Όταν δημοσιεύτηκαν τα αποτελέσματα της Απογραφής κατά το έτος 2011 όλοι συγκλονιστήκαμε με το ποσοστό 6,78 % το οποίο στην ουσία έδειχνε και το ποσοστό των ορθοδόξων σε σχέση με το γενικό πληθυσμό στην Αλβανία. Υπήρχαν έντονες αντιδράσεις από την Ορθόδοξη Εκκλησία, διάφορες οργανώσεις, εγχώριες και ξένες.
Τότε το ΚΕΑΔ στην αντιπολίτευση και στο πλευρό του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ζήτησε από τους αρχηγούς του ΣΚ ν’ αντιδράσουν πολιτικά γιατί ο αριθμός αυτός είναι εκτός πραγματικότητας, δεν παρουσιάζει την αλήθεια. Εκείνοι όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά μας κατηγόρησαν πως «χρησιμοποιούσαμε την θρησκεία για πολιτικούς λόγους».
Τώρα που ο χρόνος έγινε μάρτυρας πολλών γεγονότων που έχουν σχέση με την Ορθόδοξη Εκκλησία, διαπιστώνουμε πως η απογραφή δεν ήταν κάτι τυχαίο, αλλά η αρχή της εφαρμογής ενός μεροληπτικού και κακόβουλου σεναρίου εναντίων της Ορθοδοξίας στην Αλβανία.
Γιατί έχουμε δίκαιο όταν το λέμε αυτό?
- Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί στην Αλβανία πράξεις με ευδιάκριτο αντι-ορθόδοξο φόντο, όπου θα ξεχωρίζαμε, την συνεχόμενη και ανεξέλεγκτη και ατιμώρητη βεβήλωση των ορθόδοξων ναών, την καταστροφή του Ναού της Παναγίας στην Πρεμετή, η καταστροφή του ναού του Αγίου Αθανασίου στους Δρυμάδες, η ασκούμενη βία σε ιερέα στους Αγίους Σαράντα, η αφαίρεση της σιδερένιας περίφραξης από το Καθεδρικό Ναό στα Τίρανα κ.α.
- Διακρίνεται μια ιδιαίτερη αυθαιρεσία η οποία στρέφεται ενάντια στην ορθόδοξη κοινότητα, δείχνοντας ασέβεια και καταπατώντας την συμφωνία μεταξύ της ορθόδοξης εκκλησίας και του κράτους σε πολλά σημεία.
- Υπάρχει έντονη έλλειψη βούλησης και επιθυμίας για την επιστροφή των αμέτρητων εκκλησιαστικών περιουσιών που στην ουσία ανήκουν στην ορθόδοξη κοινότητα αλλά και καμία προσπάθεια για νόμο - πλαίσιο που θα επέτρεπε την επιστροφή των ιδιοκτησιών που τώρα πια έχουν αλλοτριωθεί από τρίτους. Ακόμη το κράτος κρατά κάποια «μνημεία πολιτισμού» και ιερές εικόνες της εκκλησίας σε διάφορες αποθήκες μουσείων, χωρίς να δίνει το δικαίωμα της αυτοδιαχείρισης της περιουσίας της στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
- Υπάρχει συστηματική προσπάθεια για την υποβάθμιση του προσώπου αλλά και της τεράστιας προσφοράς του αρχηγού της κοινότητας αυτής, του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, στην ανασυγκρότηση και ανάστασης της πίστης και των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων στην Αλβανία (είναι να απορεί κανείς για το γεγονός πως δεν του έχει δοθεί ακόμα η αλβανική υπηκοότητα!).
Όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα θα μπορούσαν να περιτριγυρίσουν χαοτικά στο μυαλό μου, αλλά αυτό που ενίσχυσε και με υποκίνησε και υποχρέωσε να γράψω ήταν ο λόγος που κράτησε στη βουλή ο πρωθυπουργός κατά την επερώτηση που έγινε στις 15-10-2015 από τον βουλευτή και συγχρόνως και πρόεδρο του ΚΕΑΔ. Εκεί αποδείχθηκε πως αυτά που συνέβησαν δεν ήταν τυχαία. Σε κάποιον συμφέρει, και εργάζεται με στόχο η ορθόδοξη κοινότητα να μειονεκτεί σε σύγκριση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες, σε αξία, ουσία, αριθμούς, κοινωνική προσφορά και για να την παρουσιάζει ως τέτοια, δραστηριοποιούνται διάφοροι μηχανισμοί.
Πως μίκρυνε αυτή η κοινότητα τόσο ξαφνικά, όταν ξέρουμε ιστορικά πως αποτελεί τουλάχιστον το 25-35% του πληθυσμού και ότι αυτοί που την εγκατέλειψαν μετρούνται στα δάκτυλα ενός χεριού (συμπεριλαμβανομένου εδώ και τον πρωθυπουργό μας), ενώ αυτοί που αγκαλιάζουν την ορθόδοξη πίστη είναι κατά χιλιάδες. Αλλά μια τέτοια σμίκρυνση γίνεται για λόγους αντιπαλότητας με στόχο να παρουσιάσουν την Αλβανία ως μια χώρα όπου οι χριστιανοί κατά πλειοψηφία είναι καθολικοί και γι’ αυτό κάνουν ότι μπορούν να το επεκτείνουν βαθιά στο χρόνο. Αυτό το μαρτυρούν και οι ορθόδοξες εκκλησίες στα βόρεια της χώρας που τώρα πια δεν υπάρχουν, ο θρησκευτικός δυισμός του Γεωργίου Καστριώτη κ. α. Από την άλλη πλευρά αυτές οι πράξεις οδηγούν στην εμβάθυνση της διχόνοιας και του ανταγωνισμού μεταξύ της Ορθοδοξίας, τοποθετώντας την ορθοδοξία κατώτερα σε σχέση με το καθολικισμό. Αλλιώς πώς να εξηγηθεί η ενεργοποίηση του καθολικού πρωθυπουργού, σε μια ανεπανάληπτη περίπτωση παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις μιας κοινότητας, (όπου η θρησκεία διαχωρίζεται από το κράτος) να προωθεί ένα διχαστικό ρεύμα κατά της ορθοδοξίας όπως είναι ο ουνιτισμός, το οποίο έχει δύση στην χώρα αυτή αιώνες πριν. Ή να προσπαθεί να ντύσει τους καθολικούς μοναχούς του ΙΖ αιώνα, με το πατριωτικό μανδύα, αποδίδοντας τους την εκμάθηση της αλβανικής γλώσσας στις παραθαλάσσιες περιοχές, υπονοώντας και αποδεχόμενος πως εκεί οι κάτοικοι δεν ήξεραν την αλβανική γλώσσας και δεν την μιλούσαν!!
Παρεμβαίνει και αναφέρεται στην προσφορά του Αρχιεπισκόπου τον πνευματικό ηγέτη αυτής της κοινότητας.
Προκαλεί διχόνοια στους κόλπους της ορθόδοξης κοινότητας, μπερδεύοντας την εθνικότητα με την θρησκεία. Οι Ορθόδοξοι στην Αλβανία, αλλά και παντού στο κόσμο είναι εν Χριστό αδέρφια, ανεξάρτητα από την εθνικότητα μπορεί να είναι, Αλβανοί, Έλληνες, Βλάχοι, Βούλγαροι, Σέρβοι κλπ.
Αναμφίβολα αυτοί είναι συνδεδεμένοι πνευματικά μεταξύ τους, διότι στη βάση της μόρφωσης και του χαρακτήρα τους στέκονται οι παγκόσμιες αξίες και ανεκτίμητες αρετές της ορθόδοξης πίστης, ενσαρκωμένα και κληρονομημένα και αμετάβλητα από γενιά σε γενιά στους αιώνες. Όσο αφορά την εθνικότητα, αυτή είναι προσωπικό δικαίωμα το οποίο βασίζεται στα Παγκόσμια Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και δεν μπορείς να πεις «οι ορθόδοξοι αλβανοί δεν είναι έλληνες», αλλά αυτοί είναι, Αλβανοί, Έλληνες, Βλάχοι, Βούλγαροι, Σέρβοι κλπ και αυτούς τους προστατεύει το Σύνταγμα της Αλβανικής Δημοκρατίας.
Γρηγόρης Καραμέλος.
(Φυσικός- Πρώην Βουλευτής Κορυτσάς με το ΚΕΑΔ, Πρώην Πρόεδρος Ομόνοιας)
Αποκλειστικά για το Πελασγός Κορυτσάς
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών