Το έγκλημα των Τεμπών δεν έχει ακόμη δικαιωθεί. Όχι μόνο γιατί οι υπαίτιοι δεν έχουν λογοδοτήσει, αλλά και γιατί τα αίτια που το προκάλεσαν — παραλείψεις, συγκάλυψη, θεσμική ανεπάρκεια — παραμένουν παρόντα. Η ελληνική κοινωνία απαιτεί αλήθεια και δικαιοσύνη. Και η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να σιωπά.
Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το τραγικό αυτό γεγονός ήρθε ξανά στο προσκήνιο. Πλειάδα Ευρωβουλευτών, από διαφορετικές χώρες και πολιτικές ομάδες, άσκησαν σφοδρή κριτική στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την απραξία της και κάλεσαν τον Επίτροπο Μεταφορών να απαντήσει σε καίρια ερωτήματα: γιατί το σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα παραμένει επικίνδυνο, γιατί δεν εφαρμόζονται οι ευρωπαϊκές οδηγίες ασφάλειας, γιατί δεν υπάρχει έλεγχος και λογοδοσία.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ξεχώρισε η παρέμβαση της Μαρίας Καρυστιανού, η οποία δήλωσε:
«Παρά το ότι όλοι οι Ευρωβουλευτές — με την εξαίρεση μόνο δύο, της κας. Βόζεμπεργκ και της κας. Λατινοπούλου που με τρόπο ανεπίτρεπτο υποβάθμισαν το θέμα — έθεσαν προ των ευθυνών του τον Επίτροπο Μεταφορών για την κατ’ εξακολούθηση παραβίαση της ενωσιακής νομοθεσίας για την ασφάλεια των μεταφορών, ως επίσης και για την καταπάτηση του Κράτους Δικαίου στο έγκλημα των Τεμπών, και μάλιστα με συγκεκριμένα στοιχεία και πορίσματα Ευρωπαϊκών και Εθνικών Οργανισμών, ο κ. Τζιτζικώστας ΔΕΝ απάντησε σε καμία ερώτηση και απαξίωσε με τη στάση του όλη την ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου διαδικασία.»
Η δήλωση συνεχίζει, αναδεικνύοντας τη θεσμική αδυναμία:
«Αρκέστηκε σε αόριστες υποσχέσεις για το μέλλον, μη ανταποκρινόμενος στις ευθύνες και το βάρος της ιδιότητάς του ως Επιτρόπου Μεταφορών… Αναμένω την κινητοποίηση των Ευρωπαϊκών Οργάνων και Επιτροπών… Η Ευρώπη οφείλει να αποδείξει ότι ανταποκρίνεται στον ρόλο και το καθήκον της.»
Η Καρυστιανού διατυπώνει ξεκάθαρα αυτό που πλέον πολλοί αναρωτιούνται:
πώς είναι δυνατόν, ενάμιση χρόνο μετά, να μην έχουν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα για την αποτροπή νέου δυστυχήματος; Και πώς είναι δυνατόν ένας Ευρωπαίος Επίτροπος να εμφανίζεται άλαλος μπροστά στο Κοινοβούλιο, όταν τον καλούν να λογοδοτήσει για την ανθρώπινη ασφάλεια και τα δικαιώματα των πολιτών;
Το μήνυμά της είναι ηχηρό και πολιτικά ουσιώδες:
Η σιωπή της Ευρώπης δεν είναι πλέον ουδετερότητα — είναι συνενοχή. Αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν παρέμβει ενεργά, αν δεν αξιοποιήσει τα εργαλεία ελέγχου και κυρώσεων, τότε ακυρώνει τον ίδιο τον εαυτό της ως θεσμό προστασίας των πολιτών.
Στο τέλος της δήλωσής της, η Καρυστιανού ευχαριστεί δημοσίως τους Ευρωβουλευτές που στάθηκαν με θάρρος και ευθύνη απέναντι στην αλήθεια:
«Ευχαριστούμε θερμά τους Ευρωβουλευτές κ. Αρβανίτη, κ. Sandro Gozi (Renew), κ. Μανιάτη, κ. Φράγκο και κ. Siegbert Frank Droese (ESN), για τις εύστοχες τοποθετήσεις τους και τα καίρια ερωτήματά τους.»
Το έγκλημα των Τεμπών δεν είναι μόνο ελληνική υπόθεση. Είναι και ευρωπαϊκή.
Και πλέον η Ευρώπη καλείται να αποδείξει αν είναι Ένωση δικαιωμάτων ή απλώς θεσμικό καμουφλάζ.
Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το τραγικό αυτό γεγονός ήρθε ξανά στο προσκήνιο. Πλειάδα Ευρωβουλευτών, από διαφορετικές χώρες και πολιτικές ομάδες, άσκησαν σφοδρή κριτική στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την απραξία της και κάλεσαν τον Επίτροπο Μεταφορών να απαντήσει σε καίρια ερωτήματα: γιατί το σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα παραμένει επικίνδυνο, γιατί δεν εφαρμόζονται οι ευρωπαϊκές οδηγίες ασφάλειας, γιατί δεν υπάρχει έλεγχος και λογοδοσία.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ξεχώρισε η παρέμβαση της Μαρίας Καρυστιανού, η οποία δήλωσε:
«Παρά το ότι όλοι οι Ευρωβουλευτές — με την εξαίρεση μόνο δύο, της κας. Βόζεμπεργκ και της κας. Λατινοπούλου που με τρόπο ανεπίτρεπτο υποβάθμισαν το θέμα — έθεσαν προ των ευθυνών του τον Επίτροπο Μεταφορών για την κατ’ εξακολούθηση παραβίαση της ενωσιακής νομοθεσίας για την ασφάλεια των μεταφορών, ως επίσης και για την καταπάτηση του Κράτους Δικαίου στο έγκλημα των Τεμπών, και μάλιστα με συγκεκριμένα στοιχεία και πορίσματα Ευρωπαϊκών και Εθνικών Οργανισμών, ο κ. Τζιτζικώστας ΔΕΝ απάντησε σε καμία ερώτηση και απαξίωσε με τη στάση του όλη την ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου διαδικασία.»
Η δήλωση συνεχίζει, αναδεικνύοντας τη θεσμική αδυναμία:
«Αρκέστηκε σε αόριστες υποσχέσεις για το μέλλον, μη ανταποκρινόμενος στις ευθύνες και το βάρος της ιδιότητάς του ως Επιτρόπου Μεταφορών… Αναμένω την κινητοποίηση των Ευρωπαϊκών Οργάνων και Επιτροπών… Η Ευρώπη οφείλει να αποδείξει ότι ανταποκρίνεται στον ρόλο και το καθήκον της.»
Η Καρυστιανού διατυπώνει ξεκάθαρα αυτό που πλέον πολλοί αναρωτιούνται:
πώς είναι δυνατόν, ενάμιση χρόνο μετά, να μην έχουν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα για την αποτροπή νέου δυστυχήματος; Και πώς είναι δυνατόν ένας Ευρωπαίος Επίτροπος να εμφανίζεται άλαλος μπροστά στο Κοινοβούλιο, όταν τον καλούν να λογοδοτήσει για την ανθρώπινη ασφάλεια και τα δικαιώματα των πολιτών;
Το μήνυμά της είναι ηχηρό και πολιτικά ουσιώδες:
Η σιωπή της Ευρώπης δεν είναι πλέον ουδετερότητα — είναι συνενοχή. Αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν παρέμβει ενεργά, αν δεν αξιοποιήσει τα εργαλεία ελέγχου και κυρώσεων, τότε ακυρώνει τον ίδιο τον εαυτό της ως θεσμό προστασίας των πολιτών.
Στο τέλος της δήλωσής της, η Καρυστιανού ευχαριστεί δημοσίως τους Ευρωβουλευτές που στάθηκαν με θάρρος και ευθύνη απέναντι στην αλήθεια:
«Ευχαριστούμε θερμά τους Ευρωβουλευτές κ. Αρβανίτη, κ. Sandro Gozi (Renew), κ. Μανιάτη, κ. Φράγκο και κ. Siegbert Frank Droese (ESN), για τις εύστοχες τοποθετήσεις τους και τα καίρια ερωτήματά τους.»
Το έγκλημα των Τεμπών δεν είναι μόνο ελληνική υπόθεση. Είναι και ευρωπαϊκή.
Και πλέον η Ευρώπη καλείται να αποδείξει αν είναι Ένωση δικαιωμάτων ή απλώς θεσμικό καμουφλάζ.
Διαβάστε ακόμη
* Ραγδαίες εξελίξεις στην υπόθεση Τεμπών – Ο Σύλλογος Θυμάτων ζητά Προανακριτική για «εσχάτη προδοσία»

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών