Το όνομα της συγγραφέως Κατίνας Παπά δόθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο Λιβαδειάς

Επετειακή εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σήμερα στη Λιβαδειά του μειονοτικού Δήμου Φοινικαίων, αφιερωμένη στα 60 χρόνια από το θάνατο της συμπατριώτισσας μας, Κατίνας Παπά, το όνομα της οποίας αποδόθηκε στο νέο Πολιτιστικό Κέντρο Λιβαδειάς.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από τον Δήμο Φοινικαίων, παρουσία του Δημάρχου Χρήστου Κίτσιου, του βουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην περιοχή Ανδρέα Μάρτου, του βουλευτή Θεσπρωτίας της Νέας Δημοκρατίας, Βασίλη Γιόγιακα, του πρώτου προέδρου της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ, λογοτέχνη και δημοσιογράφο Ανδρέα Ζαρμπαλα και άλλων παρευρισκομένων.

Την εκδήλωση πλαισίωσε ο χορευτικός όμιλος του Πολιτιστικού Συλλόγου «Άγιος Κοσμάς» Λιβαδειάς  με χορούς και τραγούδια εμπνευσμένα τις δημιουργίες της Κατίνας Παππά, που αναφέρονται στα έθιμα του γάμου.

Ποια ήταν η Κατίνα Παπά
Η Κατίνα Παπά γεννήθηκε στο χωριό Γιαννιτσάτες του Δήμου Φοινικαίων το 1900. Ο πατέρας της, Γεώργιος Παπάς, ήταν δάσκαλος και είχε λάβει μέρος στην επανάσταση του Λάπα, το 1875.

Τις μαθητικές της σπουδές τις έκανε στο Αρσάκειο και στο Γυμνάσιο της Κέρκυρας. Αποφοίτησε με άριστα και παίρνοντας το τιμητικό βραβείο «Ντάγκλας». Το 1915 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1919, μετά το πτυχίο της διορίστηκε καθηγήτρια στην Κέρκυρα. Εκεί, με την Ειρήνη Δενδρινού και τον «Λογοτεχνικό Όμιλο», εξέδωσαν την Κερκυραϊκή Ανθολογία στην οποία συνεργάστηκαν γνωστοί συγγραφείς και ποιητές κι ανάμεσά τους ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Δημήτρης Καμπούρογλου κ.ά.

Αργότερα, στην Αθήνα, φοίτησε για δυο χρόνια στη νεοϊδρυθείσα Παιδαγωγική Ακαδημία, έχοντας δασκάλους τον Αλέξανδρο Δελμούζο, τον Δημήτρη Γληνό και τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Το 1930 πήρε κρατική υποτροφία και σπούδασε θεραπευτική παιδαγωγική στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, στο πανεπιστήμιο του Μονάχου και στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Στο Ζέμερινγκ της Αυστρίας παρακολουθεί τα μαθήματα του διάσημου ιδρυτή της Ατομικής Ψυχολογίας Άλφρεντ Άντλερ.

Μετά την επιστροφή της στην Αθήνα εργάστηκε ως καθηγήτρια στο 6ο Γυμνάσιο θηλέων, όπου εφάρμοσε επιτυχώς, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τη θεραπευτική παιδαγωγική.

Στον χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε το 1935 με τη συλλογή διηγημάτων "Στη συκαμιά από κάτω", η οποία βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Η δεύτερη συλλογή της έχει τίτλο "Αν άλλαζαν όλα". Κι αυτό το βιβλίο της απέσπασε ευνοϊκότατα σχόλια από κριτικούς. «Αλήθεια, σας ζηλεύω», της έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης. «Τι ζωντάνια, τι ευαισθησία και χάρη, τι ταύτιση σκοπού και πραγματοποίησης!».

Τη χρονιά που πέθανε η Κατίνα Παπά, το 1959, εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό της μυθιστόρημα "Σ’ ένα γυμνάσιο θηλέων". Τα κατάλοιπα των έργων της, το θεατρικό Ξένος, τα ποιήματά της, καθώς και τις πολλαπλές εκδόσεις των βιβλίων της, ανέλαβε και πραγματοποίησε το 1963 η αδελφή της, η ζωγράφος Αγλαΐα Παπά.