Στα μέσα αυτού του Αυγούστου χρειάστηκε, να πάω από τα Ιωάννινα στην επαρχία Πωγωνίου της Β. Ηπείρου Αλβανίας και ειδικότερα, μέσω της Σωπικής, στην πρωτεύουσα την Πολίτσιανη. Επέλεξα την επίσκεψή μου αυτή να την κάνω μέσω του νέου, όπως πίστευα, Τελωνείου Δρυμάδων και όχι μέσω Κακκαβιάς, που είναι μακρύτερα κατά 2-3 ώρες και ο δρόμος από Αργυρόκαστρο προς Πολίτσιανη πολύ κακός.
Φεύγοντας από τα Ιωάννινα προς το Καλπάκι και στη συνέχεια προς το Δελβινάκι και ακολούθως προς Δρυμάδες, παντού και, ιδίως, μετά την Πωγωνιανή, υπάρχουν πινακίδες με την εμφανή ένδειξη «ΠΡΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΟ ΔΡΥΜΑΔΩΝ». Εν τω μεταξύ, ήμουνα από εκείνους τους πολιτικούς και ιδίως, ως Ηπειρώτης βουλευτής, που αγωνίστηκα, μέσα και έξω από τη Βουλή και μάλιστα πολλά χρόνια, για να ιδρυθούν τα τρία απολύτως απαραίτητα στην Ήπειρο Τελωνεία προς την Αλβανία, ήτοι της Σαγιάδας Θεσπρωτίας, των Δρυμάδων Πωγωνίου και της Μέρτζανης Κόνιτσας.
Με τα τρία αυτά τελωνεία, πίστευα, ότι θα υπήρχε μεγάλη εξυπηρέτηση, τόσο των Ελλήνων, που ήθελαν να μεταβούν στη Β. Ήπειρο και την Αλβανία γενικότερα, όσο και ιδίως των Βορειοηπειρωτών και των Αλβανών, που ήθελαν να έλθουν στην Ελλάδα για διάφορους λόγους και ιδίως για εργασία, που είναι και οι περισσότεροι. Γνώριζα δε ότι, από ετών, και τα τρία αυτά νέα Τελωνεία είχαν θεσπισθεί νομοθετικά και ιδίως, είχαν γίνει και τα σχετικά εγκαίνια. Υπήρξαν και θετικές συνεννοήσεις με την Αλβανική Κυβέρνηση, ώστε να δημιουργηθούν αντίστοιχα τρία Τελωνεία και στο αλβανικό έδαφος.
Όταν, όμως, έφτασα στις Δρυμάδες, βρέθηκα προ μεγίστης εκπλήξεως, να μην υπάρχει από ελληνικής πλευράς, ούτε κτίριο Τελωνείου, ούτε τελωνειακοί υπάλληλοι και ούτε, έστω, και ένας αστυνομικός για έλεγχο των εξερχομένων και εισερχομένων. Μάλιστα, είδα και το πρωτόγνωρο φαινόμενο, να υπάρχουν εκεί στο ελληνικό έδαφος, σταθμευμένα, περί τα 200 και πλέον ιδιωτικά αυτοκίνητα. Ειδικότερα, οι οδηγοί και επιβάτες τους, επειδή δεν υπάρχει πλέον Τελωνείο και Αστυνομία, αφήνουν τα αυτοκίνητά τους στο ελληνικό έδαφος και πηγαίνουν με τα πόδια, φορτωμένοι με τις βαλίτσες και τα πράγματά τους στην Β. Ήπειρο ή με αυτοκίνητα που τους περιμένουν από την άλλη πλευρά, για να φτάσουν στα χωριά τους. Ένα φαινόμενο τελείως απαράδεκτο.
Αντί, όμως, του Τελωνείου και των αστυνομικών, τον έλεγχο των πεζών τον κάνουν οι Έλληνες στρατιώτες, που υπηρετούν στο εκεί στρατιωτικό φυλάκιο των Δρυμάδων. Αυτό δε, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και τη χαρακτηριστική ευγένεια των στρατιωτών, γίνεται στην κυριολεξία «στο γόνατο» δια της καταγραφής και μόνο των ονομάτων των διερχομένων. Πρόκειται για κατάσταση απαράδεκτη και δίδεται η εντύπωση «στρατοκρατούμενης» ευρωπαϊκής χώρας.
Αντιθέτως, διαπίστωσα, ότι από την πλευρά της Αλβανίας και ακριβώς απέναντι, υπάρχει ένα εξαιρετικό και σύγχρονο κτίριο για τελωνείο και τελωνειακοί και αστυνομικοί υπάλληλοι, ο δε έλεγχος γίνεται κανονικά (όχι βέβαια από στρατιώτες). Πρόκειται, δυστυχώς, ως προς τη χώρα μας, για μία κατάσταση πρωτοφανή και απαράδεκτη, η οποία ασφαλώς προκαλεί μεγάλη ταλαιπωρία στους αδελφούς μας Βορειοηπειρώτες, οι οποίοι, σαφέστατα, είναι εξοργισμένοι για την κατάσταση αυτή.
Κατόπιν αυτών, ασφαλώς, πρέπει να λειτουργήσει αμέσως το εκεί προβλεπόμενο Τελωνείο, το οποίο να είναι στελεχωμένο με τελωνειακούς υπαλλήλους και αστυνομικούς, και, βεβαίως, είναι ανάγκη, ν΄ ανεγερθεί και σχετικό κτίριο για το σκοπό αυτό. Μέχρι, όμως, να γίνουν αυτά, και να λειτουργεί κανονικά το Τελωνείο Δρυμάδων, είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη, να υπάρχουν συνεχώς δύο αστυνομικοί, οι οποίοι να ελέγχουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα και τους επιβάτες. Το τραγικότερο είναι, ότι αστυνομικοί δεν υπάρχουν, για το σκοπό αυτό, ούτε, τουλάχιστον, κατά τις εορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και του 15αύγουστου, που τ’ αυτοκίνητα, που θέλουν να περάσουν, είναι εκατοντάδες και οι Βορειοηπειρώτες χιλιάδες, που θέλουν να επισκεφθούν τα σπίτια τους και τους συγγενείς τους.
Η προσωρινή αυτή λύση είναι απλή και πρέπει να δοθεί αμέσως, εκτός εάν η Ελλάδα θέλει να «βασανίζει», τόσο τους ομογενείς μας Βορειοηπειρώτες ή και τους Αλβανούς, όσο και τους διάφορους επιχειρηματίες (Ελλαδίτες ή Βορειοηπειρώτες ή και Αλβανούς), που θέλουν να δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά στη Β. Ήπειρο. Όπως και εάν έχουν τα πράγματα, το βέβαιο είναι, ότι η κατάσταση αυτή συμβάλλει στην περαιτέρω ερήμωση της Β. Ηπείρου, κάτι που δεν θέλει και δεν πρέπει να θέλει η μητέρα Ελλάδα, ενώ έχει συνταγματική και εθνική υποχρέωση να στηρίζει τον απανταχού Ελληνισμό.
Του Αντώνη Φούσα
Δικηγόρος Αθηνών-πρώην Υπουργός
Φεύγοντας από τα Ιωάννινα προς το Καλπάκι και στη συνέχεια προς το Δελβινάκι και ακολούθως προς Δρυμάδες, παντού και, ιδίως, μετά την Πωγωνιανή, υπάρχουν πινακίδες με την εμφανή ένδειξη «ΠΡΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΟ ΔΡΥΜΑΔΩΝ». Εν τω μεταξύ, ήμουνα από εκείνους τους πολιτικούς και ιδίως, ως Ηπειρώτης βουλευτής, που αγωνίστηκα, μέσα και έξω από τη Βουλή και μάλιστα πολλά χρόνια, για να ιδρυθούν τα τρία απολύτως απαραίτητα στην Ήπειρο Τελωνεία προς την Αλβανία, ήτοι της Σαγιάδας Θεσπρωτίας, των Δρυμάδων Πωγωνίου και της Μέρτζανης Κόνιτσας.
Με τα τρία αυτά τελωνεία, πίστευα, ότι θα υπήρχε μεγάλη εξυπηρέτηση, τόσο των Ελλήνων, που ήθελαν να μεταβούν στη Β. Ήπειρο και την Αλβανία γενικότερα, όσο και ιδίως των Βορειοηπειρωτών και των Αλβανών, που ήθελαν να έλθουν στην Ελλάδα για διάφορους λόγους και ιδίως για εργασία, που είναι και οι περισσότεροι. Γνώριζα δε ότι, από ετών, και τα τρία αυτά νέα Τελωνεία είχαν θεσπισθεί νομοθετικά και ιδίως, είχαν γίνει και τα σχετικά εγκαίνια. Υπήρξαν και θετικές συνεννοήσεις με την Αλβανική Κυβέρνηση, ώστε να δημιουργηθούν αντίστοιχα τρία Τελωνεία και στο αλβανικό έδαφος.
Όταν, όμως, έφτασα στις Δρυμάδες, βρέθηκα προ μεγίστης εκπλήξεως, να μην υπάρχει από ελληνικής πλευράς, ούτε κτίριο Τελωνείου, ούτε τελωνειακοί υπάλληλοι και ούτε, έστω, και ένας αστυνομικός για έλεγχο των εξερχομένων και εισερχομένων. Μάλιστα, είδα και το πρωτόγνωρο φαινόμενο, να υπάρχουν εκεί στο ελληνικό έδαφος, σταθμευμένα, περί τα 200 και πλέον ιδιωτικά αυτοκίνητα. Ειδικότερα, οι οδηγοί και επιβάτες τους, επειδή δεν υπάρχει πλέον Τελωνείο και Αστυνομία, αφήνουν τα αυτοκίνητά τους στο ελληνικό έδαφος και πηγαίνουν με τα πόδια, φορτωμένοι με τις βαλίτσες και τα πράγματά τους στην Β. Ήπειρο ή με αυτοκίνητα που τους περιμένουν από την άλλη πλευρά, για να φτάσουν στα χωριά τους. Ένα φαινόμενο τελείως απαράδεκτο.
Αντί, όμως, του Τελωνείου και των αστυνομικών, τον έλεγχο των πεζών τον κάνουν οι Έλληνες στρατιώτες, που υπηρετούν στο εκεί στρατιωτικό φυλάκιο των Δρυμάδων. Αυτό δε, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και τη χαρακτηριστική ευγένεια των στρατιωτών, γίνεται στην κυριολεξία «στο γόνατο» δια της καταγραφής και μόνο των ονομάτων των διερχομένων. Πρόκειται για κατάσταση απαράδεκτη και δίδεται η εντύπωση «στρατοκρατούμενης» ευρωπαϊκής χώρας.
Αντιθέτως, διαπίστωσα, ότι από την πλευρά της Αλβανίας και ακριβώς απέναντι, υπάρχει ένα εξαιρετικό και σύγχρονο κτίριο για τελωνείο και τελωνειακοί και αστυνομικοί υπάλληλοι, ο δε έλεγχος γίνεται κανονικά (όχι βέβαια από στρατιώτες). Πρόκειται, δυστυχώς, ως προς τη χώρα μας, για μία κατάσταση πρωτοφανή και απαράδεκτη, η οποία ασφαλώς προκαλεί μεγάλη ταλαιπωρία στους αδελφούς μας Βορειοηπειρώτες, οι οποίοι, σαφέστατα, είναι εξοργισμένοι για την κατάσταση αυτή.
Κατόπιν αυτών, ασφαλώς, πρέπει να λειτουργήσει αμέσως το εκεί προβλεπόμενο Τελωνείο, το οποίο να είναι στελεχωμένο με τελωνειακούς υπαλλήλους και αστυνομικούς, και, βεβαίως, είναι ανάγκη, ν΄ ανεγερθεί και σχετικό κτίριο για το σκοπό αυτό. Μέχρι, όμως, να γίνουν αυτά, και να λειτουργεί κανονικά το Τελωνείο Δρυμάδων, είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη, να υπάρχουν συνεχώς δύο αστυνομικοί, οι οποίοι να ελέγχουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα και τους επιβάτες. Το τραγικότερο είναι, ότι αστυνομικοί δεν υπάρχουν, για το σκοπό αυτό, ούτε, τουλάχιστον, κατά τις εορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και του 15αύγουστου, που τ’ αυτοκίνητα, που θέλουν να περάσουν, είναι εκατοντάδες και οι Βορειοηπειρώτες χιλιάδες, που θέλουν να επισκεφθούν τα σπίτια τους και τους συγγενείς τους.
Η προσωρινή αυτή λύση είναι απλή και πρέπει να δοθεί αμέσως, εκτός εάν η Ελλάδα θέλει να «βασανίζει», τόσο τους ομογενείς μας Βορειοηπειρώτες ή και τους Αλβανούς, όσο και τους διάφορους επιχειρηματίες (Ελλαδίτες ή Βορειοηπειρώτες ή και Αλβανούς), που θέλουν να δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά στη Β. Ήπειρο. Όπως και εάν έχουν τα πράγματα, το βέβαιο είναι, ότι η κατάσταση αυτή συμβάλλει στην περαιτέρω ερήμωση της Β. Ηπείρου, κάτι που δεν θέλει και δεν πρέπει να θέλει η μητέρα Ελλάδα, ενώ έχει συνταγματική και εθνική υποχρέωση να στηρίζει τον απανταχού Ελληνισμό.
Του Αντώνη Φούσα
Δικηγόρος Αθηνών-πρώην Υπουργός
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών