Ταξίδι μνήμης, τιμής και ενίσχυσης δεσμών με την ομογένεια

Η σχολική αποστολή στο νέο στρατιωτικό νεκροταφείο της Κλεισούρας

Ηταν μεγάλη η συγκίνηση για τους μεγάλους αλλά και για τους μικρούς. Την προηγούμενη ημέρα, στο σημείο όπου βρίσκονταν, στο στρατιωτικό κοιμητήριο της Κλεισούρας, είχε πραγματοποιηθεί η νεκρώσιμη τελετή ενταφιασμού των οστών 573 Ελλήνων πεσόντων της Αλβανίας, στρατιωτών και αξιωματικών. Μαθητές και δάσκαλοι, μαζί, κατέθεσαν στεφάνι και έψαλαν τον εθνικό ύμνο.

Οι αφανείς ήρωες

Ηταν ένα ιδιαίτερα φορτισμένο ταξίδι για τους 30 μαθητές και τους τέσσερις εκπαιδευτικούς του Γυμνασίου και Γενικού Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων Μπουγά της Καλαμάτας από τις 12 έως τις 14 Οκτωβρίου στην Αλβανία, ιδιαίτερα το σκέλος της περιήγησης στα εδάφη όπου εκτελούνται εργασίες εντοπισμού, ανάσυρσης, ταυτοποίησης και ταφής οστών Ελλήνων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στο αλβανικό μέτωπο κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41. Η σκέψη του ιδιοκτήτη των εκπαιδευτηρίων Φώτη Μπουγά ήταν να αποτίσουν ως σχολική κοινότητα έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους αφανείς κυρίως Ελληνες στρατιώτες που παραμένουν ακόμη είτε διάσπαρτοι και άταφοι είτε ενταφιασμένοι αλλά μη ταυτοποιημένοι στην περιοχή της Β. Ηπείρου, στην Αλβανία, αλλά και να έρθουν σε επαφή γνωριμίας με ελληνορθόδοξους μαθητές που φοιτούν στο εννιάχρονο ελληνοαλβανικό σχολείο Αργυροκάστρου «Πνοή Αγάπης» και το Λύκειο που λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια, αμφότερα έργα του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ.κ. Αναστασίου.

Στο λύκειο «Πνοή Αγάπης», οι μαθητές έπαιξαν μπάσκετ και βόλεϊ

Η πρώτη στάση του περιηγητικού ταξιδιού ήταν στο Στρατιωτικό Μουσείο Πολέμου 1940-41 στο Καλπάκι, όπου τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ιστορικό ντοκιμαντέρ με ταυτόχρονη γραφική και ηχητική αναπαράσταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά τις πρώτες μέρες του πολέμου με την αποφασιστική συμβολή της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην απώθηση των Ιταλών. Στο χωριό Βουλιαράτες, στην επαρχία Δρόπολης στον δρόμο Κακαβιάς – Αργυροκάστρου, επισκέφθηκαν το στρατιωτικό νεκροταφείο (εγκαινιάστηκε το 1999), στον προαύλιο χώρο της μικρής εκκλησίας της Αγ. Σκέπης, όπου βρίσκονται οι πρώτοι τάφοι Ελλήνων πεσόντων. Με συγκίνηση, η ομάδα παρατήρησε ανάμεσά τους και ονόματα Μεσσήνιων στρατιωτών.

Ξεκινώντας από το Αργυρόκαστρο και διασχίζοντας ένα καταπράσινο τοπίο παραπλεύρως του Αώου ποταμού, η σχολική αποστολή έφτασε στο νέο στρατιωτικό νεκροταφείο της Κλεισούρας, έργο κι αυτό του Αρχιεπισκόπου κ.κ. Αναστασίου, όπου στον αύλειο χώρο του μοναστηριού του Αγ. Νικολάου υψώνεται ένας τεράστιος σταυρός και από κάτω κι ολόγυρα κενοί τάφοι (με σταυρό), στους οποίους προορίζονται να τοποθετηθούν τα οστά των ηρώων που φυλάσσονται σε μεταλλικά οστεοφυλάκια.

Στο ελληνοαλβανικό λύκειο «Πνοή Αγάπης» στο Αργυρόκαστρο ήρθε η αποφόρτιση. Ομάδες από τα δύο σχολεία έπαιξαν μπάσκετ και βόλεϊ, χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς και αντάλλαξαν δώρα. Το ταξίδι έκλεισε με βόλτα στην πεζοδρομημένη παραλιακή ζώνη των Αγ. Σαράντα, μιας τουριστικά αναπτυγμένης πόλης που αύξησε τα τελευταία 20 χρόνια τον μόνιμο πληθυσμό της από 23.000 σε 45.000, θέτοντας συγχρόνως τις υποδομές υποδοχής και φιλοξενίας χιλιάδων τουριστών.

Ενας τόπος... μαγικός

Τελευταίος σταθμός, το εθνικό πάρκο και ο αρχαιολογικός χώρος του Βουθρωτού, πολύ κοντά στον συνοριακό σταθμό Μαυροματίου. Πρόκειται για έναν φυσικό παράδεισο όπου έχουν ανασυρθεί πολύτιμα αρχαιολογικά ευρήματα από την προϊστορική εποχή μέχρι τα νεότερα χρόνια (π.χ. αρχαιοελληνικός ναός του Ασκληπιού, ρωμαϊκό θέατρο, βυζαντινός ναός). Ολοι κατάλαβαν γιατί ανέκαθεν οι άνθρωποι επιθυμούσαν να ζήσουν στον τόπο αυτό: ένα φυσικό λιμάνι, μια φυσική οχυρή τοποθεσία, μια πλούσια λιμνοθάλασσα, ένα κομβικό σημείο θαλάσσιων δρόμων και συγχρόνως ένα μοναδικό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

«Το ταξίδι μας τόνωσε την εθνική μνήμη των μεγαλύτερων και συνετέλεσε στη διαμόρφωση υγιούς εθνικής συνείδησης των μικρότερων», λέει ο κ. Μπουγάς. «Συγχρόνως σύσφιγξε τους δεσμούς μας με την ομογένεια, αναγνωρίζοντας το πολύπλευρο έργο της ελληνορθόδοξης εκπαίδευσης που παρέχεται στα ελληνόφωνα σχολεία της Αλβανίας».

kathimerini.gr