«Εκδηλώσεις» ΟΜΟΝΟΙΑΣ: Αγανάκτηση … επί της απογοήτευσης

Του Παναγιώτη Μπάρκα

Με δυσκόλεψε η ευστοχία του τίτλου! Σήμερα έγιναν οι εκδηλώσεις για την επέτειο ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Οι προβλέψεις όμως ότι θα αποτελούσαν και ένα ακόμα μνημόσυνο του πρόωρου θανάτου της οργάνωσης των Ελλήνων που προκάλεσε η συγκεκριμένη ηγεσία της, ξεπεράστηκαν προς κάτι που αντί της απογοήτευσης προκαλεί αγανάκτηση…

Η επέτειος ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έλαβε χώρα σε μια ιδιαίτερα ιστορική κρίσιμη στιγμή για τις τύχες του Ελληνισμού της Αλβανίας, σε σχέση με την ίδια την πραγματική ύπαρξή του, τις εξελίξεις στην Αλβανία, με τις ελληνοαλβανικές σχέσεις και με τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Όπως σχεδόν καμιά άλλη φορά, στην επέτειο ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ χαιρέτισαν με τηλεγραφήματά τους με μηνύματα προς την Ε.Ε. Μειονότητα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός και όλος ο πολιτικός και πολιτειακός κόσμος του εθνικού κορμού.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΟΥΝ ΤΑ ΜΗΥΜΑΤΑ ΑΥΤΑ.

Όπως και να έχει, κρίνουμε ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι ξύπνησε τόσο έντονο το ενδιαφέρον της Ελλάδας για την γηγενή εθνική ελληνική μειονότητα στην Αλβανία (παρά την αποφυγή του όρου «Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός»).
Προσωπικά εμμένω στην αρχή που διατύπωσα στον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη όταν το 1998 επισκέφτηκε τα Τίρανα, ότι η Ελλάδα θα πρέπει να μας υποστηρίξει έστω και ως ασπίδα ή ως αμορτισέρ των δικών της συμφερόντων, διότι αυτός ήταν ο ρόλος που μας έχει τάξει ιστορικά η μοίρα στους αιώνες. Το σημειώνω αυτό διότι, όπως άμεσα ή έμμεσα διαφαίνεται, το δηλωμένο σήμερα ενδιαφέρον της Αθήνας αναπτύσσεται στο πλαίσιο του δυσμενούς κλίματος στις συνομιλίες μεταξύ Τιράνων και Αθήνας. Φαίνεται ότι η Αθήνα, στα αγκάθια που προβάλλουν τα Τίρανα στις υπό εξέλιξη συνομιλίες, αντιτάσσει την παραβίαση των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. (Θυμίζουμε ότι ο Ελληνισμός της Αλβανίας αντιμετωπίζει σταθερά και διαχρονικά παρόμοια παραβίαση των δικαιωμάτων του από τα Τίρανα από το 1991, με έμφαση τα 20 τελευταία χρόνια).
Είναι αληθές ότι γενικώς ο Ελληνισμός της Αλβανίας κρατάει μικρό σακούλι όταν ακούει για πολλά λάχανα και από το μητροπολιτικό του κέντρο. Οφείλεται αυτό στην μακρά ιστορία από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, στις πρόσφατες τριαντάχρονες εμπειρίες κομματικοποίησης στα ελληνικά πρότυπα, στην ψηφοθηρία, στην έλλειψη παροχής κινήτρων για να παραμείνουν οι Βορειοηπειρώτες στις εστίες τους κλπ. Αυξάνει τις επιφυλάξεις το γεγονός ότι το μητροπολιτικό κέντρο δεν αναφέρει συγκεκριμένα τον τρόπο πώς βρίσκεται στον πλευρό των Ελλήνων της Αλβανίας;! Πώς θα στηρίξει πρακτικά τον εδώ Ελληνισμό να σταθεί στα πόδια του, να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις από το αλβανικό κράτος, εκείνες των εξελίξεων στην περιοχή, πώς θα απαλλαγεί από τους δικούς του ενόχους κλπ;!!

Οι επιφυλάξεις προστίθενται μεταξύ των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών όταν το μητροπολιτικό κέντρο επιλέγει την ηγεσία της οργάνωσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να περάσει τα δικά του μηνύματα, ενότητας, ομοψυχίας και μαχητικότητας, όταν είναι γνωστό ότι η συγκεκριμένη ηγεσία, αναντικατάστατη και παραβάτης των ίδιων των δημοκρατικών αρχών της οργάνωσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, έχει χάσει προ πολλού κάθε έρεισμα μεταξύ των Ελλήνων.

Από την άλλη, αν αναγνωστούν με προσοχή τα κείμενα από το μητροπολιτικό κέντρο και την ηγεσία ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ, που ακούστηκαν σήμερα στην αίθουσα της Δερβιτσάνης, θα κατανοηθεί αμέσως και εύκολα ότι έχουν έναν κοινό νου. Συνεπώς, σε περίπτωση που το μητροπολιτικό κέντρο, έστω και με διαβασμένη υπόδειξη, θέλει να βλέπει την ομογένεια μέσα από την ΟΜΟΝΟΙΑ (όχι την ηγεσία της) κάτι που είναι σωστό, οι σεναριογράφοι, όπως και η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ θέλουν να αξιοποιήσουν τα μηνύματα του μητροπολιτικού κέντρου για να σώσουν την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σε βάρος της ακεραιότητας και ύπαρξης του Ελληνισμού της Αλβανίας.

Νομίζω ότι, είναι η ύστατη στιγμή να κατανοήσουν οι πάντες το μήνυμα που δίνει εδώ και 20 χρόνια περίπου τώρα ο Ελληνισμός της Αλβανίας, ότι θα πρέπει να απαλλαγεί από τη συγκεκριμένη ηγεσία που του επιβάλλει η Αθήνα μέσω των κομμάτων, κυβερνήσεων και του βαθύ κράτους της Αλβανίας. Πρόκειται για έναν αγώνα που κόστισε πάρα πολύ στον Ελληνισμό σε όλα τα επίπεδα κυρίως στην ενότητα και τον κοινοτικό ιστό. Η προσπάθεια επανεκκίνησης της σκουριασμένης ρόδας της ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, οδηγεί, κακώς, στην ταύτιση της ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με την ίδια την οργάνωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, καλλιεργεί μεταξύ των Ελλήνων την απώλεια εμπιστοσύνης στον εθνικό κορμό, αναπληρώνοντας την με την απώθηση της ελληνικότητάς τους και με την αναζήτηση στηριγμάτων στην άλλη πλευρά. ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ την οποία όμως δεν θέλει να αναγνώσει κανείς εφόσον και ο ίδιος ο Ελληνισμός δεν ενδιαφέρεται πλέον για το αν ακούει κανείς….!!!

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 

Εδώ δεν διαψευστήκαμε!
Οι ομιλητές έδειξαν ότι τη μόνη διέξοδο που είχαν για να δικαιολογήσουν τα λεγόμενά τους ήταν η αναφορά στους ιδρυτές (στους πατέρες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που πρόσεξαν κάθε λέξη). Αλλά, μεταξύ των επίσημων δεν ήταν κανένας ιδρυτής της (τρεις ή τέσσερις απ΄ αυτούς ήταν σε ρόλο δημοσιογράφων και παρατηρητών). Σε κανένα δε δόθηκε ο λόγος. Κανενός δεν αναφέρθηκε το όνομα…
Από την αίθουσα απουσίαζαν τα σοβαρά στελέχη της εθνικής ελληνικής μειονότητας, τα πρώην στελέχη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, οι πρώην βουλευτές, οι πρώην υπουργοί…. οι επιχειρηματίες, οι πνευματικοί άνθρωποι, οι άνθρωποι των γραμμάτων, της τέχνης…. Απουσίαζαν οι Έλληνες μειονοτικοί βουλευτές, οι εκπρόσωποι των άλλων ελληνικών μειονοτικών φορέων. Οι εκπρόσωποι από Ελλάδα…. Ε λοιπόν, η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπορεί να αποτελέσει ούτε καν τη στέγη που οι Έλληνες θα επέλεγαν για να επιβεβαιώσουν την ελληνικότητά τους, όπως χρησιμεύει η 28η Οκτωβρίου, η 25η Μαρτίου. (Ναός όλων των Ελλήνων έχουν πει οι ιδρυτές της)

Η αίθουσα ήταν στην αρχή μισογεμάτη και στο τέλος μισοάδεια. Δεν λειτούργησε ούτε το γνωστό ότι να πάμε να δούμε τι γίνεται εκεί μέσα. (για να γεμίσει η αίθουσα)

Όλοι οι ομιλητές δεν μπόρεσαν να μη επισημάνουν πρώτα το κρύο στην αίθουσα. Στην κακοφωτισμένη, με τα σάπια καθίσματα, με το πάμφτωχο συμβολισμό για την ημέρα αίθουσα, σκότωνε η απαξιωτική προχειρότητα ενδυμασίας των παρεβρισκομένων. Ούτε ηχητικό σύστημα της προκοπής υπήρξε.
Από πρωτόκολλο η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έσκιζε. Ο συντονιστής της εκδήλωσης με το καθημερινό μπουφάν ήταν πάντοτε σκυμμένος πάνω σε ένα τσαλακωμένο χαρτί χωρίς η φωνή του να φθάνει στο μικρόφωνο. Την ομιλία του προέδρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, διαβασμένη κι αυτή με ασήκωτο το κεφάλι, λες και την είχε καταπλακώσει το κρύο της αίθουσας. Βία δέχτηκε και η ελληνική γλώσσα… Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΤΑΥΤΙΣΤΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΥΤΗ.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΤΩΧΟ ΚΑΙ ΚΡΥΟ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Το ερώτημα γιατί τότε κάποιοι θέλουν να κρατήσουν ζωντανή την ηγεσία αυτή στην ΟΜΟΝΟΙΑ, το κάνει πιο έντονο και βασανιστικό το περιεχόμενο της εκδήλωσης. (Προσωπικά, αλλά για λόγους αρχής, απορρίπτω την άποψη που άκουσα στη Δερβιτσάνη ότι τη θέλουν για να αποτελειώσει τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου) Αλλά …
Στις ομιλίες που ακούστηκαν, πέρα από την αναφορά στην ιστορική στιγμή ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και στις γνωστές γενικολογίες για «ιερούς αγώνες», « για πάγιες αρχές και θέσεις», ξανά δεν ειπώθηκε τίποτε για συγκεκριμένες μάχες, νίκες ή ήττες…
Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ βρέθηκε σε ρόλο κακού γνώστη της πραγματικότητας, σε ερασιτεχνικές διαπιστώσεις, χωρίς τον πραγματικό ορίζοντα ενός εθνικού θέματος σε ιστορικό, βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο πλαίσιο και στρατηγικούς στόχους, ταυτισμένου με τις ευρύτερες εξελίξεις. Έδειξε ότι είναι σθεναρά καταπιασμένη από την αρχή του «πρέπει» ενώ δεν γίνεται τίποτε. Ζήτησε τους ενόχους πέρα και έξω απ΄ αυτή. Μίλησε για το νέο ξεκίνημα, κυρίως ως προς την ενότητα, αλλά γκρεμίζει καθημερινά κάθε γέφυρα επικοινωνίας. Έδειξε ξεκάθαρα ότι φοβάται τα ανοίγματα, προσπαθεί να κρατήσει με δύναμη και σε λίγα χέρια το μονοπώλιο ελέγχου των πάντων, γι΄ αυτό και δεν νοιάζεται να συγκροτήσει λειτουργικές δομές. Αν δεν μπορέσει να οικειοποιηθεί, αντιτάσσεται με οργή σε κάθε θετική προσπάθεια που καταβάλουν άλλοι θεσμοί, ή πρόσωπα.

ΑΠΟ ΤΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΞΈΦΥΓΕ ΟΎΤΕ Ο ΝΤΟΥΛΕΣ 

Πρώτα απ όλα θέλω να τον ευχαριστήσω που υιοθέτησε στην ομιλία του τις θέσεις και τις δημόσιες τοποθετήσεις μου (έστω και από την αντίθετη πλευρά σε μια προσπάθεια να απαλλαγεί των ευθυνών του).
Δέχτηκε επιπλέον ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ της ηγεσίας του δεν έχει τις απαιτούμενες πνευματικές και λοιπές δυνατότητες να ανταποκριθεί στις προκλήσεις. Ταυτόχρονα, σε ρόλο ποιητή, παρομοίωσε την ΟΜΟΝΟΙΑ με τον κυματοθραύστη αποδεχόμενος το μοιραίο ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ της οποίας αυτός ηγείται πρακτικά από το 1996, δεν είναι σε ηγετικό ρόλο, παρά μόνο σε θέση αναμονής, αυθορμητισμού και ηττοπάθειας σε σχέση με το κύμα (τις εξελίξεις και προκλήσεις)(!!!) Στο πλαίσιο αυτό, επιδίωξε να αναζητήσει τους ενόχους της κατάστασης εκτός εαυτού του. Από την μία στις αλβανικές αρχές (τώρα που βρίσκετε στην αντιπολίτευση. Ταυτόχρονα ξεχνάει ότι εκείνοι τη δουλειά τους κάνουν). Από την άλλη αναζητάει ευθύνες στους εσωτερικούς εγωισμούς και τις φιλοδοξίες.

Ποιος μιλάει!!!
Ο άνθρωπος που έδιωξε και κυνήγησε με μανία κάθε αντιπολιτευόμενη άποψη.
Ο άνθρωπος που «ανακάλυψε» το ελληνόμετρο για να κατοχυρώσει τον αναντικατάστατο ρόλο επικεφαλής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ διαιωνίζοντας τη διάσπαση μεταξύ των Ελλήνων.
Ο άνθρωπος που παραβίασε κάθε δημοκρατική αρχή στην οργάνωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ μέχρι που την ταύτισε με τον στενό κύκλο του.
Ο άνθρωπος που έκρινε προδότες όσους Έλληνες πολιτεύονταν με αλβανικά κόμματα μέχρι που το διέπραξε και ο ίδιος…..
Ο άνθρωπος ο οποίος επί 20 χρόνια διαπιστώνει με πάθος την κατάντια του τόπου μας προσποιούμενος την αθώα περιστέρα!
Ο άνθρωπος που και σήμερα μίλησε «για το πιο κρίσιμο ιστορικό σταυροδρόμι» της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, φέρει τις όλες ευθύνες και δε λέει να παραιτηθεί αλλά ζητάει την ενότητα τον Ελλήνων γύρω από τον εαυτόν του ή γύρω από τους προέδρους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που τους θέλει ως λεβιέ του;!

Δεν το πάω προσωπικά αλλά θέλω να πω ότι δεν έχω εκδηλώσει ποτέ καμιά φιλοδοξία που να του μοιάζει. Γνωρίζει ότι αν έκανα κάποιους συμβιβασμούς, έστω και με το εθνικό κέντρο, θα ήμουν βουλευτής, πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ή ότι άλλο επιθυμούσα. Και ξανά θα εκλεγόμουν από τους Έλληνες δημοκρατικά. Όχι όπως εκείνος! Δεν το έκανα! Ό τι όμως κοινό και δημόσιο ανέλαβα το έκανα με ευθύνη, τιμή και περηφάνια και συνεχίζω να υπηρετώ τον τόπο από όποια θέση κι αν βρεθώ!
Και εφόσον σήμερα, ρώτησε ο Ντούλες για να μάθει, τι κάνει ο καθένας μας για τον τόπο μας, θα πρέπει πρώτα εκείνος να πει τι έκανε γι΄αυτόν τον τόπο 20 χρόνια αναντικατάστατος ηγέτης, εκτός που τόσα χρόνια το «εκπροσωπεί» με τη βούληση αλβανικών κομμάτων και κυβερνήσεων;;! Οδήγησε τον Ελληνισμό "στο πιο κρίσιμο ιστορικό σταυροδρόμι» χωρίς να φέρει καμιά ευθύνη. Σωστά το είπε σήμερα «Δεν τραβάει άλλο αυτή η ιστορία»!

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΌ ΚΕΝΤΡΟ ΝΑ ΣΏΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΑΠ΄ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ !


12 Ιανουαρίου 2019
πηγή: facebook.com/panibar2011