Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Συσκέφθηκαν λέει οι Υπουργοί Εξωτερικών και δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν για την κοινή τους πολιτική για το Ισραήλ.
Άλλοι ζητούσαν να γίνει εκεχειρία και άλλοι να το πουν «ανθρωπιστική παύση», γιατί όπως ισχυρίστηκαν, αυτό είναι πιο μαλακό και δεν δημιουργεί αντιδράσεις ως προς το εάν ζητήσουν εκεχειρία, έστω και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Μου θύμισε τις τιμές στην λαϊκή αγορά για τα πεπόνια, 9,99 το κιλό για να μην πούμε 10, που ακούγεται πολύ.
Και όλα αυτά χάριν μίας γελοίας πολιτικής ορθότητας που βασίζεται σε φοβικά σύνδρομα, όπου δεν μπορείς να μιλήσεις αντικειμενικά για την αλήθεια αλλά θα πρέπει να την ερμηνεύσεις με όρους φοβικούς, για να μην σε θεωρήσουν φιλο-Ισραηλινό είτε φιλο-Παλαιστίνιο.
Το ίδιο ακριβώς φαινόμενο διαπιστώσαμε και στην περίπτωση της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Και αφού οι φανατικοί κάθε πλευράς έχουν σπείρει τον φόβο της δικής τους «αλήθειας και πολιτικής ορθότητας», όταν μετά βλέπουμε τις επιπτώσεις αυτού του γελοίου φανατισμού κρύβονται, χωρίς να αντιλαμβάνονται πόσο κακό έχουν κάνει στην κοινωνία.
Εκεχειρία φοβισμένοι κύριοι, αυτό χρειάζεται τώρα, η οποία μάλιστα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και με συμφωνία επιστροφής ομήρων.
Το Ισραήλ είναι πανίσχυρο έναντι της Χαμάς και δεν έχει να φοβηθεί τίποτε με το να διαπραγματευθεί μία ολιγοήμερη εκεχειρία για να επιστραφούν όμηροι, να πάει ανθρωπιστική βοήθεια, να φύγουν οι άμαχοι, να θαφτούν οι νεκροί (σε λίγο θα υπάρξουν αρρώστιες από τους νεκρούς και τα τρωκτικά κάτω από τα ερείπια) και να νοσηλευθούν οι τραυματίες.
Ο Δίκαιος πόλεμος (και το δικαίωμα σε αυτοάμυνα) πρέπει να σέβεται και το Δίκαιο του πολέμου και η νομιμοποίηση των πολεμικών πράξεων στις συνειδήσεις όλου του κόσμου σε αυτό ακριβώς βασίζεται.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών