Ο Εντι Ράμα και το τέλος της πολιτικής του ενέργειας

Τα τελευταία χρόνια, η πολιτική παρουσία του Έντι Ράμα έχει χάσει τη δυναμική και το ενδιαφέρον που κάποτε προκαλούσε στο κοινό. Η εικόνα του πρωθυπουργού της Αλβανίας μοιάζει πλέον εξαντλημένη, χωρίς ιδέες, χωρίς ρυθμό και χωρίς την ικανότητα να επιβάλει την ατζέντα του. Η δημόσια εμφάνισή του δεν γεννά πλέον περιέργεια· αντιθέτως, αντανακλά μια κουρασμένη, επαναλαμβανόμενη ρουτίνα επικοινωνίας.
Ο Ράμα δεν εκπλήσσει πια. Το κοινό γνωρίζει τον τρόπο με τον οποίο θα τοποθετηθεί, γνωρίζει το ύφος, τις δικαιολογίες, τις διαψεύσεις και τα μοτίβα που επανέρχονται αδιάκοπα. Για χρόνια, η κυβέρνηση παρήγαγε συνεχείς κρίσεις που κρατούσαν την επικαιρότητα σε μια τεχνητή ένταση. Όμως η υπερβολική επανάληψη αυτής της στρατηγικής έχασε κάθε αποτελεσματικότητα: η κρίση έγινε καθημερινότητα και η εικόνα του πρωθυπουργού εντάχθηκε σε μια προβλέψιμη πολιτική ρουτίνα.

Η μεγάλη εκλογική νίκη με 82 έδρες –μια από τις ισχυρότερες στην πολιτική του πορεία– αντί να ενισχύσει το κύρος του, αποτέλεσε σημείο καμπής. Αυτό το αποτέλεσμα, αντί να προσφέρει άνεση κινήσεων, αφαίρεσε κάθε άλλοθι. Η κυβέρνηση βρέθηκε ξαφνικά ενώπιον της πλήρους και αδιαίρετης ευθύνης για κάθε απόφαση και κάθε συνέπεια. Ταυτόχρονα, η πιο ψυχρή περίοδος στις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησε νέες πιέσεις και έναν κλίμα αβεβαιότητας.
Πέρα όμως από τα γεωπολιτικά και θεσμικά δεδομένα, η βαθύτερη αλλαγή σημειώθηκε στον τρόπο που οι πολίτες αντιλαμβάνονται τον Ράμα. Η κόπωση είναι πλέον ορατή παντού. Σε κάθε τηλεοπτική εμφάνιση, σε κάθε ζωντανή μετάδοση στα κοινωνικά δίκτυα, σε κάθε δήλωση, ένα μεγάλο μέρος του κοινού αντιδρά με αδιαφορία, αλλάζει κανάλι, σταματά το βίντεο πριν καν ολοκληρωθεί. Ο λόγος είναι απλός: οι πολίτες θεωρούν πως ξέρουν εκ των προτέρων τι θα ειπωθεί. Δεν περιμένουν τίποτα νέο, τίποτα ουσιαστικό, τίποτα που να εμπνέει εμπιστοσύνη.

Αυτή η ψυχρότητα δεν περιορίζεται στον πολιτικό διάλογο· έχει γίνει πλέον στοιχείο της καθημερινής κουλτούρας και των αυθόρμητων αντιδράσεων των πολιτών. Η εμφάνιση του Ράμα στις οθόνες συνοδεύεται από σχολιασμό που εκφράζει περισσότερο μια συλλογική αποστασιοποίηση παρά πραγματικό ενδιαφέρον. Η κοινωνία δεν τον αντιμετωπίζει πλέον ως παράγοντα εξέλιξης των γεγονότων, αλλά ως μια φιγούρα που απλώς ακολουθεί τις εξελίξεις χωρίς να τις καθορίζει.
Με αυτά τα δεδομένα, ο Έντι Ράμα δεν αποτελεί πια είδηση με τον τρόπο που υπήρξε στο παρελθόν. Δεν παράγει πολιτική ένταση, δεν δημιουργεί προσδοκίες, δεν κινητοποιεί ούτε τους επικριτές ούτε τους υποστηρικτές του. Η αλβανική κοινωνία φαίνεται πως έχει κλείσει τον κύκλο του πολύ πριν το συνειδητοποιήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Διαβάστε ακόμη

Σχόλια