Στην παρούσα ανάλυση η συναδελφική σύσταση, (ότι σε περίπτωση που δεν ασχοληθεί κανείς με το νέο βορειοηπειρωτικό κατεστημένο, τότε εκείνο πέφτει από μόνο του. Δηλαδή η αδιαφορία σκοτώνει το κατεστημένο. Και μόλις ασχοληθεί κανείς μαζί του, δηλαδή του δοθεί σημασία τότε εκείνο συσπειρώνεται και βγάζει ζάντσα), δεν ήταν όπως σε άλλες περιπτώσεις ανατρεπτική.
Ο λόγος για τον οποίον αποφάσισα να ασχοληθώ, άμεσα αυτή τη φορά, επιλέγοντας μάλιστα συμβολικά και την Μεγάλη Παρασκευή, αφορά το γεγονός ότι το κατεστημένο επιδιώκει να χαλκεύσει την πραγματικότητα ώστε να προκύψει στην ιστορία του μέλλοντος ότι στάθηκε ο σωτήρας του τόπου μας. Επιδιώκει ταυτόχρονα να εκμεταλλευτεί την σιωπή των αντιπάλων κατά του καταστρεπτικού έργου του (σιωπή η οποία δεν είναι απλώς αθώα, ή δεν αποβλέπει στην αυτοκαταστροφή του κατεστημένου, αλλά εξυπηρετεί και άλλους σκοπούς) για να τους στιγματίσει και να τους παραδώσει στην ιστορία ως τους εθνικά «προδότες». Κάνει ιδιαίτερα επώδυνες τις καταστάσεις οι διακηρύξεις των πνευματικών υποστηρικτών του (για τα προσωπικά τους οφέλη), ότι δια πυρός και σιδήρου θα επιβάλουν την επικράτηση του κατεστημένου και του μεγάλου Αρχηγού, κατά όλων των αντιπάλων του, ανεξάρτητα αν οι αντίπαλοί του αποτελούν την επαυξημένη απόλυτη πλειοψηφία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Η ΤΡΑΓΙΚΩΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ.
Τα όσα συμβαίνουν, την Μεγάλη κιόλας βδομάδα του 2019, δεν είναι απλώς ευτράπελα. Είναι τραγικά και επιβεβαιώνουν ότι η «μόνιμη» και «νόμιμη» πολιτική ηγεσία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, ή απλά ο μεγάλος Αρχηγός, νοιάζεται μόνο για την πολιτική της επικράτηση, μπάζοντας μάλιστα σε περιπέτειες τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό και την Ελλάδα.
Έτσι, την Μεγάλη Τρίτη ο μεγάλος και αναντικατάστατος Αρχηγός, υπέγραψε συμφωνία με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον κ. Λ. Μπάσια, μέσω της οποίας δηλώνουν την από κοινού απόφαση ότι όχι μόνο δε θα μετάσχουν ως αντιπολίτευση στις δημοτικές εκλογές τις 30 Ιουνίου, αλλά και θα εμποδίσουν την διεξαγωγή τους αν δεν γκρεμίσουν πρώτα τον Ράμα και την κυβέρνησή του.
Την ίδια όμως μέρα η δεξιά πτέρυγα του μ. Αρχηγού, ο «ηγέτης» των «εξελίξεων» στη Χιμάρα και πρόεδρος της εκεί ΟΜΟΝΟΙΑΣ (ο οποίος τελευταία έχει επισκιάσει κάθε δραστηριότητα της κεντρικής ΟΜΟΝΟΙΑΣ), επισημοποίησε στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή των Τιράνων την υποψηφιότητά του για δήμαρχος της ηρωικής Χιμάρας. !!!! Το γεγονός σημαίνει ότι ΟΜΟΝΟΙΑ και ΚΕΑΔ πιστεύουν ότι οι δημοτικές εκλογές στη χώρα θα διεξαχθούν κανονικά και ότι ΟΜΟΝΟΙΑ και ο πολιτικός βραχίονας της, το ΚΕΑΔ θα στηρίξουν την εκλογή του υποψήφιού τους στη Χιμάρα παραβιάζοντας τη συμφωνία που ο μ. Αρχηγός υπέγραψε την Τρίτη με τον Πρόεδρό-του Μπάσια.
Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ και το ΚΕΑΔ με την υπογραφή της συμφωνίας με το Δ. Κόμμα επιδιώκουν μια ηρωική έξοδο σε σχέση με την σίγουρη ήττα τους στους δήμους Φοινικαίων και Δρόπολης. Ταυτόχρονα θα δικαιολογήσουν την ήττα τους στη Χιμάρα με τη δήθεν νοθεία των εκλογών.
Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονήσουμε ότι λίγες βδομάδες νωρίτερα ένα άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του μ. Αρχ. δεν εισάκουσε στην απόφασή του για την μη αντικατάσταση της ομαδικής παράδοσης των βουλευτικών εδρών από μέρος της αντιπολίτευσης και πήγε στη Βουλή ως επιλαχόντας της λίστας του ψηφοδελτίου του Δ. Κόμματος. Όπως είναι γνωστό, από παρόμοιο ψηφοδέλτιο, του Δ. Κόμματος, προέκυψε βουλευτής και ο ίδιος ο μεγάλος Αρχηγός. (!)
Την Μεγάλη Τρίτη ο μ. Αρχ. λέει ότι υπέγραψε συμφωνία με το Δ. Κόμμα ως αρχηγός του ΚΕΑΔ, του κόμματος πολιτικού βραχίονα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, δλδ του «νόμιμου και μόνιμου» εκπροσώπου του Ελληνισμού της Αλβανίας, του κόμματος υπερασπιστή των ανθρωπίνων και εθνικών δικαιωμάτων του. Στην ουσία ήταν εκεί ως βουλευτής του Δ. Κόμματος να υπογράψει συμφωνία με τον πρόεδρό του, τον Λ. Μπάσια. (!!)
Την ίδια στιγμή, συνόδευαν τον μ. Αρχ. στην υπογραφή συμφωνίας με τον πρόεδρό του, Μπάσια, κάποια στελέχη που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά το αναμασημένο φαγητό του μ. Αρχ.
Μπορεί να πει κανείς ότι αυτή είναι η κατάντια του μακρόβιου μ. Αρχ., συνέπεια της δικτατορικής του συμπεριφοράς και του ανεπτυγμένου συμπλέγματος κατωτερότητας και ενοχής, που μονίμως θα βρει «στελέχη» σε ρόλο χαρτομάντηλου. Άρα δεν μας νοιάζει…. Σωστά !!
ΒΑΡΥΤΑΤΕΣ ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΦΙΛΟΔΟΞΙΩΝ ΤΟΥ Μ. ΑΡΧΗΓΟΥ
Όμως, δυστυχώς ο μ. Αρχ. εκπροσωπεί όλον τον Ελληνισμό, τον καθένα από μας και όχι ως «βραχίονας», αλλά ως «αντάξιος» «μόνιμος» και «νόμιμος» εκπρόσωπός μας, ανεξαρτήτως που ποτέ δεν ψηφίστηκε από τους Έλληνες της Αλβανίας !!!
Ωστόσο, κάποιοι φρόντισαν να φτιάξουν στον πρόσωπο του μ. Αρχ. το προφίλ ενός δυτικού πολιτικού στη χαώδη Αλβανία, ο οποίος θα πρέπει να παραμείνει στο τιμόνι του μ. Αρχ. επειδή είναι «καλός» συνομιλητής του δυτικού παράγοντα. Εντούτοις όμως, η θέση του μ. Αρχ. δίπλα στην αντιπολίτευση, η οποία αντιτάσσεται στις θέσεις της Δύσης, απορρίπτει το διάλογο, εγκαταλείπει τη Βουλή, ή και το χειρότερο, αποτελείται από στελέχη εξίσου πνιγμένα στη διαφθορά, το έγκλημα και την παρανομία, όπως και η κυβέρνηση την οποία θέλουν να γκρεμίσουν, ή θέλουν να τη γκρεμίσουν χωρίς να έχουν κάποιο πρόγραμμα για την αποκατάσταση του κράτους δικαίου στη χώρα, δεν έχει απλώς ξεφτιλίσει το «δυτικό» προφίλ του μ. Αρχ., αλλά αποτελεί το χειροπιαστό παράδειγμα ότι ο μ. Αρχ. νοιάζεται μόνο για την εξουσία του.
Αξιοποιεί όμως, με το χειρότερο τρόπο το πολιτικό και εθνικό προφίλ της Ε.Ε.Μ, η οποία, στην ουσία δεν νοιάζεται για την συμμετοχή του κατεστημένου και της κλίκας του μ. Αρχ. στην εξουσία, αλλά για το σεβασμό των δικαιωμάτων της, την αξιοκρατία, την ίση αντιμετώπιση και συμμετοχή στις κρατικές και κοινωνικές δομές κλπ. Στην προκειμένη περίπτωση η συμμετοχή του κατεστημένου του μ. Αρχ. στην εξουσία διαφέρει κατά πολύ από την κομμουνιστική περίοδο. Επί δικτατορικού καθεστώτος η συμμετοχή Ελλήνων εκπροσώπων στην εξουσία εξυπηρετούσε την ίδια την εξουσία. Σήμερα, εξυπηρετεί μόνον το κατεστημένο και τον μ. Αρχ. Στις δύο περιπτώσεις δεν εξυπηρετεί τον Ελληνισμό.
Αισχρό παράδειγμα αυτής της συμπεριφοράς αποτελούν και οι θέσεις του κατεστημένου σε ότι αφορά την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας. Προς ικανοποίηση των μικροσυμφερόντων του το κατεστημένο απειλεί στο όνομα της Ε.Ε.Μ ότι θα εμποδίσει (μέσω Ελλάδας και Κύπρου) την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας (!!!) φέρνοντας έτσι καταπάνω της (της Ε.Ε.Μ) τον ήδη εξαγριωμένο ανθελληνισμό και την δυσαρέσκεια του απλού Αλβανού, ο οποίος διαφορετικά από τους πολιτικούς του, προσδοκεί την ένταξη της χώρας του στην Ε. Ένωση.
Βαρύ είναι επίσης το γεγονός ότι το κατεστημένο για να ανεβάσει τις πεσμένες μετοχές του, κυρίως στην Ελλάδα, αναλάμβανε ρόλους δήθεν προστάτη των ελληνικών συμφερόντων στην Αλβανία. Η διάβα του χρόνου επιβεβαίωσε ότι όλα γινότανε για την εξυπηρέτηση των μικροσυμφερόντων του, ή των παραγόντων στους οποίους δήθεν καταφέρονταν. Στρέφονταν πάντως, κατά των συμφερόντων του Ελληνισμού της Αλβανίας.
Έτσι ο μ. Αρχ. για να δείξει το «πατριωτικό» του σθένος στην Ελλάδα, έγινε η πατερίτσα του ανύπαρκτου τσάμικου ζητήματος. Η όπως αποδείχτηκε στημένη κόντρα του με τον Ιντρίζι έδινε γη και ύδωρ στο τσάμικο ζήτημα στην Αλβανία, το οποίο, δυστυχώς, αποτέλεσε για αρκετό χρονικό διάστημα την αιχμή του δόρατος στον αλβανικό ανθελληνισμό. Όντος ο μ. Αρχ. αναβαθμίστηκε «εθνικά» στην Ελλάδα. Στην ουσία όμως την έβλαψε πολύ διότι με τη στάση του, έδωσε γερό πάτημα στον αλβανικό εθνικισμό κατά της Ελλάδας. Ταυτόχρονα ανάμειξε σε μια επικίνδυνη αμοιβαιότητα, την Ε.Ε.Μ στην Αλβανία, από την οποία εκείνη είχε αποστασιοποιηθεί από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο μ. Αρχ., μπορεί να «απάνθισε την κόμη του» με «εθνικές αξίες» στην Ελλάδα (δλδ έφαγε τα κούμπουλα), αλλά τις επιπτώσεις (τα δόντια που μούδιασαν) τις δέχτηκε εμφανώς και σε μεγάλο βαθμό ο Ελληνισμός της Αλβανίας.
Είναι γνωστό πώς ο μ. Αρχ. οδηγούνταν σε ηρωικές εξόδους παραίτησης από διακοσμητικά κρατικά αξιώματα, επειδή αναλάμβανε παρόμοια θέση ο Ιντρίζι. Φώναζε ότι θα κάνει το ίδιο, σε ότι αφορά την συμμαχία με το Δ. Κόμμα, δλδ θα εγκατέλειπε την αντιπολιτευόμενη συμμαχία σε περίπτωση που εντάσσονταν σ΄αυτή και το κόμμα του Ιντρίζει κλπ. Τίποτε από τις διακηρύξεις αυτές δε σημειώθηκε εφόσον το Δ. Κόμμα αποτελεί για τον μ. Αρχ. το μετερίζι που του εξασφαλίζει πολιτική επικράτηση (προς το παρόν) και τη μόνη ελπίδα προς την εξουσία. Γι΄ αυτό και υπέγραψαν από κοινού με τον Ιντρίζι την Μεγάλη Βδομάδα κοινή συμφωνία δράσης, η οποία αποτελεί επιβεβαίωση των «σταθερών» πολιτικών αξιών του μ. Αρχ. – να πηγαίνει απ΄όπου φυσούν οι άνεμοι των προσωπικών του συμφερόντων.
Παναγιώτης Μπάρκας
26 Απριλίου 2019
πηγή: facebook.com/panibar2011
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών