Ο Ελληνισμός της Αλβανίας δεν υφίσταται πλέον ως μια ισχυρή συνεκτική εθνική κοινότητα

Για την αποφυγή κάθε παρεξήγησης, το άρθρο αναφέρεται στην εσωτερική κατάσταση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στην Αλβανία που οδηγεί σε φυσικό αφανισμό και όπου οι πολιτικοί εκπρόσωποι ενδιαφέρονται μόνο για την καρέκλα τους. Η Αθήνα κυμαίνεται στη στάση της από την αδιαφορία μέχρι τον αυθορμητισμό. Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες, μιμούμενοι το παράδειγμα των πολιτικών τους, προσέχουν απλώς την ατομική επιβίωση με οποιοδήποτε για την εθνική συλλογικότητα και ταυτότητα κόστος. Σαν αποτέλεσμα δεν αποτελούμε εθνικά κανένα ενδιαφέρον και για το δυτικό παράγοντα .. άρα!!

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ;!!
Τελευταία κάποιοι σύλλογοι Ελλήνων Βορειοηπειρωτών ζήτησαν από γνωστό πανεπιστημιακό καθηγητή, ο οποίος ασχολήθηκε πολλά χρόνια με το εθνικό μας θέμα, να τους μιλήσει για το Βορειοηπειρωτικό.
Εκείνος τους απάντησε αρνητικά και τους παράθεσε τη σοβαρότατη ίσως ιστορική αιτία. (Ασφαλώς δεν τους είπε ότι είναι ντροπή να καλείς κάποιον «ξένο» να σου μιλήσει για το σπίτι σου και πώς θα το συντηρήσεις!!) Τους είπε κάτι σοβαρότερο. Ότι το θέμα πλέον δεν υφίσταται…!!!! Το σκεπτικό του καθηγητή αναφέρονταν στο γεγονός ότι πλέον κανείς παράγοντας, ούτε διεθνής, ούτε εσωτερικός, δεν ενδιαφέρεται για το εθνικό μας θέμα, (κατά την αρχή ότι ένα βιβλίο αν δεν αναγνωστεί από το κοινό τότε δεν υπάρχει !)

ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ Η ΠΙΚΡΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!
Μπορεί η διαπίστωση αυτή του καθηγητή να φαίνεται ότι ανήκει στο τυπικό μέρος. Δυστυχώς, όμως αποτελεί την πικρότερη ιστορικά πραγματικότητα. Δεν αποτελούμε πλέον ενδιαφέρον για κανέναν....!!! Ούτε παίζουμε, ούτε πλέον μας παίζουν στην σκακιέρα των εθνικών θεμάτων στην περιοχή. Οι διεθνείς οργανισμοί, αμέσως μετά από τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο αραίωσαν μέχρι τη στεγανοποίηση το ενδιαφέρον για μας. Σήμερα καμιά διεθνή έκθεση δεν αναφέρεται πλέον στα δικαιώματά μας !!! (Επί αυτού η εθνική ελληνική μειονότητα θα πρέπει να θυμηθεί στα σοβαρά τουλάχιστον το 1995 όταν ο Κλίντον είπε στο Μπερίσια πως ό τι θα ζητήσεις για το Κοσσυφοπέδιο θα πρέπει να δόσεις στους Έλληνες Βορειοηπειρώτες, το 1998, λίγο πριν ξεκινήσουν οι ΝΑΤΟΪΚΟΙ βομβαρδισμοί κατά της Σερβίας, όταν ο Κλίντον επανέλαβε σε δημόσιο λόγο σχεδόν τα ίδια, αλλά κυρίως το 2000 όταν η αμερικανική πρεσβεία ζήτησε άμεσα να μάθει από μας τι σκεφτόμασταν για τις εξελίξεις στην περιοχή. Τότε ήταν που ο Ντούλες, ο αναντικατάστατος «αρχηγός» κάλεσε τα μειονοτικά «στελέχη» κακοφορεμένα και απεριποίητα σε ένα υγρό χώρο στο Μεσοπόταμο για να μιλήσουν στην Αμερικανίδα «διπλωμάτη» για τα μπρίκια μας, ενώ ο αρχηγός ανέλαβε ρόλο μεταφραστή!!!)

Η ΕΛΛΑΔΑ
Διαχρονικά η αδιαφορία για τις τύχες μας έγινε μέρος της γνωστής τυπικότητας των ελληνικών κυβερνήσεων, αφού επέτρεψαν πρώτα συγκεκριμένα κυκλώματα να μετατρέψουν τον τόπο μας σε μαύρη τρύπα (κάτι που συνεχίζουν να το πράττουν και σήμερα), με αποκορύφωμα την ταυτόσημη θέση των κομμάτων εξουσίας και την σιωπή των υπολοίπων στο θέμα της εθνικής σύνταξης για τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες στην Ελλάδα.

Η ΑΛΒΑΝΙΑ
Υπάρχει ωστόσο το αλβανικό ενδιαφέρον, αλλά αποβλέπει στην εθνική απονεύρωση της κοινότητάς μας.

Ο ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΗΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ
Δεν υπάρχει δυστυχώς ενδιαφέρον για το εθνικό μας θέμα ούτε στην πολιτική ατζέντα του παλιού και νέου Βορειοηπειρωτικού επαγγελματισμού και κατεστημένου με πρώτο υπεύθυνο αυτή τη στιγμή την ηγετική ομάδα του Ντούλε!

ΑΠΟ ΤΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Στις εκδηλώσεις μνήμης για την 29η επέτειο ίδρυσης της οργάνωσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ η Αθήνα έδειξε ότι την ενδιαφέρει ουσιαστικά ο Ελληνισμός της Αλβανίας και γι΄αυτό όμως πρέπει να πετύχει πρώτα, μέσω της οργάνωσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ή σ΄αυτή, πολιτική και εθνική ενότητα.
Ο Ντούλες πάει να ερμηνεύσει την οδηγία αυτή ότι η Αθήνα, ανοίγει στον ίδιο το πράσινο φως να επιβάλλει την ενότητα που εκείνος γνωρίζει… δηλαδή την εκδίωξη των πολιτικών αντιπάλων, τη διάσπαση και την εσωστρέφεια… Τον βοήθησε στο συμπέρασμα αυτό και το γεγονός ότι η Αθήνα είχε υιοθετήσει ως σημαντικά θέματα που πρέπει ο Ελληνισμός να αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον (και μέσω αυτών να πραγματοποιούνταν και οι πολιτικές και εθνικές ζυμώσεις ενότητας) θέσεις του ιδίου του Ντούλε, όπως το περιουσιακό και η απογραφή του πληθυσμού!
Παρά τις αντιδράσεις των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, η Αθήνα φάνηκε ότι ήταν διατεθειμένη να στηρίξει το Ντούλε και την παρέα του στο να αναλάβει δράση, αλλά στις δικές της κατευθυντήριες γραμμές.
Ο Ντούλες, γνωρίζοντας την ψυχολογία των Βορειοηπειρωτών ότι στην προώθηση του πρόσωπού του από την Αθήνα, εκείνοι θα αντιδρούσαν με αδιαφορία, δεν ανέλαβε καμιά πρωτοβουλία δράσης. Στην ουσία η απραξία του οφείλεται στο γεγονός ότι η πολιτική μηχανή του έχει διαλυθεί εντελώς. Μόνο έτσι εξηγείται που ο Ντούλες δεν μπορεί να κάνει τίποτε ούτε για το περιουσιακό, ούτε για την απογραφή του πληθυσμού, ούτε για το εκπαιδευτικό, ούτε…!!! Ποντάρει από την άλλη στα «λάθη» που επρόκειτο να κάνει η αλβανική πλευρά, ώστε εκείνος να αποχτήσει το δικαίωμα διαμαρτυρίας. Δηλαδή, όχι μόνο δε συμβάλλει στην επίλυση των καυτών μας θεμάτων, αλλά θέλει να βγει και από πάνω, όπως έκανε με την απογραφή του 2011.
Το γεγονός αυτό εκείνος προσπαθεί να το αξιοποιήσει ως ταχτική στην πολιτική του και στους πολιτικούς του στόχους. Δηλαδή από τη στιγμή που ο Ντούλες κατάφερε να εξουδετερώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους στην ανάληψη ηγετικών πρωτοβουλιών στο πνεύμα των οδηγιών της Αθήνας (μάλλον ούτε εκείνοι μπορούν ή δε θέλουν), γνωρίζει τώρα πολύ καλά ότι η Αθήνα με τη στήριξη γνωστών και αναντίρρητων παραγόντων, θα τον επιλέξει ξανά έστω και με το σκεπτικό του μονόφθαλμου μεταξύ τυφλών!!!
Ακριβώς στη λογική αυτή οφείλεται η απουσία του Ντούλε στις κινητοποιήσεις των Βορειοηπειρωτών στην Αθήνα για την εθνική σύνταξη. Θέλει να είναι το καλό παιδί στην Αθήνα που δεν πάει κόντρα με την επίσημη πολιτική της και ας πρόκειται για πολιτική σε βάρος της επιβίωσης των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, που παραβιάζει τα συνταγματικά μας δικαιώματα ως Έλληνες πολίτες ελληνικής εθνικότητας.

Η ΤΑΧΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ
Τώρα ο Ντούλες συνδυάζει την αδυναμία του να αναλάβει δράση, με το πλαίσιο αδιαφορίας των αντιπάλων των Ελλήνων Μειονοτικών και με την αρχή του περίμενε μέχρι την κατάλληλη στιγμή, εκείνη που θα τον αναζητήσουν ως την καλύτερη δυνατή λύση! Δηλαδή πρόκειται για την ταχτική του τετελεσμένου γεγονότος. Σημαίνει ότι ο Ντούλες γνωρίζοντας ότι η Αθήνα θα επιδιώξει με κάθε κόστος να πετύχει ελληνική «παρουσία» στην αλβανική πολιτική (και την «ελληνικότητα» εξασφαλίζει μόνο ο Ντούλες!!!), εκείνος έχει κατεβάσει εντελώς τα ρολά σε θέματα που αφορούν την ύπαρξη και τα δικαιώματα του Ελληνισμού της Αλβανίας, από την ανασφάλεια και το δικαίωμα στη ζωή και την περιουσία, την απειλή της εθνικής και πολιτιστικής του ταυτότητας και μέχρι την απογραφή του πληθυσμού.
Παράλληλα, ενόψει των ραγδαίων εξελίξεων στη χώρα και βλέποντας ως πιθανότητα την επικράτηση του Ράμα, όλο και περισσότερο του κλείνει το μάτι..!!!

ΑΝ Η ΑΘΗΝΑ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΧΡΕΩΘΕΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ
Στην Αθήνα όμως, αν δε θέλουν να χρεωθούν το εθνικό θέμα της μοναδικής πλέον εθνικής μειονότητας εκτός και συνέχεια των συνόρων της Ελλάδας, θα πρέπει να κατανοήσουν σωστά ότι στον αγώνα δρόμου με τις εξελίξεις ο χρόνος συμμαχεί με τα γεγονότα που αποφασίζουν αρνητικά στο θέμα του Ελληνισμού της Αλβανίας. Ότι ένα εθνικό θέμα δεν μπορεί να ταυτιστεί με την τυπική εκπροσώπηση στην αλβανική βουλή και, τόσο το χειρότερο με ένα άτομο, όσο σημαντικό και αν είναι, όταν δυστυχώς έχει δοκιμαστεί ότι επί 20 χρόνια έχει επιφέρει στον τόπο αυτό την εθνική καταστροφή που θα ζηλεύει και ο χειρότερος εχθρός του Ελληνισμού!

Η ΑΝΑΓΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΩΝ
Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες, κυρίως οι νέοι, θα πρέπει να ξυπνήσουν, να ακούσουν το κάλεσμα της ιδιαίτερης πατρίδας, η προστασία της οποίας δεν απαιτεί απαραιτήτως παραδοσιακά μέσα, αλλά σύγχρονα οράματα και να αναλάβουν δράση. Οι διεφθαρμένοι και καταχρεωμένοι πολιτικοί ας ανοίξουν, έστω κι αυτή την ύστατη στιγμή το δρόμο στους νέους. Οι εθνικές ενοχές τους δεν θα πρέπει να πάρουν οριστικά όμηρο τον τόπο μας!

Παναγιώτης Μπάρκας
23 Φεβρουαρίου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011

Σχόλια