.png)
Γράφει ο Νότης Μαριάς
Την ώρα που συμπληρωνόταν 81 χρόνια από την επίθεση του Χίτλερ κατά της Πατρίδας μας οι ναζί ξαναχτύπησαν.
Αυτή τη φορά μέσα στην Ελληνική Βουλή καθώς με αφορμή την ομιλία Ζελένσκι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο στις 7 Απριλίου 2022, δηλαδή ακριβώς την επαύριο της μαύρης επετείου της χιτλερικής επίθεσης κατά της Ελλάδας, ένας εκπρόσωπος της νεοναζιστικής Ομάδας του Τάγματος του Αζόφ με περισσό θράσος απευθύνθηκε στους παρόντες Έλληνες Βουλευτές και κομπάζοντας για την συμμετοχή του στο Τάγμα Αζόφ τους κάλεσε να συμπαρασταθούν στην Ουκρανία και στον αγώνα που δίνει ενάντια στη Ρωσία.
Πρόκειται για μια ιταμή πρόκληση στη μνήμη και στους αγώνες του Ελληνικού Λαού κατά του ναζισμού.
Έναν αγώνα που οι πρόγονοί μας πλήρωσαν με μαζικές εκτελέσεις και δολοφονίες στα διάφορα ολοκαυτώματα στα μαρτυρικά χωριά της Πατρίδας μας.
Έναν αγώνα ο οποίος συγκίνησε τους λαούς της σκλαβωμένης Ευρώπης που ζούσαν κάτω από τη ναζιστική μπότα και οι οποίοι έβλεπαν έναν μικρό και περήφανο λαό να αντιστέκεται στον Χίτλερ.
Και μάλιστα την ίδια στιγμή που ο Ινονού και η υπόλοιπη πολιτική ηγεσία της Τουρκίας ερωτοτροπούσαν με τον Χίτλερ.
Μάλιστα λίγους μήνες μετά στις 18 Ιουνίου 1941 η Τουρκία υπέγραφε με τον Χίτλερ Σύμφωνο Φιλίας και συνεργασίας, για να ακολουθήσει στις 22 Ιουνίου 1941 η επίθεση του Χίτλερ κατά της τότε Σοβιετικής Ένωσης και εν συνεχεία η διακήρυξη στις 30 Ιουνίου 1941 στην πόλη Λβίβ της ίδρυσης φιλοναζιστικού Ουκρανικού Κράτους, μια διακήρυξη που στο τρίτο της σημείο είχε ως βασική θέση τη στήριξη του Χίτλερ και της νέας τάξης πραγμάτων.
Αυτά ήρθαν αναπόφευκτα στη μνήμη μου την ώρα που άκουγα τον εκπρόσωπο του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ να μιλά στην Ελληνική Βουλή.
Η επίθεση του Χίτλερ κατά της Ελλάδας
Στις 6 Απριλίου 2022 συμπληρώθηκαν ογδόντα ένα ολόκληρα χρόνια από την εισβολή του Χίτλερ στην Ελλάδα. Ένα θέμα το οποίο αναδείξαμε με άρθρο μας-μελέτη στην Υπέρβαση News στις 5 Απριλίου 2021 όπου μεταξύ άλλων επισημαίναμε:
«Η ναζιστική επίθεση ενάντια στην Πατρίδα μας ξεκίνησε στις 5.15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941. Μάλιστα οι Γερμανοί δεν τήρησαν καν τη διακοίνωση που είχαν επιδώσει στην ελληνική κυβέρνηση με την οποία ανακοίνωναν ότι θα αρχίσουν εχθροπραξίες στις 6.00 το πρωί της 6ης Απριλίου. Η ναζιστική επίθεση ξεκίνησε στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας και όπως έγινε στην Πίνδο και στη Βόρειο Ήπειρο έτσι και στα οχυρά του Ρούπελ ο ελληνικός στρατός με απαράμιλλη ανδρεία πάλεψε ενάντια στις ναζιστικές ορδές και τους έδωσε να καταλάβουν στην πράξη τι σήμαινε η ρήση που λίγο καιρό πριν φέρεται ότι είχε πει ο Τσόρτσιλ, ότι δηλαδή οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες. Και ενώ ο Χίτλερ περίμενε ότι θα έκανε περίπατο και τα κατακτούσε σε λίγες ημέρες την Ελλάδα τελικά με τεράστιες απώλειες μπόρεσε να ολοκληρώσει την πλήρη κατάκτηση της Ελλάδας την 1η Ιουνίου 1941 όταν έληξε και η Μάχη της Κρήτης. Έτσι καθυστέρησε σχεδόν δύο μήνες με αποτέλεσμα να χάσει πολύτιμο χρόνο για την επίθεση κατά της Ρωσίας. Αυτό λοιπόν το δίμηνο ήταν κρίσιμο γιατί τον έπιασε ο ρωσικός χειμώνας στα περίχωρα της Μόσχας. Αν όμως η Ελλάδα είχε πέσει σε μια βδομάδα τότε η γερμανική επίθεση κατά της Ρωσίας με την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα θα ξεκινούσε γύρω στα μέσα Απριλίου αντί στα μέσα Ιουνίου 1941, ήτοι δυο μήνες νωρίτερα οπότε και η έκβαση της γερμανικής εισβολής στην τότε ΕΣΣΔ πιθανόν θα ήταν διαφορετική και ενδεχόμενα και η τύχη του ίδιου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Επομένως τόσο η Δύση όσο και η Ρωσία οφείλουν πολλά στην ηρωική αντίσταση του ελληνικού λαού κατά του Άξονα γεγονός το οποίο πρέπει να αναγνωρίσουν όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη. Τόσο σε σχέση με το ζήτημα της καταβολής των γερμανικών αποζημιώσεων όσο και σε σχέση με την αντιμετώπιση εκ μέρους τους της Τουρκίας η οποία όπως αναλύουμε παρακάτω ερωτοτροπούσε με τον Χίτλερ την ώρα που οι Έλληνες πάλευαν ενάντια στους ναζί στο Ρούπελ. Μια Τουρκία η οποία τελικά λίγες ημέρες πριν τη γερμανική εισβολή στη Ρωσία υπέγραψε Σύμφωνο Φιλίας με τον Χίτλερ».
Η συμπλήρωση 81 χρόνων από την επίθεση του Χίτλερ στην Ελλάδα λαμβάνει χώρα λίγες μέρες μετά τον Πόλεμο που έχει ξεσπάσει στην Ουκρανία. Μια εξέλιξη η οποία έχει συνενώσει τη Δύση κατά της Ρωσίας και οπωσδήποτε θα επηρεάσει καταλυτικά τον τρόπο με τον οποίο οι πάλαι ποτέ Σύμμαχοι θα γιορτάσουν τη νίκη κατά του ναζισμού στις εκδηλώσεις της 8ης και 9ης Μαΐου αντίστοιχα.
Όταν η Τουρκία υπέγραφε Σύμφωνο Φιλίας με τον Χίτλερ
Την ώρα που ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας κατέβαζαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη τη νύκτα της 30ης προς 31η Μαΐου 1941, οι Τούρκοι διαπραγματευόταν για να τα βρουν με τον Χίτλερ. Την ώρα που ο Ελληνικός λαός έδινε σύσσωμος τη μάχη της εθνικής αντίστασης ενάντια στον Άξονα η Τουρκία προχωρούσε στη Σύναψη Συμφώνου Φιλίας και Συνεργασίας με τον Χίτλερ και τους ναζί.
Έτσι σε αντίθεση με την Ελλάδα η οποία πολέμησε τους Ιταλούς στη Βόρειο Ήπειρο και τους Γερμανούς στο Ρούπελ, η Τουρκία τάχθηκε ανοιχτά και επίσημα με το μέρος των ναζί. Ειδικότερα στις 18 Ιουνίου 1941, η Τουρκία συνήψε με τη ναζιστική Γερμανία και τον Χίτλερ την Γερμανο-Τουρκική Συνθήκη Φιλίας. Η Συνθήκη υπογράφτηκε στην Άγκυρα από τον πρέσβη της χιτλερικής Γερμανίας Franz von Papen και τον τούρκο υπουργό εξωτερικών Μεχμέτ Σουκρού Σαράτζογλου, όπως φαίνεται στη σχετική φωτό. Επρόκειτο για ένα Σύμφωνο μη επιθέσεως διαρκείας δέκα ετών.
Είχε προηγηθεί στις 4 Μαρτίου 1941 επιστολή του Χίτλερ προς τον τούρκο πρόεδρο Ισμέτ Ινονού την οποία του παρέδωσε ο von Papen, με την οποία ο Χίτλερ έδινε τη διαβεβαίωση στην Άγκυρα ότι δεν επρόκειτο να επιτεθεί στην Τουρκία και για τον λόγο αυτόν τα ναζιστικά στρατεύματα που είχαν μπει στη Βουλγαρία θα έμεναν μακριά από τα σύνορα με την Τουρκία, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Έτσι όταν στις 6 Απριλίου 1941 ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Πατρίδα μας και ο ελληνικός λαός έδινε τιτάνιο αγώνα, την ίδια ώρα οι Τούρκοι έκαναν μπίζνες με τους ναζί για να τα κονομήσουν ως συνήθως.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά τη σύναψη του Γερμανο-Τουρκικού Συμφώνου μη επιθέσεως ο Χίτλερ στις 22 Ιουνίου 1941 επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση, έχοντας όμως καθυστερήσει λόγω της ελληνικής αντίστασης στο Ρούπελ και στη μάχη της Κρήτης όπου αποδεκατίστηκαν οι αλεξιπτωτιστές του. Άλλωστε είναι ιστορικά γνωστό ότι ο Χίτλερ έχασε τη μάχη με τον ρωσικό χειμώνα λόγω της ελληνικής αντίστασης και της συνακόλουθης καθυστέρησης. Αυτά είναι ολίγα από τη μαύρη βίβλο της πολύ πρόσφατης ιστορίας της Τουρκίας ο ηγέτης της οποίας τολμά να χαρακτηρίζει τους Έλληνες ως δήθεν ναζί.
Στη συνέχεια τον Οκτώβριο 1941 η Τουρκία υπέγραψε με το Χίτλερ την Συμφωνία Clodius με βάση την οποία εφοδίασε τη ναζιστική πολεμική μηχανή με 45.000 τόνους χρωμίου το διάστημα 1941-42 και με 90.000 τόνους χρωμίου κατ΄ έτος το 1943 και 1944, παρέχοντας έτσι στους ναζί ένα υπερπολύτιμο μέταλλο που χρησιμοποιείται στη διαδικασία κατασκευής όπλων. Την ίδια στιγμή όμως η Άγκυρα ακολουθώντας τη γνωστή της καιροσκοπική πολιτική πουλούσε χρώμιο και στους Αγγλο-αμερικάνους καθώς και αποξηραμένα φρούτα και καπνό. Και κάτι ακόμη. Μόλις η Τουρκία είδε ότι έρχεται η συντριβή του Χίτλερ και καθώς τον Αύγουστο του 1944 ο σοβιετικός στρατός εισέβαλε στη Βουλγαρία, η Άγκυρα διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τους ναζί. Περίμενε όμως μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου 1945 για να κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία μιας και δεν ήταν σίγουρη για το τελικό αποτέλεσμα του πολέμου.
Έτσι η Άγκυρα κατάφερε να πλασαριστεί μαζί με τους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!!!
Η Πράξη Ανακήρυξης φιλοναζιστικού Ουκρανικού Κράτους στις 30 Ιουνίου 1941 στη Λβιβ
Ελάχιστες ημέρες μετά την επίθεση του Χίτλερ κατά της τότε ΕΣΣΔ που έγινε στις 22 Ιουνίου 1941, στην πόλη του Λβώφ, σημερινή Λβιβ στις 30 Ιουνίου 1941 ουκρανοί εθνικιστές εξέδωσαν την Πράξη Ανακήρυξης φιλοναζιστικού Ουκρανικού Κράτους ορίζοντας πρωτεύουσα το Κίεβο.
Όπως μετέδωσε από το Βερολίνο το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Στεφανί σύμφωνα με ανακοίνωση του Γενικού Στρατηγείου του Χίτλερ που εκδόθηκε στις 30 Ιουνίου 1941 η πόλη Λβώφ, άλλως Λεμβέργη κατελήφθη από τη Βέρμαχτ στις 4.20 το πρωί της 30ης Ιουνίου.
Οι Ουκρανοί εθνικιστές δεν έχασαν χρόνο και την ίδια ημέρα ανακοίνωσαν την ανασύσταση του Ουκρανικού Κράτους εκδίδοντας τη σχετική Πράξη Επανίδρυσης του Ουκρανικού Κράτους. Και όλα αυτά με πανηγυρικό τρόπο και ειδικότερα με ομιλία από το μπαλκόνι του κτιρίου του πρώην Lubomirski Palace στην πλατεία Rynok της σημερινής Λβιβ από τον ηγέτη του OUN-B Yaroslav Stetsko, ομιλία που μάλιστα μεταδόθηκε και ραδιοφωνικά και ενώ πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί όπως φαίνεται και από τη σχετική φωτό.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στο σημείο 3 της Πράξης Επανίδρυσης του Ουκρανικού κράτους την οποία παραθέτουμε αναφέρεται ρητά ότι «το νεοσύστατο ουκρανικό κράτος θα συνεργαστεί στενά με την Εθνικοσοσιαλιστική Μεγάλη Γερμανία, υπό την ηγεσία του ηγέτη της Αδόλφο Χίτλερ, που διαμορφώνει μια νέα τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη και τον κόσμο και βοηθά τον ουκρανικό λαό να απελευθερωθεί από τη Μοσχοβιτική κατοχή».
Η Πράξη Διακήρυξης του φιλοναζιστικού Ουκρανικού Κράτους δημοσιεύθηκε σε διάφορες ουκρανικές εφημερίδες εκ των οποίων παραθέτουμε μια.
Στην εν λόγω Διακήρυξη αφού επισημαίνεται ότι «με τη θέληση του ουκρανικού λαού, η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών υπό τη διεύθυνση του Στέπαν Μπαντέρα διακηρύσσει τη συγκρότηση του Ουκρανικού Κράτους» στη συνέχεια τονίζεται ότι «η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών, υπό τη διεύθυνση και τον ιδρυτή και ηγέτη Yevhen Konovalets έχει διεξάγει τα τελευταία δέκα χρόνια μια αιματηρή μάχη» ενάντια στους «Μοσχοβίτες μπολσεβίκους» καλώντας στη συνέχεια τον ουκρανικό λαό να μην σταματήσει τον αγώνα «μέχρι να ενωθούν όλα τα ουκρανικά εδάφη για να σχηματίσουν μια κυρίαρχη ουκρανική κυβέρνηση». Μάλιστα η εν λόγω «κυρίαρχη Ουκρανική Κυβέρνηση θα εγγυηθεί την τάξη του ουκρανικού λαού, τη μονομερή ανάπτυξη όλων των ενεργειών του και όλων των αναγκών του».
Στο σημείο 2 της Διακήρυξης τονίζεται ότι στα δυτικά εδάφη της Ουκρανίας σχηματίζεται μια Ουκρανική Κυβέρνηση στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας – Κίεβο».
Ακολουθεί το περίφημο φιλοναζιστικό σημείο 3 της Διακήρυξης που έχει ως εξής:
«3.Το νεοσύστατο ουκρανικό κράτος θα συνεργαστεί στενά με την Εθνικοσοσιαλιστική Μεγάλη Γερμανία, υπό την ηγεσία του ηγέτη της Αδόλφο Χίτλερ, που διαμορφώνει μια νέα τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη και τον κόσμο και βοηθά τον ουκρανικό λαό να απελευθερωθεί από τη Μοσχοβιτική κατοχή.
Ο Ουκρανικός Λαϊκός Επαναστατικός Στρατός που έχει δημιουργηθεί στα ουκρανικά εδάφη, θα συνεχίσει να πολεμά με τον Συμμαχικό Γερμανικό Στρατό ενάντια στη Μοσκοβιτική κατοχή για ένα κυρίαρχο και ενιαίο κράτος και μια νέα τάξη πραγμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο».
Αυτά έλεγε η περίφημη Πράξη Ανακήρυξης του φιλοναζιστικού Ουκρανικού κράτους που με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο διακήρυξε τη συνεργασία του με τον Χίτλερ και τη συστράτευσή του με τη Βέρμαχτ στον αγώνα κατά της τότε ΕΣΣΔ.
Πρωθυπουργός του εν λόγω νεοσύστατου φιλοναζιστικού Ουκρανικού κράτους ορίστηκε ο Yaroslav Stetsko τα αγάλματα του οποίου κοσμούν τη σημερινή Λβιβ στην οποία βρίσκονται αυτό το διάστημα πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι από τους οποίους κανείς δεν έκανε τον κόπο να πει κουβέντα για τον Yaroslav Stetsko.
Πολύ δε περισσότερο καθώς τον Yaroslav Stetsko συνάντησε στις ΗΠΑ το 1983 ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπους, ο πρεσβύτερος, όπως φαίνεται στις δύο φωτό που παραθέτουμε εκ των οποίων η μια φέρει και ιδιόχειρη αφιέρωση του Μπους στον Yaroslav Stetsko.
Και ο νοών νοείτο.
* Ο Νότης Μαριάς είναι πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής.
Διαβάστε ακόμη:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών