Λατινοπούλου: Σημείο των καιρών

την
Γράφει ο Γιάννης Αλμπάνης

Με διαρροή της η Νέα Δημοκρατία γνωστοποίησε ότι η Αφροδίτη Λατινοπούλου δεν θα συμπεριληφθεί στις εκλογικές λίστες της. Είχε προηγηθεί ένα απαράδεκτο ρατσιστικό σχόλιο της πολιτεύτριας για την τηλεπαρουσιάστρια Δανάη Μπάρκα, το οποίο είχε προκαλέσει κατακραυγή. Είναι πολύ πιθανό η Λατινοπούλου να κατέβει στις εκλογές με το κόμμα του Μπογδάνου.
Γιατί όμως μας απασχολεί η Λατινοπούλου; Γιατί η Νέα Δημοκρατία αισθάνθηκε την ανάγκη να δηλώσει ότι δεν την έχει υποψήφια; Και γιατί το «θέμα Λατινοπούλου» διαβάζεται τόσο πολύ στο διαδίκτυο; Από μια σκοπιά, πρόσωπα σαν τη Λατινοπούλου δεν θα έπρεπε να απασχολούν τον πολιτικό διάλογο, παρά μόνο ως γραφικές εκδοχές της ενασχόλησης με τα κοινά. Από την άλλη, η Λατινοπούλου αποτελεί σημείο των καιρών και ως τέτοιο δεν μπορεί παρά να απασχολεί τον πολιτικό διάλογο.

Διαβάζονται περισσότερο


Μέσα από τα social media
Αν κάποιος-α δεν παρακολουθεί τα social media, ενδεχομένως θα αναρωτηθεί «μα, ποια είναι αυτή η Λατινοπούλου για την οποία μιλάτε;». Το ερώτημα δεν δείχνει έλλειψη ενημέρωσης για τα πολιτικά πράγματα, αλλά μια ορισμένη απόσταση από το κόσμο των social media. Γιατί η Λατινοπούλου δεν έγινε γνωστή ως πολιτεύτρια της ΝΔ μέσα από τον κομματικό μηχανισμό ή κάποιον επιστημονικό σύλλογο. Ούτε χρωστάει τη φήμη της στις τηλεοπτικές εμφανίσεις της. Ήταν το Twitter που τη μετέτρεψε σε διασημότητα και πρόσωπο αναφοράς αυτού του ιδιότυπου πολιτικού διαλόγου των social media. Ενός διαλόγου που ενώ δεν ταυτίζεται με αυτό που γενικά ονομάζουμε πολιτικό διάλογο, εντούτοις, τον επηρεάζει σε μεγάλο (και ολοένα μεγαλύτερο) βαθμό.
Η Λατινοπούλου συνιστά ένα πολύ καλό παράδειγμα της πολιτικής δύναμης που έχουν αποκτήσει τα social media. Μια σχεδιασμένη, οργανωμένη και συστηματική διαχείρισή τους μπορεί να ανοίξει τον δρόμο σε πολιτικές καριέρες ή τουλάχιστον να αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες πολιτικής ανέλιξης. Επιπλέον, το ότι κάποια-ος μπορεί να ανέβει στην πολιτική μέσα από το Twitter, δείχνει πόσο έχει υποχωρήσει η πολιτική σημασία της τηλεόρασης. Προφανώς τα κανάλια εξακολουθούν να φτιάχνουν πολιτικό κλίμα, ιδιαίτερα στις μεγάλες ηλικίες. Ωστόσο, τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων δεν φτιάχνουν ατζέντα. Απλώς διαχειρίζονται την ατζέντα που έχει ήδη φτιαχτεί από τα site και τα social media.

Η πρόκληση
Το δεύτερο στοιχείο που έχει ενδιαφέρον στην περίπτωση της Λατινοπούλου είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε τα -social για να γίνει γνωστή. Παίζοντας το παιχνίδι της πρόκλησης, χρησιμοποίησε τους ιδεολογικούς αντιπάλους της για να βγει από την αφάνεια. Το μοτίβο της Λατινοπούλου ήταν το εξής:
Εκφορά μιας ακραίας δεξιάς θέσης με έντονα εμφυλιοπολεμικά, εθνικιστικά και ρατσιστικά χαρακτηριστικά. Τόσο ακραίας ώστε να ενοχλεί τους/τις αριστερούς-ές και να τους προκαλεί να αντιδράσουν.

Οργισμένες αντιδράσεις από τα αριστερά accounts που από τη μια μεριά καταγγέλλουν τη Λατινοπούλου, και από την άλλη, εγκαλούν τη ΝΔ γιατί ανέχεται ακροδεξιούς στους κόλπους της.
Υπεράσπιση της Λατινοπούλου από (ακρο)δεξιά accounts ως βαλλόμενης από την Αριστερά.

Ο επικοινωνιακός θόρυβος που προκαλείται, θολώνει μεν την «κεντρώα» εικόνα της ΝΔ, ωφελεί δε την ίδια την πολιτεύτρια με δύο τρόπους. Πρώτον την κάνει γνωστή ως όνομα. Δεύτερον, τη βοηθάει να διαμορφώσει δεσμούς με τη σκληρή βάση της Δεξιάς, η οποία βλέπει στο πρόσωπο της μια πολιτικό που «δεν ντρέπεται για το ότι είναι δεξιά» και δίνει τη μάχη με τους αριστερούς.
Στην επικοινωνιακή στρατηγική πολιτευτών όπως η Λατινοπούλου, είναι φανερό το αποτύπωμα των αντιλήψεων των Roger Alies, ιδρυτή του αμερικανικού Fox, καθώς και του Στιβ Μπάνον, πρώτου επιτελάρχη του Τραμπ. Η λογική τους ήταν ότι το να σε καθυβρίζουν ως φασίστα ή να σε θεωρούν ηλίθιο οι αντίπαλοι σου, δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Αντιθέτως, μπορεί (με μια ορισμένη συνθήκη) να αποτελέσει μοχλό συσπείρωσης και κινητοποίησης του δικού σου ακροατηρίου.

Η στάση της ΝΔ
Το τρίτο στοιχείο που δείχνει ότι η Λατινοπούλου αποτελεί σημείο των καιρών, είναι η επαμφοτερίζουσα στάση της ΝΔ. Το κυβερνών κόμμα έκοψε τη Λατινοπούλου όταν με το άθλιο σχόλιο της για την κ. Μπάρκα ξεπέρασε τα όρια όχι μόνο του body shaming, αλλά της στοιχειώδους ευπρέπειας που μας καθιστά πολιτισμένους ανθρώπους. Ωστόσο, μέχρι να πέσει η τελευταία σταγόνα, υπήρξαν άλλες, εξίσου απαράδεκτες, που δεν προκάλεσαν την ίδια αντίδραση. Εύλογα διερωτάται κανείς τι θα γινόταν αν στόχος του σχολίου της Λαντινοπούλου δεν ήταν ένα συμπαθές και δημοφιλές πρόσωπο, όπως η κ. Μπάρκα…
Η επαμφοτερίζουσα στάση της ΝΔ απορρέει από τις λεπτές ισορροπίες που πρέπει να κρατάει, προκειμένου να διατηρείται η συνοχή της «παράταξης Μητσοτάκη», δηλαδή της συμμαχίας μεταξύ Κεντροδεξιάς και Ακροδεξιάς. Για να πετύχει υψηλά ποσοστά, ο πρωθυπουργός πρέπει να κρατάει εντός της ΝΔ ακροδεξιούς πολιτικούς και, κυρίως, ακροδεξιές αντιλήψεις. Ταυτόχρονα, πρέπει να οριοθετεί αυτήν την «Ακροδεξιά εντός», ώστε να μη του δημιουργεί πρόβλημα με τον χώρο του Κέντρου. Γι’ αυτό όταν ξεπερνιούνται τα όρια (ή μάλλον όσα κάθε θεωρούνται όρια), έχουμε αποπομπές. Όμως η τακτική του «τόσο όσο» σε βάθος χρόνου δεν είναι βιώσιμη. Το ακόμα χειρότερο (και πολύ πιο σημαντικό) είναι ότι η ανοχή στην «Ακροδεξιά εντός» νομιμοποιεί την Ακροδεξιά γενικώς και δηλητηριάζει τον δημόσιο βίο.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών