«Αποτελεί πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι εδώ, εντός της Βουλής έχει καλλιεργηθεί υπέρμετρη αυτοπεποίθηση της ψήφισης των πάντων με την ισχύ που επιτρέπει η πλειοψηφία, μάλιστα και για πράγματα που αντιτίθενται στη δημοκρατία ή στα διεθνή φόρα και στους συνταγματικούς νόμους που ρυθμίζουν την πορεία της δημοκρατίας στη χώρα.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με την ψήφιση της περιβόητης παραγράφου του άρθρου 7 που απαγορεύει την ίδρυση κομμάτων σε εθνική βάση. Χωρίς να βαθύνουμε, μπορεί να ζητηθεί να ψηφιστεί απερίσκεπτα, - όπως ζητήθηκε από αρκετούς συναδέλφους να κριθούν παράνομες οι πολιτικές οργανώσεις ή και παρόμοιοι σύλλογοι, που, όπως όλα δείχνουν, με μόνη επιδίωξη, ανεξαρτήτως που δεν εκφράζεται ανοιχτά, την κήρυξη ως παράνομη της οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ.
Λησμονούμε, λοιπόν, ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ αποτελεί πραγματικότητα, που στην πολιτική ζωή της Αλβανίας δεν ήρθε περιστασιακά, αλλά ως ιστορική αναγκαιότητα της δημοκρατίας στην Αλβανία και κάθε απόπειρα απόκλεισής της, όταν αυτή πορεύεται σε νόμιμο και λαμπρό έδαφος, αποτελεί απόπειρα δολοφονίας κατά της δημοκρατίας σε παναλβανική κλίμακα με διεθνείς συνέπειες.
Αυτό θα συμβεί σε περίπτωση ψήφισης της ανωτέρου παραγράφου και αυτό όχι γιατί έτσι θέλουμε εμείς, αλλά επειδή μια τέτοια ενέργεια αποτελεί ωμή παραβίαση των διεθνών συμβάσεων για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των εθνικών μειονοτήτων και περιστολή ή άρνηση της διατήρησης και ανάπτυξης της εθνικής μας ταυτότητας που εξασφαλίζεται μέσω της εκπροσώπησης στο ανώτερο θεσμό της δημοκρατίας, αποτελώντας εγγύηση του δικαιώματος αυτού.
Σε καμιά περίπτωση δε θέλουμε να μετατραπούμε σε μήλο έριδας, σε παράγοντα αποσταθεροποίησης στην Αλβανία, σε παράγοντα αποπροσανατολισμού της προσοχής από τα βασικά εθνικά προβλήματα της χώρας, όπως το θέμα του Κοσσυφοπεδίου, κάτι που μπορεί να συμφέρει σε κάποιον, σε έναν παράγοντα διασάλευσης των ισορροπιών στην ευάρεστη γειτονία στο Νότο, ή σε αιτία πρόκλησης αρνητικών αντιδράσεων στην Ευρώπη και τον κόσμο κατά των δημοκρατικών προσπαθειών που καταβάλλει η Αλβανία.
Μια τέτοια συμπεριφορά συμφέρει ίσως άλλους, οι οποίοι, ή προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα σε ανύπαρκτα διεθνικά θέματα, ή σε πραγματικά εθνικά θέματα θέλουν να προκαλέσουν ανύπαρκτα αντίβαρα.
Εμείς ειλικρινά θέλουμε να μείνουμε εκτός τέτοιων επικίνδυνων παιχνιδιών, όμως θέλουμε να τονίσουμε ότι όσο αφανείς είναι σήμερα τέτοιοι παράγοντες, τόσο πραγματικοί και με καταστρεπτικές συνέπειες για την δημοκρατία και την σταθερότητα θα αποδειχτούν αύριο.
Γι΄αυτό, αποστασιούμενοι από κάθε είδους πολιτικών υπαινιγμών και πιέσεων, σας καλούμε να κρίνεται το άρθρο αυτό χωρίς προκαταλήψεις, με δημοκρατικές αρχές και έχοντας υπόψη τον Συνταγματικό νόμο, τα διεθνή φόρα, την πραχτική πολλών χωρών στον κόσμο, όπως στην Ιταλία, τη Ρουμανία, την Φινλανδία, τη Γερμανία, ή και τη Βουλγαρία.
Τα επιχείρηματα που ακούστηκαν περιέχουν το φόβο μήπως τα κόμματα σε εθνική βάση δε θα συμβάλλουν στην καλλιέργεια μιας δημοκρατικής κοινής γνώμης.
Λησμονείται στην προκειμένη περίπτωση, ότι στις συνθήκες ευρωπαϊκής ένταξης, αγωνίζονται για τη δημοκρατία και των εκδημοκρατισμό διαφόρων χωρών, οργανισμοί και οργανώσεις που δεν έχουν καμιά σχέση μ΄αυτά τα κράτη και τις κοινωνίες τους, τότε πώς δεν θα το επιδιώξουν κόμματα ενός τμήματος μιας χώρας που έχει συνδέσει άρρηκτα τις σχέσεις με τον λαό της;!
Λησμονείται επίσης, ότι εκτός από την καλή θέληση για συμβολή στην πορεία εκδημοκρατισμού της χώρας, που η δική μας οργάνωση έχει δείξει εμπράκτως, υπάρχει νομοθεσία η οποία απαγορεύει τη δράση κομμάτων που αντιτίθεται στις δημοκρατικές αρχές και κανόνες.
Για να γίνει εφικτή η άρνηση του δικαιώματος αυθεντικής εκπροσώπησης στη Βουλή της ελληνικής μειονότητας, η οποία στην ουσία αποτελεί μια γεωγραφική (εδαφική) ενιαία και αυτόχθονη ενότητα και υπό οικονομικο-κοινωνική και πολιτιστική σκοπιά, χωρίς να συμπεριλάβουμε εδώ τον πληθυσμό που μετοίκησε στο βάθος της Αλβανίας, επικαλείται το επιχείρημα ότι τέτοια κόμματα μπορεί να ιδρύσουν και «οι άλλες πολλές εθνικές μειονότητες στην Αλβανία». Αυτό αποτελεί ένα περίεργο και άτοπο επιχείρημα, τέτοιο που όπως σε άλλες περιπτώσεις, δε θα το συμμεριζότανε και ο πιο αφελής Αλβανός βουλευτής, διότι δεν υπάρχουν τόσες πολλές εθνικές μειονότητες στην Αλβανία.
Για να δικαιολογηθεί η παραβίαση του δικαιώματός μας αυθεντικής εκπροσώπησης, εγγυημένου στις διεθνείς συμβάσεις, αναφέρεται το επιχείρημα ότι η εκπροσώπηση αυτή μπορεί να γίνει μέσω των διαφόρων αλβανικών πολιτικών κομμάτων. Όντως, προς την κατεύθυνση αυτή, ξεκινώντας και από τα πολιτικά προγράμματά τους, τα πολιτικά κόμματα εκφράζονται ότι θα εκπροσωπήσουν αξιοπρεπώς τα δικαιώματα της μειονότητας. Τότε γιατί να μη μπορεί να υπερασπιστεί και από μόνη της τα δικαιώματα αυτά;!
Ένα τέτοιου είδους εκπροσώπησης (μέσω των αλβανικών πολιτικών κομμάτων) όταν δεν επιτρέπεται να το αναλάβει ο ίδιος ο νοικοκύρης, έτσι όπως απαιτεί και η απλή λογική και το διεθνές δίκαιο, μήπως δεν φανερώνει καχυποψία, βούληση για έλεγχο και για προσανατολισμό των τυχών μας, βάση των κομματικών ή αλβανικών εθνικών συμφερόντων;!
Γιατί πρέπει να μετατραπούμε σε άρρενα διασπαστικών ενεργειών αυτών των πολιτικών κομμάτων και να εξυπηρετήσουμε αυτά τα συμφέροντα;!
Υπό το σκεπτικό αυτό, όταν τα πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούν το σύνολο του αλβανικού έθνους λησμονούν την πολυονειρεμένη ενωμένη Ευρώπη, εκδηλώνουν φόβο και έλλειψη εμπιστοσύνης προς την μειονότητα, τότε τι πρέπει να κάνει η μειονότητα;! Να ικανοποιηθεί; Όχι! Μάλιστα είμαστε εμείς που έχουμε λόγο να εκδηλώσουμε φόβο. Η στάση που τηρείται, ιδιαίτερα προς την οργάνωσή μας, όσον αφορά την υλική και οικονομική στήριξη από το κράτος, την εκπροσώπησή της σε διεθνές επίπεδο, όσον αφορά τα αιτήματα της οργάνωσης και του συνόλου της εθνικής ελληνικής μειονότητας έστω και καταρχήν, για παιδεία στη μητρική γλώσσα όλων των μελών αυτής της εθνικότητας, ή και όσον αφορά την προκλητική και εχθρική στάση τελευταία στον κομματικό ή και ανεξάρτητο τύπο, όλα αυτά από κοινού μήπως δεν μαρτυρούν πόσο απέχουν από τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις των πολιτικών κομμάτων έναντι των δικαιωμάτων μας.
Όλα αυτά από κοινού με την προσπάθεια νομιμοποίησης της απαγόρευσης της αυθεντικής μας εκπροσώπησης στην Βουλή, δεν επιδιώκουν μήπως την περιθωριοποίησή μας και την ύπαρξη χωρίς λόγο στα κέντρα λήψης αποφάσεων των μελών ενός άλλου έθνους;
Είναι αλήθεια και πρέπει να ομολογηθεί ότι με τα χέρια σας που θα υψώσουν το πράσινο χαρτόνι υπέρ αυτής της απαγόρευσης, εσείς μπορεί να καλύψετε τον ήλιο του δίκιου μας. Τόσο το χειρότερο για σας! Εμείς θα αγωνιστούμε κάτω από αυτή τη σκιά, βέβαιοι ότι μια μέρα θα είμαστε ξανά αναμεσά σας, ισότιμοι στη Βουλή. Αυτό ασφαλώς δε θα είναι σε όφελος κανενός.
Μάλιστα αυτή την πρόκληση που μας γίνεται από τους εκπροσώπους του αλβανικού λαού, δεν θα την αποδεχτεί ούτε ο ίδιος ο αλβανικός λαός, με τον οποίο θέλουμε πραγματική αδελφοσύνη.
Στις συνθήκες που ζούμε όλοι πρέπει να θυσιάσουμε κάτι, μπορεί και πολλά πράγματα, αλλά με κανένα αντάλλαγμα δε θα θυσιάσουμε την υπόθεση που αφορά το δίκιο που διασφαλίζει τα δικαιώματά μας και την εθνική μας ταυτότητα.
Κανένα ανεπιθύμητο γεγονός, έστω και το παραμικρό δε θα επιθυμούσαμε, τόσο το χειρότερο τους εχθρικούς ανέμους, αλλά με πόνο διαπιστώνουμε ότι μας επιβάλλεται αυτή η πραγματικότητα.
Απαιτούμε τέλος, να ληφθεί υπόψη στην ψηφοφορία, η ερμηνεία του προέδρου της Βουλής, σχετικά με την διαφορά του νόμου για τα πολιτικά κόμματα, με τον εκλογικό νόμο που επίκειται, για τη συμμετοχή μας στις επόμενες εκλογές, ως εγγύηση για τη συνέχιση της πολιτικής μας ζωής.»
Δυστυχώς, ήταν αδύνατο να μεταπείσουμε τους Αλβανούς Βουλευτές, κυρίως του κυβερνόντος κόμματος. Το άρθρο πέρασε όπως το ήθελαν.
Εκείνο που διαπιστώθηκε ήταν ότι μας θέλουν φρόνημα παιδιά, αλλά αρνούμενοι τα εθνικά μας δίκαια. Μόλις επιμείνεις επικαλούνται την ισχύ της πλειοψηφίας ξερνώντας εθνικισμό και ανθελληνισμό από το οπλοστάσιο που είχε καλλιεργήσει ο Ενβέρ Χότζα
Παναγιώτης Μπάρκας
23 Οκτωβρίου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
Διαβάστε επίσης:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών