Ένα κράτος δύο μέτρων: Από τον «Φραπέ» μέχρι τα μπλόκα των αγροτών

Η εικόνα της κυβέρνησης τις τελευταίες εβδομάδες θυμίζει όλο και περισσότερο ένα κακοστημένο θέατρο, όπου ο σκηνοθέτης δεν ενδιαφέρεται καν να κρύψει τα σκοινιά που κινούν τους ηθοποιούς. Η υπόθεση της κατάθεσης του μάρτυρα Γιώργου Ξυλούρη, γνωστού και ως «Φραπέ», στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής, ήρθε απλώς να προστεθεί σε μια σειρά γεγονότων που φανερώνουν μια εξουσία που λειτουργεί όχι για διαφάνεια, αλλά για αυτοπροστασία.

Παρά τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, η κυβερνητική πλειοψηφία στην εξεταστική αρνήθηκε να ενεργοποιήσει τη διαδικασία του αυτοφώρου για τον μάρτυρα, παρότι ο ίδιος επικαλέστηκε δικαίωμα σιωπής χωρίς να έχει την ιδιότητα του υπόπτου. Η ΝΔ αποφάνθηκε ότι «δεν είναι αρμόδια» να κρίνει ή να παρέμβει, λες και δεν γνωρίζει πως η άρνηση δράσης αποτελεί κι αυτή πολιτική πράξη.
Ακόμα πιο προβληματική όμως ήταν η προσπάθεια να παρουσιαστεί ο μάρτυρας ως «ύποπτος» εκ των προτέρων, ώστε να δικαιολογηθεί η σιωπή του. Ένα επιχείρημα νομικά αβάσιμο και πολιτικά ύποπτο, καθώς φάνηκε να λειτουργεί ως μια πρόχειρη ασπίδα προστασίας για έναν μάρτυρα που τελικά αποχώρησε χωρίς συνέπειες, παρότι υποτίθεται πως εξεταζόταν για μια σοβαρή υπόθεση.

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση δείχνει μια αξιοσημείωτη επιείκεια σε περιπτώσεις σαν αυτή, επιδεικνύει σχεδόν πολεμική διάθεση απέναντι στους αγρότες που κινητοποιούνται για τα αυτονόητα: το δικαίωμα να επιβιώσουν.
Οι εικόνες των μπλόκων, των τρακτέρ που ταξιδεύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα και των ανθρώπων που ζητούν όχι προνόμια αλλά δικαιοσύνη, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την κυβερνητική αδιαφορία. Ενώ ο αγροτικός κόσμος βρίσκεται σε οικονομική ασφυξία, η κυβέρνηση επιλέγει να τον αντιμετωπίζει περισσότερο ως πρόβλημα προς καταστολή, παρά ως κοινωνικό πυλώνα που χρειάζεται στήριξη.

Το μοτίβο είναι ξεκάθαρο:

• Για τους μάρτυρες και τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε υποθέσεις που αγγίζουν πολιτικά νεύρα: ανεξήγητη ανοχή, καθυστέρηση, διαδικαστική θολούρα.
• Για τους αγρότες που ζητούν λύσεις για την επιβίωσή τους: αποστάσεις, υποτίμηση, καθυστέρηση στη λήψη μέτρων, και συχνά ειρωνεία περί “υποκινούμενων κινητοποιήσεων”.

Αυτό το διπλό μέτρο και σταθμό δεν κρύβεται πλέον. Αντίθετα, γίνεται φανερό σε κάθε πολίτη που παρακολουθεί τα γεγονότα: υπάρχει μια κυβέρνηση που δείχνει υπερβάλλουσα ευαισθησία όταν πρόκειται για πρόσωπα κοντά στον πυρήνα της εξουσίας, αλλά επιθετικότητα και απαξίωση όταν πρόκειται για ανθρώπους της καθημερινότητας.

Η υπόθεση Ξυλούρη και οι αγροτικές κινητοποιήσεις δεν είναι δύο ξεχωριστές ιστορίες. Είναι όψεις του ίδιου προβλήματος: μιας κυβέρνησης που επιλέγει πότε θα εφαρμόσει τον νόμο, πότε θα επικαλεστεί «αναρμοδιότητα», και ποιοι πολίτες αξίζουν προσοχή και ποιοι όχι.
Οι αγρότες το βλέπουν. Οι πολίτες το βλέπουν. Η κοινωνία αντιλαμβάνεται πλέον πως κάτι βαθύτερο δεν λειτουργεί σωστά. Και όσο η κυβέρνηση συνεχίζει να λειτουργεί με όρους εξυπηρέτησης και όχι με όρους δικαιοσύνης, τόσο η δυσπιστία θα μεγαλώνει.
Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ο «Φραπέ».
Το πρόβλημα δεν είναι καν τα μπλόκα των αγροτών.
Το πρόβλημα είναι μια κυβέρνηση που μοιάζει να λειτουργεί με μόνο στόχο τη δική της προστασία.

Διαβάστε ακόμη

* ΟΠΕΚΕΠΕ: Το σκάνδαλο που ξεγυμνώνει το κράτος – και την κυβέρνηση

* Αγροτικό μέτωπο σε αναβρασμό: Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ πυροδοτεί πολιτική και κοινωνική κρίση ενόψει του συλλαλητηρίου της 11ης Νοεμβρίου

* Η κυβέρνηση απέναντι στους αγρότες: Όταν η καταστολή γίνεται «απάντηση» στα αδιέξοδα της υπαίθρου

👉 Ακολουθήστε το Apenadi.Blogspot στο facebook