Τρεις γιγαντοοθόνες είχαν στηθεί το περασμένο Σάββατο (βράδυ) έξω από το Πολιτιστικό Κέντρο του Καθεδρικού Ναού της Αναστάσεως του Χριστού στα Τίρανα. Περιμετρικά, ώστε να μπορούν να παρακολουθούν τη συναυλία και όσοι δεν χωρούσαν να μπουν στην αίθουσα.
Ηταν η συναυλία της «Ορχήστρας Μίκης Θεοδωράκης», η πρώτη της στην πρωτεύουσα της Αλβανίας, και αποτελούσε μέγα γεγονός για την πόλη. Και όχι μόνο για τους Ελληνες που ζουν εκεί ή τους Αλβανούς με ελληνική καταγωγή, αλλά για όλο τον κόσμο.
Αλλωστε περισσότεροι ήταν οι Αλβανοί στον κατάμεστο χώρο, μέχρι και ο νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα που ορκίστηκε τον Ιούλιο ήταν εκεί, μπροστά-μπροστά. Καθόταν δίπλα στον αρχιεπίσκοπο Τιράνων Αναστάσιο, έναν αληθινά σοφό κι ευγενικό άνθρωπο που κάνει εξαιρετική δουλειά όλα αυτά τα χρόνια στην Αλβανία.
Το 23% του πληθυσμού της χώρας είναι ορθόδοξοι. Κάπως λιγότεροι οι ρωμαιοκαθολικοί, με τη μεγάλη πλειονότητα να είναι μουσουλμάνοι. Αλλά η Αλβανία έχει ένα από τα πιο προχωρημένα Συντάγματα στη Γη.
Βγαίνοντας από τη λαίλαπα του Ενβέρ Χότζα που δεν επέτρεπε τις θρησκείες, νομοθέτησαν πραγματική ανεξιθρησκία.
Ο καθένας μπορούσε να αποκτήσει όποιο θρήσκευμα ήθελε και όχι μόνο αυτό, αλλά μπορούσε στην πορεία να αλλάξει αν ήθελε. Εννοείται πως οι μικτοί γάμοι αποτελούν κάτι το πολύ συνηθισμένο στην Αλβανία.
Δεν ξέρω τι εικόνα έχετε για τα Τίρανα στο μυαλό σας, αν είναι αρνητική εννοώ, αν εσφαλμένα θεωρείτε πως πρόκειται για μία πόλη που βρίσκεται δεκαετίες πίσω.
Τα Τίρανα λοιπόν είναι μία πόλη που αναπτύσσεται αλματωδώς, υπό κατασκευή θα λέγαμε, σύγχρονη και παλιά ταυτοχρόνως. Από τη μία βλέπεις έναν ηλικιωμένο να στήνει τσαγκάρικο σε κάποιο χάλασμα και από την άλλη μπροστά του, περνούν, τρία κορίτσια με τα iPhone ανά χείρας. Εννοείται πως όλοι είναι με τα μάτια κολλημένα στο smartphone τους, δεν το συζητάμε, όπως γίνεται παντού άλλωστε.
Η συναυλία ήταν προγραμματισμένη για τις 6 το απόγευμα, 7 ώρα Ελλάδος, έχουμε μία ώρα διαφορά. Αργησε να ξεκινήσει όμως λόγω της μεγάλης κοσμοσυρροής.
Το live θα γινόταν στο «Πολιτιστικό Κέντρο», τη συναυλιακή αίθουσα μέσα στο κτίριο της Αρχιεπισκοπής, κάτω ακριβώς από τον ναό, στο δεύτερο υπόγειο!
Σκεφτείτε το σαν ένα μικρό Μέγαρο Μουσικής, μία υπερσύγχρονη αίθουσα, χωρητικότητας 700 ατόμων, με εξαιρετική ακουστική. Θεωρείται μάλιστα μία από τις καλύτερες στον κόσμο στον τομέα αυτό. Ασφυκτικά γεμάτη μέσα και, όπως είπαμε, πολύ κόσμος και απ' έξω να παρακολουθεί από τις γιγαντοοθόνες.
Η ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης στη σκηνή, πιο δεμένη από ποτέ (όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και καλύτερη), Κώστας Μακεδόνας και Σοφία Παπάζογλου στο τραγούδι. Δυόμιση ώρες με τα τραγούδια του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη να ξεσηκώνουν το κοινό.
Στην παρουσίαση της συναυλίας, ο αεικίνητος συγγραφέας και δημοσιογράφος Μηνάς Βιντιάδης, αυτός ήταν άλλωστε ο εμπνευστής των εκδηλώσεων.
Την προηγουμένη νύχτα διοργανώθηκε βραδιά ποίησης στο παρεκκλήσιο του καθεδρικού ναού. Οικοδεσπότης ο εικαστικός Χρήστος Παπανικολάου που έχει αναλάβει ως έργο ζωής, εδώ και τέσσερα χρόνια, την αγιογράφηση του μικρού ναού. Ποιήματα που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης διάβασαν συνοδεία μουσικής, στα ελληνικά και τα αλβανικά, η ηθοποιός Κατερίνα Ζαφειροπούλου και ο σκηνοθέτης Ενκε Φεζολάρι που ζει μόνιμα στην Ελλάδα πολλά χρόνια τώρα.
Ηταν μόνοι τους κλεισμένοι μέσα στο μικρό παρεκκλήσιο που δεν έχει ανοίξει ακόμα τις πόρτες του στο κοινό και ο κόσμος παρακολουθούσε την εκδήλωση, ζωντανά, από τις γιγαντοοθόνες απ' έξω.
Να ακούνε όλοι τους ευλαβικά ποιήματα των Ελύτη, Ρίτσου, Λειβαδίτη και άλλων.
Στο τριήμερο των εκδηλώσεων στήθηκε και μία μικρή έκθεση με προσωπικά αντικείμενα του Μίκη. Ηταν να έρθει και ο ίδιος αλλά, όπως καταλαβαίνετε, οι μετακινήσεις είναι πολύ δύσκολες πια για τον συνθέτη μας.
Εστειλε ωστόσο ένα μικρό προσωπικό μήνυμα στον αρχιεπίσκοπο, πολύ θερμό, αναφέροντάς τον ως «Αναστάσιο της καρδιάς μας».
Συγκινητικό ήταν και το μήνυμα του προς τον αλβανικό λαό για τον οποίο, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, τρέφει πολύ φιλικά αισθήματα.
Το καλύτερο ήρθε σε μία πολύ πιο προσωπική στιγμή, στο τραπέζι που έκανε την Κυριακή το μεσημέρι ο αρχιεπίσκοπος στην ορχήστρα, όταν και ζήτησε από τον Κώστα Μακεδόνα και τη Σοφία Παπάζογλου να του τραγουδήσουν a capella τους παρακάτω στίχους:
«Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου».
Το έκαναν και το έλεγε και αυτός μαζί τους.
Ήταν το ίδιο συγκινητικό όσο και όταν οι Αλβανοί θεατές, όρθιοι, κρατούσαν με παλαμάκια το ρυθμό στον Ζορμπά. Ο παγκόσμιος Μίκης.
efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών