Γράφει ο Ζήσος Λούτσης
Γιορτή του Τσίπουρου σήμερα στη Φοινίκη κι αμέσως ο νους μας πάει στη λέξη απόσταγμα. Οτιδήποτε αποστάζει από τη ζύμωση. Αυτό που κάθε σπίτι μας κατέχει για να φιλοξενήσει, αυτό που ανακουφίζει τη σάρκα και το πνεύμα μας όταν το πίνεις στο μέτρο του.
Για άλλο απόσταγμα θα σας μιλήσω εγώ σήμερα. Για το καλύτερο απόσταγμα του τόπου μας που δεν κρατείται ούτε σε ξύλινα ούτε σε γυάλινες φιάλες, αλλά στα κατάβαθα της μνήμης της πάμπλουτης ιστορίας του Ελληνισμού, εκεί σε μια άκρη, εκεί σε μια γωνιά ξεχασμένο, σκεπασμένο με την άχνη των αιώνων,... το απόσταγμα ΦΟΙΝΙΚΗ !
Σας διαβεβαιώνω, ότι, όποιος πιει απ’ αυτό θα πετάξει στους απέραντους ουρανούς των μύθων και της αιωνιώτητας, σε περιβόλια ολόφωτα και μοσχοβολισμένα. Γευτείτε λοιπόν εν ολίγης αυτό το απόσταγμα και νιώστε τη μαγεία που εκπέμπει!
Ισχύ και ευημερία είχε η ωραιοτάτη και θαυμαστή μας πόλη στην Αρχαιότητα. Το λέει ο Νικόλαος Μυστακίδης από της Δρόβιανη « Η πόλις αυτή επί της αρχαιότητος και ίδια επί της δημοκρατίας, ήν έδρα των ηγεμόνων της Μολοσσίας και είχε πληθυσμόν μέγαν και πλούτη υπέρογκα αναλόγως των τότε χρόνων και επομένως ευμερούσα και ακμάζουσα»
Από τον όγδοο αιώνα πρίν Χριστού διαφαίνεται η έναρξη της έντονης ζωής στο λαμπρό αυτό λόφο και το αποκορύφωμά της έφθασε τον 5 αιώνα όπου περιστοιχίστηκε με τους ογκώδεις τοίχους, όπου κτίστηκε η Ακρόπολις, όπου κόπηκε το ξεχωριστό της νόμισμα, κτίστηκαν τριγύρω έπαυλες πλουσίων στην Καλή (Ντόμπρα), στο Μετόχι, στο Σοπότι, στην Τσούκα ,όπου σε συνέχεια ανεγέρθηκε το θέατρο των 17 χιλιάδων θέσεων, όπου ενισχύθηκε ο στόλος των θαλασσόλυκων της πόλης αυτής που απέκρουαν με θάρρος την κάθε επιδρομή.
Υπήρξε έδρα επισκόπου η Φοινίκη, μία από τις επιφανείς, με εκπροσώπους στην Οικομενική Σύνοδο τους διαπρεπείς επισκόπους Περεγρίνο, Ευστάθιο και Άνθιμο.
Η πόλη αυτή ήταν τόσο πλούσια που και τη λεωφόρο, εκεί ψηλά στο λόφο, την είχει στρώσει με πολύτιμους λίθους για να κάνουν περίπατο οι εύποροι Φοινικαίοι ή οι φιλοξενούμενοι από άλλα μέρη της Ηπείρου.
Διετέλεσε πρωτεύουσα της Χαονίας και όλης της Ηπείρου και στην πόλη αυτή υπογράφηκε η συμφωνία Ειρήνης μεταξύ Μακεδόνων και Ρωμαίων.
Η Φοινίκη εγκλείστηκε στο κελάρι της ιστορίας τότε που οι ίδιοι οι Φοινικαίοι χαλάρωσαν μπροστά στον κίνδυνο της επιδρομής, τότε που το απόσταγμα του στεμφυλιού φάνηκε πιο ισχυρό από το απόσταγμα της λαμπρότατης ιστορίας της. Τότε που τη φύλαξη της πόλης την εμπιστεύτηκαν σε οκτακόσιους γαλάτες, τότε που ίσως πήρε αφορμή ο μύθος της Μονοβύζας, τότε που
«...παντού εχάθηκε το φως και πλάκωσε σκοτάδι
Αίσχος κακή δαιμόνισα, μωΡ στρίγλα Μονοβύζα
Εσύ όπου κατέστρεψες τα όμορφα τα μέρη
Και έσπειρες το πανικό με το δαυλί στο χέρι
Και τώρα στα χαλάσματα λαλούνε κουκουβάγιες...», όπως καταγράφει την παράδοση ο Βασίλης Νίκας από της Δρόπολη.
Εμείς όμως δε θέλουμε να ακούσουμε στα μέρη μας τις κουκουβάγιες. Ποθούμε, ο Θεός να μας χαρίσει φώτιση και δύναμη να επαναφέρουμε τις ζωοδότρες φωνές των παιδιών μας, των εγονιών μας!
Ας πιούμε λοιπόν το τσίπουρο το σημερινό σαν να είναι εκείνο το απόσταγμα που η δική μας ιστορία φυλάει στους κόρφους της αιώνες τώρα!
Υγεία!
Υ.Γ.
ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ "ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ" ΤΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΚΟΥΡΑΣΤΗ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥΣ ΑΝΕΤΑ ΓΚΟΥΝΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΜΑΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΒΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΦΟΙΝΙΚΗΣ!
Σχετικές Δημοσιεύσεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών