Αύριο του Σταυρού, θα χτυπήσει …. το κουδούνι για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς! Προσωπικά θέλω να χαρακτηρίσω ήρωες:- τους μαθητές μας, από την πρώτη μέχρι την 12η τάξη, οι οποίοι επιμένουν ελληνικά, τους γονείς τους που πιστεύουν στον τόπο μας και μοχθούν γι΄ αυτόν, τους δασκάλους μας που δεν παραδίδουν τα όπλα, παρά τις αντίξοες συνθήκες στις οποίες χρειάζεται να δώσουν την μάχη της γνώσης !!! Να ευχηθώ σε όλους καλή πρόοδο, καλές επιτυχίες!!
Η νέα όμως σχολική χρονιά, αρχίζει αύριο με τις χειρότερες, θα έλεγα, προδιαγραφές στα 30 χρόνια μεταπολίτευσης στην Αλβανία. Ασφαλώς, ο Κορωνοϊός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι, όχι όμως ως η πραγματική αιτία. Και για να εξηγούμαστε, μιλούμε για τα σχολεία στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο! (Διότι, όπως πάντα, τα ιδιωτικά με ελληνική υποστήριξη, είναι πλέον ανταγωνιστικά, ανταγωνιστικότητα η οποία κι αυτή βαραίνει στην ποιοτική λειτουργία των δημοσίων σχολείων !)
Ο αριθμός των μαθητών μειώθηκε φέτος περισσότερο από τα υπόλοιπα χρόνια. Πολύ δύσκολο να αντικατασταθεί ο αριθμός των 60 απόφοιτων λυκείων και των 80 περίπου απόφοιτων της τρίτης γυμνασίου!
Συνεπώς, και αρκετοί δάσκαλοι θα πρέπει να δώσουν μάχη για τη διατήρηση της θέσης εργασίας, όπως και τα ίδια τα σχολεία!!
Τα παιδιά μας φέτος θα αρχίσουν τη νέα σχολική χρονιά χωρίς βιβλία για τα μαθήματα στη μητρική γλώσσα.
Δεν πρόκειται απλώς για τα βιβλία της πέμπτης τάξης τα οποία είναι τα τελευταία στον κύκλο των 9 τάξεων, που έπρεπε να προετοιμάζονταν από την αρχή στο σύνολό τους. Από τα βιβλία της πέμπτης, καθηγήτριες του Τμήματος Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, είχαν συγγράψει και παραδώσει προς εκτύπωση από τον μήνα Μάρτιο το βιβλίο της γλώσσας. Για τα υπόλοιπα βιβλία στη μητρική γλώσσας της πέμπτης τάξης δεν είναι γνωστό τι γίνεται. (!!!) (Με την κατάρτιση των βιβλίων για την πέμπτη τάξη κλείνει ο κύκλος των σχολικών εγχειριδίων στη μητρική γλώσσα για όλες τις τάξεις, (1-9), γύρω στους 45 τίτλους βιβλίων.) Συνεπώς, πονάει περισσότερο η περίεργη καθυστέρηση για την ανατύπωση των βιβλίων των υπολοίπων τάξεων, που κυκλοφόρησαν ανά τάξη τα τέσσερα τελευταία χρόνια, για την κατάρτιση των οποίων χρειάστηκε τόσος κόπος και θυσίες για να προετοιμαστούν.
Την ευθύνη γιατί δεν έχουμε βιβλία φέτος ασφαλώς, φέρει στο ακέραιο, θεσμικά και πραχτικά, το Υπουργείο Παιδείας της χώρας. Όμως, είναι γνωστό ότι η ικανοποίηση από τις αλβανικές αρχές, ακόμα και αυτών των ζωτικών αναγκών για τα σχολεία μας, γίνεται υπό την πίεσή μας. Κανένας όμως φορέας μας και εκπρόσωπός μας δεν ενδιαφέρθηκε για την εξασφάλισή τους. Μέχρι τη στιγμή που εκτελούσε χρέη συντονιστικού φορέα το Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας, δεν υπήρχαν τέτοιου είδους προβλήματα!! Γιατί και ποιος θέλησε την υπονόμευση του Τμήματος στο ρόλο αυτό;;!!
(Προσωπικά ζήτησα εγγράφως και προφορικά, μάλιστα μερικές φορές, από τους αρμόδιους φορείς, δικούς μας και στο Υπουργείο Παιδείας, να λάβουν μέτρα για την έγκαιρη εξασφάλιση των βιβλίων στη μητρική γλώσσα για τους Έλληνες μειονοτικούς μαθητές. Από τους δικούς μας φορείς δεν έλαβα ποτέ απάντηση, ενώ αυτοί του Υπουργείου Παιδείας τόλμησαν να μου πουν «Με ποια αρμοδιότητα ενδιαφέρεστε κύριε Μπάρκα, είναι υποχρέωσή μας και όλα θα γίνουν στην ώρα τους….!!!»)
Ωστόσο εξυπηρετεί την όλη κατάσταση, αδιαφορίας του Υπουργείου, αιτήματα επισήμων φορέων (μάλιστα και από την ηγεσία της νέας διεύθυνσης) και δημοσιεύματα υπεύθυνων ατόμων για την κατάσταση χωρίς βιβλία στη μητρική γλώσσα των Ελλήνων μαθητών χρόνια στη σειρά, για την δήθεν διεκδίκηση να έρθουν τα βιβλία από την Ελλάδα, όπως κάνουν τα Τίρανα με το Κόσσοβο, το Πρέσεβο, τα Σκόπια, το Μαυροβούνιο, ή και με τους μετανάστες στην Ελλάδα και αλλού. Την ίδια στιγμή κατηγορούν ως ακατάλληλα, ή αναχρονισμένα τα βιβλία που παρήγαγε το Τμήμα Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, όταν δάσκαλοι, μαθητές και αρμόδιοι φορείς στην Ελλάδα εξέφρασαν γι΄αυτά τις καλύτερες εκτιμήσεις. Ωστόσο, «οι υπερπατριώτες» λησμονούν ότι τα Τίρανα, για να πετύχει το δικαίωμα αυτό ενοποίησε πρώτα τα εκπαιδευτικά προγράμματα με τις περιοχές με αλβανικό στοιχείο.
Εντούτοις δεν γνωρίζουν ότι για να έρθουν τα βιβλία από Ελλάδα, θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών κάτι που από χρόνια δεν μπορεί να γίνει κυρίως λόγω του ότι θα πρέπει πρώτα να εξεταστεί το περιεχόμενο των αντίστοιχων βιβλίων. Από την άλλη, μελέτη του Τμήματος Ελληνικών επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει ομοιότητα προγραμμάτων σχεδόν για κανένα μάθημα στις αντίστοιχες χώρες, ούτε ανά έτος, ούτε για το μάθημα συνολικά σε μερικές τάξεις. Άρα, οι μεγαλόστομες υποσχέσεις αφορούν απλώς πατριωτικές κορώνες και όχι ουσιαστική λύση. (Άλλο το θέμα να αναλάβει η Ελλάδα την εκτύπωση των βιβλίων..)
Η διεύθυνση παιδείας των δήμων Φοινικαίων και Δρόπολης, επιτράπηκε να λειτουργήσει στην πιο κρίσιμη στιγμή. Της ευχόμαστε επιτυχίες, αλλά, όλα δείχνουν ότι στην πληθώρα των προβλημάτων δε θα μπορέσει να είναι αποτελεσματική. Ωστόσο, η δικαιοδοσία της, μόνο για πέντε σχολεία στο δημόσιο στους δήμους αυτούς, διχοτομεί την παιδεία στη μητρική γλώσσα. Το μεγαλύτερο και ουσιαστικό μέρος αυτής, στις πόλεις Αργυροκάστρου και Αγίων Σαράντα, μένει υπό τον έλεγχο των διευθύνσεων παιδείας των αντίστοιχων δήμων, δλδ γι΄ αυτά θα υπάρξει άλλο «γκουμπέρνο» με ότι συνεπάγεται. (!!)
Σ΄αυτό επίσης, η μπάλα έμεινε σε μας, εφόσον ανάμεσα στη διεκδίκηση διεύθυνσης παιδείας για όλη την παιδεία στη μητρική γλώσσα και με αυξημένες αρμοδιότητες και τη διεκδίκηση διευθυντή από τον κύκλο μας και διεύθυνση παιδείας μόνο για τους δύο δήμους και με περιορισμένες αρμοδιότητες, εμείς επιλέξαμε, το δεύτερο. (!!) Ο ισχυρισμός ότι η νέα διεύθυνση αποτελεί το πάτημα για να κερδίσουμε περισσότερα αύριο, δεν μετράει και αποτελεί άλλοθι για να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας!!
Ωστόσο, η κατάσταση στην παιδεία μας στη μητρική γλώσσα αποκαλύπτει και τα μεγάλα προβλήματα που εμείς προκαλούμε στο εξασθενημένο σώμα της. Η ακραία έλλειψη ενδιαφέροντος από τους επίσημους πολιτικούς μας εκπροσώπους, αφορά την κρυφή υποστήριξη για την ανοιχτή άνθιση των ιδιωτικών σχολείων στο χώρο μας, που απαιτεί την πλήρη διάλυση της δημόσιας παιδείας στη μητρική γλώσσα. (Κάτι που συνεχίζεται από το 1998)
Με το επιχείρημα ότι το τμήμα Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, είναι δημόσιος φορέας, άρα δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε το ρόλο συντονιστή και του υπευθύνου για τα σχολεία μας, η ΟΜΟΝΟΙΑ υπονόμευσε και εξουδετέρωσε το ρόλο αυτό του Τμήματος, το οποίο σε λίγα μόλις χρόνια ανάδειξε σπουδαίο έργο σε όφελος της παιδείας στη μητρική γλώσσα. (Ανέλαβε την κατάρτιση νέων σχολικών βιβλίων στη μητρική γλώσσα, την επιμόρφωση των δασκάλων, την επαγγελματική τους αποκατάσταση και την συμμετοχή τους σε διάφορες δραστηριότητες, την διδυμοποίηση σχολείων μας με σχολεία στην Ελλάδα, ενοποίηση προγραμμάτων, εκπόνηση έκθεσης για την κατάσταση της παιδείας στη μητρική γλώσσα και προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων, ένταξή της σε παγκόσμια φόρα για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού κλπ).
Επίσης, ύποπτες σκοπιμότητες, διευθύνσεων σχολείων λειτουργούν σε βάρος της συνεργασίας με την κοινότητα των γονέων και κηδεμόνων, συνεργασία η οποία και με το γράμμα του νόμου, αποτελεί τη λειτουργική βάση του σχολείου. Απεναντίας, στηρίζονται στην παρουσία δασκάλων αλβανικής καταγωγής για να επιπλήξουν το σύλλογο γονέων, μέχρι το σημείο που οι Έλληνες δάσκαλοι να νιώθουν προσβεβλημένη μειονότητα μέσα στο σπίτι τους. Κι αυτά συμβαίνουν σε σχολεία κομβικής σημασίας.
Τέλος, η παρουσία και η συμπαράσταση της επίσημης Ελλάδας για τα σχολεία στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο συνεχίζει να παραμένει απούσα!!
Την ευθύνη γιατί δεν έχουμε βιβλία φέτος ασφαλώς, φέρει στο ακέραιο, θεσμικά και πραχτικά, το Υπουργείο Παιδείας της χώρας. Όμως, είναι γνωστό ότι η ικανοποίηση από τις αλβανικές αρχές, ακόμα και αυτών των ζωτικών αναγκών για τα σχολεία μας, γίνεται υπό την πίεσή μας. Κανένας όμως φορέας μας και εκπρόσωπός μας δεν ενδιαφέρθηκε για την εξασφάλισή τους. Μέχρι τη στιγμή που εκτελούσε χρέη συντονιστικού φορέα το Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας, δεν υπήρχαν τέτοιου είδους προβλήματα!! Γιατί και ποιος θέλησε την υπονόμευση του Τμήματος στο ρόλο αυτό;;!!
(Προσωπικά ζήτησα εγγράφως και προφορικά, μάλιστα μερικές φορές, από τους αρμόδιους φορείς, δικούς μας και στο Υπουργείο Παιδείας, να λάβουν μέτρα για την έγκαιρη εξασφάλιση των βιβλίων στη μητρική γλώσσα για τους Έλληνες μειονοτικούς μαθητές. Από τους δικούς μας φορείς δεν έλαβα ποτέ απάντηση, ενώ αυτοί του Υπουργείου Παιδείας τόλμησαν να μου πουν «Με ποια αρμοδιότητα ενδιαφέρεστε κύριε Μπάρκα, είναι υποχρέωσή μας και όλα θα γίνουν στην ώρα τους….!!!»)
Ωστόσο εξυπηρετεί την όλη κατάσταση, αδιαφορίας του Υπουργείου, αιτήματα επισήμων φορέων (μάλιστα και από την ηγεσία της νέας διεύθυνσης) και δημοσιεύματα υπεύθυνων ατόμων για την κατάσταση χωρίς βιβλία στη μητρική γλώσσα των Ελλήνων μαθητών χρόνια στη σειρά, για την δήθεν διεκδίκηση να έρθουν τα βιβλία από την Ελλάδα, όπως κάνουν τα Τίρανα με το Κόσσοβο, το Πρέσεβο, τα Σκόπια, το Μαυροβούνιο, ή και με τους μετανάστες στην Ελλάδα και αλλού. Την ίδια στιγμή κατηγορούν ως ακατάλληλα, ή αναχρονισμένα τα βιβλία που παρήγαγε το Τμήμα Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, όταν δάσκαλοι, μαθητές και αρμόδιοι φορείς στην Ελλάδα εξέφρασαν γι΄αυτά τις καλύτερες εκτιμήσεις. Ωστόσο, «οι υπερπατριώτες» λησμονούν ότι τα Τίρανα, για να πετύχει το δικαίωμα αυτό ενοποίησε πρώτα τα εκπαιδευτικά προγράμματα με τις περιοχές με αλβανικό στοιχείο.
Εντούτοις δεν γνωρίζουν ότι για να έρθουν τα βιβλία από Ελλάδα, θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών κάτι που από χρόνια δεν μπορεί να γίνει κυρίως λόγω του ότι θα πρέπει πρώτα να εξεταστεί το περιεχόμενο των αντίστοιχων βιβλίων. Από την άλλη, μελέτη του Τμήματος Ελληνικών επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει ομοιότητα προγραμμάτων σχεδόν για κανένα μάθημα στις αντίστοιχες χώρες, ούτε ανά έτος, ούτε για το μάθημα συνολικά σε μερικές τάξεις. Άρα, οι μεγαλόστομες υποσχέσεις αφορούν απλώς πατριωτικές κορώνες και όχι ουσιαστική λύση. (Άλλο το θέμα να αναλάβει η Ελλάδα την εκτύπωση των βιβλίων..)
Η διεύθυνση παιδείας των δήμων Φοινικαίων και Δρόπολης, επιτράπηκε να λειτουργήσει στην πιο κρίσιμη στιγμή. Της ευχόμαστε επιτυχίες, αλλά, όλα δείχνουν ότι στην πληθώρα των προβλημάτων δε θα μπορέσει να είναι αποτελεσματική. Ωστόσο, η δικαιοδοσία της, μόνο για πέντε σχολεία στο δημόσιο στους δήμους αυτούς, διχοτομεί την παιδεία στη μητρική γλώσσα. Το μεγαλύτερο και ουσιαστικό μέρος αυτής, στις πόλεις Αργυροκάστρου και Αγίων Σαράντα, μένει υπό τον έλεγχο των διευθύνσεων παιδείας των αντίστοιχων δήμων, δλδ γι΄ αυτά θα υπάρξει άλλο «γκουμπέρνο» με ότι συνεπάγεται. (!!)
Σ΄αυτό επίσης, η μπάλα έμεινε σε μας, εφόσον ανάμεσα στη διεκδίκηση διεύθυνσης παιδείας για όλη την παιδεία στη μητρική γλώσσα και με αυξημένες αρμοδιότητες και τη διεκδίκηση διευθυντή από τον κύκλο μας και διεύθυνση παιδείας μόνο για τους δύο δήμους και με περιορισμένες αρμοδιότητες, εμείς επιλέξαμε, το δεύτερο. (!!) Ο ισχυρισμός ότι η νέα διεύθυνση αποτελεί το πάτημα για να κερδίσουμε περισσότερα αύριο, δεν μετράει και αποτελεί άλλοθι για να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας!!
Ωστόσο, η κατάσταση στην παιδεία μας στη μητρική γλώσσα αποκαλύπτει και τα μεγάλα προβλήματα που εμείς προκαλούμε στο εξασθενημένο σώμα της. Η ακραία έλλειψη ενδιαφέροντος από τους επίσημους πολιτικούς μας εκπροσώπους, αφορά την κρυφή υποστήριξη για την ανοιχτή άνθιση των ιδιωτικών σχολείων στο χώρο μας, που απαιτεί την πλήρη διάλυση της δημόσιας παιδείας στη μητρική γλώσσα. (Κάτι που συνεχίζεται από το 1998)
Με το επιχείρημα ότι το τμήμα Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, είναι δημόσιος φορέας, άρα δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε το ρόλο συντονιστή και του υπευθύνου για τα σχολεία μας, η ΟΜΟΝΟΙΑ υπονόμευσε και εξουδετέρωσε το ρόλο αυτό του Τμήματος, το οποίο σε λίγα μόλις χρόνια ανάδειξε σπουδαίο έργο σε όφελος της παιδείας στη μητρική γλώσσα. (Ανέλαβε την κατάρτιση νέων σχολικών βιβλίων στη μητρική γλώσσα, την επιμόρφωση των δασκάλων, την επαγγελματική τους αποκατάσταση και την συμμετοχή τους σε διάφορες δραστηριότητες, την διδυμοποίηση σχολείων μας με σχολεία στην Ελλάδα, ενοποίηση προγραμμάτων, εκπόνηση έκθεσης για την κατάσταση της παιδείας στη μητρική γλώσσα και προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων, ένταξή της σε παγκόσμια φόρα για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού κλπ).
Επίσης, ύποπτες σκοπιμότητες, διευθύνσεων σχολείων λειτουργούν σε βάρος της συνεργασίας με την κοινότητα των γονέων και κηδεμόνων, συνεργασία η οποία και με το γράμμα του νόμου, αποτελεί τη λειτουργική βάση του σχολείου. Απεναντίας, στηρίζονται στην παρουσία δασκάλων αλβανικής καταγωγής για να επιπλήξουν το σύλλογο γονέων, μέχρι το σημείο που οι Έλληνες δάσκαλοι να νιώθουν προσβεβλημένη μειονότητα μέσα στο σπίτι τους. Κι αυτά συμβαίνουν σε σχολεία κομβικής σημασίας.
Τέλος, η παρουσία και η συμπαράσταση της επίσημης Ελλάδας για τα σχολεία στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο συνεχίζει να παραμένει απούσα!!
Παναγιώτης Μπάρκας
13 Σεπτεμβρίου 2020
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών