Ο επίορκος

Ο βραβευμένος συγγραφέας Τηλέμαχος Κώτσιας, από τη Δρόπολη Βορείου Ηπείρου, μας έστειλε μια σειρά διηγημάτων για να μας κάνουν παρέα τις ημέρες του κορωνοϊού, που πρέπει να μείνουμε στα σπίτια μας. Μερικά από αυτά δημοσιεύονται για πρώτη φορά και άλλα δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά. Τον ευχαριστούμε πολύ!

Ο επίορκος
Ο Ξενοφών Παπαδόπουλος, δημόσιος υπάλληλος, υπέστη κι άλλη
μείωση στο μισθό του. Και το κυριότερο, φοβάται την απόλυση. Ακούει
κάθε βράδυ ειδήσεις` υπουργοί διαβεβαιώνουν επανειλημμένως ότι δεν
θα υπάρξουν απολύσεις. Τότε είναι που τρέμει. Γιατί οι διαβεβαιώσεις
προϋποθέτουν το εντελώς αντίθετο. Αν ήταν να μην απολύσουν
πράγματι, τότε ποιος ο λόγος να το διαβεβαιώνουν; Άκουσε ότι
κανονικά θα δοθούν οι μισθοί και οι συντάξεις αυτόν το μήνα. Σχεδόν
κιτρίνισε.
Ζει στο ενοίκιο, είναι πενηντάρης, έχει δυο παιδιά και μια γυναίκα
που δεν εργάζεται. Τυπικός έλληνας οικογενειάρχης. Τον έχει
καταβάλλει μόνιμο άγχος. Τι θα απογίνει τελικά; Πώς θα ζήσει αν
απολυθεί; Το σπίτι στο χωριό είναι σχεδόν μη κατοικήσιμο. Δεν μπορεί
να επιστρέψει εκεί από όπου έφυγε πριν από τριάντα χρόνια γεμάτος
προσδοκίες. Δεν είναι πια σε θέση να κάνει τίποτα εκεί. Και ούτε θα
τον ακολουθήσει η οικογένεια.
Έχει πάθει μια ελαφρά νευρασθένεια. Τον τελευταίο καιρό αδυνατεί
να συγκρατήσει τα νεύρα του. Έκανε λόγια με έναν πολίτη στο
γραφείο. Ακούστηκαν έντονες φωνές. Έβρισε τον πολίτη κι εκείνος του
έκανε καταγγελία.
Έγινε επίορκος, του είπαν. Άκουσε στην τηλεόραση για απολύσεις
των επίορκων μέχρι το τέλος του έτους, αλλά είναι σίγουρος ότι οι
υπηρεσίες δεν είναι σε θέση να εξετάσουν όλες τις υποθέσεις. Μάλλον
θα αργήσει η απόλυσή του. Οι διαδικασίες αργούν. Τώρα πια ηρέμησε.
Κανείς δεν διώχνει τους επίορκους μέχρι να εξεταστεί η υπόθεσή τους.
Υπάρχουν και ενστάσεις, και ένδικα μέσα. Μπορεί στο μέλλον να
ζητήσει πρόωρη συνταξιοδότηση. Υπάρχει και το εφάπαξ και κάτι θα
γίνει.
Ο γιατρός διαπίστωσε σημάδια ύφεσης της νευρασθένειας.