Εδώ και τώρα η ΟΜΟΝΟΙΑ σε κόμμα

Σε περίπου ένα μήνα δυο , τρεις , πέντε  από σήμερα  πρόκειται να διεξαχθεί η Γενική Συνδιάσκεψη της Ομόνοιας, όπου θα αποφασιστεί με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, αφουγκράζοντας το καθολικό αίτημα των Βορειοηπειρωτών, να καταθέσει μία συνολική εμπεριστατωμένη πρόταση, η οποία πιστεύουμε ότι δύναται – εάν υιοθετηθεί – να βγάλει την Ομόνοια από τα σημερινά της αδιέξοδα και, μαζί με όλους τους Βορειοηπειρώτες που αγωνιούν και νοιάζονται για τον τόπο τους, να την οδηγήσει σε μια νέα, καλύτερη εποχή, στην ίδρυση της πολιτικής πλατφόρμας σε μετατροπή της Ομόνοιας σε πολιτικό Κόμμα στην Αλβανία.

Η Ομόνοια βρίσκεται σήμερα σε ένα σταυροδρόμι όπου έχει να επιλέξει έναν δρόμο ανάμεσα στην συντήρηση και την πρόοδο, ανάμεσα στην σημερινή – ολιγαρχία και την δημοκρατία, ανάμεσα στην απαξίωση ή την πολιτική αναβάθμιση της σε πραγματική κυβέρνηση της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία . Πιστεύουμε ότι ο δεύτερος δρόμος είναι αυτός που πρέπει να υιοθετηθεί στην προσεχή Συνδιάσκεψη της Ομόνοιας. Εκ του αποτελέσματος η συντήρηση της υπάρχουσας κατάστασης πιστεύουμε ότι είναι εθνικά επιζήμια.

Πολιτική πλατφόρμα

Πιστεύουμε ότι έχει έρθει η ώρα για τη σύναψη ενός νέου Συμβολαίου, μιας νέας Ηθικής Συμφωνίας ανάμεσα στην Ομόνοια και τους Βορειοηπειρώτες, μιας Συμφωνίας η οποία θα έχει σαφώς καθορισμένους όρους και, η μη τήρηση αυτής θα οδηγεί αυτομάτως όσους την αθετούν στον εξοστρακισμό τους από τους κόλπους της Ομόνοιας, την περιθωριοποίηση τους στα πλαίσια της κοινότητας μας. Τα προσωπικά συμφέροντα και οι προσωπικές φιλοδοξίες πρέπει να ενταχθούν σε ένα, από κοινού, συμφωνημένο πλαίσιο συλλογικού οφέλους, σε ένα και μοναδικό ελληνικό κόμμα.

Βασική αρχή του νέο Κόμματος πρέπει να είναι η Δημοκρατία και η δημοκρατική του θωράκιση , ο σεβασμός της βούλησης της πλειοψηφίας του Βορειοηπειρωτικού Λαού, ώστε να γίνει αυτό το κόμμα σεβαστό από όλους τους Βορειοηπειρώτες, ως η συνισταμένη όλων των συντεταγμένων του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Όλα τα ρεύματα και όλες οι ιδεολογίες, από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά, πρέπει να βρουν τη θέση τους μέσα στους κόλπους μιας εθνικής , νέας προσπαθειας, σε νέο κόμμα και όχι να την αναζητήσουν εντός των αλβανικών κομμάτων, βρίσκοντας άλλοθι πολλές φορές για την μόνιμη συνεργασία τους με το αλβανικό κατεστημένο, στον δήθεν αποκλεισμό τους.

Σ΄ένα νέο δημοκρατικό Κόμμα, κανένας Βορειοηπειρώτης δεν πρέπει να έχει θέση στα αλβανικά κόμματα.

Μέλη του κόμματος,πρέπει να θεωρούνται όλοι οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες, με εξαίρεση όσους αποδεδειγμένα κινούνται σε αντίθετα πλαίσια με τα συμφέροντα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα.

Θεωρούμε το νέο Κόμμα, πρέπει να πορεύεται με ξεκάθαρους στόχους και στρατηγική, το οποίο πρέπει να συμφωνείται σε ένα ανοιχτό Συνέδριο Αρχών και οι στόχοι που θα συμφωνηθούν στο συγκεκριμένο συνέδριο πρέπει να είναι η πυξίδα που θα οδηγεί το κόμμα αυτό και, βάση αυτής πλατφόρμας θα ελέγχεται από το σώμα του Βορειοηπειρωτικού Λαού.

Η συνεργασία του ,με την κοινότητα των Αλβανών πρέπει να κινείται στα πλαίσια του αλληλοσεβασμού και της αμοιβαιότητας. Θεωρούμε ότι απέναντι μας δεν ήταν ποτέ και δεν είναι ο αλβανικός λαός αλλά οι Μισέλληνες και οι Συνεργάτες τους, τους οποίους και πρέπει να περιθωριοποιήσουμε.

Το κόμμα αυτό ,πρέπει να βρίσκεται δίπλα στον κάθε Βορειοηπειρώτη. Πρέπει οι Βορειοηπειρώτες να πάψουν να αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο όταν οι ίδιοι επιλέγουν τους εκπροσώπους τους.

Θεωρούμε ότι πρέπει να αποκαταστήσει την επικοινωνία της με τους Βορειοηπειρώτες που διαμένουν στην Ελλάδα. Η δημοκρατική αυτοοργάνωση των Βορειοηπειρωτών της Ελλάδας είναι εγγύηση και όχι απειλή για την επιτυχία του έργου του νέου Κόμματος.

Οι εν Ελλάδι Βορειοηπειρώτες πρέπει να είναι ένα από τα βασικά στηρίγματά της.

Οργανωτική Δομή

Πιστεύουμε ότι, αυτή η δομή , πρέπει να υιοθετήσει ένα αποκεντρωμένο οργανωτικό μοντέλο με τη δημιουργία παραρτημάτων σε κάθε Κοινότητα, Επαρχία  σε κάθε Δήμο και Περιφέρεια της αλβανικής επικράτειας όπου υπάρχουν Έλληνες.

Ανώτερο Όργανο πρέπει να είναι ένα διευρυμένο Συνέδριο, απευθείας εκλεγμένο από τον Βορειοηπειρωτικό Λαό, το οποίο θα εκλέγει τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου Γαμματεία– πλην του Προέδρου – και θα χαράσσει την στρατηγική που θα ακολουθήσει το κόμμα για τα επόμενα χρόνια. Το Συνέδριο θα μπορεί να επιλέγει ακόμη και τους υποψήφιους βουλευτές για το Αλβανικό Κοινοβούλιο, ώστε και αυτοί να έχουν την απαραίτητη νομιμοποίηση και την αποδοχή του Βορειοηπειρωτικού Λαού.

Πιστεύουμε ότι ο Πρόεδρος πρέπει να εκλέγεται κάθε τέσσερα χρόνια σε γενικές εκλογές, όπου θα έχουν δικαίωμα ψήφου όλοι οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες. Με αυτό τον τρόπο ο Πρόεδρος του Κόμματος θα έχει την δημοκρατική εκείνη νομιμοποίηση που θα τον αναγορεύει σε ηγέτη των Ελλήνων της Αλβανίας.

Στις ίδιες γενικές εκλογές, και με καθολική ψηφοφορία, πρέπει να εκλέγονται οι Πρόεδροι και τα μέλη των τοπικών παραρτημάτων. Τα δε μέλη των τοπικών παραρτημάτων, εκλεγμένα αναλογικά με βάση τον πληθυσμό κάθε Επαρχίας , Δήμου , θα αποτελούν και τους εκπροσώπους των Βορειοηπειρωτών στο Γενικό Συνέδριο αλλά, και τους εκλέκτορες που θα επιλέξουν τα μέλη του Προεδρείου,  Συμβουλίου , του κόμματος. Τα τοπικά παραρτήματα θα μπορούν επίσης να επιλέγουν τους υποψήφιους δημάρχους  οι οποίοι θα έχουν την στήριξη του ελληνικού στοιχείου.

Θεωρούμε επίσης πολύ σημαντική την πρόβλεψη στο καταστατικό του νέου Κόμματος , ποσόστωσης για την εκπροσώπηση στο γενικό Συνέδριο και στο γενικό Συμβούλιό των εκπροσώπων ενός αντιπροσωπευτικού οργάνου του κόμματος εν Ελλάδι Βορειοηπειρωτών και πανταχού ανά την υφήλιο.

Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη πολιτική πλατφόρμα αποτελεί μια ικανοποιητική πρόταση στα διλήμματα όλων μας σχετικά με το μέλλον της Ομόνοιας και του ελληνισμού στην Αλβανία και εάν υιοθετηθεί – με τις απαραίτητες βελτιώσεις και προσθέσεις – δύναται να αποτελέσει τη βάση για μια νέα, δυναμική, πρωτοπόρα και αποτελεσματικό ξεκίνημα .

Οι υποψήφιοι για την προεδρία του Κομματος  έχουν την ευκαιρία να στηρίξουν τις παραπάνω δομικές και πολιτικές αλλαγές, να ψηφιστούν από το πρώτο Συνέδριο και μετά την εκλογή τους – όποιος κι αν είναι αυτός – σε εύλογο χρονικό διάστημα (3 έως 6 μήνες) μπορούν να ζητήσουν την επικύρωση της εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό τους απευθείας από τον λαό εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό συνολικά.

Όλοι θα εμπλακούμε στην εκλογική μάχη , θα στηρίξουμε τα νέα και ικανά στελέχη με κάποιο πρόσωπο. Θα στηρίξουμε την συγκεκριμένη πολιτική και οργανωτική πλατφόρμα διότι έτσι πιστεύουμε ότι υπηρετούμε το εθνικό συμφέρον.

Μάταια η κάθε ατομική προσπάθεια

Επειδή γνωρίζω στο βάθος τα ζητήματα του τόπου μας , γνωρίζω  καλά και τις ικανότητες του καθενός , τα κότσια τους , το μπόι τους , την πυγμή τους ,τον τρόπο που σκέφτονται , πώς εκφράζονται, πώς θυμώνουν, πώς παρασύρονται, πώς επιμένουν στην ξεροκεφαλιά τους , την απόφαση σας για το χρίσμα του προέδρου , τη θεωρώ βιαστική. Και δεν την ασπαζόμαστε, διότι είμαι σίγουρος  ότι: κι αν πετύχετε το χρίσμα, θ' αποτύχετε στο στόχο.

Σας λέω ευθέως, ως φίλος προς φίλο. Χωρίς καμιά επιφύλαξη, γιατί θέλουμε το καλό , μακριά  από το χρεοκο­πημένο μαγαζί. Μην τολμήστε να «πάρετε»  τα τερτίπια , μια διαλυμένης οργάνωσης τη στιγμή που ακόμα κι απλοί πολίτες αρνούνται να την πλησιάσουν. Το θέμα δεν είναι: εδώ κάτι δεν πάει καλά και πρέπει ν' αλλάξει. Εδώ τίποτε δεν πάει καλά.

Δεν ξέρουμε, πριν τη δική σας σκέψης για τη διεκδίκηση του χρίσματος αν προηγήθεί κάτι άλλο. Τουλάχιστον κά­ποια βασικά ερωτήματα: αν διαθέτετε τα εφόδια για ν' αντιμετωπίσετε τους αλήτες, που για να προστατέψουν τα συμφέροντα τους, σου ακου­μπάνε το περίστροφο στον κρόταφο.
Αν μπορείτε να τα βάλετε με τα διάφορα κέντρα, που δεν θέλουν τους Βορειοηπειρώτες στον τόπο τους. Αν τα καταφέρετε να πιέσετε την Ελλάδα για να κάνει το χρέος της και να επενδύσει στη Βόρειο Ήπειρο και άλλα πολλά .

Η ηγεσία του νέο Κόμματος  είναι καλό, να μείνει μακριά από την επιρροή των παλιών δοκιμασμένων πρακτικών.

Για να μην χρεωθούν οι ίδιοι ως υπαίτιοι, το ξεπάτωμα της ίδιας της εθνικής οργάνωσης (όπως οι ίδιοι την ονόμαζαν από την ίδρυση της) και το στυγερό εθνικό έγκλημα που διέπραξαν. Εκτός κι αν σας χρειάζεται το αξίωμα αυτό, που δεν το φανταζόμαστε, ως εργαλείο για ν' ανεβείτε ψηλότερα (;!). Η άθλια κατάσταση στον τόπο μας δεν αντιμετωπίζεται με προσωπικές πρωτοβουλίες . Ούτε με προσωπικές φιλοδοξίες.

Κανείς από μόνος του δεν μπορεί πια να κάνει απολύτως τίποτε. Πιστεύω, ότι μόνον μια καλά συντονισμένη ομάδα, που θα την προτείνω παρακάτω ,που έχει δώσει όρκο τιμής, με άφθαρτα, πρωτάκουστα πρόσωπα, με σοβαρούς στόχους για όλους, μπορεί ν' αγωνιστεί κι ίσως ν' αλλάξει πράγματα.

Αναλύσεις με σημεία αναφοράς κι εκδοχές, με πρόσωπα και γεγονότα. Με σενάρια. Οι πολιτικοί δεν αντιδρούν, μοιάζουν με βουβό ποτάμι. Ενώ πρέπει να εκτιμήσουν κι  να αξιολογήσουν όλο αυτό το βοηθητικό υλικό, στην κυριολεξία σφυροκοπούν, προκαλούν τις ελεύθερες προοδευτικές σκέψεις. Σηκώνουν προσχώματα. Κάθονται στο σβέρκο της βορειοηπειρωτικής κοινωνίας. Κρατούν τον τόπο σε ομηρία. Κά­ποιοι κινούν νήματα. Προβαίνουν σε συγκεκριμένες πράξεις. Διανέμουν φυλλάδια με τις σκέψεις τους πλατφόρμα ιδεών για τη σωτηρία .

Πάντα που δεν θα επιτρέπει ελιγμούς και παραβιάσεις. Που δεν θάχει ανοικτά παράθυρα. Μόνον μια τέτοια ομάδα, για τα καίρια ζητήματα, θάχει το θάρρος και την πυγμή να βγει με το σπαθί στο χέρι. Να πει και να κάνει πράγματα, που ούτε να τα πει δεν τόλμησε κανείς. Ακόμα κι εσείς ο ίδιος, από θέση βουλευτή, Δημάρχου , μέλους του γενικού συμβουλίου του ελληνικού Κομματος, βγαλμένα και δοκιμασμένα από τα σπάργανα του.

Θα συγκρουστεί δυνατά με το επικίνδυνο κατεστημένο που συνωμοτεί για το μαρασμό του τόπου. Θα σταθεί απέναντι σε' οποιονδήποτε, αποφασίζει για μας χωρίς εμάς και προσπαθεί να μας πουλήσει χωρίς τη θέληση μας.

Αν συμμερίζεστε κοινή πρωτοβουλία, κοινό όρκο, κοινό αγώνα, προχωρήστε στους κόλπους αυτής της ομάδας. Με ομαδάρχη και αρχηγό  τον πιο ικανό. Θα τον βρούμε και θα τον εγκαρδιώσουμε όλοι. Διαφορετικά, καθίστε στ' αυγά σας.

Προσωπική μου άποψη και θα πρότεινα ανεπιφύλακτα ονόματα σαν : ο Άλκης Πούλης , Άλκης Φ.Παππας, Γιώργος Μυτιλης, Κωνσταντίνος Κοτσκώρης , Αθηνά Πάλλη, Αριστοτέλης Σπυρου, Σωκρτάτης Σπύρου, Βαγγελης Ντούλες , Αντώνης Σ. Καλογέρης ,Μαρία Μπολάνο, Λευτέρης Πρίφτης ,Αντώνης Νέτσος ,Στέλλιος Μπολάνος, Αλεξανδρος Αναγνώστης, Σταύρος Γκίνος, Λευτέρης Αναγνώστης ,Γιάννης Μπαμπης, Νικόλας Νταής ,Γιωργος Θανάσης ,Ελένη Δημου , Σωτήρης Παππάς , Αιμίλιος Πάντος , Άρης Κατσαλίδας , Αουρέλια Βίντο , Γιωργος Τρίχας , Αλέξανδρος Πάντος , Φίλιππας Κεντρος , Αθανάσιος Νατσης , Δώρης Κυριάζης , Ανδρέας Μάρτος Κοσμάς Παππάς , Γαρουφαλιά Ζιώγκα, Σταύρος  Ζιώγκας, Δημήτρης Τσέβης , Δήμητρα Σαμαρά, Δημοσθένης Ζιούλης, Μιχάλης  Πέκος , Αμαλία Ρέτζιο, Μιχαλης Α. Αγγελής, Αλεκος Παππας, Ρωμαίος Τσιάκουλης, Παναγιώτης Λέκκας , Νικος Κουτσός , Ορέστης Μπότσιαρης , Θωμάς Στέφος, Γιάννης Παναγιώτης ,Ανδρέας Κούρτης, Νίκος Κούρης , Χρήστος Κίτσιος , Οδυσσέας Μπουζούκας , Δήμος Δέδες , Μιχάλης Ηλίας, Κέλλη Τζούμπα, Δημήτρης Ρίζος, Ηλιας Καλατζής, Χρήστος Γ.Λιώλης, Βαγγέλης Λιώλης, Στέφανος Κάτσης, Ηλίας Θανάσης ,Λευτέρης Καισης, Σπύρος Στούκας ,Χρήστος Κάτσης, Χρήστος Γιαννης από Γλίνα,  Οδυσσέας Κορακίδης ,Πάρης Μανος, Σπύρος Ιωαννιδης ,Χρήστος Τσιάβος , Κώστας Τάλλιος, Αντώνης Βασίλης , Χρήστος Τσαλίκης , Ανέστης Καρδάσης, Αλέξανδρος Νταγιάκας Κούτουλιας και πάρα πολλοί άλλοι ….

Με παλιό υλικό δεν χτίζεται καινούργιο σπίτι

Από δημοσιογράφους που άσπρισαν στο επάγγελμα, διανοούμενους κι ανήσυχους απλούς πολίτες, που πονούν τον τόπο, γίνονται διαρκώς μεστωμένες αναλύσεις διάφορα σχόλια για όσα συμβαίνουν στον τόπο μας. του τόπου, μα χωρίς να γυρίζουν πίσω. Να δουν αν γίνονται αποδεχτές. Πρωτοβουλία που αφήνετε στην μέση του δρόμου δείχνει έλλειψη σοβαρότητας. Και δεν είναι η πρώτη. Μην  περιμένετε να ωριμάσουν  οι συνθήκες: Να ανοίξει ξανά το «κουτί της Πανδώρας» (που συχνά επικαλείστε μετά το 1991), για να βγει, όπως λέμε το τελευταίο πράγμα που είχε μείνει μέσα, μας ,η ΕΛΠΙΔΑ; Ή να μας καλέσει «κάποιος» και να μας δώσει το δακτυλίδι του σωτήρα της κατάστασης (κατά την δημοφιλή έκφραση των τελευταίων δρώμενων στη ΝΔ , ΛΑΟΣ,  ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ ); Οι προγόνοί μας, για παρόμοιες καταστάσεις, με το δίκιο τους τρόπο έλεγαν: «βράσε ρίγανη».

Πολλές είναι οι θεωρίες, οι ιδέες, οι προτάσεις για να χτιστεί ένα ωραίο σπίτι. Κάποιοι λένε να κατεδαφιστεί εντελώς και να χτιστεί απ' τα θεμέλια. Εμείς προσωπικά επιμένουμε: να σπάσει το «ποτήρι». Άλλοι συμφωνούν ν' ανακαινιστεί από την αρχή.

Η τρίτη ιδέα είναι: ένα μέρος ν' ανακαινιστεί και το υπόλοιπο να χτιστεί ολοκαίνουργο. Το χειρότερο κακό είναι, που κάποιοι επιμένουν: το σπίτι να χτιστεί με το παλιό υλικό. Δηλαδή να ηγηθούν της προσπάθειας οι παλιές καραβάνες. Αν υπάρχει ελάχιστη ελπίδα σωτηρίας, είναι η αξιοποίηση νέων πρωτότυπων ιδεών και άφθαρτων δυναμικών προσώπων.

Οι παλιοί δοκιμάστηκαν. Με τις πράξεις τους απέδειξαν έμπρακτα ότι ξέρουν καλά να εξυπηρετούν μόνον τα προσωπικά τους συμφέροντα. Ίσως και κάποιες αόρατες δυνάμεις. Να βολεύονται. Τίποτε άλλο. Γι' αυτό και γίνονται κουρέλι ποιος να πιάσει θέση αρχηγού.

Οι παλιοί πολιτικοί να γυρίσουν σε απλούς στρατιώτες. Αφού μ' αυτούς πιάσαμε πάτο.

Ξεθωριάσανε όλα ,ανοικτό «γύρισμα» της πλάτης.

Το καλό παράδειγμα να λέγεται. Να γράφεται. Για να το μάθουν και να επωφεληθούν κι άλλοι. Οι Δεροπολίτες  δεν πρωτοστατούν πια , για να ιδρύσουν τον δικό μας φορέα. Στα μέτρα μας. Όλα τα χωριά να καθίσουν μαζί. Για να προωθήσουν τα ζητήματα της τοπικής κοινωνίας .Τα συμφέροντα το τόπου τους. Προχωρημένη ιδέα δεν υπάρχει . Επίκαιρη, και προσγειωμένη στην πραγματικότητα. Ζητούν αλλού και με άλλους τρόπους , πιο κοντά στον πολίτη και στο πρόβλημα στα αλβανικά κόμματα . Μετά από σχετική προεργασία τώρα περίπου ακόμα δεν είναι έτοιμα. Προετοιμάστε καλά το έδαφος από παράγοντες τοπικών αρχών . Η πρωτοβουλία αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι ένα «χώρια» - ανοιχτό "γύρισμα» της πλάτης προς όλα τα υπάρχοντα - ανύπαρκτα συλλογικά σχήματα της πλάκας. Τα δευτεροβάθμια σωματεία που οικοδομήθηκαν χωρίς θεμέλια. Μικρά και μεγάλα. Σχεδόν όλα αναξιόπιστα. που με τη δράση τους δεν έπεισαν. Μόνον έπαιξαν. Περίπου όλοι, όσοι άνοιξαν τα χαρτιά τους πάνω στο τραπέζι, γνωρίζονται καλά μεταξύ τους. Κοιτιούνται στα μάτια. Ξέρουν που στάζει η στέγη του άλλου. Γιατί είναι μεγαλωμένοι στα ίδια χώματα. Μέσα στις ίδιες δυσκολίες. Έχουν την ίδια χημεία. Την ίδια ψυχολογία. Την ίδια ανησυχία. Το ίδιο παράπονο. Τα ίδια ζητήματα για επίλυση. Κι όταν με το καλό φτάσει η στιγμή να αναδείξουν διοικητικό συμβούλιο και πρόεδρο, θα προτείνουν  πρόσωπα με αξίες. Με γνώσεις. Με προτερήματα. Η ίδρυση του νέου φορέα , κόμμα, στοχεύει στην εξυγίανση των τοπικών κοινοτήτων για να βγουν από το τέλμα. Ν' ανανεωθούν. Να μπουν σε κοινή αγωνιστική  πορεία.

ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΑ ΚΑΛΙΜΠΟΥΤΣΙΑ…

και κάθε είδος παλιού…Κλείστε την πληγή που 27 χρόνια αιμορραγεί.

Κάποιοι γυρολόγοι και επαγγελματίες λασπολόγοι, εδώ και κάποια χρόνια δηλητηρίασαν την ζωή της κοινωνίας μας, λασπολογόντας άτομα και σπιλώνοντας αξίες. Τους γνωρίζομε καλά. Είναι κομπάρσοι στο ίδιο έργο που από χρόνια παίζεται σε βάρος του τόπου μας.

Σήμερα απλά άλλαξαν εργοδότη και πράττουν το έγκλημα εκ του ασφαλούς. Εμείς, οι υπόλοιποι, ίσως λίγο αδρανείς διότι πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά, αναμέναμε έως τώρα, να έλθει η δημοκρατία στον τόπο μας και την κοινωνία μας μέσω τέτοιων στοιχείων.

Δυστυχώς όμως ο λύκος το μαλλί αλλάζει κι όχι το χούι του.

Για να δίνουν πνοή στην αναζήτηση του οράματος και τον σχεδιασμό της εθνικής μας στρατηγικής πρέπει στα κοινά μας να πρωτοστατούν άτομα με ελεύθερη και ανεξάρτητη σκέψη. Γιατί όλοι γνωρίζομε πως ο καθένας μας, πρέπει να φέρει εις πέρας ένα άγραφο και ιερό συμβόλαιο κληρονομιάς προς την επόμενη γενιά το οποίο κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες. Να παραδώσουμε κάθε χωριό, κάθε σπιθαμή γης, καλύτερα από ότι την παραλάβαμε, να παραδώσομε την κοινότητα μας καλύτερα από ότι την ξεκινήσαμε. Μπορούμε; Όλοι μαζί με ευθύνη, με όραμα και στρατηγική, ασφαλώς και μπορούμε.

Όλο και περισσότεροι οι Βορειοηπειρώτες αναρωτιούνται: Πως φθάσαμε εδώ; Γιατί δεν έχομε όραμα; Γιατί δεν το αναζητάμε; Γιατί δεν έχομε σχεδιασμό; Γιατί στέρεψαν τα μυαλά μας Γιατί σαν κοινότητα στερούμαστε από εθνική στρατηγική; Γιατί, γιατί, γιατί; Και ασφαλώς πολλοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

Ας πάρομε όμως τα πράγματα με την σειρά: Γνωρίζομε όλοι ότι υπήρξαμε έρμαια ενός δικτατορικού καθεστώτος που όλη η δομή του λειτουργούσε ως όργανο πληροφόρησης του δικτάτορα και μαζί όργανο προπαγάνδας. Το ίδιο το κράτος λειτουργούσε ως μηχανισμός καταπίεσης ,κατασκόπευσης ,καταστολής και αποβλάκωσης της μάζας κάτω από τον μανδύα της περιβόητης «δικτατορίας του προλεταριά­του», που σε τελική ανάλυση ήταν δικτατορία και επί όλων των άλλων κοινωνικών τάξεων και όλου του Αλβανικού λαού.

Εκτός αυτού κάτω από την βλακώδη προπαγάνδα «της εθνικής κυριαρχίας της Αλβανίας» άκμαζε ένας στυγνός κρατικός εθνικισμός που έφτανε και ξεπερνούσε τα όρια του εθνικό-φασισμού, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έπνιγε κάθε αξία, αντίληψη, συμπεριφορά, σ’ αυτούς που αντιστέκονταν, ειδικά όταν ανήκαν σε μια άλλη εθνική οντότητα.

Ο κλονισμός της εθνικής πίστης των Βορειοηπειρωτών ήδη φαίνονταν στον ορίζοντα .

Κάθε ηθική, εθνική, ελληνική και ανθρώ­πινη αξία, σταδιακά έχανε έδαφος κάτω από την σιδερένια γροθιά της επαίσχυντης δικτατορίας Σε αυτή την κατάσταση μας βρήκε το τέλος του 1990, όταν άλλαξε η ρότα της ιστορίας.

Ο δήθεν σοσιαλισμός κατέρρευσε, οι ελπίδες χιλιάδων αν­θρώπων αναπτερώθηκαν και ο Βορειοηπειρωτικός ελληνι­σμός έστρεψε το βλέμμα προς την Ελλάδα, περισσότερο για να της απολογηθεί ότι άντεξε, δεν αλλοιώθηκε, δεν αφα­νίστηκε.

Παρόλο που ήταν αδύναμος, ανήμπορος, χωρίς πυξίδα και κεφαλή, τώρα βρέθηκε στο «έλεος» της Ελλάδας

Που να γνώριζε ότι η πατρίδα τον είχε ξεχάσει, τον είχε ξε­γράψει, και κάπου στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με σχε­δόν έναν αιώνα σκόνη πάνω του, είχε κλειδαμπαρώσει και σφραγίσει, το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, καθώς κάποιοι πο­λιτικοί και πολιτικές με δεξιοτεχνία είχαν φροντίσει γι' αυτό. Μόνο λίγοι δήθεν «εθνικιστές» αγωνιούσαν για μας, μαζί και ένα μέρος των Βορειοηπειρωτών που βρίσκονταν πριν το 1945 στην Ελλάδα ή ακόμα και κάποιοι απ' όσους είχαν τολμήσει να δραπετεύσουν τα πρώτα χρόνια της αλβανικής απομόνωσης

Όπως αποδείχτηκε μετά το 1990, οι πιο πολλοί διεκδικού­σαν για μας χωρίς εμάς, διεκδικούσαν προνόμια και οφέλη στο όνομα μας αλλά όχι για μας. εμείς Βάσει της θεωρίας τους που την ενστερνίστηκε και η ελληνική πολιτεία, και μετά το 1990 όπως ανά τους αιώνες αφενός έπρεπε να φυλάμε Θερμοπύλες, αφετέρου να εκλιπαρούμε για βοήθεια από την Αθήνα, παγκοσμίως πρότυπη θεωρία του εθνικού μας κέντρου με εφαρμογή στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Βό­ρειο Ήπειρο.

Αλλά η ιστορία μας δίδαξε καλά, κάναμε τα ίδια λάθη όπως το παρελθόν.

Την ζωή και το μέλλον μας δεν τα εμπιστευτήκαμε σε κανέναν. Το ένστικτο της εθνικής μας επιβίωσης για μια ακόμα φορά ήταν σωτήριο. Μέσα μας βρήκαμε την δύναμη να παλέψομε, να ορθοποδήσουμε, να προχωρήσουμε και να προκόψουμε μόνοι μας αν και η πο­λιτεία στήν προσπάθεια μας ήταν εντελώς ανύπαρκτη και πολλές φορές εμπόδιο στην πορεία μας.

Μια πολιτεία και ένα κράτος στο οποίο εδώ και 27 χρόνια έχουμε μόνο υπο­χρεώσεις και τίποτε άλλο.
Ας μπούμε όμως σε ένα θέμα πιο σοβαρό και που ταλανίζει εδώ και χρόνια την κοινωνία μας. Όπως προκύπτει από πρό­χειρες υπογραφές η εν Ελλάδι κοινότητα των Βορειοηπει­ρωτών, είναί μια τεράστια δεξαμενή ψηφοφόρων που με την πάροδο του χρόνου θα γίνεται όλο και πιο μεγαλύτερη.
Μια τέτοια δεξαμενή ψηφοφόρων από την μια τρομάζει τους πολιτικούς και από την άλλη τους ερεθίζει να εισχωρήσουν, ο καθένας από την πλευρά του, στον χώρο μας για να επω­φεληθεί τα μέγιστα Στην προσπάθεια αυτή γρήγορα διαπί­στωσαν το κενό και το γεγονός ότι η κοινωνία μας βγήκε από την εν Αλβανία εφαρμοσμένη πολιτική της ταξικής πάλης διασπασμένη και κομματιασμένη.

Γ’αυτό και δεν είχαν και τα αναμενόμενα αποτελέσματα που προσδοκούσαν προς όφελος τους.
Έτσι άρχισαν τα καλέσματα από τα κόμματα και τα πολιτικά στελέχη τους σε ανθρώπους του χώρου μας με βάση ιδεοπολιτικά πιστεύω που έκφραζε ο κάθε Βορειοη­πειρώτης για να χτίσουν τις δικές τους βάσεις. Σαν αποτέλε­σμα έφεραν τη διάσπαση που όλοι μας γνωρίζουμε κάθε μέρα στους κόλπους της κοινωνίας μας και που ενώ επιβλή­θηκε υπογείως όλα αυτά τα χρόνια τώρα άρχισε να διαφαί­νεται καθαρά στον ορίζοντα.

Σαν συμπέρασμα κάποιοι επιτήδειοι πολιτικοί, προσποιού­μενοι το σωτήρα ,ή και με το έτσι θέλω ,επιδιώκουν να ελέγ­ξουν πολιτικά τον χώρο μας. Έτσι με εντολές και επιταγές άνωθεν δημιούργησαν φορείς που διαλύονται και επανι­δρύονται ,βάση των εντολών που δίνουν σε άτομα της κοι­νωνίας μας και της αρεσκείας τους .

Το να έχεις τα δικά σου ιδεολογικά και πολιτικά πιστεύω είναι θεμιτό και δημοκρατικό και προσωπικά το χειροκροτώ. Όμως το να ιδρύεις φορείς και κομματικά παραρτήματα για συλλογική εξάρτηση όλης της κοινότητας των Βορειοηπει­ρωτών από ένα κόμμα είναι απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο.

Με αυτόν τον τρόπο, όπως αναφέρθηκα και πιο πάνω, δια­μελιζόμαστε, αυτό επιδιώκουν και θα το πετύχουν εάν δεν αντισταθούμε.

Όλοι όμως πρέπει να καταλάβομε, ανεξαρτήτως των πολιτι­κών μας πιστεύω, ότι χρέος μας είναι να είμαστε ενωμένοι. Όλοι μαζί να δημιουργήσαμε το εθνικό μας όραμα που δεν έχει κομματικό χρώμα αλλά το χρώμα της ψυχής μας και μόνο, το χρώμα της ελπίδας μας. Όλοι μαζί βήμα-βήμα πρέ­πει να σχεδιάσομε συλλογικά το μέλλον μας και πρωτίστως το μέλλον της ιδιαίτερης πατρίδας μας.

ΑΘΗΝΑ 25/08/2017
ΔΗΜΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ
Φωτορεπόρτερ.

Άρθρο , δημοσιευμένο στο τελευταίο  φύλλο της εφημερίδας ΛΑΙΚΟ ΒΗΜΑ