Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Όπως ήταν αναμενόμενο, προβλήματα διοίκησης και υπαγωγής των δυνάμεων αναφύονται όσον αφορά την ανάπτυξη των ναυτικών δυνάμεων Ευρωπαϊκών χωρών στην περιοχή της Ερυθράς και του κόλπου του Άντεν για την προστασία της εμπορικής ναυτιλίας.
Τα προβλήματα αυτά δεν είναι νέα.
Από το 2011 ακόμη, που άρχισαν να αναπτύσσονται ναυτικές δυνάμεις στην περιοχή μεγάλου αριθμού κρατών, οι Γαλλικές δυνάμεις αλλά και άλλων χωρών, δεν ήθελαν να υπαχθούν κάτω από Αμερικανική Διοίκηση .
Και αυτό, γιατί η αποστολή των Αμερικανικών πλοίων είναι πιο διευρυμένη και δεν περιλαμβάνει μόνο προστασία, αποτροπή, συνοδεία και ασφάλεια των εμπορικών πλοίων αλλά και προβολή ισχύος όπου χρειαστεί (ακόμη και σε επίγειες εγκαταστάσεις σε άλλες χώρες).
Και ναι μεν και οι Γαλλικές και οι Ιταλικές δυνάμεις έχουν την δυνατότητα προβολής ισχύος στην ξηρά (οι δικές μας φρεγάτες δεν έχουν αντίστοιχες δυνατότητες), όμως διατηρούν την επιφύλαξη να αναθέσουν αυτήν την αποστολή εάν και όταν χρειασθεί και με δικό τους αποκλειστικό έλεγχο.
Βέβαια η Διοικητική πολυδιάσπαση δημιουργεί επιχειρησιακά κενά, ιδιαίτερα σε ένα πόλεμο όπου η αεράμυνα είναι η σημαντικότερη διάσταση (όπως με τις βληματικές επιθέσεις και με drones των Χούτι και πολύ πιθανόν και του Ιράν).
Μεμονωμένα πλοία (όπως η δική μας Φρεγάτα) έχουν την ανάγκη να ενταχθούν σε μία δύναμη με ένα ισχυρό σύστημα αεράμυνας, με κλιμακούμενα επίπεδα κάλυψης (έχω δημοσιεύσει λίγες ημέρες πριν ένα τέτοιο διάγραμμα και το ξαναδημοσιεύω).
Και αυτό το ισχυρό σύστημα αεράμυνας είναι σίγουρα το υπό Αμερικανική διοίκηση.
Εάν όμως δεν θέλουμε να ενταχθούμε σε μία δύναμη που έχει ως αποστολή την προβολή ισχύος (και στην ξηρά), τότε οφείλουμε να διερευνήσουμε και άλλες συνεργατικές δυνατότητες.
Και αυτή είναι μία και μοναδική.
Εάν η Γαλλία αναπτύξει τις δυνάμεις της εκεί (όπως και η Ιταλία), τότε η αμυντική συμφωνία που έχουμε υπογράψει με την Γαλλία μας δίνει την δυνατότητα να ενταχθούμε στο δικό της διοικητικό σχήμα (που ούτως ή άλλως θα συνεργάζεται με των ΗΠΑ αλλά δεν θα είναι ελεγχόμενο από ΗΠΑ), προκειμένου να προστατεύσουμε τα εμπορικά πλοία, αλλά με μεγαλύτερη ευελιξία στον τρόπο επιχειρείν.
ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟΤΕΙΝΩ:
Να ξεσκονίσουμε την αμυντική συμφωνία με την Γαλλία, που περιέχει και ευρωπαϊκές δυνατότητες πέραν των άλλων (που την υπογράψαμε και την θάψαμε στα συρτάρια όπως συμβαίνει συνήθως - είναι ευκαιρία και μας συμφέρει να την ενεργοποιήσουμε και να κινηθούμε με βάση αυτήν - την ενισχύουμε και την επιβεβαιώνουμε στην πράξη), ώστε να μην υπάρχουν αμφιβολίες για τον χαρακτήρα της αποστολής και την επιχειρησιακή μας δράση.
Ταυτόχρονα η δύναμη αυτή (πρωτοβουλία) θα καλύψει την ανυπαρξία της ΕΕ στο πεδίο (40.000 πλοία περνάνε το χρόνο από την Ερυθρά, ΚΥΡΙΩΣ για τις ανάγκες της Ευρώπης).
Και ελπίζω να γίνονται ήδη διαβουλεύσεις, γιατί η αποτελεσματικότητα μίας πολυεθνικής δύναμης επιχειρήσεων ως προς τις περιοχές που αναλαμβάνει, όπου υπάρχουν μικτά διοικητικά σχήματα, εξαρτάται άμεσα όχι μόνο από την αποστολή της αλλά και από τον χρόνο ανάπτυξης και εμπλοκής της.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών