Βλέποντας ότι πολλοί Έλληνες και Ορθόδοξοι υποστηρίζουν το αντίθετο των ανησυχιών μου, δίστασα πολύ να εκφράσω τις ανησυχίες αυτές δημόσια. Αποφάσισα τη δημοσίευσή τους για να επιβεβαιωθώ ή για να διαψευσθώ!
Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΓΟΡΑΝΤΖΗΣ
Πριν λίγες μέρες επίσημη ανακοίνωση αναφέρει ότι με την στήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών της Ιταλίας παίρνει σάρκα και οστά ερευνητικό πρόγραμμα του CNR (Εθνικό Ερευνητικό Συμβούλιο της Ιταλίας) για την μελέτη και την προστασία των ορθόδοξων μεταβυζαντινών μοναστηριών στη Νότια Αλβανία. Ειδικό στόχος αποτελεί η αναστήλωση και προβολή ορθόδοξων μνημείων τα οποία «με την ανάμικτη αρχιτεκτονική τους και τον ποικίλο διάκοσμο μαρτυρούν την ιστορία των Χριστιανών της Ανατολής», αναφέρει η ανακοίνωση.
Το πρώτο από τα τρία επιλεγμένα συγκροτήματα μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής, συνεχίζει, είναι το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου της Γοραντζής στο Αργυρόκαστρο. Και λήγει η ανακοίνωση αναφέροντας το όνομα της καθηγήτριας που ηγείται της αποστολής αυτής.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ.
Είναι γνωστό το ενδιαφέρον των ιταλικών δομών που λειτουργούν στο Νότο της Αλβανίας με επίκεντρο το Αργυρόκαστρο και το πανεπιστήμιό του, για την εδώ πολιτισμική παράδοση. Στο πλαίσιο αυτό έχει εκδηλωθεί από παλιά και το ενδιαφέρον για την χριστιανική πίστη (!) προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις όπως: Την συγκρότηση καθολικής κοινότητας και υποδομών (γεγονός το οποίο δεν μπορεί ιδιαίτερα να επικριθεί) και την ανάδειξη «παραδοσιακής» καθολικής εκκλησίας στην περιοχή. (Εδώ αρχίζει ο προβληματισμός). Έτσι λ.χ σε λεύκωμα για το Αργυρόκαστρο που συνέκδοσαν ο δήμος Αργυροκάστρου και ο ιταλικός δήμος της Γκροατεμάρας -2002, υπάρχει ένας χάρτης στον οποίο τα καθολικά θρησκευτικά ιδρύματα στην πόλη ανταγωνίζονται επάξια τα ορθόδοξα. (!!) (Ενημερώθηκε γι΄αυτό προσωπικά η κεφαλή της ΑΟΕ της Αλβανίας, αλλά δεν αντέδρασε !!!). Η άλλη κατεύθυνση του ιταλικού ενδιαφέροντος στην περιοχή Ορθόδοξης Ιεράς Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, αποτελεί η ίδια η ορθόδοξη θρησκευτική κληρονομιά.
Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΠΑΡΕΒΑΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ
Λίγα χρόνια μετά από την έκδοση του λευκώματος, ιταλικοί φορείς ανακοίνωσαν στο Παν. Αργυροκάστρου, την ίδρυση συλλόγου για την καταγραφή, έρευνα, μελέτη αναστήλωση και προβολή των ορθόδοξων μνημείων στην περιοχή της Ορθόδοξης Ι Μ Αργυροκάστρου (!!!) (Καμιά όμως αντίδραση από μέρος της παρά τη δημόσια ανακοίνωση) Και να τώρα η άμεση έμπρακτη παρέμβαση ιταλικών δομών σε ιστορικό ορθόδοξο μοναστήρι. Θα πρέπει να πούμε ότι η απουσία αντίδρασης από μέρος τις Ι.Μ Αργυροκάστρου, πιθανόν να οφείλεται σε μεταξύ τους συνεννόηση.(!) (Την ίδια στιγμή αρμόδιοι φορείς στο χώρο εμποδίζουν επί χρόνια τη χρηματοδότηση προγράμματος του Τμήματος Ελληνικής Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Ελληνικού Πολιτισμού στο παν. Αργυροκάστρου, για την καταγραφή και προβολή μέρους της σπάνιας και πλούσιας κληρονομιάς των ορθόδοξων μνημείων στην Ι. Μ Αργυροκάστρου). Παράλληλα όμως, υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα που βάζει πολύ δύσκολα ερωτηματικά. Η Ορθόδοξη Ι. Μ Αργυροκάστρου όπως γενικότερα η Α.Ο.Ε. της Αλβανίας, δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την παραδοσιακή ορθόδοξη κληρονομιά, εκείνη που μιλάει μόνο ελληνικά, συνηγορώντας έτσι στις ενέργειες γνωστών άγνωστων εθνικιστικών κύκλων στην Αλβανία που θέλουν να σβήσουν καθετί που είναι ελληνικό και μιλάει ελληνικά. Λ. χ. τελευταία από το Υπουργείο Πολιτισμού της χώρας έγιναν αναστηλώσεις σε τέσσερα αξιόλογα βυζαντινά μνημεία στην περιοχή Ι.Μ Αργυροκάστρου, όπως στην Κοσίνα Πρεμετής, στο Λάμποβο του Σταυρού και στην Επισκοπή Αργυροκάστρου και στο Μεσοπόταμο Δελβίνου (Εντελώς «αθώα» και «αυθόρμητα» τον Ι. Ναό του Λαμππόβου επισκέφτηκαν καθολικοί ιερείς και ανέπτυξαν στο Ναό αυτό καθολική θεία λειτουργία). Η Ορθόδοξη Εκκλησία, που θεωρείται ο πλέον νόμιμος κληρονόμος και δικαιούχος του πλούτου αυτού αδιαφορούσε για την τύχη των συγκεκριμένων μνημείων, όπως και για πολλά άλλα, στην περιοχή μας και γενικότερα στην Αλβανία. Ωστόσο, το ενδιαφέρον της Ορθόδοξης εκκλησίας για το έργο και το αποτέλεσμα αναστήλωσης υπήρξε από ανύπαρκτο μέχρι τυπικό, επιτρέποντας έτσι «τους αρμόδιους» του αλβανικού πολιτισμού να παραμορφώσουν και να «απλοποιήσουν» με τη γνωστή μέθοδο της αφαίρεσης αντικειμένων, τα μνημεία αυτά. (Από τον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Επισκοπή, ναός με καταγωγή στο 7ο αιώνα, τον οποίο η Ι.Μ είχε αφήσει στο έλεος της κατάρρευσης, οι αναστηλωτές του Υπουργείου έβγαλαν περίσσια δεκάδες μεγάλα κιούπια που ήταν τοποθετημένα στο κεντρικό τρούλο του ναού για την εξασφάλιση της ποιοτικής ακουστικής, ενώ δεν είναι γνωστό τι απέγιναν τα αρχαιολογικά αντικείμενα στο ναό που ήταν εκεί από το χτίσιμό του, (!!!!) όπως δεν είναι γνωστό ποιος διαχειρίζεται το ναό, έστω για να ανάψει κάποιος ένα κερί).
ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ
Να επιστρέψουμε όμως στους Ιταλούς για να επισημάνουμε το παρατεταμένο και έντονο ενδιαφέρον τους για τον Ρωμαϊκό πολιτισμό (ούτε καν ελληνορωμαϊκό πολιτισμό) στην ίδια περιοχή. Στο Αργυρόκαστρο σημείο αναφοράς είναι το αρχαίο ελληνικό θέατρο των Σωφρατίκων. Για να «εντοπίσουν» τον ρωμαϊκό πολιτισμό (!!!) εδώ έκαμαν εναέριες χαρτογραφήσεις με τα πιο σύγχρονα μέσα. Τα αποτελέσματα όμως δεν τα ανακοίνωσαν διότι απ΄ ό τι φαίνεται ο ρωμαϊκός πολιτισμός που αναζητούν μιλάει ελληνικά (!!) Όπως μίλησαν ελληνικά τα αρχαιολογικά ευρήματα στο αρχαίο θέατρο των Σωφρατικών. Επιδίωξαν και συνεχίζουν τις προσπάθειες για να φτιάξουν ένα ρωμαϊκό αρχαιολογικό πάρκο στην καρδιά της Δρόπολης, έφεραν ιταλικά σωματεία να παίξουν στο θέατρο αρχαιοελληνικές τραγωδίες στα Ιταλικά κλπ (Να σημειώσουμε εδώ ότι μετά την προβολή στο Παν Αργυροκάστρου του ντοκιμαντέρ, «Η Ήπειρος, μύθος στην πραγματικότητα» Παραγωγή του Τμήματος Ελληνικών, την οποία προβολή υπονόμευσε το Προξενείο της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο και άλλοι ομογενειακοί φορείς, γνωστοί άγνωστοι πήγαν και αφαίρεσαν, παραβιάζοντας τους νόμους αρχαιολογίας, κάθε αρχαιολογικό αντικειμένου που μπορούσε να μεταφερθεί και αποδείκνυε την αρχαιοελληνική πραγματικότητα «του ρωμαϊκού αυτού θεάτρου!)
Η «ΑΩΟΤΗΤΑ» ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ
Ας επιστρέψουμε όμως στην «αθωότητα» της ορολογίας που χρησιμοποιεί η νυν ανακοίνωση. Τι σχέση έχει άραγε το Υπουργείο Εξωτερικών της Ιταλίας με τα ορθόδοξα μεταβυζαντινά μνημεία… στο Νότο της Αλβανίας με πρώτο στο ελληνικό μειονοτικό χωριό της Γοραντζής;! Η ανακοίνωση αναφέρεται επίσης στην ανάμεικτη αρχιτεκτονική τους ;!! Όταν είναι γνωστό ότι η αρχιτεκτονική στα μνημεία αυτά, όπως και οι αγιογραφίες και ο υπόλοιπος διάκοσμος αποτελούν συνέχεια της ελληνοβυζαντινής παράδοσης, την οποία είχαν μιμηθεί (κυρίως μετά από τις σταυροφορίες) στη Δύση. (δλδ την ανάμειξη θρησκευτικής αρχιτεκτονικής θα πρέπει να την αναζητήσουμε στη Δύση, στην καθολική χριστιανική εκκλησία και όχι στην ελληνορθόδοξη χριστιανική εκκλησία) Ο άλλος όρος που χρησιμοποιεί η ανακοίνωση αναφέρεται στους «Χριστιανούς της Ανατολής». Ο όρος αυτός χρησιμοποιούνταν μέχρι τον χωρισμό της χριστιανικής εκκλησίας σε ανατολική και δυτική από τον Μ. Κωνσταντίνο και το πρώτο σχίσμα τον 4ο αιώνα. Στη συνέχεια και μάλιστα μετά από δύο επόμενα σχίσματα, κυρίως αυτό των αρχών του 13ου αιώνα, υπήρξαν καθαρά η ορθόδοξη και η καθολική εκκλησία, μάλιστα με χωρίς κάποια επικοινωνία μεταξύ τους. Τότε που σκοπεύει η χρήση ενός όρου που χαρακτήριζε μια εποχή τουλάχιστον 17 αιώνες πριν;;!
Να μη λησμονούμε ότι το επιλεγμένο ελληνικό ορθόδοξο μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου στη Γοραντζή αναφέρεται στην αλβανική βιβλιογραφία ότι έχει χτιστεί από καθολικούς και επικαλούνται γι΄ αυτό το τοπωνύμιο «Ραβένια» ! Αν αυτό το στοιχείο σε συνδυασμό με τα παραπάνω δεν μας λέει τίποτε, τότε ας θυμηθούμε ότι ένας από τους ισχυρισμούς που το βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στο Μεσοπόταμο αναφέρεται στην αλβανική βιβλιογραφία με την καθολική ονομασία (Shën Koll), είναι ότι δήθεν χτίστηκε από Ιταλό Δέσποτα κατά την κυριαρχία τους στο Δεσποτάτο της Ηπείρου (!!!) κατά τον 14ο αι. Και αν δεν αρκεί κι΄αυτό για να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον ας θυμηθούμε τι έγινε το 2016 με την εκκλησία του Αη Θανάση στους Δρυμάδες Χιμάρας (Ας θυμηθούμε τα αρχικά σχέδια του Ράμα, την Ουνία και την ψευδοφιλολογία που αναπτύχθηκε για το ρόλο των καθολικών στην ανάπτυξη του Αλβανισμού στη Χιμάρα κατά τον 17-18ο αιώνα).
Τέλος, όχι μόνο δεν υπάρχουν αντιδράσεις για τις αθώες αυτές ιδεολογικές «επιδρομές» αλλά διαπιστώνεται ότι οι Έλληνες και οι Ορθόδοξοι επικροτούν και υποστηρίζουν την ενέργεια αυτή.
Παναγιώτης Μπάρκας
21 Αυγούστου 2019
αναδημοσίευση από την σελίδα: facebook.com/panibar2011/
Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΓΟΡΑΝΤΖΗΣ
Πριν λίγες μέρες επίσημη ανακοίνωση αναφέρει ότι με την στήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών της Ιταλίας παίρνει σάρκα και οστά ερευνητικό πρόγραμμα του CNR (Εθνικό Ερευνητικό Συμβούλιο της Ιταλίας) για την μελέτη και την προστασία των ορθόδοξων μεταβυζαντινών μοναστηριών στη Νότια Αλβανία. Ειδικό στόχος αποτελεί η αναστήλωση και προβολή ορθόδοξων μνημείων τα οποία «με την ανάμικτη αρχιτεκτονική τους και τον ποικίλο διάκοσμο μαρτυρούν την ιστορία των Χριστιανών της Ανατολής», αναφέρει η ανακοίνωση.
Το πρώτο από τα τρία επιλεγμένα συγκροτήματα μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής, συνεχίζει, είναι το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου της Γοραντζής στο Αργυρόκαστρο. Και λήγει η ανακοίνωση αναφέροντας το όνομα της καθηγήτριας που ηγείται της αποστολής αυτής.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ.
Είναι γνωστό το ενδιαφέρον των ιταλικών δομών που λειτουργούν στο Νότο της Αλβανίας με επίκεντρο το Αργυρόκαστρο και το πανεπιστήμιό του, για την εδώ πολιτισμική παράδοση. Στο πλαίσιο αυτό έχει εκδηλωθεί από παλιά και το ενδιαφέρον για την χριστιανική πίστη (!) προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις όπως: Την συγκρότηση καθολικής κοινότητας και υποδομών (γεγονός το οποίο δεν μπορεί ιδιαίτερα να επικριθεί) και την ανάδειξη «παραδοσιακής» καθολικής εκκλησίας στην περιοχή. (Εδώ αρχίζει ο προβληματισμός). Έτσι λ.χ σε λεύκωμα για το Αργυρόκαστρο που συνέκδοσαν ο δήμος Αργυροκάστρου και ο ιταλικός δήμος της Γκροατεμάρας -2002, υπάρχει ένας χάρτης στον οποίο τα καθολικά θρησκευτικά ιδρύματα στην πόλη ανταγωνίζονται επάξια τα ορθόδοξα. (!!) (Ενημερώθηκε γι΄αυτό προσωπικά η κεφαλή της ΑΟΕ της Αλβανίας, αλλά δεν αντέδρασε !!!). Η άλλη κατεύθυνση του ιταλικού ενδιαφέροντος στην περιοχή Ορθόδοξης Ιεράς Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, αποτελεί η ίδια η ορθόδοξη θρησκευτική κληρονομιά.
Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΠΑΡΕΒΑΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ
Λίγα χρόνια μετά από την έκδοση του λευκώματος, ιταλικοί φορείς ανακοίνωσαν στο Παν. Αργυροκάστρου, την ίδρυση συλλόγου για την καταγραφή, έρευνα, μελέτη αναστήλωση και προβολή των ορθόδοξων μνημείων στην περιοχή της Ορθόδοξης Ι Μ Αργυροκάστρου (!!!) (Καμιά όμως αντίδραση από μέρος της παρά τη δημόσια ανακοίνωση) Και να τώρα η άμεση έμπρακτη παρέμβαση ιταλικών δομών σε ιστορικό ορθόδοξο μοναστήρι. Θα πρέπει να πούμε ότι η απουσία αντίδρασης από μέρος τις Ι.Μ Αργυροκάστρου, πιθανόν να οφείλεται σε μεταξύ τους συνεννόηση.(!) (Την ίδια στιγμή αρμόδιοι φορείς στο χώρο εμποδίζουν επί χρόνια τη χρηματοδότηση προγράμματος του Τμήματος Ελληνικής Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Ελληνικού Πολιτισμού στο παν. Αργυροκάστρου, για την καταγραφή και προβολή μέρους της σπάνιας και πλούσιας κληρονομιάς των ορθόδοξων μνημείων στην Ι. Μ Αργυροκάστρου). Παράλληλα όμως, υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα που βάζει πολύ δύσκολα ερωτηματικά. Η Ορθόδοξη Ι. Μ Αργυροκάστρου όπως γενικότερα η Α.Ο.Ε. της Αλβανίας, δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την παραδοσιακή ορθόδοξη κληρονομιά, εκείνη που μιλάει μόνο ελληνικά, συνηγορώντας έτσι στις ενέργειες γνωστών άγνωστων εθνικιστικών κύκλων στην Αλβανία που θέλουν να σβήσουν καθετί που είναι ελληνικό και μιλάει ελληνικά. Λ. χ. τελευταία από το Υπουργείο Πολιτισμού της χώρας έγιναν αναστηλώσεις σε τέσσερα αξιόλογα βυζαντινά μνημεία στην περιοχή Ι.Μ Αργυροκάστρου, όπως στην Κοσίνα Πρεμετής, στο Λάμποβο του Σταυρού και στην Επισκοπή Αργυροκάστρου και στο Μεσοπόταμο Δελβίνου (Εντελώς «αθώα» και «αυθόρμητα» τον Ι. Ναό του Λαμππόβου επισκέφτηκαν καθολικοί ιερείς και ανέπτυξαν στο Ναό αυτό καθολική θεία λειτουργία). Η Ορθόδοξη Εκκλησία, που θεωρείται ο πλέον νόμιμος κληρονόμος και δικαιούχος του πλούτου αυτού αδιαφορούσε για την τύχη των συγκεκριμένων μνημείων, όπως και για πολλά άλλα, στην περιοχή μας και γενικότερα στην Αλβανία. Ωστόσο, το ενδιαφέρον της Ορθόδοξης εκκλησίας για το έργο και το αποτέλεσμα αναστήλωσης υπήρξε από ανύπαρκτο μέχρι τυπικό, επιτρέποντας έτσι «τους αρμόδιους» του αλβανικού πολιτισμού να παραμορφώσουν και να «απλοποιήσουν» με τη γνωστή μέθοδο της αφαίρεσης αντικειμένων, τα μνημεία αυτά. (Από τον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Επισκοπή, ναός με καταγωγή στο 7ο αιώνα, τον οποίο η Ι.Μ είχε αφήσει στο έλεος της κατάρρευσης, οι αναστηλωτές του Υπουργείου έβγαλαν περίσσια δεκάδες μεγάλα κιούπια που ήταν τοποθετημένα στο κεντρικό τρούλο του ναού για την εξασφάλιση της ποιοτικής ακουστικής, ενώ δεν είναι γνωστό τι απέγιναν τα αρχαιολογικά αντικείμενα στο ναό που ήταν εκεί από το χτίσιμό του, (!!!!) όπως δεν είναι γνωστό ποιος διαχειρίζεται το ναό, έστω για να ανάψει κάποιος ένα κερί).
ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ
Να επιστρέψουμε όμως στους Ιταλούς για να επισημάνουμε το παρατεταμένο και έντονο ενδιαφέρον τους για τον Ρωμαϊκό πολιτισμό (ούτε καν ελληνορωμαϊκό πολιτισμό) στην ίδια περιοχή. Στο Αργυρόκαστρο σημείο αναφοράς είναι το αρχαίο ελληνικό θέατρο των Σωφρατίκων. Για να «εντοπίσουν» τον ρωμαϊκό πολιτισμό (!!!) εδώ έκαμαν εναέριες χαρτογραφήσεις με τα πιο σύγχρονα μέσα. Τα αποτελέσματα όμως δεν τα ανακοίνωσαν διότι απ΄ ό τι φαίνεται ο ρωμαϊκός πολιτισμός που αναζητούν μιλάει ελληνικά (!!) Όπως μίλησαν ελληνικά τα αρχαιολογικά ευρήματα στο αρχαίο θέατρο των Σωφρατικών. Επιδίωξαν και συνεχίζουν τις προσπάθειες για να φτιάξουν ένα ρωμαϊκό αρχαιολογικό πάρκο στην καρδιά της Δρόπολης, έφεραν ιταλικά σωματεία να παίξουν στο θέατρο αρχαιοελληνικές τραγωδίες στα Ιταλικά κλπ (Να σημειώσουμε εδώ ότι μετά την προβολή στο Παν Αργυροκάστρου του ντοκιμαντέρ, «Η Ήπειρος, μύθος στην πραγματικότητα» Παραγωγή του Τμήματος Ελληνικών, την οποία προβολή υπονόμευσε το Προξενείο της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο και άλλοι ομογενειακοί φορείς, γνωστοί άγνωστοι πήγαν και αφαίρεσαν, παραβιάζοντας τους νόμους αρχαιολογίας, κάθε αρχαιολογικό αντικειμένου που μπορούσε να μεταφερθεί και αποδείκνυε την αρχαιοελληνική πραγματικότητα «του ρωμαϊκού αυτού θεάτρου!)
Η «ΑΩΟΤΗΤΑ» ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ
Ας επιστρέψουμε όμως στην «αθωότητα» της ορολογίας που χρησιμοποιεί η νυν ανακοίνωση. Τι σχέση έχει άραγε το Υπουργείο Εξωτερικών της Ιταλίας με τα ορθόδοξα μεταβυζαντινά μνημεία… στο Νότο της Αλβανίας με πρώτο στο ελληνικό μειονοτικό χωριό της Γοραντζής;! Η ανακοίνωση αναφέρεται επίσης στην ανάμεικτη αρχιτεκτονική τους ;!! Όταν είναι γνωστό ότι η αρχιτεκτονική στα μνημεία αυτά, όπως και οι αγιογραφίες και ο υπόλοιπος διάκοσμος αποτελούν συνέχεια της ελληνοβυζαντινής παράδοσης, την οποία είχαν μιμηθεί (κυρίως μετά από τις σταυροφορίες) στη Δύση. (δλδ την ανάμειξη θρησκευτικής αρχιτεκτονικής θα πρέπει να την αναζητήσουμε στη Δύση, στην καθολική χριστιανική εκκλησία και όχι στην ελληνορθόδοξη χριστιανική εκκλησία) Ο άλλος όρος που χρησιμοποιεί η ανακοίνωση αναφέρεται στους «Χριστιανούς της Ανατολής». Ο όρος αυτός χρησιμοποιούνταν μέχρι τον χωρισμό της χριστιανικής εκκλησίας σε ανατολική και δυτική από τον Μ. Κωνσταντίνο και το πρώτο σχίσμα τον 4ο αιώνα. Στη συνέχεια και μάλιστα μετά από δύο επόμενα σχίσματα, κυρίως αυτό των αρχών του 13ου αιώνα, υπήρξαν καθαρά η ορθόδοξη και η καθολική εκκλησία, μάλιστα με χωρίς κάποια επικοινωνία μεταξύ τους. Τότε που σκοπεύει η χρήση ενός όρου που χαρακτήριζε μια εποχή τουλάχιστον 17 αιώνες πριν;;!
Να μη λησμονούμε ότι το επιλεγμένο ελληνικό ορθόδοξο μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου στη Γοραντζή αναφέρεται στην αλβανική βιβλιογραφία ότι έχει χτιστεί από καθολικούς και επικαλούνται γι΄ αυτό το τοπωνύμιο «Ραβένια» ! Αν αυτό το στοιχείο σε συνδυασμό με τα παραπάνω δεν μας λέει τίποτε, τότε ας θυμηθούμε ότι ένας από τους ισχυρισμούς που το βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στο Μεσοπόταμο αναφέρεται στην αλβανική βιβλιογραφία με την καθολική ονομασία (Shën Koll), είναι ότι δήθεν χτίστηκε από Ιταλό Δέσποτα κατά την κυριαρχία τους στο Δεσποτάτο της Ηπείρου (!!!) κατά τον 14ο αι. Και αν δεν αρκεί κι΄αυτό για να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον ας θυμηθούμε τι έγινε το 2016 με την εκκλησία του Αη Θανάση στους Δρυμάδες Χιμάρας (Ας θυμηθούμε τα αρχικά σχέδια του Ράμα, την Ουνία και την ψευδοφιλολογία που αναπτύχθηκε για το ρόλο των καθολικών στην ανάπτυξη του Αλβανισμού στη Χιμάρα κατά τον 17-18ο αιώνα).
Τέλος, όχι μόνο δεν υπάρχουν αντιδράσεις για τις αθώες αυτές ιδεολογικές «επιδρομές» αλλά διαπιστώνεται ότι οι Έλληνες και οι Ορθόδοξοι επικροτούν και υποστηρίζουν την ενέργεια αυτή.
Παναγιώτης Μπάρκας
21 Αυγούστου 2019
αναδημοσίευση από την σελίδα: facebook.com/panibar2011/
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ.ΑΠΟΔΗΚΝΥΟΥΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΦΩΝΗ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΣ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΙΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΟΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΥ ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΕΙ ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ,ΤΟ ''ΣΚΑΒΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ'' ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΣΝΑΦΙ,ΙΩΑΝΝΙΝΑ.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ-ΜΕΣΑ ΣΕ 50 ΣΕΛΙΔΕΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΜΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΟ .ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΓΡΑΨΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΑΛΛΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ.ΑΥΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή