Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκαν οι πονηρές προτάσεις δικών μας στελεχών, στην ΟΜΟΝΟΙΑ, ΚΕΑΔ, αλλά και άλλου επιπέδου «πολιτικών» μας, για να κοπούν τμήματα από την πρώην επαρχία Αλίκου, όπως η Τσούκα, το Λυκούρσι, δλδ από Αγίους Σαράντα μέχρι τα Εξαμήλια, για να ενωθούν με το δήμο της πόλης (με το πρόσχημα να ενισχυθεί η εκλογική μας δύναμη στην πόλη των Αγίων Σαράντα (!) Αλλά, παραβλέποντας, εκτός των άλλων, το γεγονός ότι χάναμε ως συμπαγή ελληνική μειονότητα την μόνη έξοδο στη θάλασσα!!)
Με την ίδια λογική τα ίδια στελέχη ήθελαν να κόψουν και όλη την περιοχή του Βαγκαλιατιού στην πρώην επαρχία Λιβαδιάς για να την ενώσουν με το δήμο Κονίσπολης. (Κάτι που επιδίωκε και το κόμμα των τσάμιδων) (!!)
Ευτυχώς, αυτό το δεύτερο νυστέρι εμποδίσθηκε! Όμως λίγο αργότερα, χωρίς να υπάρχει κάποια αντίδραση και κάποια ενημέρωση και διαφάνεια από το Δήμο Φοινικαίων, παραδόθηκαν στο δήμο Κονίσπολης 800 στρέμματα που άνηκαν στο δήμο μας (!!!) Σιωπή ιχθύος και από την ΟΜΟΝΟΙΑ!! Η νέα διοίκηση του Δήμου φαίνεται ενοχλημένη από την πράξη αυτή, αλλά στην ουσία το αποτέλεσμα μέχρι σήμερα είναι αρνητικό.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρούμε τώρα και στο Δήμο Δρόπολης , όπου διαμέσου σιωπής παραδίδονται εκτάσεις στο δήμο Αργυροκάστρου, ενώ ανήκουν ιστορικά στο δήμο μας!
Μεγαλύτερο είναι το σκάνδαλο με το αιολικό πάρκο στην οροσειρά που χωρίζει τους δύο δήμους μας. Το Μάρτη του 2019, με εσπευσμένες διαδικασίες, ο δήμος Φοινικαίων παραχώρησε δικαιώματα αξιοποίησης εκτάσεων χιλιάδων στρεμμάτων από τη Μουζίνα μέχρι το Ντριάνο, σε εταιρία τα στοιχεία της οποίας δεν επιβεβαιώνονται επίσημα. Το Ιούνιο 2020 με τις ίδιες εσπευσμένες διαδικασίες και αδιαφανή τρόπο, ο Δήμος Δρόπολης παραχώρησε για τους ίδιους σκοπούς εκτάσεις από τη Λευτοκαριά (Σωφράτικα) μέχρι τη Μουζίνα. Οι άγνωστες αλλοεθνικές εταιρίες, αν και φαίνονται ανά δύο για τον κάθε δήμο, τα στοιχεία μιλούν για μία ίδια για τους δύο δήμους, αλλά πολύ ύποπτη. (Θα επανέλθουμε με πολλές λεπτομέρειες και στοιχεία!!)
2. Ύπουλα και μεθοδευμένα, λαμβάνει σάρκα η διεύθυνση παιδείας των ελληνικών μειονοτικών δήμων (!!) Δυστυχώς, επιτρέψαμε ώστε αυτό που μπορούσαμε να θεωρήσουμε εθνική επιτυχία, να μετατραπεί σε μπούμεράγκ!
Πρώτο έκοψε στα δύο την γεωγραφία της παιδείας στη μητρική γλώσσα, εφόσον δε θα καλύπτονται από τη διεύθυνση αυτή τα ελληνικά μειονοτικά σχολεία των πόλεων Αργυροκάστρου, Δελβίνου και Αγίων Σαράντα, που συγκεντρώνουν και τον μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων μαθητών και έχουμε το μοναδικό λύκειο στη μητρική γλώσσα.
Δεύτερο. Η στελέχωση αυτής της διεύθυνσης, πλέον μόρφωμα, γίνεται με στελέχη αλβανικής καταγωγής, που ούτε γλώσσα ελληνική ξέρουν.
Δλδ, μας έδωσαν μια διεύθυνση «βιτρίνα» για να τη στελεχώσουν με δικούς τους ανθρώπους! Χειρότερα και από την εποχή του Χότζα! Η αντίσταση των πολιτικών μας και δημαρχείων καταναλώνονται σε πραγματιστικά στοιχεία. Ο ένας δήμος θέλει το διευθυντή δικό του και άλλος να προωθήσει δύο δικά του στελέχη (δεν γνωρίζουμε την καταγωγή τους)
Την ίδια στιγμή, η ΟΜΟΝΟΙΑ –ΚΕΑΔ περιμένει να γίνει το λάθος για να βγάλει μια ανακοίνωση που θα επιπλήττει τον ένα δήμαρχο και για να σιωπήσει για τον άλλον, ενώ οι βουλευτές μας και λοιποί παράγοντες, επιβάλλουν την σιωπή για να μη τα χαλάσουν με το κόμμα στο οποίο ανήκουν!(έρχονται εκλογές(!), ενώ οι δικοί μας της αντιπολίτευσης, δεν γνωρίζουν καν τι γίνεται και δεν εκφέρουν άποψη!!!)
Τρίτο. Αποδεικνύεται ότι ο συντάκτης του σχεδίου νόμου για τις εθνικές μειονότητες του 2017, ως πρόταση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, είχε δίκιο που απαιτούσε τη θεσμοθέτηση της αρχής ότι σε περίπτωση που δεν υπάρχουν στελέχη μέλη της εθνικής ελληνικής μειονότητας για τη στελέχωση των διοικητικών και λοιπών θέσεων σ΄αυτή, να αναλαμβάνουν τις θέσεις αυτές αλλοεθνείς, αρκεί να γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα.(!!)
Η πρόταση αυτή δεν έγινε δεκτή, αλλά η αρχή της έγινε πραγματικότητα. Η εκλογή δημάρχων μας με τη στήριξη του κυβερνητικού κόμματος, είχε ως απαίτηση και την πρόσληψη σε θέσεις εργασίας μέλη του κόμματος αλβανικής καταγωγής. Υπάρχουν και περιπτώσεις που αυτό γίνεται και οικειοθελώς ως περίεργες υποχρεώσεις των!!.
Τέταρτο. Ωστόσο είναι γεγονός ότι ο νόμος για την προστασία των μειονοτήτων στην Αλβανία του 2017, όπως και η 30χρονη τουλάχιστον παράδοσή μας, επιτρέπουν τη χρήση της μητρικής γλώσσας ως επίσημη. Δεν συμβαίνει όμως έτσι κυρίως στο δήμο Δρόπολης, όπου η αλβανική , η επίσημη γλώσσα του κράτους είναι υποχρεωτική ακόμα και για τις ανακοινώσεις στα χωριά μας, όπου διαμένουν μερικοί υπερήλικες που ουδεμία σχέση έχουν με την αλβανική!!
Το ερωτηματικό που προκύπτει είναι γιατί η ιστοσελίδα του δήμου αυτού λειτουργεί στην ελληνική ;;;!! Γιατί η δημοτική αρχή δε φοβάται τις κυρώσεις του κράτους στην περίπτωση αυτή, ή γιατί δεν γράφει και στην ιστοσελίδα στην αλβανική!!! Δεν νομίζω ότι χρειάζεται απάντηση.
Για να επιβεβαιώσω τα ανωτέρω σας φέρω δύο παραδείγματα, ένα από το Κλεισάρι και το άλλο από την Καλογοραντζή. (Να προσεχθεί παρακαλώ και η απειλή στην περίπτωση της Γοραντζής)
Παναγιώτης Μπάρκας
27 Αυγούστου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών