Πρώτο, είναι η εγκατάλειψη των πολλαπλών ερίδων μεταξύ μας και η επιστροφή στην αλληλεγγύη, τον κοινοτισμό, την ομοψυχία που επιβάλλει η εθνική ανάγκη η εθνική ταυτότητα και τον μέλλον της.
Δεύτερο είναι ο προσδιορισμός ξεκάθαρων, υπεύθυνων και συλλογικών εθνικών στόχων, ανταποκρινόμενων στις διαχρονικές και σύγχρονες προκλήσεις.
Τρίτο, ο οριστικός τερματισμός στην κατανάλωση ενεργειών απ΄ όλους τους παράγοντες με ρόλο και βάρος στο εθνικό μας θέμα, οι οποίες ενέργειες, αντί να προσανατολιστούν ουσιαστικά στην σωτηρία του εθνικού θέματος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, αποβλέπουν στην εξασφάλιση της επιβίωσης με όποιο κόστος μιας ηγεσίας η οποία ευθύνεται για την ολίσθηση του τόπου μας στα όρια αφανισμού….(!) και μάλιστα όταν στην ηγεσία αυτή ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός έχει γυρίσει επίπονα και επίπονα τις πλάτες. (Κάνοντας στη ουσία περισσότερο δυσκολότερα τα εθνικά μας προβλήματα, όχι απλώς γιατί κακώς υποστηρίζεται εκείνη, αλλά, από την άλλη τρέφεται το κλίμα ανευθυνότητας και απομύζησης του τόπου μας! )
Τελευταία, η συγκεκριμένη ηγεσία φαίνεται ότι δεν κατάφερε να χειραγωγήσει σε όφελός της τα μηνύματα του εθνικού κέντρου που μηνύουν ξεκάθαρα την ανάγκη επίτευξης της ενότητας στην ιδέα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και αποφεύγουν την παραχώρηση λευκού χαρτιού στην ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ για να πετύχει εκείνη μια «ενότητα» στη λογική της της εσωστρέφειας και του ψυχρού πολέμου μεταξύ μας που το μόνο που εξασφαλίζει είναι η οριστική διάλυση του Ελληνισμού για να επιβιώσει η ηγεσία αυτή!
Η ίδια αυτή ηγεσία φαίνεται ότι βρίσκεται σε πανικό και για να σωθεί επιδιώκει να χρησιμοποιήσει μεθοδεύοντας πρόσωπα σε υψηλά πόστα στην Ελλάδα, να εκμεταλλευτεί την αξιοπρέπεια, την ικανότητα και τον πατριωτισμό τους. Δε διστάσουν μπροστά σε τίποτε να τους παρασύρουν στο βάλτο τους, με αποτέλεσμα, αν εκείνοι δεχτούν την ανάμειξη που επιθυμεί η ηγετική αυτή ομάδα, να καταστρέψουν την καριέρα τους και να χρεωθούν την απώλεια μιας εθνικής υπόθεσης, όσο κι αυτό να φαίνεται αστείο!!!
Από την άλλη όμως δυστυχώς, δεν διαφαίνονται συντονισμένες προσπάθειες, προτάσεις, λύσεις από υπεύθυνα και καταξιωμένα πρόσωπα. Ασφαλώς, είναι συνέπεια της απογοήτευσης λόγω πεποίθησης ότι η στήριξη που χαίρει η συγκεκριμένη «ηγετική» ομάδα δεν επιτρέπει άλλη εκδοχή και λύση.. Άρα, υπολογίζουν και τώρα μπορεί να συμβεί…..
Την επιτακτικότατα για την υπέρβαση αυτή επιβάλλουν από την άλλη τα προβλήματα που πληθαίνουν και χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση, ενώ, δυστυχώς, η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ και άλλες αρχές σιωπούν.
Έτσι τελευταία δεχτήκαμε ένα σοβαρό πλήγμα στο εκπαιδευτικό. Με μια απερίσκεπτη απόφαση η διευθύντρια του σχολείου στο Δέλβινο, έκλεισε το ιστορικό ελληνικό σχολείο στην ιστορική αυτή πόλη. Το αιτιολογικό… δεν υπάρχουν μαθητές… Η ΟΜΟΝΟΙΑ, η πρώτη υπεύθυνη και για τα εκπαιδευτικά μας δεν γνώριζε τίποτε, δεν ζήτησε ευθύνες… κρίνει ότι το ελληνικό σχολείο σε μια ιστορική πόλη είναι θέμα ενός προσώπου (!!!) και για να αποποιηθεί τις ευθύνες της, έσπευσε να ανοίξει στο Δέλβινο φροντιστήριο (να χαλάσει το πέταλο για να κάνει καρφί) … Και εντοπίστηκαν ξαφνικά 25 παιδιά… που θέλουν να μάθουν ελληνικά και ο αριθμός τους μπορεί να διπλασιαστεί….. Και πρόκειται για το Δέλβινο, όπου από το 1837 και με τη χρηματοδότηση των Σπύρο Στράτη, του Νικόλαου Σταύρου και του Σπύρου Ρίζου, λειτουργούσε η ελληνική ακαδημία του Δελβίνου. Το Ελληνικό σχολείο στο Δέλβινο, άνοιξε από τα πρώτα μετά το δικαστήριο της Χάγης το 1935. Έκλεισε από το κομμουνιστικό καθεστώς το 1946 και το 1992 η τότε ΟΜΟΝΟΙΑ, (!!) εκμεταλλευόμενη την ίδια την αλβανική νομοθεσία το άνοιξε ξανά, μάλιστα και με τη βία, το οποίο όμως δεν μπόρεσε να αντέξει. Μεσολάβησε τότε η Αθήνα και τρία κατά σειρά χρόνια μέχρι το 1996, οι ελληνοαλβανικές σχέσεις εγκλωβίστηκαν στο αίτημα της Ελλάδας για το άνοιγμα τριών σχολείων στις πόλεις Αργυροκάστρου, Δελβίνου και Α/ Σαράντα, μέχρι που αυτά Άνοιξαν. Και τώρα αυτή η επιπόλαια, ανεύθυνη και αντεθνική κίνηση….
Όμως, η τωρινή «αδιαφορία» και ανευθυνότητα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για την παιδεία στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο, έχει τις ρίζες στο μακρινό 1998, όταν η ίδια σημερινή ηγεσία ασχολήθηκε με τα μέτρα υποβάθμισής της παιδείας αυτής για λογαριασμό ιδιωτικής παιδείας.
Σήμερα η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν παίρνει θέση (συνηγορώντας έτσι) στις ανακοινώσεις για ένα ιδιωτικό σχολείο στο δήμο Φοινίκη.
Την ίδια στιγμή «θέλει» την εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο για να διαμαρτύρεται κατά της αλβανική κυβέρνησης ότι παραβιάζει τα εκπαιδευτικά μας δικαιώματα (!!!) Ακριβώς στη λογική αυτή στηρίζεται και η κακόβουλη επιμονή του προέδρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να κατηγορεί, τα σχολικά εγχειρίδια για τα μαθήματα στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο που ετοίμασε το Τμήμα Ελληνική Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Ελληνικού Πολιτισμού, ότι φέρουν στο περιεχόμενό τους αλβανικούς εθνικισμούς!!! (Δεν μπορεί να δει ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της μειονοτικής παιδείας υπάρχουν τόσο σοβαρά και προηγμένα μεθοδολογικά και σε περιεχόμενο βιβλία).
Δε θέλει να ξέρει για την τύχη της ελληνικής στα λύκεια, όπως δε θέλει να ξέρει για την πρωτοβουλία στελέχους μας (στο αλβανικό δημόσιο) που κατάφερε να βάλει με πολύ επιτυχία την ελληνική ως δεύτερη ξένη γλώσσα στο σχολείο της, αλλά δεν έχει την υποστήριξη κανενός….!
Το δεύτερο καυτό θέμα αφορά το φαινόμενο που κυοφορεί από χρόνια αλλά τελευταία παίρνει απειλητικές διαστάσεις, αφορά την πώληση των γαιών από τους Δροπολίτες σε αλλοεθνείς… Συνέβαινε κάτω από την μύτη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και των δημοτικών αρχών και παλιότερα. Οι δημοτικές αρχές, παλιές και νέες γνώριζαν επισήμως ή ανεπισήμως το φαινόμενο. Διαθέτουν και ονόματα! Γνωρίζουν ότι πλέον υπάρχουν δομές που διαχειρίζονται την υπόθεση ξεπουλήματος της αγροτικής γης. Όμως σιωπούν… Γιατί;!
Ανέφερα, τα δύο αυτά θέματα (στην ουσία αποτελούν επέκταση των υπάρχοντων σε μια νέα μορφή ) για να επισημάνω για μια ακόμη φορά την επιτακτικότατα να σοβαρευτούμε, να αναλάβουμε τις εθνικές ευθύνες, να απωθήσουμε τη δουλοπρέπεια και τους υπηρέτες άλλων συμφερόντων που καμιά σχέση έχουν με τον τόπο μας, να επιλεγεί μια ηγεσία πολυδυναμική και αυτοδύναμη, στο πνεύμα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και πάνω απ΄όλους για την εφαρμογή ενός προγραμματικού πλαισίου εθνικών στόχων που θα διασφαλίζει την επιβίωση και την προοπτική του Ελληνισμού στην Αλβανία!
Παναγιώτης Μπάρκας
24 Ιανουαρίου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών