Οι βάρβαροι δεν είναι μια κάποια λύση για τους Βορειοηπειρώτες

Του Παναγιώτη Μπάρκα

(Εντυπώσεις από τους εορτασμούς της 25ης Μαρτίου)

Δεν το κρύβω ότι αυτές τις μέρες εορτασμού της εθνικής επετείου ένιωσα ιδιαίτερα σκλαβωμένος, ιδιαίτερα υπεύθυνος και ιδιαίτερα περήφανος! Οφείλεται στο γεγονός ότι οι απλοί Έλληνες Βορειοηπειρώτες, διατηρούν με πείσμα ζωντανή και ενεργή εκείνη τη ρίζα ελιάς, εκείνη τη λίγη θάλασσα, εκείνο το φως Ηλίου και χρώμα που επιτρέπουν την αισιοδοξία ότι ο Ελληνισμός σ ‘ αυτόν τον τόπο δε θα εκλείψει, αλλά θα βρει τρόπο να προκόψει.
Προσέξτε παρακαλώ τη χαρά των παιδιών μας για να φορεθούν τσολιάδες, να βγάλουν από την καρδιά τους όλη την ομορφιά τους, την περηφάνια και τον ενθουσιασμό! Προσέξτε τους γονείς, τους συγγενείς τους συμπατριώτες όλους, πώς τα καμαρώνουν και να σου επιτρέπουν να διαβάζεις στο βλέμμα όλων ότι γι΄αυτούς έχει ένα αμεσότερο νόημα η εθνική γιορτή, ότι η ελευθερία για αυτούς αποτελεί την άμεση συνέχεια του 21’.
Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες δείχνουν ότι διατηρούν ζωντανά ως δικό τους βίωμα τα μηνύματα του ξεσηκωμού στην Επανάσταση του 1821.
Δείχνουν ότι γνωρίζουν πως η επανάσταση ήταν προϊόν της δικής τους λαϊκής ελεύθερης ψυχής και όχι εκείνων που θεωρούσαν τη σκλαβιά Θεϊκό πεπρωμένο.
Γνωρίζουν ότι της επανάστασης δεν ηγήθηκαν Φαναριώτες και άνθρωποι με σκήπτρα που βολεύονταν στη σκλαβιά διεκδικώντας όμως το ρόλο εκπροσώπου του σκλαβωμένου και βασανισμένου Γένους. Ηγέτες της Επανάστασης υπήρξαν οι καπετάνιοι και οπλαρχηγοί, οι κλέφτες και οι αρματολοί, βγαλμένοι από την σκλαβωμένη λαϊκή ψυχή, που έχουν τάφο στα λαϊκά τραγούδια.
Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες δείχνουν ότι γνωρίζουν πως τους Έλληνες ενώνουν σε εγρήγορση οι υψηλοί στόχοι και όχι η απραξία της ηγεσίας τους που αναζητεί τη λύση, για τη συνέχιση της κυριαρχίας τους, στον ερχομό των βαρβάρων, ή στη συνεργασία μαζί τους.
Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες έδειξαν για μια ακόμη φορά ότι δεν τους συγκινούν καν οι «ρήτορες ηγέτες» που προσπαθούν να κρύψουν πίσω από εθνικές μεγαλοστομίες ότι θεωρούν τον Ελληνισμό δικό τους κτήμα.
Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες μπορεί να ανεχτούν να βάλουν μπροστάρηδες ηγέτες που σφράγισαν τον ηγετικό τους ρόλο με νίκες και όχι άτομα που ηττήθηκαν σε όλες τις μάχες και έχασαν τον πόλεμο!
Γιατί κατά βάθος οι Βορειοηπειρώτες επικοινωνούν κατευθείαν με το πνεύμα του 21’ και όχι πλέον μαζί τους. Γιατί οι απλοί Έλληνες τις μέρες αυτές (πόσες λίγες μέρες εθνικές μας έχουν μείνει) καταπιάνονται από την ουσία του συλλογικού τους είναι και όχι όπως οι πολιτικοί τους που αρέσκονται στην εξωστρέφεια, την επιφάνεια, ταυτισμένων με εθνική αλητεία.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΛΕΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
Διότι με αγανάκτηση διαπιστώνεται ότι η πολιτική ηγεσία του τόπου μας δείχνει ότι διακρίνει και τρομάζει από τη φυσική και βιωματική σχέση του Έλληνα Βορειοηπειρώτη με την Επανάσταση του 21’. Και αυτό τους φοβίζει αφάνταστα. Διότι λαμβάνουν θέση στα αζήτητα. Γι΄αυτό και ζητεί να εξοστρακίσει το πνεύμα αυτό των απλών Ελλήνων! Ζητάει να τον βάλει απέναντι στο εθνικό του Είναι, στην εθνική του ύπαρξη. Και δεν μιλάω για το πλέον συνηθισμένο . Για την προσπάθεια να επωφεληθούν να μιλήσουν για λόγο τους σε μια εθνική γιορτή που ανήκει πρώτα στους απλούς Έλληνες, στα Ελληνόπουλα!

ΑΝΑΦΕΡΩ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ. 
Στην εκδήλωση στους Αγίους Σαράντα, ο Ντούλες θέλησε με το γνωστό βάρβαρο τρόπο του, να κλέψει τους κόπους τριών μηνών των Ελληνόπουλων για να προετοιμάσουν την εκδήλωσή τους, για να πολιτικοποιήσει τα τραγούδια τους για την επανάσταση! Και όταν ο πρώην πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ από τη θέση γονέα ζήτησε να μη το επιχειρήσει, τον απείλησε ότι θα τον εξαφανίσει!
Στη Λιβαδιά εκατοντάδες Έλληνες και το σύνολο των μαθητών περίμεναν επί μιάμιση ώρα στον καυτό Ήλιο του Μάρτη, για να έρθει ο αρχηγός. 90 λεπτά στον Ήλιο να περιμένεις τον «Ηγέτη». Και όταν έφτασε ανέβηκε στο βήμα. Δεν τόλμησε να πει ένα ανθρώπινο συγνώμη. Είπε τα ακαταλαβίστικά του ρητορικά και σηκώθηκε και έφυγε. Δε σεβάστηκε ούτε τους παρήλικες που τον περίμεναν στον Ήλιο, ούτε τα μικρά παιδιά που λαχταρούσαν την ημέρα αυτή να πουν τα τραγούδια της ψυχής τους, να παρελάσουν για το έθνος. Οι Έλληνες τον περίμεναν για να πει τα δικά του, να τους επιβληθεί ως ηγέτης. Έφυγε! Τον ακολούθησαν και άλλοι πολιτικοί αφήνοντας τα παιδάκια μόνα τους!!!

ΣΤΗ ΔΕΡΒΙΤΣΑΝΗ, ο εθνικός ενθουσιασμός και περηφάνια καταπνίγεται στο αλαλούμ των διοργανωτών που επιδιώκουν να ιδιωτικοποιήσουν και τον θεσμό του δήμου. Δεν υφίστανται πρωτόκολλα, σεβασμός αρχών, αξιών και ιεραρχιών, παρά μόνο η βούληση συγκεκριμένων ανθρώπων. Εκείνοι αποφασίζουν ποιος θα ανέβει στο βήμα, ποιος θα καταθέσει στεφάνια, ποιος θα καθίσει στις επίσημες θέσεις. Εδώ, στη Δερβιτσάνη, οι πολιτικοί αρχηγοί ή δεν εμφανίζονται καν, (πιθανόν ή επειδή δε τους ψηφίσουν, ή επειδή έχουν εξασφαλισμένους τους ψήφους με άλλους τρόπους) ή δίνουν τυπικά το παρόν και εξαφανίζονται. Ακόμα και οι επικεφαλείς του Δήμου.
Καλά στην καθημερινότητα έχουν ξεχάσει και εγκαταλείψει τους απλούς Έλληνες, αλλά γιατί θέλουν να τους κλέψουν τη χαρά, τη σοβαρότητα και την περηφάνεια της εθνικής γιορτής;! Γιατί θέλουν να νιώσουν οι απλοί Έλληνες περιφρονημένοι στην δική τους μέρα;!

Η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΌΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΕΡΒΙΤΣΑΝΗ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΜΑΣ 
Η Δερβιτσάνη έζησε μια πρόκληση την ημέρα της εθνικής γιορτής. Ξημερώνοντας 25 Μαρτίου γνωστοί άγνωστοι διάρρηξαν 11 σπίτια στο χωριό. Δεν πήγαν να κλέψουν, απλώς να προσβάλλουν, να απειλήσουν , να εκφοβίσουν !!!
Συνεπώς, η ημέρα της εθνικής γιορτής θα μπορούσε κάλλιστα να μετατρέπονταν σε μέρα διαμαρτυρίας κατά των αρχών που επιτρέπουν τόσο εύκολα να μας παραδίδουν στην ανασφάλεια, να παραβιάζονται τα σπίτια μας, οι περιουσίες μας. Και πότε την ημέρα της εθνικής μας γιορτής.
Δεν έγινε τίποτε απ΄ αυτά. Απεναντίας οι αρμόδιες αρχές του δήμου επιδίωξαν να αποκρύψουν το εξευτελιστικό αυτό γεγονός !!!


26 Μαρτίου 2019
facebook.com/panibar2011

Σχόλια