Ανευθυνότητα, απρονοησία, ανικανότητα, απραξία, αβουλία, αδράνεια, άγνοια, ανοργανωσιά, αποποίηση ευθυνών, κλπ κλπ.
Τι είπε ο κος Γεωργιάδης:
- Ότι δεδομένων των συνθηκών ο μηχανισμός Πολιτικής προστασίας ανταποκρίθηκε καλά, όπως το ίδιο έγινε και με τις φωτιές της Εύβοιας. Και ότι δεν είχαμε νεκρούς όπως είχαμε στην Μάνδρα και στο Μάτι.
- Και ότι η κυβέρνηση διδάσκεται από τις καταστροφές αυτές και την επόμενη φορά θα έχει βελτιώσει τα πράγματα.
1. Κακοκαιρία αυτής της μορφής έχει ξανασυμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν στην Αττική, και το να καλύπτουμε τις ανεπάρκειες με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή είναι η εύκολη δικαιολογία για να μειωθούν οι ευθύνες της κυβέρνησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Αττική.
2. Ναι είναι θετικό ότι δεν υπήρξαν θύματα, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση της Αττικής οδού αλλά και αλλού με τους χιλιάδες εγκλωβισμένους σε όλη την Αττική.
Εδώ όμως υπάρχει μία στρεβλή τοποθέτηση.
Ναι ήταν έγκλημα των προηγούμενων κυβερνήσεων με την διαχείριση στη Ηλεία, στην Μάνδρα και στο Μάτι, αλλά και το γεγονός ότι δεν θρηνήσαμε θύματα στην παρούσα κρίση δεν οφείλεται στις ενέργειες της κυβέρνησης (όπως π.χ. στόχευσε στην Εύβοια), που ενήργησε πολύ καθυστερημένα, αλλά στην φύση του φαινομένου (χιόνι) που έδινε περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες επιβίωσης στους εγκλωβισμένους, έναντι των εγκλωβισμένων από φωτιά στην Ηλεία και στο Μάτι, ή όσων παρασύρθηκαν από ορμητικά νερά.
Συνεπώς ο κος υπουργός διαστρεβλώνει τα πράγματα παραβλέποντας το γεγονός ότι ο βασικός λόγος που εγκλωβίστηκαν οι άνθρωποι και στις δύο περιπτώσεις (φωτιάς και χιονιού), με άμεσο είτε λιγότερο άμεσο κίνδυνο της ζωής τους, οφειλόταν στις εσφαλμένες εκτιμήσεις και ενέργειες και των κυβερνήσεων.
3. Η μη παραδοχή εκ μέρους του ότι ο σχεδιασμός, η προετοιμασία, προνοητικότητα, η αποφασιστικότητα και η ταχύτητα αντιδράσεων - η διοίκηση και ο έλεγχος δηλαδή του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας που είχε την κύρια ευθύνη (πέραν των ευθυνών της τοπικής αυτοδιοίκησης) - απέτυχαν παταγωδώς, δείχνει το μέγεθος της ανευθυνότητας του ανδρός.
4. Η θέση του ότι η κυβέρνηση μαθαίνει από αυτές τις κρίσεις και βελτιώνει στη συνέχεια τις ενέργειές της αφενός είναι προβληματική εάν αποκτάει γνώση μόνο με αυτόν τον τρόπο, αφετέρου δεν επιβεβαιώνεται από τις πράξεις. Και για να γίνω συγκεκριμένος:
- Η εμπειρική γνώση είναι οπωσδήποτε ο παραδοσιακός τρόπος μάθησης στις πρωτόγονες κυρίως κοινωνίες. Έπρεπε να καείς εσύ ή κάποιος που τον είδες, για να μάθεις να προφυλάσσεσαι από την φωτιά. Σήμερα δυστυχώς για τον κο Υπουργό η γνώση αποκτιέται με πολύ περισσότερους τρόπους (νοητικά σενάρια με την επιστημονική γνώση ενταγμένη σε αυτά, παίγνια/simulation, ασκήσεις, γνώση από τρίτους και τελικά από δικές μας εμπειρίες και πραγματικές καταστάσεις). Η θέση αυτή του κου Υπουργού εξαιρετικά ατυχής, μας τοποθετεί στις πρωτόγονες κοινωνίες της παραδοσιακής μάθησης, και σίγουρα δεν μπορεί να σκέπτονται έτσι οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας.
- Πέρασα από κάποιες περιοχές που είχαν καεί το καλοκαίρι. Εύβοια και Ιπποκράτειο Πολιτεία. Ελάχιστα έργα έχουν γίνει όλον αυτόν τον καιρό όπως αποδείχθηκε με τραγικό τρόπο στις πρώτες βροχές στην Εύβοια. Άρα ούτε και αυτά τα τραγικά διδάγματα των προηγουμένων κρίσεων αποτέλεσαν εργαλείο μάθησης για την κυβέρνηση, παρά τις διακηρύξεις για λήψη κατάλληλων μέτρων.
- Οι προετοιμασίες για την αντιμετώπιση της προχθεσινής κακοκαιρίας ήταν εξόχως ελλιπείς, σε σημείο που να αναρωτιέται ο οιοσδήποτε που είναι αυτά τα διδάγματα της παραδοσιακής μάθησης δια της εμπειρίας.
Ο κος Υπουργός Περιορίσθηκε να φέρει ως παράδειγμα ότι μετά την περσινή χιονο-καταιγίδα που είχαν ξεριζωθεί δένδρα, κόπηκαν τα κλαδιά πολλών δένδρων. Όμως οι ενέργειες αυτές δεν έγιναν από την κυβέρνηση, αλλά και πάλι εξόχως ελλιπώς, από την τοπική αυτοδιοίκηση. Που έχει τεράστιες ευθύνες και σε αυτήν την κρίση.
Ακόμη και εάν κόπηκαν κλαδιά, τότε δεν κόπηκαν αρκετά και όπως έπρεπε ώστε να είναι αποτελεσματικό το μέτρο, αφού όχι μόνο κατέρρευσαν δένδρα στο κέντρο της πόλης (που εάν ήταν κλαδεμένα θα σωζόντουσαν τα δένδρα), αλλά σε ΟΛΟΥΣ τους δρόμους και τις περιοχές της Αθήνας υπήρξε τεράστιο πρόβλημα με σοβαρό κίνδυνο για τους ανθρώπους.
Άρα ελάχιστα αποτελεσματική η προετοιμασία και οι ενέργειες που να αφορούν την κυβέρνηση αλλά και πολλές περιοχές με ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης.
5. Τα μηχανήματα όχι μόνο της Αττικής Οδού, αλλά και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν ήταν κατανεμημένα με κάποιο σοβαρό επιχειρησιακό πλάνο με αποτέλεσμα να μην χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά, τα αυτοκίνητα της αστυνομίας δεν είχαν αλυσίδες και κολλούσαν κι αυτά αδυνατώντας να φθάσουν όπου χρειαζόταν και να ελέγξουν την κυκλοφορία, και ο στρατός κλήθηκε να παρέμβει με τεράστια καθυστέρηση.
Εάν είχε κληθεί έγκαιρα θα μπορούσε έγκαιρα και με τις δυνατότητες που έχει να αποτρέψει και τον εγκλωβισμό αλλά και να μεταφέρει ασφαλώς τους ανθρώπους σε προστατευμένους χώρους.
6. Για μία ακόμη φορά αναδεικνύεται η ανάγκη ελέγχου των ιδιωτικών εταιρειών που παρέχουν δημόσιες υπηρεσίες, για την ποιότητα των υπηρεσιών και ιδιαίτερα για την ασφάλεια που παρέχουν στους χρήστες.
Η θέση ότι για τον εγκλωβισμό στην Αττική οδό φταίει μόνο η εταιρεία είναι εξόχως ανεύθυνη, πόσο μάλλον εάν αληθεύει ότι η κυβέρνηση πρότεινε να κλείσει η Αττική Οδός και η εταιρεία είχε άλλη άποψη που κυριάρχησε.
Αλήθεια, αυτό είναι ο ρόλος μία υπεύθυνης κυβέρνησης, να ανέχεται να απαξιώνονται οι δικές της αποφάσεις από δυσμενείς και επικίνδυνες για τους πολίτες αποφάσεις εταιρειών;
Όχι μόνο δεν ανέλαβε την ευθύνη να επιβάλλει την απόφασή της στη εταιρεία, αλλά και η ενεργοποίηση όλων των άλλων δυνατοτήτων για να προστατευθούν οι πολίτες καθυστέρησε εξαιρετικά πολύ, ώστε να καταστεί εξαιρετικά δύσκολος στην συνέχεια ο απεγκλωβισμός με κρατικά μέσα.
7. Η ηθελημένη επικέντρωση του προβλήματος στην Αττική Οδό λειτουργεί ως προκάλυμμα στην ανυπαρξία κυβερνητικών μέτρων σε όλη την άλλη Αττική.
Γιατί αδυναμία κυκλοφορίας και αποκλεισμού υπήρξαν σε ΟΛΟΥΣ του δρόμους και περιοχές της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, ακόμη και στην Πανεπιστημίου, την Ακαδημίας, το Σύνταγμα, την Σταδίου, την Βασιλίσσης Σοφίας, την Μεσογείων, την Κατεχάκη, την Μιχαλακοπούλου, την Κηφισίας κλπ.
8. Έχει καταντήσει πλέον στερεότυπο να υποβαθμίζονται οι κυβερνητικές ευθύνες, να στρεβλώνονται τα γεγονότα και να μετατίθενται οι ευθύνες, αλλά ακόμη χειρότερο καταλήγει να είναι το ότι θεωρούν ότι με μία συγγνώμη μειώνεται η λαϊκή κατακραυγή.
ΣΗΜ: Μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει για τις αποζημιώσεις εκ μέρους της Εταιρείας ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ.
Η κυβέρνηση συμφώνησε με την εταιρεία για καταβολή αποζημίωσης 2.000 ανά αυτοκίνητο.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
α) Το αυτοκίνητο ταλαιπωρήθηκε και υπέστη ηθική βλάβη ή οι επιβάτες;
β) Όλοι υπέστησαν την ίδια ηθική βλάβη; Δηλαδή η έγκυος που γέννησε πριν της ώρας της, ο πάσχων από νεφροπάθεια που άργησε να κάνει αιμοκάθαρση, αυτός που πήγαινε για εισαγωγή σε νοσοκομείο για εγχείρηση κλπ, εκτέθηκαν στον ίδιο κίνδυνο;
γ) Συνεπώς είναι απολύτως λογικό και δικαίωμά τους, για όσους αποτιμούν ότι υπέστησαν σοβαρότερη ηθική και σωματική βλάβη, να διεκδικήσουν δικαστικά από την εταιρεία μεγαλύτερη αποζημίωση από τις 2.000 ανά αυτοκίνητο, πόσο μάλλον όταν ήταν περισσότεροι του ενός μέσα σε κάθε αυτοκίνητο.
Θα πει κάποιος: «και πως ξέρουμε πόσοι ήταν σε κάθε αυτοκίνητο;»
Εάν δεν έχουν καταγραφεί τα ονόματά των εγκλωβισμένων από την εταιρεία είτε από την κυβέρνηση που τους απεγκλώβισε, τότε αυτό, όπως και το ύψος της αποζημίωσης για κάθε αγωγή επί της βασιμότητας της αποτιμούμενης από τους πολίτες βλάβης, θα τα αποφασίσουν τα δικαστήρια.
Στέλιος Φενέκος
Πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών και Υποναύαρχος ε.α
Διαβάστε ακόμη:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών