Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οι εχέφρονες επισήμαναν τους κινδύνους από αυτόν το πόλεμο και τον χαρακτήρισα ηλίθιο πόλεμο που μπορούσε όχι μόνο να αποφευχθεί έγκαιρα, αλλά και να σταματήσει έγκαιρα, έναν "ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΚΩΝ ΗΓΕΤΩΝ".
Και αυτό γιατί αυτός ο πόλεμος αυτός δεν δίνει σε καμία πλευρά την προσδοκία μεγαλύτερων κερδών μετά την επιτεινόμενη στο βάθος χρόνου λήξη του, αντίθετα μειώνει ΟΛΟΥΣ τους ανταγωνιστές.
Ποιοι όμως βγαίνουν κερδισμένοι από αυτήν την αντιπαράθεση;
Μα φυσικά αυτοί που δεν έχουν εμπλακεί και καιροφυλακτούν και κυρίως οι Ασιατικές μεγάλες χώρες, οι BRICS που αναβαθμίζονται σημαντικά, οι ASEAN που βρήκαν τον χρόνο να ενισχύσουν τους δεσμούς τους, χώρες του Κόλπου και οι απανταχού επιτήδειοι ουδέτεροι (π.χ. Τουρκία).
Η τάση που δημιουργήθηκε αρχικά για ενίσχυση των δεσμών μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ φθίνει σιγά σιγά και φωνές ακούγονται σε όλη την ΕΕ για απαγκίστρωση της από την Αμερικανική ηγεμονία, παρά την σημερινή ενίσχυση του ΝΑΤΟ με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας.
Και όπως φαίνεται, η ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων των Ευρωπαϊκών χωρών αυξάνει την φωνή των ισχυρών χωρών της Ευρώπης εντός του ΝΑΤΟ, μία κατάσταση που οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί.
Η προσπάθεια ανάκτησης της ηγεμονίας των ΗΠΑ στο παγκόσμιο πεδίο ανταγωνισμού βασίσθηκε στους εξής άξονες:
1. Η Ρωσία ως κίνδυνος για τον Δυτικό κόσμο.
2. Αποφυγή στρατιωτικής εμπλοκής με Ρωσία και πόλεμο δι’ αντιπροσώπων (με ενίσχυση της Ουκρανίας),
3. Ενίσχυση των Ευρωπαϊκών δυνάμεων και των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην Ευρώπη, για να αντιμετωπισθεί ο κίνδυνος επέκτασης της Ρωσίας
4. Απομόνωση και κυρώσεις κατά της Ρωσίας σε όλα τα επίπεδα (προκειμένου να αποδυναμωθεί, με άμεση επίπτωση στον ίδιο τον Πούτιν)
5. Αποτροπή της Κίνας και άλλων πρόθυμων να ενταχθούν στο ίδιο στρατόπεδο με την Ρωσία.
6. Οικονομική εξαθλίωση της Ρωσία και οικονομική επιβάρυνση της ΕΕ, με μέτρα που αυξάνουν την σχετική οικονομική ισχύ των ΗΠΑ έναντι αυτών.
7. Ενίσχυση της παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού για έλεγχο της Κινεζικής επεκτατικότητας όχι μόνο στην Ασιατική ήπειρο αλλά και στην Αφρική. Και αυτό οι ΗΠΑ επιδιώκουν να το επιτύχουν όχι μόνο με οικονομικές δράσεις στις χώρες ASEAN και της περιοχής του ποταμού Μεκόνγκ αλλά και με την συμμαχία AUKUS (όπου χρειάζεται επειγόντως εκτός από την Γαλλία και ενίσχυση των δεσμών με Νέα Ζηλανδία, Ιαπωνία και Ινδία και τουλάχιστον με ουδετερότητα του ASEAN) και οπωσδήποτε με την αύξηση της Αεροναυτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού.
8. Ξεκαθάρισμα στο εσωτερικό των ΗΠΑ από την εσωτερική διαμάχη με τους υποστηρικτές του Τραμπικού MAGA.
9. Περαιτέρω Βελτίωση (ενισχυμένων και των δεσμών του ΝΑΤΟ) της συνεργασίας με κομβικές χώρες της Ευρώπης και της Μαύρης Θάλασσας στην προσπάθειά της αυτή που είναι: Μ. Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία (ελεγχόμενη), Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Πολωνία, Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Ρουμανία, πέραν της Ουκρανίας φυσικά και της Τσεχίας. Προσπάθεια συγκράτησης της Τουρκίας εντός ΝΑΤΟ και υπό έλεγχο της αυτονόμησής της (καρότο - μαστίγιο).
10. Οικονομική ανάκαμψη των ΗΠΑ με εσωτερικά μέτρα, αλλά και με επιβάρυνση των οικονομιών των άμεσων ανταγωνιστών (σχετική οικονομική ισχύς).
Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
Οι προβλέψεις για την Αμερικάνικη οικονομία είναι ότι η οικονομική αδυναμία θα ενταθεί και θα εξαπλωθεί ευρύτερα σε ολόκληρη την οικονομία των ΗΠΑ στο τέλος του δεύτερου εξάμηνου του 2022.
Αυτήν την στιγμή η ανάπτυξη είναι πολύ μικρή, 1,3 % και οι προβλέψεις είναι ότι η το 2023 θα επιβραδυνθεί στο 0,2 %. Αν και μέχρι τώρα δεν βρίσκεται σε ύφεση η οικονομία της, όμως αναμένεται ότι η ύφεση εμφανίζεται πριν από το τέλος του έτους.
Αυτή η προοπτική συνδέεται και με ένα επίμονο πληθωρισμό που μεγαλώνει, την επιθετική αύξηση των επιτοκίων από την FED, με προβλήματα που θα δημιουργηθούν στην αγορά εργασίας (αυτήν την στιγμή η ανεργία είναι χαμηλά στο 3.5% αλλά αναμένεται θα αυξηθεί σύντομα ακόμη και στο 6%), ενώ υπάρχει συρρίκνωση των επενδύσεων και επιβράδυνση των ιδιωτικών καταθέσεων.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία συνεχίζεται και πολλά χρήματα διοχετεύονται εκεί, όπως και στην Νοτιανατολική Ασία όπου οι εντάσεις αυξάνονται.
Εκτός από τις δαπάνες για όλα αυτά που σχετίζονται με την ανταπόκριση και την Αμερικανική ετοιμότητα στα γεωπολιτικά γεγονότα, οι διακοπές σε βασικά εμπορεύματα και αλυσίδες εφοδιασμού είναι επίσης ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ο COVID-19 αν και είναι σε ύφεση εν τούτοις παραμένει ως ανασταλτική δύναμη και συνεχίζει να απειλεί τις προοπτικές ανάπτυξης.
Τέλος, φαίνεται ότι το Κογκρέσο των ΗΠΑ θα εγκρίνει ένα νομοσχέδιο 400 δις δολαρίων για την ενέργεια και την υγειονομική περίθαλψη που ονομάζεται νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού. Ωστόσο, πιθανότατα θα χρειαζόταν ένα έως δύο χρόνια για να έχει αντίκτυπο στη συνολική οικονομία.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΚΙΝΑ
Ταυτόχρονα αυξάνεται ο «Ψυχρός πόλεμος» με την Κίνα
Αναμένεται ότι η παγκόσμια οικονομία θα επηρεαστεί ακόμη περισσότερο και θα υπάρξει σημαντική ύφεση από το φθινόπωρο και μετά.
Η συμφωνία για τα σιτηρά και οι διευκολύνσεις που επιδιώκονται να επιτευχθούν ως εναλλακτική επιλογή για τα καύσιμα από την Ρωσία καθώς και η οικονομική δραστηριότητα της Κίνας δεν μπορούν να αμβλύνουν τις επιπτώσεις από την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία που συνεχίζεται με σφοδρότητα, ούτε είναι δυνατόν να αποφευχθούν σύντομα οι σοβαρές καθυστερήσεις στην αλυσίδα εφοδιασμού.
Πέραν τούτων αυξάνονται οι πιθανότητες έντασης της Κίνας αλλά και δορυφόρων της Ρωσίας χωρών με την Δύση, που θα επηρεάσουν άσχημα την παγκόσμια οικονομία
Όπως λέει ο Roach για τη σχέση ΗΠΑ και Κίνας, (θα αναφερθεί διεξοδικά σε αυτό στο νέο του βιβλίο του «Accidental Conflict: America, China and the Clash of False Narratives» που θα κυκλοφορήσει σύντομα στις ΗΠΑ), «τα τελευταία πέντε χρόνια, περάσαμε από έναν εμπορικό πόλεμο σε έναν τεχνολογικό πόλεμο σε τώρα έναν ψυχρό πόλεμο. Όταν βρίσκεσαι σε αυτήν την τροχιά κλιμάκωσης της σύγκρουσης, δεν χρειάζεται μεγάλη σπίθα για να τη μετατρέψεις σε κάτι πολύ πιο σοβαρό».
Η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ
Και φυσικά δεν έχει αποφευχθεί η απειλή χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων (Ο Λαβρόφ το δήλωσε σαφώς ότι εάν απειληθεί η Ρωσία από τις ενέργειες της Δύσης στην Ουκρανία θα κάνει χρήση πυρηνικών-δεν είπε περισσότερα).
Και οπωσδήποτε εξακολουθεί να υφίσταται πιο έντονη απειλή, αυτή που υπήρχε από την αρχή της σύγκρουσης και τώρα εντάθηκε σημαντικά, η απειλή πυρηνικού ατυχήματος από τους βομβαρδισμούς στην περιοχή πυρηνικών εργοστασίων που θα ήταν καταστροφικό για ΟΛΟΥΣ μας.
Το εργοστάσιο της Ζαπορίσγια καταλήφθηκε από τις ρωσικές δυνάμεις στο πρώτο στάδιο του πολέμου στις 6 Μαρτίου, και συνεχίζει να είναι υπό την κατοχή τους αλλά εξακολουθεί να λειτουργεί από Ουκρανούς τεχνικούς.
Το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις βομβαρδίζουν τις εγκαταστάσεις και ότι εφεδρικά συστήματα υποστήριξης του σταθμού έχουν υποστεί ζημιές λόγω των βομβαρδισμών και ότι στην περίπτωση ατυχήματος στον σταθμό, το ραδιενεργό υλικό που θα διαρρεύσει μπορεί να καλύψει την Γερμανία, την Πολωνία και τη Σλοβακία.
Το Κίεβο διαψεύδει ότι βομβαρδίζει τις εγκαταστάσεις και κατηγορεί την Ρωσία για τους βομβαρδισμούς (σημειωτέον ότι είναι στοχευμένοι οι βομβαρδισμοί, για να σταματήσουν βοηθητικές εγκαταστάσεις καύσης άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για την λειτουργία του σταθμού).
Ο Ζελένσκι, ζήτησε σκληρότερη διεθνή απάντηση για την ρωσική «πυρηνική τρομοκρατία» όπως είπε, οι ΗΠΑ δήλωσαν ότι δεν έχουν στοιχεία για το ποιος κάνει τους βομβαρδισμούς στο εργοστάσιο, πλην όμως θα πρέπει να εξετασθούν τα δυνητικά κίνητρα όλων των πλευρών γι’ αυτούς τους στοχευμένους και καθόλου τυχαίους βομβαρδισμούς.
Ο ΓΓ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες μονίμως καθυστερημένα έχει δηλώσει ότι θέλει την εγκαθίδρυση αποστρατικοποιημένης ζώνης γύρω από τον σταθμό και ετοιμάζεται διεθνής αντιπροσωπεία να πάει στον σταθμό. Τεράστιες ολιγωρίες για κάτι τόσο επικίνδυνο για την παγκόσμια ασφάλεια και τόσο προφανές (η «κοινωνία αξιών» έχει επισημάνει από τον Μάρτιο ακόμη τους κινδύνους αυτούς και καλούσε τον ΟΗΕ και τους αρμόδιους του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας να εγκαθιδρύσουν μηχανισμό άμεσου ελέγχου για τις περιοχές των πυρηνικών εργοστασίων).
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Πολλοί πλέον ηγέτες, Πολιτικοί, Διπλωμάτες, Στρατιωτικοί, Ακαδημαϊκοί, Επιστήμονες, κέντρα Πολιτικής έρευνας και δεξαμενές σκέψης έχουν κάνει, φανερά πλέον, σημαντικές δηλώσεις και δημοσιεύσεις για το πόσο καταστροφικός είναι ο πόλεμος αυτός για όλο το κόσμο και πόσο πιο καταστροφικό είναι που συνεχίζεται χωρίς να γίνεται ουσιαστική διεθνής προσπάθεια για να σταματήσει.
Απευθύνω το ερώτημα σε όλους τους εχέφρονες, ενημερωμένους και υπεύθυνους αναγνώστες.
Είναι τελικά ή δεν είναι «ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΚΩΝ ΗΓΕΤΩΝ»;
Σχετικές Δημοσιεύσεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών