Δεν είναι όμως έτσι. Το αντίθετο! Το χθεσινό αποτέλεσμα όντως επιβεβαιώνει ότι είναι δύσκολο για τον λαό ενός μικρού τόπου να τα βάλει με τους μηχανισμούς ενός ολόκληρου κράτους, όπου ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στοχοποιεί και διχάζει με τη δύναμη της ανεξέλεγκτης εξουσίας.
Το γεγονός όμως ότι διατηρήσαμε την υποστήριξη των πολιτών που μας εμπιστεύθηκαν πριν δεκαπέντε μήνες, παρά την παράνομη φυλάκισή μου και τις τακτικές εκφοβισμού, παρά τη μεταφορά ψηφοφόρων του σοσιαλιστικού κόμματος, παρά την αλλαγή των κανόνων ώστε πολλοί συμπατριώτες μας να μην μπορούν να ψηφίσουν και τόσα άλλα μικρά και μεγάλα πράγματα, δείχνει ότι οι Χιμαριώτες δεν το βάζουν κάτω και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται. Αυτή άλλωστε είναι η παράδοση του τόπου μας και σε αυτή θα μείνουμε πιστοί.
Θέλω να ευχαριστήσω και να εκφράσω την περηφάνια μου για την προσφορά καθεμίας και καθενός από εσάς, που δώσατε αυτόν τον αγώνα, κι ας ήταν το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο. Ειδικά θέλω να ευχαριστήσω τον Πέτρο Γκικουρία, που δεν δίστασε να αφήσει τη ζωή του στην Αμερική για να έρθει να αγωνισθεί για τη Χιμάρα.
Σήμερα ξημέρωσε μια νέα πραγματικότητα, αλλά είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα μονοπάτια. Η Χιμάρα έχει αντέξει στην ιστορία της πολύ μεγαλύτερες υπαρξιακές απειλές από τον κ. Ράμα και τους συνεργάτες του. Κι είμαστε ακόμα εδώ, διατηρώντας την ταυτότητα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας. Με χίλιες δυσκολίες έχουμε καταφέρει να εμποδίσουμε την πλήρη αλλοίωση του πληθυσμού μας και να υπερασπιστούμε τις περιουσίες μας απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα, την κρατική ασυδοσία και τις εθνικιστικές εμμονές.
Όλα αυτά όμως δεν θα έχουν νόημα χωρίς τον λαό μας. Πρέπει να κρατήσουμε τα νιάτα στον τόπο μας και να αποκτήσει ο Δήμος Χιμάρας οικονομική αυτάρκεια, αξιοποιώντας το τεράστιο κεφάλαιο του φυσικού μας πλούτου με βιώσιμες πολιτικές ανάπτυξης της πρωτογενούς παραγωγής και του τουρισμού. Χρειαζόμαστε δηλαδή την ίδρυση μειονοτικού Λυκείου, κάτι που ζητάμε εδώ και τρεις δεκαετίες, ώστε να μην ξεριζώνονται τα παιδιά μας, την ίδρυση τεχνικής σχολής τουριστικών επαγγελμάτων στη Χιμάρα και βιώσιμες, χαμηλής έντασης επενδύσεις, που θα συμβιώνουν και θα αλληλοσυμπληρώνονται με τις μικρές τοπικές οικογενειακές επιχειρήσεις. Και απαιτούμε, επιτέλους, σχεδόν τριανταπέντε χρόνια μετά την πτώση του κομμουνισμού στην Αλβανία, την απόδοση τίτλων ιδιοκτησίας στους ιδιοκτήτες.
Αυτή θα είναι η πυξίδα μας έως τις επόμενες εκλογές και το μέτρο που θα καθορίσει τη στάση μας απέναντι στον Βαγγέλη Τάβο. Ό,τι είναι καλό για τον τόπο, θα το στηρίξουμε. Στο τέλος της γραφής, ως μουσαφίρη τον αντιμετωπίζουμε, γιατί όπως ήρθε, έτσι θα φύγει στις επόμενες εκλογές.
Εγώ θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, όχι μόνο από τις Βρυξέλλες και την Αθήνα, αλλά πρωτίστως από τον τόπο μου, τη Χιμάρα. Και είμαι σίγουρος ότι είναι θέμα χρόνου να γυρίσουμε σελίδα, όπως το καταφέραμε τον Μάιο του 2023, πριν μας κλέψουν τη νίκη.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών