Την παραθέτουμε αυτούσια
Ναι! Ζούμε δύσκολες ώρες! Ένας νεαρός συμπατριώτης μας, ο Κ. Κατσίφας, έχασε σήμερα τη ζωή του από τα πυρρά της αλβανικής αστυνομίας. Στο Βουλιάρατι τρομοκρατημένοι οι συγχωριανοί του ή αμπαρώθηκαν στα σπίτια τους, ή εγκατέλειψαν όπως, όπως το χωριό. Η οικογένεια δε μπορεί να πληροφορηθεί τίποτε για τη σωρό του παιδιού της. Είναι απομονωμένη στη μοίρα της και χωρίς ακόμα και την ανθρώπινη συμπαράσταση, θυμίζοντας έτσι την εποχή του Χότζα. (Επωφελούμαι της ευκαιρίας να της εκφράσω τα βαθιά μου συλλυπητήρια!)
Οι υπόλοιποι Έλληνες ζουν μια πολλαπλή τρομοκρατία. εκείνη του περιστατικού και της συμπεριφοράς της αστυνομίας, την τρομοκρατία των παρόμοιων βιωμάτων στον κοντινό παρελθόν, την τρομοκρατία των ΜΜΕ, την τρομοκρατία της εγκατάλειψης, την τρομοκρατία της ομηρίας, την τρομοκρατία εκείνων που θέλουν να καπηλευτούν πολιτικά την υπόθεση, μη υπολογίζοντας τα τραύματα που δέχεται η αποδεκατισμένη εθνική ελληνική μειονότητα.
Ασφαλώς, είναι καταδικαστέα η πράξη του συμπατριώτη μας. Αυτή τη στιγμή, δεν έχουν επίσης σημασία τα πιστεύω του.
Δεν γνωρίζουμε τα κίνητρα και το υπόβαθρό τους, αλλά δεν μπορεί την ημέρα της εθνικής γιορτής, όταν μετά από 80 χρόνια αρχίζει και μπαίνει μπρος μια συμφωνία για να βρουν την ηρεμία, την αξιοπρέπεια και την ειρήνη οι Έλληνες πεσόντες του 40', όταν ήταν σε εξέλιξη οι σημαντικότερες εκδηλώσεις μνήμης προς τιμή τους, να αρπάζεις ένα πολεμικό όπλο να πυροβολείς έστω και στον αέρα στο χωριό σου και προς τα οχήματα της κρατικής αστυνομίας!
Όμως πολύ περισσότερο απαράδεκτη και καταδικαστέα είναι η πράξη της κρατικής αστυνομίας. Δεν έδειξε την πρέπουσα υπομονή σε τέτοιες καταστάσεις. Θα μπορούσε άνετα να τον συλλάβει με την απλή μέθοδο της τήρησης σε διάρκεια χρόνου του κλοιού εναντίον του και να αποφαίνονταν για τις πράξεις του η δικαιοσύνη.
Τόσο το περισσότερο το απαιτούσε αυτό η συγκεκριμένη ημέρα όπου γράφονταν πρακτικά μια νέα σελίδα στο θέμα των Ελλήνων πεσόντων και των διμερών σχέσεων και οι Έλληνες γιόρταζαν την εθνική τους γιορτή, η οποία στην ουσία θα πρέπει να είναι γιορτή όλων των λαών κατά του φασισμού, εφόσον πρόκειται για την πρώτη νίκη εναντίον του!
Ξεκινώντας από τα ανακοινωθέντα της αστυνομίας, τα οποία λένε ότι ο νεαρός σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυρών, αφού η αστυνομία του ζήτησε να παραδοθεί, αλλά εκείνος άνοιξε πυρ εναντίον της! (Ανακοινώνει όμως ότι βρέθηκαν μόλις 30 κάλυκες δίπλα του, γεγονός που μαρτυράει ότι είναι πολύ λίγες για να απειλήσει τη ζωή των επίλεκτων δυνάμεων μιας χώρας)
Επίσης, αν υπήρχε ανταλλαγή πυρρών θα ακούγονταν στο χωριό. Δεν ακούστηκε τίποτε. Παρά τα εμπόδια της αστυνομίας, δημοσιογράφοι πλησίασαν το χώρο που αναφέρεται ως "το πεδίο μάχης" και δεν άκουσαν πυροβολισμούς.
Κατά κάποιον τρόπο το επεισόδιο θυμίζει τα γεγονότα της Επισκοπής του 1994! γεγονός το οποίο μετέφερε στην αλβανική κοινή γνώμη μια νύχτα πριν αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι από γνωστό δημοσιογράφο που δυναμιτίζει συχνά πυκνά τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών!
Καταδικαστέα είναι επίσης στάση και θέσεις δημοσιογράφου σε άλλο αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι που εξυπηρετεί συμφέροντα τρίτης χώρας . Τις ώρες του επεισοδίου εκείνος, αμολούσε συνεχώς στον αέρα ειδήσεις που απέδιδαν στον νεαρό ομογενή μας εθνικιστικά πάθη. Είναι ο γνωστός τρόπος να δικαιολογήσει ηθικά την πράξη της αστυνομίας και να της εξασφαλίσει εθνικό ανθελληνικό υπόβαθρο. Φάνηκε ξεκάθαρα στην απήχηση που είχε στην Αλβανία, θέτοντας εκτός γραμμής του όλους τους υπόλοιπους αντικειμενικούς δημοσιογράφους.
Το περίεργο είναι ότι πώς από την πλατεία του Βουλιαρατιού ο δημοσιογράφος αυτός αντλούσε τόσες πολλές πληροφορίες σε σχέση με τον νεαρό Βουλιαρατινό, για τις οποίες σε ομαλές συνθήκες και μάλιστα αν ήταν σωστές θα χρειάζονταν τουλάχιστον μια βδομάδα.
Ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι ελληνικά ΜΜΕ΅αναμασούσαν με ταχύτητα τις παρασκευασμένες ειδήσεις του, προσθέτοντας με επιπολαιότητα δικά τους τερτίπια, αβάσιμα εθνικιστικά μαγειρέματα γιατί έτσι πουλάει η είδηση και ανεβαίνει η ακροαματικότητα!
Απερίσκεπτα και ανεύθυνα ωστόσο όσον αφορά το γεγονός ότι ,μασώντας την καραμέλα που αμολούν αλβανικές πηγές εντείνουν την ομηρία της εθνικής ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, πυρπολούν το κλίμα σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, χωρίς να έχουν ξεκάθαρο που οδηγούν τις εξελίξεις, χωρίς να βαθαίνουν τι κρύβεται πίσω, ποιες είναι οι συνέπειες, ποιες οι εθνικές ευθύνες. (Ωραίος και άνετος ο εθνικισμός και ηρωισμός από Αθήνα !!)
Απαράδεκτη επίσης η στάση των πολιτικών μας εκπροσώπων. Κρύφτηκαν για μια ακόμη φορά, όπως τα ποντίκια στο σεισμό, αφήνοντας και πάλι την εθνική ελληνική μειονότητα στο έλεος της τύχης και της τρομοκρατικής πίεσης.Ενώ υπήρξαν κάποιοι που εμφανίστηκαν στην μόλις αναμμένη πυρκαγιά με ένα κουβά βενζίνη στο χέρι.
Απαράδεκτη και η στάση εκείνων που τρίβουν τα χέρια, είτε γιατί τους δίνεται η ευκαιρία να είναι πιο κοντά στις αλβανικές κρατικές δομές, είτε νιώθουν κυρίαρχοι του παιχνιδιού!
Απαράδεκτη η στάση εκείνων που από τη σκοπιά αυτή ρίχνουν ενσυνείδητα ή όχι λάδι στη φωτιά της διάσπασης.
Απαράδεκτη η στάση εκείνων που δικαιολογεί την θέση της αλβανικής κυβέρνησης ότι ο ομογενείς μας ήταν ένας εξτρεμιστής που τρομοκρατούσε τον ελληνισμό.
Ασφαλώς τάσσομαι με αποφασιστικότητα κατά κάθε εξτρεμιστικής δράσης και τάσης, που στοχεύει να μας οδηγήσει σε απερίσκεπτες, επιπόλαιες και για λογαριασμό τρίτων περιπέτειες. Το δοκιμάσαμε αυτό το φαγητό και έχουμε αρκετά και αθεράπευτα εθνικά τραύματα Όμως δε συμμερίζομαι καμιά στάση που θέλει να γινόμαστε αρεστοί προς τρίτους αρνούμενοι τον εαυτόν μας, το αίμα μας, την ψυχή μας
Παναγιώτης Μπάρκας
28 Οκτωβρίου 2018
www.facebook.com/panibar2011/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών