Εθνική αλλοίωση και γεωγραφικός κατακερματισμός

Του Παναγιώτη Μπάρκα

Επανήλθαν οι μαζικές διαρρήξεις σπιτιών στα χωριά και περιοχές με αμιγή ελληνικό πληθυσμό στην εθνική ελληνική μειονότητα. Δερβιτσάνη, Τσούκα, Τεριαχάτες, Καρρόκι, Κρανιά….. Έχουν ταυτόχρονα πιο έντονα τα μηνύματά τους! Στα σχεδόν αδειασμένα από τους Έλληνες κατοίκους ορεινά χωριά των Ριζών, του Πωγωνιού, αλλά και σε πεδινά, όπως στη Μουζίνα, μάλιστα και στη Δρόπολη, οι μαφιόζοι των ναρκωτικών έχουν φυτείες με χασίς.
Υπάρχουν όμως και κάποια γεγονότα που επισύρουν ιδιαίτερα την προσοχή. Όπως πχ η περίπτωση της Τσούκας στο Δήμο των Αγίων Σαράντα. (Όχι της Φοινίκης, παρά το γεγονός ότι αποτελεί συνέχεια του Αλύκου, που προορίζονταν για κέντρο του ελληνικού μειονοτικού δήμου). Επιβεβαιωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι τα σπίτια των Ελλήνων εδώ έχουν διαρρηχτεί και ληστευτεί μερικές φορές το καθένα. Δεν σχετίζεται μόνο με το γεγονός ότι οι Έλληνες έχουν φύγει και δεν ενδιαφέρονται για τα σπίτια τους. Ούτε τόσο το γεγονός ότι είναι σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με των Αλβανών, τα οποία πλέον υπερτερούν… αλλά κυρίως γιατί είναι των Ελλήνων.

Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ 
Η εξέλιξη αυτή όπως σε όλη την εθνική ελληνική μειονότητα, αλλά κυρίως στην Τσούκα λειτουργεί ως μέσω πλήρους αφελληνισμού! Πρόκειται για διαδικασία που ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Η πλήρη δημογραφική αλλαγή με πληθυσμό προερχόμενο από τα πιο σκληροπυρηνικά κέντρα αλβανικού στοιχείου. Συνέχιση της ίδιας προσπάθειας και πολιτικής. Δημογραφική και εθνική αλλοίωση. Από το καθεστώς της βασιλείας του Ζώγου και του δικτάτορα Ε. Χότζα, που τώρα όμως λαμβάνει ολοκληρωτικές διαστάσεις. Αλλοίωση της ελληνικότητας στην μοναδική έξοδος των αμιγώς ελληνικών περιοχών στη θάλασσα, στο Ιόνιο, γνωστή ως το Μπερντενέσι, το Πάλι, το μοναστήρι του Άη Λιά κλπ. Αναμιγμένοι στην εξέλιξη αυτή αλλοίωσης όλοι οι «Έλληνες» έπαρχοί «μας».

ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΣΠΑΣΤΗΚΕ Η ΤΣΟΥΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΦΟΙΝΙΚΑΙΩΝ;! 
Το γεγονός ωστόσο, αποκαλύπτει και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Τον πραγματικό στόχο κάποιων παραγόντων μας, εντός και εκτός ΟΜΟΝΟΙΑΣ, όταν πρότειναν και έπιασε. Την αφαίρεση της περιοχής της Τσούκας– Μπερντενέσι από το φυσικό της ελληνικό μειονοτικό περιβάλλον, τον Δήμο Φοινικαίων και να την ενώσουν με το Δήμο Αγίων Σαράντα. Έτσι ο Δήμος των Αγίων Σαράντα, στην πρόσφατη διοικητική διαίρεση (2012-15) περιέλαβε όλη την δυτική πλευρά του Λυκουρσιού, που άνηκε στο δήμο Φοινικαίων, την Τσούκα, τα Εξαμήλια για να βγει με τη στενή αυτή λωρίδα γης μέχρι το Βουθρωτό και να ενωθεί με το δήμο Κονίσπολης. Ένας στενός κλοιός στο Δήμο Φοινίκης από τη Δύση και το Νότο (!!!) Το επιχείρημα των δικών μας «εμπνευστών» έλεγε ότι με τον τρόπο αυτό θα ενισχύσουμε το Ελληνικό στοιχείο στο δήμο της πόλης των Αγίων Σαράντα για να παίξουμε εκεί πολιτικό ρόλο. (!!!) Το έλεγαν αυτό όταν οι Έλληνες που έμειναν εδώ είναι πλέον μια χούφτα γερόντων. (Είμαστε μόλις 30 χήρες και 7 γέροι, μου είπε τις προάλλες μια 78-χρονη, από τις πιο νέες χήρες στο χωριό Τσαούσι). Με το ίδιο σκεπτικό επιδίωξαν οι δικοί μας πολιτικοί να κάνουν και με την περιοχή του Βαγγαλατιού. Ήθελαν να την κόψουν αυτή την σημαντική περιοχή για την ελληνική πολιτιστική, θρησκευτική και εθνική περιοχή, από τον ελληνικό Δήμο Φοινικαίων και να την ένωναν με τον νεοσύστατο Δήμο της Κονίσπολης (πρόταση των Τσάμηδων και των Τούρκων).
Η απόσπαση της περιοχής του Βαγγαλατιού δεν έγινε. Όμως εκείνοι που την εμπόδισαν χαρακτηρίστηκαν προδότες από την επίσημη πολιτική ηγεσία, ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ.
Μεταξύ των «εμπνευστών» για τον τμηματικό κατακερματισμό της γεωγραφίας του Ελληνισμού, κατατάσσονται κάποιοι που ήθελαν την ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, υπό τον έλεγχο της Περιβόητης ΣΙΓΟΥΡΙΜΙ, που επιδίωξαν και επιδιώκουν να βλέπουν τον Ελληνισμό στην Αλβανία εγκλεισμένο σε κάποια στενά όρια που έχει καθορίσει ο Ε. Χότζα. Είναι άτομα τα οποία εκλήθησαν να εκπροσωπήσουν τα μεγάλα ιστορικά όνειρα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στα σαλόνια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ε. Ένωσης και εκείνοι επικαλέστηκαν αλβανική ταυτότητα και θέση.
Την ίδια στιγμή από τις παραδοσιακές ελληνικές περιοχές του νομού Αγίων Σαράντα και Δελβίνου έχουν χαθεί αρκετά μεγάλα κομμάτια. Ενδεικτικό το γεγονός ότι η ορογραμμή των αυθαιρέτως ορισμένων μειονοτικών ζωνών στους νομούς αυτούς έχει μεταφερθεί πραχτικά από τη γραμμή που ακολουθεί ο αυτοκινητόδρομος Δελβίνου Αγίων Σαράντα στη γραμμή της κοίτης του ποταμού της Μπίστρισσας.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΘΟΣ – Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΩΝ ΖΩΝΩΝ
Σε όλο αυτό το κλίμα και σχήμα εθνικής αλλοίωσης, το οποίο είναι πολυδιάστατο, προστίθεται και ο ύποπτος ρόλος της ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και του ΚΕΑΔ. Όχι μόνο δεν διαμαρτύρεται για τις αλλοιώσεις αυτές, όχι μόνο δεν λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης, όχι μόνο δεν τιμώρησε, έστω και ηθικά, τους υποδειγμένους απ΄ αυτή τοπικούς άρχοντες αυτουργούς της χωρίς προηγούμενο εξέλιξης αυτής, αλλά η ίδια αυτή ηγεσία έγινε σημαιοφόρος υπέρ της αρχής για την κατάργηση των ελληνικών μειονοτικών ζωνών. Ιστορικά, λογικά και επιβεβλημένη είναι η απαίτηση για την διεύρυνση και την επέκτασή τους. Στη λογική της ηγεσίας αυτής έχει λάβει θέση, από την μια η κατάργηση των γνωστών έστω και αυθαιρέτως μειονοτικών ζωνών (στο όνομα δήθεν της αναγνώρισης των ατομικών εθνικών δικαιωμάτων σε όλη την αλβανική επικράτεια), από την άλλη η διεκδίκηση της αναγνώρισης ως ελληνική μειονοτική ζώνη, της περιοχής της Χιμάρας. (!!!!)
Έτσι όμως εξηγείται που η ηγεσία αυτή δεν προβληματίζεται διόλου για τις εθνικές αλλοιώσεις στον πυρήνα των αμιγώς ελληνικών μειονοτικών περιοχών. Και αντί αυτό να καταλογισθεί στους «ηγέτες μας» ως εθνική προδοσία, εκείνοι επιδιώκουν να το πλασάρουν ως «ευρωπαϊκή επιτυχία» (την πλήρη αλλοίωσή του Ελληνισμού). Όμως και αυτή η τελευταία έμπνευση φαίνεται ότι χαίρει την στήριξη της Αθήνας.
Ας σκεφτούμε για μια στιγμή να ζητούσε η Τουρκία την κατάργηση των μειονοτικών ζωνών των μουσουλμάνων στη Θράκη. Ή σκεφτείτε εσείς αν κάποια άλλη χώρα σε Δύση και Ανατολή θα διεκδικούσε την κατάργηση των συμπαγών περιοχών μειονοτήτων τους σε άλλη χώρα!


28 Μαρτίου 2019
facebook.com/panibar2011