Το περιουσιακό πέρα από τη Χιμάρα

Το θέμα υφαρπαγής των περιουσιών των Ελλήνων  από το αλβανικό κράτος στην παραλία της Χιμάρας ήταν και παραμένει έντονο στην επικαιρότητα και αυτό, όπως φαίνεται, οφείλεται κατά πρώτον στην αντίδραση των ίδιων των Χιμαριωτών και κατά δεύτερο επειδή διαχρονικά η Χιμάρα αποτέλεσε αλεξικέραυνο  αποφορτίσεως των κυβερνητικών κρίσεων των Τιράνων.

Στο πλαίσιο αυτό συμπεριλαμβάνεται και η πρόσφατη ενέργεια του Υπουργικού Συμβουλίου με την απόφαση υπ αρ. 708 ημερομηνίας 21.11.2018, που πάει να δημεύσει τεράστιες παραδοσιακές εκτάσεις των κατοίκων της παραλίας και με το πρόσχημα της τουριστικής ανάπτυξης να τις μεταβιβάσει προς μόνιμη διαχείριση του αρμοδίου Υπουργείου Τουρισμού. Η άμεση και αυστηρή παρέμβαση του πρωθυπουργού της Ελλάδας προς τον πρωθυπουργό της Αλβανίας οδήγησε το Υπουργικό Συμβούλιο της χώρας σε κάποια τροποποίηση που εκδόθηκε  την ημερομηνία 4 Απριλίου 2019  και που στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ελιγμός για να αποφευχθεί η σύγκρουση.

Κάποιοι το διατυμπανίζουν αυτό στα ΜΜΕ ως υποχώρηση των Τιράνων προς την πίεση των Αθηνών, κάποιοι άλλοι ως πολιτικό επίτευγμα από το οποίο μπορούν να ωφεληθούν στις επόμενες εκλογές.

Εμείς ως κόμμα των Ελλήνων θεωρούμε ότι ο όλεθρος που διαπράχτηκε όλα αυτά τα χρόνια κυρίως της μεταπολίτευσης στην Αλβανία με τις ιδιοκτησίες της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας ξεπερνάει κατά πολύ όχι μόνο τα όρια της παραλιακής γραμμής, αλλά και τους φράχτες των σπιτιών μας σε κάθε χωριό και συνοικία.

Χρόνια τώρα φωνάζουν και οδύρονται οι Έλληνες των Εξαμιλίων, που, ενώ το 1991 αποτελούσαν το ήμισυ των κατοίκων της κωμόπολης και δικαιούταν πάνω από 480 οικογένειες να πάρουν κλήρο από την κατανομή της γης με το νόμο 7501,όπως πήραν και οι άλλοι συμπολίτες τους, αλλά δυστυχώς δε βρίσκουν το δίκιο. Η κωμόπολη έγινε πόλη με φερόμενους από όλη τη χώρα και οι Έλληνες είναι ξένοι στη γενέτειρά τους. Το ίδιο συνέβηκε και με τους Περδικαριώτες στην πόλη των Αγίων Σαράντα, ενώ ο νόμος «Περί νομιμοποίησης αυθαιρέτων» νομιμοποίησε δεκάδες χιλιάδες μέτοικους που τόλμησαν να κτίσουν παράνομα.

Στο όνομα των νόμων «Περί επιστροφής και συμψηφισμού των ιδιοκτησιών στους πρώην ιδιοκτήτες» πλαστογραφήθηκαν έγγραφα και με τη συνδρομή της διεφθαρμένης αλβανικής δικαιοσύνης χορηγήθηκαν λιβαδικές εκτάσεις, δάση και βοσκότοποι σε άτομα που δεν είχαν καμία σχέση με το χώρο. Υπενθυμίζουμε το Κώσταρι, το Βραϊλάτες, το Συρακάτες, το Φανάρι, το Καρρόκι, το Καραχάτζι, το Καινούργιο, το Βελιάχοβο, τη Φοινίκη, τα Καλύβια του Σούσι, το Βαγγαλιάτι, την Κουλουρίτσα, το Περδικάρι, το Βρυώνι, Τα καλύβια του πασά, το Μπερντενέσι, το Λυκούρσι, το Νέο Βούρκο, το Κούτσουρο Αλύκου κλπ τα οποία με πλαστογραφημένα έγγραφα μετατράπηκαν από τα δικαστήρια σε ιδιοκτησίες αλλοεθνών. Το ίδιο συμβαίνει και στη Δερόπολη και το Πωγώνι.

Οποιαδήποτε ένσταση κι αν έγινε αυτά τα χρόνια στα δικαστήρια από τις τοπικές αρχές  δε βρήκε ανταπόκριση στα δικαστήρια. Όλα αυτά ήταν και είναι γνωστά στην αλβανική πολιτεία, μα καμία κυβέρνηση δε νοιάστηκε να αποκαλύψει την αλήθεια, αλλά παράλληλα συναινούσε  με το παράνομο και ήταν σαν να συμφωνούσε σε μια στρατηγική μεθοδικής εκρίζωσης του Ελληνισμού από τα πατρώα εδάφη. Από την άλλη, η Ελληνική Πολιτεία αρκούνταν σε διπλωματικές  παραινέσεις και συμβουλές καλής πίστεως προς την αλβανική πολιτεία ή ευελπιστούσε και επένδυε στην αλλαγή των κυβερνήσεων μήπως η επόμενη ήταν καλύτερη από την προηγούμενη.

Το κακό όμως έγινε και είναι μεγάλο. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα έχασε πραγματικά πολύ  γης κάτω από τα πόδια της. Και για να μη τη χάσει όλοι δεν πρέπει να ακολουθήσουμε την ίδια στρατηγική που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Το πρόβλημα πλέον είναι νομικό και όχι πολιτικό. Εφόσον η δικαιοσύνη στην Αλβανία δε λειτουργεί, θα πρέπει να πλησιάσουμε τις αίθουσες των ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Η κάθε υπόθεση ιδιοκτησίας στο χώρο της ΕΕΜ είναι αμφίβολη και υπάρχουν πολλά στοιχεία που το επιβεβαιώνουν αυτό. Η επιτροπή των περιουσιών που στο Κόμμα των Ελλήνων διευθύνεται από τον Ηλία Θάνο διαθέτει πλούσιο υλικό για την κάθε υπόθεση και διατίθεται να συμβάλει στο θέμα της αποκάλυψης των παρανομιών.

Νομικά και όχι πολιτικά πρέπει να αντιμετωπιστεί και η απόφαση 708 του Υπουργικού Συμβουλίου. Η προσθήκη που επήλθε μετά από αντίδραση του κ. Τσίμπρα  δεν την αναιρεί, παρά μόνο αφήνει χρόνο στο κράτος να επινοήσει άλλα κόλπα για την ολοκλήρωση της υφαρπαγής.  Αυτή η απόφαση πρέπει να ακυρωθεί και οι εκτάσεις για τουριστική ανάπτυξη να δοθούν στους κάτοικους της περιοχής και όχι σε ξένους. Η καταχώρηση των περιουσιών των Χιμαραίων στα υποθηκοφυλακεία με ποιο νόμο θα πραγματοποιηθεί; Με το νόμο 7501 ή με το νόμο «Περί επιστροφής και συμψηφισμού των περιουσιών σε πρώην ιδιοκτήτες»; Πώς θα ρυθμιστεί νομικά αυτό το θέμα;

Θεωρούμε ότι καλές είναι οι παρεμβάσεις υψηλού επιπέδου. Μακάρι να γινόταν από τις αρχές που ξεκίνησε το κακό. Μα έστω και τώρα δεν πρέπει να είναι περιστασιακές και για μέρη του προβλήματος. Το περιουσιακό πρόβλημα  της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας δεν εστιάζεται μόνο στη Χιμάρα, αλλά σε όλο το γηγενή χώρο της και θέλει βαθιά γνώση, καλή ιεράρχηση, συνολική ενασχόληση και δυναμική παρουσία.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ