Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και η θέση της Ελλάδας

Γράφει ο Στέλιος Φενέκος

Εάν διαβάσει κάποιος προσεκτικά την ανακοίνωση της ΓΣ/ΟΗΕ για την ανθρωπιστική κρίση στην Γάζα και για την άμεση, διαρκή και διατηρήσιμη εκεχειρία, θα διαπιστώσει ότι η απόφαση αφενός δεν αναφέρεται καθόλου στην Χαμάς, δεν χαρακτηρίζει την επίθεση της στο Ισραήλ ως τρομοκρατική πράξη, αφετέρου ούτε καν αναφέρεται στο ποιος έχει εισβάλει στο Ισραήλ, ποιος έχει συλλάβει και κρατάει τους ομήρους και στο δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ.
Καλεί δε για άμεση απελευθέρωση των ομήρων αλλά δεν λέει ποιόν θεωρεί δράστη και ποιόν καλεί να το κάνει.

Αυτό από μόνο του δημιουργεί προβλήματα αποδοχής από πολλές χώρες, που ενδεχομένως να ψήφιζαν θετικά εάν αναφερόταν σε αυτό, όπως είναι ο Καναδάς, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Αυστραλία , η Ολλανδία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Μ. Βρετανία κλπ. Βέβαια θα υπήρχαν και χώρες που θα ψήφιζαν αρνητικά οι οποίες υποστηρίζουν ανοικτά την Χαμάς όπως είναι το Ιράν, η Τουρκία, το Κατάρ, και ενδεχομένως ο Λίβανος κ.α.
Όμως η απόφαση αναφέρεται και σε πολλά άλλα που θα μπορούσαν να μην είχαν συμπεριληφθεί, τα οποία ξεφεύγουν από την καθαρά ανθρωπιστική διάσταση, και είναι επιτακτική ανάγκη της διεθνούς κοινότητας να διαχειριστεί το ζήτημα με τον αποτελεσματικότερο τρόπο.

Όλα αυτά καθιστούν αρκετά προβληματική την απόφαση και πολλές χώρες αναγκάσθηκαν να την καταψηφίσουν και ακόμη περισσότερες να απέχουν.
Είναι προφανές ότι ο ΓΓ/ΟΗΕ επηρέασε στην διαμόρφωση του σχεδίου ψηφίσματος μετά την σύγκρουσή του με τον πρέσβη του Ισραήλ.
Η πρόταση του Καναδά που ήταν σταθμισμένη ως προς την τρομοκρατική δράση χαρακτήρα της Χαμάς, δεν έλαβε την απαιτούμενη ψήφο των 2/3 και δεν συμπεριλήφθη στην απόφαση.

Από την πλευρά της Ελλάδος, η αποχή εμφανίζεται κακή ως επιλογή, με βάση πάντα την ανθρωπιστική διάσταση.
Όμως θα μπορούσε η Ελλάδα να υποβάλλει πρόταση τροπολογίας (πιο πλήρη από του Καναδά), με αναφορά στην τρομοκρατική δράση της Χαμάς και στην απαίτηση να απελευθερώσει τους ομήρους, στο δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ και ακόμη να συνδέει το διεθνές πλαίσιο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που υπάρχει ήδη με τις ληφθείσες αποφάσεις του ΣΑ/ΟΗΕ (ως διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας), συμπεριλαμβάνοντας τες ως κείμενα αναφοράς.

Επίσης να συμπεριλαμβάναμε στην πρόταση τροπολογίας και πρόβλεψη για δημιουργία διεθνούς δύναμης παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας διά θαλάσσης, αφού όλες οι άλλες οδοί είναι κλειστές (καθυστερούμε αδικαιολόγητα σε αυτήν την εξαιρετικά σημαντική πρόταση-το έχω προτείνει από τις πρώτες στιγμές των βομβαρδισμών στην Γάζα).
Ακόμη και αν δεν ψηφιζόταν η πρόταση μας για τροπολογία, θα είχαμε ισχυρό επιχείρημα για την αποχή μας και θα είχαμε δείξει ότι πραγματικά υποστηρίζουμε τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της εξωτερικής μας πολιτικής.
Τώρα εμφανιζόμαστε ανακόλουθοι ως προς τις ανθρωπιστικές μας αξίες και ως απέχοντες του διεθνούς συστήματος

Δυστυχώς έχουμε μεγάλο πρόβλημα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, από την στιγμή που απομακρύνθηκε ο κος Δένδιας από το κρισιμότατο αυτό πόστο, του Υπουργού Εξωτερικών.
Χάσαμε την δυναμική με τις πρωτοβουλίες που είχε αναπτύξει και τις οποίες είχε επίσης την δυνατότητα να αναλαμβάνει σε περιπτώσεις διεθνών κρίσεων, όπως είχε αποδείξει πολλές φορές.

Διαβάστε ακόμη

Σχόλια