Οι κάτοικοι και ο Βουλευτής της περιοχής Πιερίν Ντρέου θεώρησαν την ενέργεια αυτή πρόκληση κατά των χριστιανών κατοίκων. Και όπως είπε ο Ντρέου, δεν επέτρεψαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία να τοποθετήσει τέτοια σύμβολα επί 500 χρόνια κατοχής της.
Ο Ντρέου, βουλευτής του κυβερνόντος Σ. Κόμματος, καλεί την εισαγγελία ώστε για την πράξη αυτή να διώξει ποινικά την τουρκική εταιρία. Η εισαγγελία όμως άρχισε ποινική υπόθεση σε βάρος 60 περίπου κατοίκων που ξήλωσαν την τουρκική σημαία. Οι κάτοικοι, ωστόσο, δείχνουν αποφασισμένοι να υποστούν οποιαδήποτε συνέπεια αλλά δε θα επιτρέψουν την τοποθέτηση της τουρκικής σημαίας. Δήλωσαν ότι δε θέλουν τουρκικές επενδύσεις στην περιοχή τους και ότι δε ρωτήθηκαν για την επένδυση αυτή, η οποία, εκτός των άλλων άλλαξε το οικοσύστημα της περιοχής τους!
Αυτά το 2017-αρχές 2018 στη Miredita των χριστιανών καθολικών!
Ωστόσο, δεν συνέβη έτσι με τη δική μας περιοχή, της Μπίστριτσας στην τότε επαρχία του Μεσοποτάμου, σήμερα του δήμου Φοινίκης.
Είναι γνωστό ότι τον Μάιο του 2013 η γνωστή τουρκική εταιρία Kurum Ιnternational αγόρασε από το αλβανικό κράτος έναντι 52 εκατομμυρίων Ευρώ τους δύο υδροηλεκτρικούς σταθμούς πάνω στον ποταμό της Μπίστρισσας. Από τότε κυματίζουν εκεί όχι τα σύμβολα της τουρκικής εταιρίας, αλλά τουρκικές σημαίες. Εν τω μεταξύ, η αγορά των σταθμών έγινε με ύποπτους τρόπους. Από τη δημοπρασία αποκλείστηκαν με τρόπο εταιρίες Βορειοηπειρωτών.
Επίσης, από έρευνα αλβανικού τηλεοπτικού καναλιού προκύπτει ότι η πώληση έγινε αφού το αλβανικό κράτος, μέσω της επιχείρησης ΔΕΗ, έλαβε από γερμανική τράπεζα δάνειο ύψους 32 εκατομμυρίων Ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των δύο υδροηλεκτρικών σταθμών. Η τουρκική εταιρία δεν αγόρασε, όπως είναι λογικό μαζί με τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς και το χρέος προς την γερμανική τράπεζα, αλλά το χρέος αυτό θα πληρώνει το αλβανικό κράτος μέχρι το 2044. Για την παραβίαση αυτή η εισαγγελία ξεκίνησε μια υπόθεση σε βάρος των αρμοδίων του Υπουργείου Οικονομικών, υπεύθυνου για την πώληση. Επίσης, η τουρκική εταιρία, πάντα σύμφωνα με το αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι, δεν δίνει κανένα στοιχείο για την παραγωγή ρεύματος και τις πωλήσεις της.
Ασφαλώς, δε θέλω με τίποτε να παρακινήσω κανέναν να πάει και να αφαιρέσει τις τουρκικές σημαίες από τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς στην καρδία της εθνικής ελληνικής μειονότητας, παρά το γεγονός ότι δεν είναι γνωστό αν περιέχει κάτι τέτοιο η συμφωνία της τουρκικής εταιρίας με το αλβανικό κράτος.
Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι, γιατί οι δικές μας τοπικές, πολιτικές και ηγετικές αρχές δεν αντέδρασαν εξ΄ αρχής για τη συμφωνία αυτή;!! Τόσο το περισσότερο, όταν με τρόπο παρακάμφτηκαν οι ομογενείς ενδιαφερόμενοι αγοραστές, (στους οποίους δόθηκε ως ανταμοιβή η κατασκευή ενός άλλου υδροηλεκτρικού σταθμού σε κάποιο άλλο σημείο της αλβανικής επικράτειας).
Επίσης, μετά από περίπου πέντε χρόνια, ακόμα δεν είναι γνωστό αν προβλέπει η συμφωνία ότι η τουρκική εταιρία θα υποχρεούται το καλοκαίρι να προμηθεύει με νερό για την άρδευση του κάμπου του Βούρκου, το κανάλι του Θ. Φιλιππαίου, (το οποίο επισκεύασε δύο φορές το ελληνικό κράτος) που έχει σχεδιαστεί να προμηθεύεται με νερό από την Μπίστρισσα πριν το νερό του ποταμού φθάσει στον υδροηλεκτρικό σταθμό Μπίστρισσα-2. Πριν το 90’ το νερό της Μπίστρισσας μέσω του καναλιού αυτού έφθανε μέχρι τη Λιβαδιά και το Αλίκο!!!!
Όλα όμως δείχνουν ότι οι αρχές μας, βουλευτές, πολιτικοί, έπαρχοι, δήμαρχοι κλπ έχουν γίνει καρντάσηδες με τέτοιου είδους συμφέροντα. Και πώς να μη γίνουν εφόσον όλοι την κοιλάδα της Μπίστρισσας την έχουν παραδώσει (ξεπουλήσει) σε τέτοιου είδους συμφέροντα αλλοίωσης. Ασφαλώς, με το αζημίωτο, είτε είναι αυτό σε ρευστό, είτε σε είδος. (Δηλαδή λαμβάνουν και οι δικοί μας κάποιες μετοχές σε επενδύσεις του είδους για να ζήσουν τις οικογένειές τους!!!)
Τώρα, όσον αφορά την άρδευση του κάμπου του Βούρκου με το νερό της Μπίστρισσας, αυτό μπορεί να λυθεί εύκολα αφού ένα μεγάλο κομμάτι του κάμπου αυτού έχει παραχωρηθεί με νοίκι, για μερικές δεκαετίες και με την εγγύηση των (πρώην) έπαρχων σε μη Έλληνες αγρότες!
Παναγιώτης Μπάρκας
7 Ιανουαρίου 2018
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών