Συγκρατημένοι στις δηλώσεις περί ένταξης της Αλβανίας στην Ενωμένη Ευρώπη

Αναφέρομαι στις δηλώσεις του νυν προέδρου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» και του προηγούμενου, επίσης του Αντιδημάρχου Φινικαίων και άλλοτε βουλευτή του Κ.Ε.Α.Δ., κυρίων Βασίλη Κάγιου, Λεωνίδα Παπά και Ζήσο Λούτση. Είμαι της άποψης ότι, ασχέτως της στάσης της επίσημης Ελλάδας και των θέσεων που ευαγγελίζεται η Γαλλία, παρόλη την απαράδεχτη συμπεριφορά της Αλβανίας προς εμάς και τις περιοχές μας, το συμφέρον της Κοινότητάς μας είναι η Αλβανία να ενταχθεί όσο πιο γρήγορα στην Ενωμένη Ευρώπη. Τότε και μόνο τότε, αν εμείς το διεκδικήσουμε, θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει τους κανόνες που ισχύουν για όλες τις Μειονότητες. Το θέλουμε ή δεν το θέλουμε ανήκουμε στην Επικράτειά της οπότε αν την πετροβολούμε, εκ των έσω ή από έξω, οι πέτρες γυρίζουν στις κεφαλές μας. Και κυρίως όταν μέχρι τώρα κάνουμε πως διεκδικούμε και δεν ξέρουμε τι διεκδικούμε.

     Δυστυχώς περίπου 30 χρόνια τώρα η επίσημη εκπροσώπησή μας, η ΟΜΟΝΟΙΑ, ή δεν τόλμησε ή για ευνόητους λόγους, συμφέροντα κ.λ.π., ούτε κάθισε να μελετήσει ούτε και να στρατηγήσει για ποια δικαιώματα έπρεπε από αρχής να διεκδικήσει. Ήταν η περίοδος που η Αλβανία μοιράζονταν ξανά στους πολίτες της, οπότε και εμείς,  βάση της πληθυσμιακής μας εκπροσώπησης, έπρεπε να διεκδικούσαμε όχι ότι μας παραχωρούσε ο νόμος R. Alia αλλά ότι μας ανήκε πριν το 1967, όταν κρατικοποιήθηκαν τα πάντα, τα χωράφια μας, τα λιβάδια μας, τα νερά και τα δάση μας, τις ιδιοκτησίες των εκκλησιών μας, την ιστορία μας κ.λ.π. Ένας λόγος παραπάνω και την μη αλλοίωση του πληθυσμού στις περιοχές μας από ανεξέλεγκτες καθόδους. Αλλά και την λειτουργία στις περιοχές μας του κράτους δικαίου, ασχέτως αν η Αλβανία ακόμα δεν βιάζεται για ευνόητους λόγους.

     Μάλιστα η ηγετική μας εκπροσώπηση έπρεπε από μιας αρχής να είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι και η συμπαράσταση της Επίσημης Ελλάδας ήταν ελλειπή, η στρατηγική της οποίας, έστω και αν από κουτσομπολιά όπου συν το χρόνο επιβεβαιώθηκαν, ήταν κανένα πρόβλημα στις σχέσεις με την Αλβανία. Και λέγω επιβεβαιώθηκαν καθώς ούτε σήμερα δεν έχει στρατηγική. Το ότι αναφέρεται αορίστως για δικαιώματα, αναφέρεται κυρίως για τις ιδιοκτησίες των Χιμαραίων στα παράλια και όχι για την μη επιστροφή των ιδιοκτησιών πριν κρατικοποιηθούν τα πάντα, σημαίνει ότι συνεχίζει να ταυτίζεται πλήρως με την έλλειψη στρατηγικής και εκ μέρους της ηγετικής μας εκπροσώπησης.

     Το τι δικαιώματα διεκδικούμε και τι θα μας παραχωρήσουν οι Αλβανοί, εφόσον δεν διεκδικούμε συγκεκριμένα, ένας Θεός ξέρει. Το μόνο που μπορεί να συμπεράνει κάποιος είναι το ότι, εφόσον ήμαστε διχασμένοι από την ιδιαίτερη πατρίδα μας μέχρι εδώ στην Ελλάδα, ελλείψει και των σοφών, η ταφόπετρα για τα όσα αναφέρω είναι δεδομένη, όπως δεδομένο και το ότι φύγαμε μόνοι μας και όχι το ότι μας ανάγκασαν να φύγουμε μόνοι μας.

Τηλέμαχος Λαχανάς