Ο Πέτρος-Λουκάς δεν υπήρξε απλώς ένας δεξιοτέχνης του κλαρίνου. Υπήρξε η ίδια η φωνή της Ηπείρου· η ανάσα των βουνών, το μοιρολόι των προγόνων, η χαρά και το δάκρυ ενός ολόκληρου λαού.
Με το παίξιμό του, ένωσε γενιές. Ένωσε το χθες με το σήμερα. Με τη σεμνότητά του, υπηρέτησε το μεγαλείο χωρίς ποτέ να το διεκδικήσει. Με το βλέμμα χαμηλά και τη μουσική του ψηλά, δίδαξε τι σημαίνει πολιτισμός.
Η παρακαταθήκη του είναι ανεξίτηλη. Δεν θρηνούμε απλώς έναν καλλιτέχνη· αποχαιρετούμε έναν φύλακα της ψυχής του τόπου.
Από το «Σπίτι του Ποιητή» και τις Εκδόσεις ΒΚΠ, εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στους συνοδοιπόρους του, σε όσους μεγάλωσαν με τον ήχο του, σε όλους εκείνους που ένιωσαν, μέσα από το κλαρίνο του, την πατρίδα να μιλά.
Αιωνία του η μνήμη.
Και ας είναι το χώμα της Ηπείρου ελαφρύ, όπως η πνοή του στην τελευταία του νότα.
Με το παίξιμό του, ένωσε γενιές. Ένωσε το χθες με το σήμερα. Με τη σεμνότητά του, υπηρέτησε το μεγαλείο χωρίς ποτέ να το διεκδικήσει. Με το βλέμμα χαμηλά και τη μουσική του ψηλά, δίδαξε τι σημαίνει πολιτισμός.
Η παρακαταθήκη του είναι ανεξίτηλη. Δεν θρηνούμε απλώς έναν καλλιτέχνη· αποχαιρετούμε έναν φύλακα της ψυχής του τόπου.
Από το «Σπίτι του Ποιητή» και τις Εκδόσεις ΒΚΠ, εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στους συνοδοιπόρους του, σε όσους μεγάλωσαν με τον ήχο του, σε όλους εκείνους που ένιωσαν, μέσα από το κλαρίνο του, την πατρίδα να μιλά.
Αιωνία του η μνήμη.
Και ας είναι το χώμα της Ηπείρου ελαφρύ, όπως η πνοή του στην τελευταία του νότα.
Διαβάστε ακόμη

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών