Για πρώτη φορά, σήματα για την παρουσία πετρελαίου στην Αλβανία δόθηκε από έναν Γάλλο το 1868. Ο γεωλόγος Henri Coquard έκανε μια μελέτη όπου έδειξε ότι στην περιοχή γύρω από το ορυχείο στη Σελενίτσα της Αυλώνας, όπου είχε εξορυχθεί φυσική πίσσα. Στη συνέχεια, το 1905, ο Ιταλός γεωλόγος Alessandro Martelli έκανε μια λεπτομερή μελέτη του ορυχείου στη Σελενίτσα, ενώ στα έτη 1910-1912 δημοσίευσε διάφορες μελέτες για τα περιουσιακά στοιχεία στα περίχωρα της Αυλώνας.
Το 1913, μια ομάδα 7 Ιταλών καθηγητών επισκέφτηκε την Αλβανία για να μελετήσει τις φυσικές της δυνατότητες. Δύο από αυτούς κάνουν μελέτη του αλβανικού εδάφους στην περιοχή μεταξύ Δυρραχίου, Ελμπασάν και Αυλώνας και σημειώνουν για πρώτη φορά την παρουσία πετρελαίου στην περιοχή του Μπερατίου.
Το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έφερε τον ιταλικό, τον αυστροουγγρικό και τον γαλλικό στρατό στην Αλβανία. Μέρος των στρατευμάτων ήταν γνωστοί γεωλόγοι των αντίστοιχων χωρών, η αποστολή των οποίων ήταν ξεκάθαρη.
Με αυτόν τον τρόπο, ο ιταλικός στρατός που διοικούσε την Αυλώνα μόλις έφτασε στο αλβανικό έδαφος εντόπισε ένα ενδιαφέρον φαινόμενο στην περιοχή Σερίστα στην Αυλώνα. «οι πηγές νερού έφερναν μαζί τους βαρύ λάδι στη ροή τους!».
Με αυτόν τον τρόπο, το ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό φέρνει στην Αλβανία μια επιτροπή τεχνικών πετρελαιοειδών και γεωλόγων που πραγματοποιούν γεωλογική και τεκτονική μελέτη μεταξύ του ποταμού Βιώσα (Δρύνος) και του κόλπου της Αυλώνας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα να επιλέξει ένα σημείο όπου η πρώτη ανασκαφή ή εξερεύνηση για εξόρυξη να γίνει για το «μαύρο χρυσό».
Στις αρχές του 1918, η ομάδα με επικεφαλής τον γεωλόγο Leo Maddalena και τον μηχανικό γεωτρήσεων πετρελαίου Odoardo Amoretti εγκατέστησε ένα εργοτάξιο στο πεδίο Ντρασοβιτσα στην Αυλώνα, το οποίο επιλέχθηκε ως το καταλληλότερο σημείο.
Τα αποτελέσματα της γεώτρησης πετρελαίου ήταν πολύ ενδιαφέροντα καθώς δεν χρειάστηκε βαθύτερο σκάψιμο από 200 μέτρα για να φτάσει στην πηγή πετρελαίου.
Το 1913, μια ομάδα 7 Ιταλών καθηγητών επισκέφτηκε την Αλβανία για να μελετήσει τις φυσικές της δυνατότητες. Δύο από αυτούς κάνουν μελέτη του αλβανικού εδάφους στην περιοχή μεταξύ Δυρραχίου, Ελμπασάν και Αυλώνας και σημειώνουν για πρώτη φορά την παρουσία πετρελαίου στην περιοχή του Μπερατίου.
Το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έφερε τον ιταλικό, τον αυστροουγγρικό και τον γαλλικό στρατό στην Αλβανία. Μέρος των στρατευμάτων ήταν γνωστοί γεωλόγοι των αντίστοιχων χωρών, η αποστολή των οποίων ήταν ξεκάθαρη.
Με αυτόν τον τρόπο, ο ιταλικός στρατός που διοικούσε την Αυλώνα μόλις έφτασε στο αλβανικό έδαφος εντόπισε ένα ενδιαφέρον φαινόμενο στην περιοχή Σερίστα στην Αυλώνα. «οι πηγές νερού έφερναν μαζί τους βαρύ λάδι στη ροή τους!».
Με αυτόν τον τρόπο, το ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό φέρνει στην Αλβανία μια επιτροπή τεχνικών πετρελαιοειδών και γεωλόγων που πραγματοποιούν γεωλογική και τεκτονική μελέτη μεταξύ του ποταμού Βιώσα (Δρύνος) και του κόλπου της Αυλώνας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα να επιλέξει ένα σημείο όπου η πρώτη ανασκαφή ή εξερεύνηση για εξόρυξη να γίνει για το «μαύρο χρυσό».
Στις αρχές του 1918, η ομάδα με επικεφαλής τον γεωλόγο Leo Maddalena και τον μηχανικό γεωτρήσεων πετρελαίου Odoardo Amoretti εγκατέστησε ένα εργοτάξιο στο πεδίο Ντρασοβιτσα στην Αυλώνα, το οποίο επιλέχθηκε ως το καταλληλότερο σημείο.
Τα αποτελέσματα της γεώτρησης πετρελαίου ήταν πολύ ενδιαφέροντα καθώς δεν χρειάστηκε βαθύτερο σκάψιμο από 200 μέτρα για να φτάσει στην πηγή πετρελαίου.
Η ημερήσια παραγωγή ήταν 3 χιλιάδες λίτρα την ημέρα. Αυτό θεωρήθηκε ως αποτέλεσμα μεγάλης σημασίας, διότι η μελέτη επιβεβαίωσε ότι η Αλβανία διέθετε πετρελαϊκούς πόρους που θα μπορούσαν να καλύψουν την υψηλή ζήτηση που είχαν οι σιδηρόδρομοι και η ίδια η ιταλική βιομηχανία για πετρέλαιο.
Η ανακάλυψη επιχειρήθηκε να κρατηθεί μυστική και δημοσιεύτηκε μόλις το 1924, αλλά στο μεταξύ είχε κυκλοφορήσει πυροδοτώντας αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί «αλβανικός πυρετός του μαύρου χρυσού».
Η ανακάλυψη επιχειρήθηκε να κρατηθεί μυστική και δημοσιεύτηκε μόλις το 1924, αλλά στο μεταξύ είχε κυκλοφορήσει πυροδοτώντας αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί «αλβανικός πυρετός του μαύρου χρυσού».
Όμως ο πόλεμος της Αυλώνας το 1920 θα επιφέρει την αποχώρηση των Ιταλών και κατά συνέπεια τη διακοπή της διαδικασίας εξόρυξης πετρελαίου και περαιτέρω έρευνας.
Οι ίδιοι οι Ιταλοί, στα άρθρα που δημοσιεύθηκαν το 1942, θα έθεταν υπόνοιες ότι η Βρετανία είχε επηρεάσει τη βίαιη αναχώρησή τους, αλλά δεν είχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν αυτόν τον ισχυρισμό.
Με αυτόν τον τρόπο, η ανακάλυψη του πετρελαίου είχε μετατρέψει την Αλβανία στο επίκεντρο των συμφερόντων των κρατών με την πιο ανεπτυγμένη βιομηχανία, τα οποία δεν δίστασαν αμέσως να ξεκινήσουν συζητήσεις με την πρώτη αλβανική κυβέρνηση που ήρθε μετά τον πόλεμο.
Με αυτόν τον τρόπο η Αλβανία μετατράπηκε σε τόπο «προσκυνήματος» πολλών εκπροσώπων των πιο διάσημων διεθνών πετρελαϊκών εταιρειών και πολλών γεωλόγων.
Οι ίδιοι οι Ιταλοί, στα άρθρα που δημοσιεύθηκαν το 1942, θα έθεταν υπόνοιες ότι η Βρετανία είχε επηρεάσει τη βίαιη αναχώρησή τους, αλλά δεν είχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν αυτόν τον ισχυρισμό.
Με αυτόν τον τρόπο, η ανακάλυψη του πετρελαίου είχε μετατρέψει την Αλβανία στο επίκεντρο των συμφερόντων των κρατών με την πιο ανεπτυγμένη βιομηχανία, τα οποία δεν δίστασαν αμέσως να ξεκινήσουν συζητήσεις με την πρώτη αλβανική κυβέρνηση που ήρθε μετά τον πόλεμο.
Με αυτόν τον τρόπο η Αλβανία μετατράπηκε σε τόπο «προσκυνήματος» πολλών εκπροσώπων των πιο διάσημων διεθνών πετρελαϊκών εταιρειών και πολλών γεωλόγων.
Σχετικές Δημοσιεύσεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών