Η συνάντηση της επίσημης Αθήνας με εκπροσώπους της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, αποτελεί πλέον μια σημαντική πραγματικότητα. Θέλουμε πάντως να αποτελεί την αφετηρία μιας νέας αρχής, όπου θα αλλάξουν και οι ρόλοι μεταξύ Αθήνας και Βορειοηπειρωτών. Οι ανάξιοι και συμφεροντολόγοι Βορειοηπειρώτες πολιτικοί, ή τα υποχείρια, είτε των Αλβανών, είτε ελληνικών συμφερόντων και διαπλεκόμενων, να εξαφανιστούν και η νέα δομή να περάσει σε δεύτερη μοίρα και να αναλάβει ρόλο (εθνικό) η Αθήνα.
Τι προσκόμισα προσωπικά!
Το επαναλαμβάνω! Επείγουσα, ιστορική αναγκαιότητα! Συμμετοχή όλων μας στην προσπάθεια αυτή της Αθήνας! Να την μετατρέψουμε σε ένα πανβορειοηπιερωτικό κίνημα για να σώσουμε τον τόπο μας, ως μια τελευταία ευκαιρία. Τώρα που οι εθνικές μετοχές μας για την Αθήνα έχουν γεωπολιτική σημασία. Δε θα πρέπει να επιτρέψουμε ώστε τα ίδια διαχρονικά και νέα συμφέροντα, που καμιά σχέση δεν έχουν με το εθνικό μας θέμα, να επιβάλουν εκ νέου τη σφραγίδα τους και για λογαριασμό τους!!
Το τονίζω αυτό διότι με εξέπληξε η αδιαφορία για το γεγονός με τρόπο σνομπαρίσματος των Βορειοηπειρωτικών παραγόντων και συλλόγων κυρίως στην Ελλάδα. Γι αυτούς, λες και δεν έγινε τίποτε, ή η Αθήνα θα έπρεπε να πάει να τους πάρει από το χέρι για να «συνομιλήσει» μαζί τους, ή ακόμα εκδηλώνουν την άποψη ότι ποια μωρέ Αθήνα θα κάνει κάτι….!!!
Ταυτόχρονα, αποκάλυψε ότι δεν έχουν καμιά άποψη για «το Βορειοηπειρωτικό». Είναι στο γενικό και το αόριστο, στο θόρυβο, στη ζάλη και στη σκόνη των πανηγυριών, ή στις κούφιες δηλώσεις ότι για τα πάντα φταίνε οι Αλβανοί (!!!). Η μόνη τους άποψη για τη λύση του βορειοηπειρωτικού είναι να αποτρέψουν και απορρίψουν κάθε πρόταση γιατί αυτό τους εξασφαλίζει την ύπαρξή τους. Όπως επίσης δείχνουν ότι ανεξαρτήτως που εθνικά το Βορειοηπειρωτικό δεν έχει άλλες αντοχές, (στην ουσία έχει καταρρεύσει) εκείνοι, για να συνεχίζουν να υπάρχουν πολιτικά θέλουν να υπάρχουν προβλήματα, που τα προκαλούν οι κακοί Αλβανοί (!!) και συνεπώς, όχι να τα λύνουν!! Ποτέ δεν αναλογίστηκαν ότι οι κακοί εκείνοι με τα χεράκια μας μια χαρά κάνουν τη δουλειά τους). Εντούτοις, τον όποιον παλεύει πραγματικά τον θεωρούν ή Δον Κιχώτη, ή γραφικό, ή ζιζάνιο που ενοχλεί τη δική τους πραγματικότητα, της ηρεμίας, της τεμπελιάς και της καιροσκοπίας !!
Το δεύτερο χαρακτηριστικό που αποκόμισα είναι ότι η προσπάθεια της Αθήνας για να εντοπίσει τους συνομιλητές Βορειοηπειρώτες με διαμονή στη Βόρειο Ήπειρο, προσέκρουσε ξανά στην ποικιλία των αντικρουόμενων ελληνικών συμφερόντων που θέλησαν να προωθήσουν τους δικούς τους στη συνάντηση και όχι τις θέσεις τους, οι οποίες αντιτίθενται στα εθνικά συμφέροντα. (!!) (αποδείχτηκε όμως ότι συνεχίζουν να είναι ισχυρά!!) Γι΄ αυτό και υπήρχαν άτομα χωρίς κάποια θεσμική θέση. Αρκετοί ανήκουν στη μεγάλη γκάμα των πρώην και τώρα δεν έχουν κάποιο αξίωμα. Αλλά ήταν παρόντες, μάλιστα διεκδικώντας και αποφασιστικό ρόλο, λόγω κομματικής ταυτότητας και προσπαθώντας να μειώσουν όσους δεν ανήκουν στην «ομάδα» τους. Η νέα γενιά, με την έννοια που δεν υπήρχαν στο παιχνίδι, αλλά παρουσιάζουν κύρος και πάθος, δεν ήταν!
Ο Υπουργός ωστόσο κινήθηκε σε μια έξυπνη ταχτική. Κάλεσε τους «καλεσμένους» του να τους δει έναν – έναν, για να ζυγίσει τον καθέναν και να γνωρίσει το ποιόν του καθενός. (Τα συμπεράσματά του δεν μπορούμε να τα γνωρίζουμε, αλλά από την ταυτότητα των προσκεκλημένων γενικώς δεν μπορεί να είναι κάποιος αισιόδοξος σε ο, τι αφορά την ποιότητα λόγου και ιδεών σχετικά με τα προβλήματα του Ελληνισμού της Β. Ηπείρου και την επίλυση τους)
Ακριβώς εδώ έγκειται και το επόμενο χαρακτηριστικό. Από κουβέντες με συνομιλητές του Υπουργού πριν και μετά τη συνάντηση μαζί του, προκύπτει ότι υπήρχε μια κοινή συνισταμένη, που δεν νομίζουμε ότι στο διάλογο με τον Υπουργό ήταν εντελώς διαφορετική. Υπήρχε, λοιπόν ένα σχεδόν κοινό μέτωπο κατά του Ντούλε! Είναι η δεύτερη φορά που ο Ντούλες έχει απέναντι όλους. Την πρώτη πριν μερικά χρόνια, τότε που το μέτωπο εναντίον του έβγαλε και πρόεδρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τον αντίπαλο του Ντούλε τον Λεωνίδα Παπά. (Στη συνέχεια ο Ντούλες για να τον εκδικηθεί παρέλυσε τη λειτουργία των θεσμών της οργάνωσης επί δύο χρόνια, χωρίς να του μπει αγκάθι στο πόδι γι΄αυτό το πραξικόπημα) Αυτή τη φορά ελπίζει ωστόσο στη γνωστή φόρμουλα ότι «κακό παιδί ο Ντούλες, αλλά δεν έχει αντικαταστάτη» ! Δύσκολο φαίνεται το εγχείρημα, αλλά δεν αποκλείεται!!
Γιατί το λέω αυτό. Διότι οι του αντί Ντούλε μετώπου, ήταν στο μεγαλύτερο μέρος πρώην συνεργάτες του που κάποια στιγμή για λόγους που γνωρίζουν εκείνοι (και όλοι όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά) τους πέταξε. Πρόκειται εντούτοις για συνεργασία που μυρίζει πίτα.
Από την άλλη, φάνηκε ξεκάθαρα η ικανότητά μας. Δλδ ξέρουμε πολύ καλά να καταστρέψουμε και να γκρεμίσουμε, αλλά, ούτε ιδέες, ούτε τα κότσια και ούτε τη βούληση έχουμε για να χτίσουμε κάτι νέο!!!!
Προσωπικά παρατήρησα επίσης, ότι τα βάρη των ιδεών για το μέλλον των δικών μας (απ΄ όσα μπόρεσα να πιάσω) είναι ο τρόπος πώς θα ανακυκλωθούμε, κάποιοι αντικαθιστώντας ακόμα και τον Ντούλε. Μάλιστα, σκεπτόμενοι όπως ο Ντούλες διότι δεν έχουν άλλα πρότυπα (δλδ με το σκεπτικό πώς θα μοιράσουμε την πίτα και όχι πώς θα λύσουμε εθνικά το θέμα και πώς θα βοηθήσουμε να ορθοποδήσουν όλοι οι Έλληνες χωρίς να είναι αναγκασμένοι να απωθούν την εθνική τους συνείδηση για να μπορέσουν να επιβιώσουν.!)
Υπήρχε και μια κατηγορία, μετριόφρον, που διεκδικούσε την ίση αντιμετώπιση με το Ντούλε. (όταν εκείνος 20 χρόνια τώρα έκανε μεγαλύτερη ζημιά απ΄ό τι θα ήθελαν οι ίδιοι οι Αλβανοί, τους οποίους εκείνος κατηγορεί).
Η συνάντηση έδειξε και ένα άλλο χαρακτηριστικό μας. Η έλλειψη της μόρφωσης για αναγνώριση και αποδοχή αξιών σε όφελος της κοινότητας. (Καμιά κοινότητα δεν μπορεί να πάει μπροστά χωρίς καλλιέργεια και αναγνώριση αξιών της). Συνεπώς, όταν ρωτούσες για να ακούσεις για άτομα με αξίες και οράματα που μπορεί να αναλάβουν έργο στις κρίσιμες αυτές στιγμές, δεν μπορούσες να πάρεις απάντηση. Ο καθένας σκέφτονταν και νομίζει ότι είναι ο ικανότερος και καταλληλότερος. !
Προσθέτουμε τέλος ότι η προσπάθεια αυτή δεν αρκεί να μετατραπεί απλώς σε ένα πανβορειοηπιερωτικό κίνημα, αλλά θα πρέπει να καθορίσουμε και σοβαρούς στόχους και αρχές, όπως και να αναδείξουμε (εμείς και η Αθήνα) την ομάδα που θα αναλάβει να βγάλει σε πέρας το θέμα αυτό!
Προσωπικά πιστεύω ότι και τώρα η κατάσταση είναι αναστρέψιμη!
Παναγιώτης Μπάρκας
12 Ιουλίου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών