «Βορειοηπειρώτες», που ακολούθησαν μετά το θάνατο Κατσίφα!

Ασφαλώς και δεν έχω κανένα δικαίωμα να ενταχτώ κατά όσων σκέφτονται, θέλουν και απαιτούν την επικαιροποίηση ή την ενεργοποίηση με διάφορους τρόπους του ιστορικού αυτού γεγονότος! Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός!

Εκείνο που εγώ θέλω να επισημάνω είναι ότι: 

• Το αυτονομιακό κίνημα ξεκίνησε, αναπτύχθηκε και ολοκληρώθηκε εδώ στον τόπο μας, αυτόν τον τόπο που εγκατάλειψαν γενικώς όλοι οι Βορειοηπειρώτες. Η έδρα της κυβέρνησης ήταν το Αργυρόκαστρο, το Γεωργουτσάτι και το Δέλβινο
• Οι μεγάλοι ηγέτες του κινήματος είχαν όραμα, εφόδια και ήταν έτοιμοι για κάθε θυσία.
• Τον Γιώργο Ζωγράφο και τον Βαγγέλη Δούλη λχ (Και δεν μιλάω για τους μητροπολίτες Κορυτσάς και Αργυροκάστρου) δεν κατάφεραν να τους σταματήσουν για να ηγηθούν του κινήματος, ούτε το πόστο του Υπουργού Εξωτερικών που προ κατείχε ο πρώτος και ούτε οι υψηλές στρατιωτικές θέσεις ο δεύτερος , ούτε οι απειλές του πρωθυπουργού Βενιζέλου, ούτε η οικονομική άνεση και η επιχειρηματικότητά τους!!!
• Τους Βορειοηπειρώτες δεν σταμάτησε στον αγώνα τους με ηγέτες τέτοιες υψηλές προσωπικότητες, ούτε η παμπεσιά του Πρωθυπουργού Βενιζέλου, ο οποίος έδωσε μόνο το ένα τέταρτο του χρηματικού ποσού που είχε υποσχεθεί για τον Αγώνα, απαγόρευσε τον ανεφοδιασμό με όπλα του Αγώνα από τα Ιωάννινα, κήρυξε ανυπόταχτους εκατοντάδες Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού που δεν δέχτηκαν να εισακούσουν στην εντολή Βενιζέλου προς ικανοποίηση των συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων, για υποχώρηση από τα εδάφη της Βορείου Ηπείρου, και αψηφώντας κάθε απειλή, υποστήριξαν ένοπλα τον Αγώνα.
• Οι Έλληνες αρχηγοί του Αγώνα δεν λύγησαν όταν ο Βενιζέλος τους έκοψε τις τηλεγραφικές επικοινωνίες και μια βδομάδα μετά την έναρξη του Αγώνα , 24.02. 1914 απόκλεισε τον Αγώνα από τη μόνη πηγή ανεφοδιασμού, το λιμάνι των Αγίων Σαράντα. Αναγκάστηκε όμως ο Βενιζέλος να υποχωρήσει μετά το παρακάτω τηλεγράφημα του Γ. Ζωγράφου από το Αργυρόκαστρο. «Η δυστυχής εγκαταλελειμμένη Ήπειρος, εγνώριζεν ήδη ότι εν τη απεγνωσμένη αυτής αμύνη, αμέτοχος ήθελε παραστή η επίσημος Ελλάς. Αμέτοχος, αλλ’ ούχι αντίπαλος…. Δια παντός όμως μέσου παρεμποδίζεται νυν ο αγών ημών. Τας κινήσεις, τα μέτρα μας, όλα (τα) παραλύουν αι Ελληνικαί Αρχαί. Δεν επιτρέπουσι την εις Ήπειρον μετάβασιν (των) δυνάμεων να συνδράμωσιν ημάς. Απαγορεύουσι την χρήσιν των τηλεγραφικών γραμμών, την έλευσιν οπλιτών, την συλλογήν και αποστολήν εράνων, και μέσων αμυντικών. Δια παντός τέλος μέσου παρεμποδίζεται η οργάνωσις της αμύνης. Διαμαρτρυρόμεθα εναντίον της στάσεως, ήτις συν τη ελευθερία, και τη υπάρξει των καταδικασθέντων πληθυσμών, εκθέτει εις κινδύνον και την τιμήν της Ηπείρου».

Λίγους μήνες αργότερα ο Αγώνας πέτυχε! Και τότε ο Βενιζέλος έσπευσε να κηδεμονεύσει τις διαβουλεύσεις με τον Εξωτερικό παράγοντα για την υπογραφή του πρωτοκόλλου της Αυτονομίας, διότι δεν ήθελε με τίποτε οι Βορειοηπειρώτες να ξεπερνούσαν τις νέες γραμμές υποταγής που ετοίμαζαν οι Μεγάλες δυνάμεις!
Λοιπόν, όσοι οραματίζονται κάτι από κείνες τις ένδοξες εποχές, όχι απλώς θα πρέπει να ελέγξουν αν έχουν στόχους, πραγματικούς εθνικούς στόχους. Αν βλέπουν στον ορίζοντα ηγέτες, πραγματικούς εθνικούς ηγέτες ή και ώριμες καταστάσεις !!! Αν είναι έτοιμοι αυτοί να συγκρουστούν με το δικό μας εθνικό εσωτερικό κατεστημένο, δλδ με τον εαυτόν τους, με το εθνικό κέντρο, με τον αλβανικό και διεθνή παράγοντα.
Δεν είναι !!! Εκείνο που ξέρουν καλά είναι να μην έχουν στόχους. Κάτι που τους εξασφαλίζει τη δυνατότητα να τους βάζουν γι΄αυτό στην αγκάλη οι ελληνικές μας διπλωματικές αρχές στην Αλβανία. Να καλύπτουν το κενό τους, ή και για να πετύχουν κάποια αξίωση σε προσωπικό επίπεδο, με το να εξυπηρετούν τυφλά τα πολιτικά κόμματα και πολιτικές σκοπιμότητες στην Ελλάδα. Να εξυπηρετούν τον αλβανικό παράγοντα διότι μόνο εκείνος μπορεί να τους εξασφαλίσει την πολιτική καριέρα και την οικονομική κονόμα!!

Στο πλαίσιο αυτό, οι ισχυρισμοί για την ενεργοποίηση των μεγάλων ιστορικών μας ιδανικών, αποτελούν αερολογίες που στρέφονται εναντίον εκείνων των ελάχιστων Ελλήνων που αποφάσισαν να μείνουν εδώ! Το ίδιο μήνυμα μεταφέρει και το γεγονός ότι τα πάντα που έχουν σχέση με τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, την ιστορία του, τον πολιτισμό του, τα έχουμε μεταφέρει όλα στον ελλαδικό χώρο και κοροϊδεύομε ο ένας τον άλλον ότι απ΄ εκεί παράγομε εθνικό έργο ωφέλιμο για τη Βόρειο Ήπειρο όταν γνωρίζομε πώς κάθε προσπάθεια λιώνει σαν το κερί μόλις έρθει σε επαφή με τον αλβανικό Ήλιο. (Αϊντε ρίξτε μια ματιά πώς κατέλεξαν οι Βουλιαράτες…. σήμερα.) Ασφαλώς δεν βοηθούν και διαβρώνουν τους εθνικούς στόχους η αφθονία πανηγυριών, διότι τα λέει όλα η μαύρη πέτρα ριγμένη πίσω στον τόπο μας. (Ήμαστε η μόνη κοινότητα στον Ελλαδικό χώρο με τόσα πολλά πανηγύρια, που δήθεν τονώνουν την πολιτιστική παράδοση – απλώς αποφεύγουμε την πραγματική παράδοσή μας αναλωνόμενοι σε τυποποιημένες «παραδόσεις» Οι μόνοι με τόσους πολλούς συλλόγους που εργάζονται δήθεν για το εθνικό χρέος, αλλά που δεν έχουν κανένα έργο, οι οποίοι όμως σύντομα θα ξεπεράσουν κατά πολύ τον αριθμό των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία).
Υπό το σκεπτικό αυτό, καλύτερα λέω να μη διεκδικούμε την ενεργοποίηση των μεγάλων εθνικών ιστορικών υποθέσεων. Ας ανατρέξουμε στην διεκδίκηση και σεβασμό του δικαιώματος να ζούμε ελεύθεροι και δημοκρατικά. Ας διεκδικήσουμε να απαλλαγούμε πρώτα από τα δικά μας καρφιά που βλέπουν την επιβίωσή τους στον κάρφωμα δικών μας ως τον καλύτερο τρόπο εξουδετέρωσης κάθε αξίας και κάθε ικανότερου Έλληνα απ΄ αυτούς. Ας τρέξουμε όλοι να κατοχυρώσουμε τις περιουσίες μας, να έχουμε καλύτερα βιβλία και παιδεία για τα παιδιά μας, να έχουμε ρεύμα, νερό, τάξη, ασφάλεια, ισότιμη αντιμετώπιση στη δικαιοσύνη, ισότιμη μετοχή στο κράτος και την διοικηση. Να απαλλαγούμε από τους ανθρώπους του κράτους που μας νιώθουν απροστάτευτους και μας βάζουν πρόστιμα στο όνομα του κράτους, για να μας εξαναγκάσουν για προσωπικά κόμιστρα. Να πετύχουμε λοιπόν το σύγχρονο όραμα αυτονομίας και δημοκρατίας. Μπορούμε πλέον να αξιοποιήσουμε γι΄αυτό την κάρτα ότι ήμαστε η κοινότητα εμπροσθοφυλακή της Αλβανίας προς την Ε. Ένωση. Να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας ως Ευρωπαίοι πλέον πολίτες !!!

Όπως επίσης, μπορούμε να διατυπώσουμε με δύναμη την αρχή που μας εξασφαλίζει το ιστορικό μας αναφαίρετο κεκτημένο δικαίωμα, ότι κάθε αλλαγή στατουσκβό στην περιοχή δεν μας αφήνει αδιάφορους και πρέπει να μας υπολογίζουν ως ρυθμιστικό μέρος αυτών των αλλαγών .

Σ΄αυτό το συνολικό πλαίσιο θα πρέπει τουλάχιστον να συμβάλλει και η τίμηση και υπενθύμιση των δικών μας ιστορικών γεγονότων, τα οποία από την άλλη δε θα πρέπει με τίποτε να επιτρέψουμε να μετατραπούν σε εθνικιστικά πάθη και αντιπαραθέσεις με την πλειοψηφία, ούτε σε
αποπροσανατολισμό από τους σύγχρονους στόχους μας. Αλλά πρώτα να τους καθιερώσουμε!!


17 Φεβρουαρίου 2019
πηγή: facebook.com/panibar2011