Η πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί το κείμενο, δεν είναι του Μάνου Κατράκη, αλλά του Καπετάν Δίβρα, με το κοσμικό του όνομα Βασίλη Γκουβέλη. Του Μακεδονομάχου καπετάνιου στο πλευρό του Παύλου Μελά ……του παλικαριού στην πρώτη γραμμή του Βορειοηπειρωτικού αυτονομιακού μας κινήματος, του προστάτη των φτωχών…..
Ο Βασίλης Γκουβέλης, ήταν γιος του Αναστάση Γκουβέλη, ο οποίος θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους πατριώτες του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. 7 χρόνια πολεμούσε στο μέτωπο κατά των Βουλγάρων χωρίς η οικογένειά του να γνωρίζει αν ζει ή πέθανε….!
Τον διαδέχτηκε στο ίδιο μετερίζι και μέτωπο ο γιός του, ο Βασίλης που αναδείχτηκε ως ο Θρυλικός Καπετάν Δίβρας. (Δίβρας διότι η καταγωγή τους είναι από τη Δίβρη, απ΄όπου ήταν και 7 ακόμα πολεμιστές στο πλευρό του.)
Μια ζωή στον πόλεμο… Μια οικογένεια πολεμιστών
Σήμερα μια απλή λευκή σακούλα στο κοιμητήρι της Πάνω Δρόβιανης συγκέντρωσε τα οστά του Καπετάν Δίβρα που κείτονταν στον τάφο του από το 1944 (σε ηλικία 87 χρονών). Έπρεπε να ανοίξει ο χώρος «για να φιλοξενήσει» στην τελευταία του κατοικία, τον εγγονό του, που φέρει το όνομά του και έγινε η αφορμή για το αφιέρωμα αυτό.
Η φωτογραφία πρέπει να είναι του 1935 περίπου. Ίσως στο γάμο του γιού του, του Θεμιστοκλή.
Δίπλα του στη φωτογραφία, καμάρωνε ο μεγαλύτερος γιός του, ο Λευτέρης. (Η κάτοχος της φωτογραφίας, εγγονή του Καπετάν Δίβρα, τον αφαίρεσε φοβούμενη την δίωξη του καθεστώτος. Δεν επιτρέπονταν η φωτογραφία του εχθρού του κομμουνισμού να υπήρχε και στο πιο κρυφό σημείο σπιτιού Έλληνα. Και ο Λευτέρης ήταν ο αποφασισμένος αντικομουνιστής, όπως ήταν αποφασισμένος Έλληνας ο Θεμιστοκλής και καλός και ανένδοτος πατριώτης ο Αναστασης, - οι τρεις γιοι του!
Η επόμενη φωτογραφία είναι του 1941. Ανήκει σ΄αυτόν, τον Αναστάση. (με την 5χρόνη κόρη του αδερφού του) Προσέξτε λεβεντιά αγωνιστή. Πρόκειται, όμως γι΄αυτόν που κλειδώνει το δράμα της οικογένειας του Καπετάν Δίβρα.
Ο Θεμιστοκλής, που περνούσε τη σφαίρα στο δαχτυλίδι και είχε ρίξει μαζί με άλλους Δροβιανίτες, το αεροσκάφος των Εγγλέζων που πέρασε πάνω από τα σπίτια τους και με τα αλεξίπτωτα των πιλότων έραψαν πουκάμισα για λόγο τους και ρουχαλάκια για τα κορίτσια τους, ενώθηκε με το ΕΑΜ, γιατί πίστεψε το παραμύθι της αυτοδιάθεσης και πέθανε κατά μυστηριώδη τρόπο «στο παρτιζάνικο» νοσοκομείο στο Κλεισάρι που υπηρετούσαν δικοί μας γιατροί και νοσοκόμοι (!!)
Ο Λευτέρης είχε καταφέρει να φυγαδευτεί στην Ελλάδα μαζί με τους άλλους 18 Δροβιανίτες αντιφρονούντες του κομμουνισμού (Ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει). Κάποια στιγμή κατάφερε να στείλει από Έλλαδα ένα γράμμα στον Αναστάση, το οποίο φόβισε ιδιαίτερα τους κομμουνιστές που είχαν υψηλόβαθμο στέκι στη Δρόβιανη. Τον κάλεσαν σε ανάκριση. (Δικοί μας ήταν πάλι). Εκείνος, ο Αναστάσης κατάφερε να καταπιεί το επικίνδυνο γράμμα του αδερφού. Δεν τους μαρτυρούσε όμως το περιεχόμενο και ούτε ποιος άλλος γνώριζε για το γράμμα.
Απάνθρωπα βασανιστήρια. Τον κρατούσαν δεμένο, του άνοιγαν τα κρέατα με λόγχες και του έβαζαν αλάτι στις πληγές. Οι φωνές του από τα βασανιστήρια ακούγονταν σε όλο το χωριό , μέρα και νύχτα! Κάποια στιγμή μπόρεσε και επικοινώνησε με συγγενικό του πρόσωπο. Του είπε για τους δήμιους του. Ήταν δικοί μας από Δρόβιανη και Μουζίνα !!! Και του ζήτησε να εκδικηθεί….(Μετά τον πόλεμο οι δήμιοι έλαβαν υψηλόβαθμες θέσεις στην κομμουνιστική νομενκλατούρα και ο συγγενής του έζησε μια ήρεμη ζωή!!!) Αφού ο Αναστάσης υπέκυψε μετά από μέρες στα βασανιστήρια, τον έθαψαν την ημέρα σε μια γωνιά στο κοιμητήρι στην Π. Δρόβιανη και τη νύχτα τον ξέθαψαν και τον εξαφάνισαν !!! (Γι΄αυτό και δεν βρέθηκαν ποτέ τα οστά του για να ταφούν δίπλα στον Καπετάν Δίβρα, τον πατέρα του).
Αργότερα έγινε γνωστό, ότι ο Μούστος πέθανε «στο παρτιζάνικο» νοσοκομείο στο Κλεισάρι, από δηλητήριο, αφού πρώτα του είχαν κόψει τη γλώσσα. Ενώ αδυνατούσε να μιλήσει, ζήτησε από κάποιον γνωστό του χαρτί και μολύβι να του εξηγούσε κάτι. (Είχε γνωρίσει το πραγματικό πρόσωπο των κομμουνιστών. Τον Θανάτωσαν και τον κήρυξαν πεσόντα.) Όταν ο γνωστός επέστρεψε βρήκε τον Μούστο νεκρό!! Αυτά φαίνεται έγραφε ο Λευτέρης στον Αναστάση και θορυβήθηκαν οι κομμουνιστές. Από την άλλη γνώριζαν ότι ο Αναστάσης ήταν δεινός εκδικητής και έπρεπε να τον καθαρίσουν. Είναι αυτός ο λόγος που οι δήμιοι του Αναστάση, μόλις διαδίδονταν η είδηση ότι επέστρεψε στη Δρόβιανη ο Λευτέρης από τα Γιάννενα για να εκδικηθεί για τα αδέρφια του, εκείνοι εξαφανίζονταν…!!!
Σήμερα, όμως που τα οστά του θρυλικού ήρωα μπήκαν σε μια λευκή σακούλα, καμιά αναφορά δεν έγινε στον Καπετάν Δίβρα, Ούτε και στους γιους του…. Ούτε κάποιος θυμήθηκε να αποτίσει φόρο τιμής για την οικογένεια αυτή των μεγάλων αγωνιστών για τον Ελληνισμό…. ! Τα οστά του Καπετάν Δίβρα που δεν τον χωρούσε Ήπειρο και Μακεδονία μαζί σε μια απλή σακούλα χωρίς να έχει δίπλα του κανένα από τους γιους του… χωρίς να υπάρχει στον τάφο του μια αναμνηστική πλάκα….. Οι απόγονοί του απλοί βιοπαλεστές… Δυσκολεύονται … να πιστέψουν ότι είχαν τέτοιους προγόνους…!!!!
Για την πολιτεία μας ….. τίποτε…. Η ένδοξη ιστορία μας φαίνεται ότι τους μποδίζει στο «έργο» τους …..!!!
Παναγιώτης Μπάρκας
17 Ιανουαρίου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
Ο Βασίλης Γκουβέλης, ήταν γιος του Αναστάση Γκουβέλη, ο οποίος θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους πατριώτες του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. 7 χρόνια πολεμούσε στο μέτωπο κατά των Βουλγάρων χωρίς η οικογένειά του να γνωρίζει αν ζει ή πέθανε….!
Τον διαδέχτηκε στο ίδιο μετερίζι και μέτωπο ο γιός του, ο Βασίλης που αναδείχτηκε ως ο Θρυλικός Καπετάν Δίβρας. (Δίβρας διότι η καταγωγή τους είναι από τη Δίβρη, απ΄όπου ήταν και 7 ακόμα πολεμιστές στο πλευρό του.)
Μια ζωή στον πόλεμο… Μια οικογένεια πολεμιστών
Σήμερα μια απλή λευκή σακούλα στο κοιμητήρι της Πάνω Δρόβιανης συγκέντρωσε τα οστά του Καπετάν Δίβρα που κείτονταν στον τάφο του από το 1944 (σε ηλικία 87 χρονών). Έπρεπε να ανοίξει ο χώρος «για να φιλοξενήσει» στην τελευταία του κατοικία, τον εγγονό του, που φέρει το όνομά του και έγινε η αφορμή για το αφιέρωμα αυτό.
Η φωτογραφία πρέπει να είναι του 1935 περίπου. Ίσως στο γάμο του γιού του, του Θεμιστοκλή.
Δίπλα του στη φωτογραφία, καμάρωνε ο μεγαλύτερος γιός του, ο Λευτέρης. (Η κάτοχος της φωτογραφίας, εγγονή του Καπετάν Δίβρα, τον αφαίρεσε φοβούμενη την δίωξη του καθεστώτος. Δεν επιτρέπονταν η φωτογραφία του εχθρού του κομμουνισμού να υπήρχε και στο πιο κρυφό σημείο σπιτιού Έλληνα. Και ο Λευτέρης ήταν ο αποφασισμένος αντικομουνιστής, όπως ήταν αποφασισμένος Έλληνας ο Θεμιστοκλής και καλός και ανένδοτος πατριώτης ο Αναστασης, - οι τρεις γιοι του!
Η επόμενη φωτογραφία είναι του 1941. Ανήκει σ΄αυτόν, τον Αναστάση. (με την 5χρόνη κόρη του αδερφού του) Προσέξτε λεβεντιά αγωνιστή. Πρόκειται, όμως γι΄αυτόν που κλειδώνει το δράμα της οικογένειας του Καπετάν Δίβρα.
Ο Θεμιστοκλής, που περνούσε τη σφαίρα στο δαχτυλίδι και είχε ρίξει μαζί με άλλους Δροβιανίτες, το αεροσκάφος των Εγγλέζων που πέρασε πάνω από τα σπίτια τους και με τα αλεξίπτωτα των πιλότων έραψαν πουκάμισα για λόγο τους και ρουχαλάκια για τα κορίτσια τους, ενώθηκε με το ΕΑΜ, γιατί πίστεψε το παραμύθι της αυτοδιάθεσης και πέθανε κατά μυστηριώδη τρόπο «στο παρτιζάνικο» νοσοκομείο στο Κλεισάρι που υπηρετούσαν δικοί μας γιατροί και νοσοκόμοι (!!)
Ο Λευτέρης είχε καταφέρει να φυγαδευτεί στην Ελλάδα μαζί με τους άλλους 18 Δροβιανίτες αντιφρονούντες του κομμουνισμού (Ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει). Κάποια στιγμή κατάφερε να στείλει από Έλλαδα ένα γράμμα στον Αναστάση, το οποίο φόβισε ιδιαίτερα τους κομμουνιστές που είχαν υψηλόβαθμο στέκι στη Δρόβιανη. Τον κάλεσαν σε ανάκριση. (Δικοί μας ήταν πάλι). Εκείνος, ο Αναστάσης κατάφερε να καταπιεί το επικίνδυνο γράμμα του αδερφού. Δεν τους μαρτυρούσε όμως το περιεχόμενο και ούτε ποιος άλλος γνώριζε για το γράμμα.
Απάνθρωπα βασανιστήρια. Τον κρατούσαν δεμένο, του άνοιγαν τα κρέατα με λόγχες και του έβαζαν αλάτι στις πληγές. Οι φωνές του από τα βασανιστήρια ακούγονταν σε όλο το χωριό , μέρα και νύχτα! Κάποια στιγμή μπόρεσε και επικοινώνησε με συγγενικό του πρόσωπο. Του είπε για τους δήμιους του. Ήταν δικοί μας από Δρόβιανη και Μουζίνα !!! Και του ζήτησε να εκδικηθεί….(Μετά τον πόλεμο οι δήμιοι έλαβαν υψηλόβαθμες θέσεις στην κομμουνιστική νομενκλατούρα και ο συγγενής του έζησε μια ήρεμη ζωή!!!) Αφού ο Αναστάσης υπέκυψε μετά από μέρες στα βασανιστήρια, τον έθαψαν την ημέρα σε μια γωνιά στο κοιμητήρι στην Π. Δρόβιανη και τη νύχτα τον ξέθαψαν και τον εξαφάνισαν !!! (Γι΄αυτό και δεν βρέθηκαν ποτέ τα οστά του για να ταφούν δίπλα στον Καπετάν Δίβρα, τον πατέρα του).
Αργότερα έγινε γνωστό, ότι ο Μούστος πέθανε «στο παρτιζάνικο» νοσοκομείο στο Κλεισάρι, από δηλητήριο, αφού πρώτα του είχαν κόψει τη γλώσσα. Ενώ αδυνατούσε να μιλήσει, ζήτησε από κάποιον γνωστό του χαρτί και μολύβι να του εξηγούσε κάτι. (Είχε γνωρίσει το πραγματικό πρόσωπο των κομμουνιστών. Τον Θανάτωσαν και τον κήρυξαν πεσόντα.) Όταν ο γνωστός επέστρεψε βρήκε τον Μούστο νεκρό!! Αυτά φαίνεται έγραφε ο Λευτέρης στον Αναστάση και θορυβήθηκαν οι κομμουνιστές. Από την άλλη γνώριζαν ότι ο Αναστάσης ήταν δεινός εκδικητής και έπρεπε να τον καθαρίσουν. Είναι αυτός ο λόγος που οι δήμιοι του Αναστάση, μόλις διαδίδονταν η είδηση ότι επέστρεψε στη Δρόβιανη ο Λευτέρης από τα Γιάννενα για να εκδικηθεί για τα αδέρφια του, εκείνοι εξαφανίζονταν…!!!
Σήμερα, όμως που τα οστά του θρυλικού ήρωα μπήκαν σε μια λευκή σακούλα, καμιά αναφορά δεν έγινε στον Καπετάν Δίβρα, Ούτε και στους γιους του…. Ούτε κάποιος θυμήθηκε να αποτίσει φόρο τιμής για την οικογένεια αυτή των μεγάλων αγωνιστών για τον Ελληνισμό…. ! Τα οστά του Καπετάν Δίβρα που δεν τον χωρούσε Ήπειρο και Μακεδονία μαζί σε μια απλή σακούλα χωρίς να έχει δίπλα του κανένα από τους γιους του… χωρίς να υπάρχει στον τάφο του μια αναμνηστική πλάκα….. Οι απόγονοί του απλοί βιοπαλεστές… Δυσκολεύονται … να πιστέψουν ότι είχαν τέτοιους προγόνους…!!!!
Για την πολιτεία μας ….. τίποτε…. Η ένδοξη ιστορία μας φαίνεται ότι τους μποδίζει στο «έργο» τους …..!!!
Παναγιώτης Μπάρκας
17 Ιανουαρίου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών