Το 1949, αμέσως μετά την κατάληξη της κομμουνιστικής ανταρσίας στην Ελλάδα, χιλιάδες Έλληνες πρόσφυγες βρέθηκαν στην Αλβανία, η οποία λειτούργησε με εντολή του Στάλιν, ως προσωρινός μεταγωγικός σταθμός προώθησής τους προς τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Ύστερα από ένα πρόχειρο σχέδιο εκκένωσης της Αλβανίας, καταρτισμένο από την ύπατη ηγεσία του ΚΚΕ, στην Αλβανία απέμειναν 2.500-3.000 Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες όλων των κατηγοριών.
Οι περισσότεροι εξ αυτών κατέληξαν στις σκοτεινές φυλακές του αλβανικού μεσαιωνικού καθεστώτος, βαρύνοντες με διάφορες κατηγορίες.
Η πραγματική όμως αιτία εγκλεισμού τους ήταν απόπειρα απόδρασης προς την πατρίδα τους, την Ελλάδα.
Από τη φυλακή εκλιπαρούσαν την ηγεσία του ΚΚΕ να τους βοηθήσει, αλλά ο Ζαχαριάδης, από τα πολυτελείς γραφεία του Βουκουρεστίου, κώφευε. Κάτω από φρικτές συνθήκες επιβίωσης απευθυνόταν απεγνωσμένα στο Χότζα, ως την ύστατη ελπίδα σωτηρίας, αλλά το καθεστώς Χότζα τούς αντιμετώπιζε με αναλγησία και μίσος.
Έως το 1953 στις αλβανικές φυλακές είχαν περιορισθεί 54 Έλληνες πρόσφυγες ενώ εκατοντάδες είχαν πεθάνει στα καταναγκαστικά έργα σε όλη την Αλβανία, ή εστάλησαν με διάφορες πρακτορικές αποστολές στην Ελλάδα με αστεία κατασκοπευτικά σχέδια του ΚΚΕ και της αλβανικής ασφάλειας. Όλοι τους σχεδόν κατέληγαν στα χέρια της ελληνικής ασφάλειας.
Παρακάτω θα βρείτε μια αποστολή του Γιάννη Καμπάνη από τα Ιωάννινα, ο οποίος βρέθηκε στην Αλβανία ως αυτόμολος, αλλά το τίμημα της αυτομόλησης ήταν βαρύ.
Σε λίγες μέρες στο νέο μου βιβλίο «Νίκος Ζαχαριάδης – Ενβερ Χότζα: Συνεργασία και μυστικές συμφωνίες του ΚΚΕ με την Αλβανία 1943-1974» εκδόσεις Literatus 2019, σελ. 484, θα βρείτε όλο το πλαίσιο συνωμοσίας της διακομματικής συνεργασίας του ΚΚΕ με την κομμουνιστική Αλβανία.
* Ο Στάυρος Ντάγιος κατάγεται από την Άνω Δρόπολη. Είναι ιστορικός - συγγραφέας και διδάκτωρ ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας & Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών