Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας
Έσπασαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τις δηλώσεις του Χρ. Μάστορα στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ. Όμως ας ανοίξουμε λίγο τον μπερντέ του «Στούντιο» για να δούμε κάτι πιο βαθιά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΙΜΑΕΙ
Αλίμονο, ο Χρήστος Μάστορας, ο κοντοχωριανός μου, από το Βοδίνο, είναι μια αδιαμφισβήτητη προσωπικότητα στο χώρο της μουσικής. Αυτό μας τιμάει ιδιαίτερα και μας κάνει περήφανους. Άλλο αν κάποια στιγμή ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου θα φτιάξει το δικό του Πάνθεο και του παραχωρήσει τη θέση που του αρμόζει.
ΑΤΟΠΗΜΑ 1. «ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΟΥΚΙ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ!
Όπως μπορούμε να κατανοήσουμε δεν είναι αυτός ο λόγος που αποφάσισα να γράψω.
Μιλώντας ο Χρήστος στο «Στούντιο» για την εποχή του κομμουνιστικού καθεστώτος, είπε ότι Έλληνες και Αλβανοί «περάσαμε το ίδιο λούκι». Δεν έχουν όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα και η διαφορά είναι ουσιαστική.
Ναι, ζήσαμε από κοινού μια τρομαχτική δικτατορία, στη μέση της Ευρώπης και για 45 χρόνια. Αναπτύξαμε με τους Αλβανούς καλές σχέσεις. Οι σχέσεις αυτές είχαν το δικό τους ιδιαίτερο σφυγμό στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Όμως, ενώ οι Αλβανοί υπέστησαν δεινά που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και την ευημερία, οι Έλληνες, συν αυτό το «λούκι» υπέστησαν και ένα επιπλέον δικό τους ΛΟΥΚΙ, αλλά ιδιαίτερα ουσιαστικό.
ΧΑΝΑΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Και στο σημείο αυτό συμφωνούσαν με το καθεστώς και οι Αλβανοί, όπως και πολλοί δικοί μας.
Ο Χρήστος (σίγουρα θα με παρεξηγούσαν αν το αποκαλούσα «ο κ. Μάστορας»), δεν έζησε σχεδόν ούτε μέρα από του καθεστώτος αυτό. Έφυγε στην Ελλάδα όντας 3.5 ετών. Συνεπώς, γνωρίζει το καθεστώς από τις αφηγήσεις των δικών του. Καλώς! Όμως από τις ομολογίες του Χρήστου διαπιστώνεται ότι το δικό του περιβάλλον δεν μπορεί να δει τις συνέπειες του Ελληνισμού στο εθνικό του θέμα επί καθεστώτος. Ότι, συνέπεια ακριβώς αυτής της απώλειας, είτε δια της βίας είτε οικειοθελώς, αδιαφορούμε και σήμερα για την εθνική μας αυτογνωσία, νιώθουμε ξεριζωμένοι, δεν μπορούμε να οργανωθούμε, να γνωρίσουμε τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής εθνικής μας ταυτότητας, να διεκδικήσουμε βάσει αυτών δικαιώματα, είτε στην Ελλάδα, είτε στην Αλβανία. Συμπεριφερόμαστε σαν ξεχασμένες μονάδες στο ανώνυμο πλήθος, την ελληνική κοινωνία, είτε ως άρνηση, είτε ως προσπάθεια επιβίωσης. Ή επιτρέπουμε να μας αξιοποιούν (τις προσωπικότητες και παράγοντές μας) κυβερνήσεις στην Αθήνα και τα Τίρανα για δικά τους συμφέροντα.
Ο Χρήστος, ως μια εξέχουσα προσωπικότητα, οφείλει να γνωρίζει σε βάθος την πραγματικότητα του Ελληνισμού, ειδικά την ιστορική και εθνική πτυχή. Να έχει σωστές θέσεις και να τις προβάλλει με τον δικό του αυθεντικό τρόπο. Διότι, η κάθε δήλωση και τοποθέτησή του, λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, ως θέσεις προσωπικότητας και όταν οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες δεν απόκτησαν ένα θεσμό για να πράττουν κάτι τέτοιο. Θα μπορούσε και ο ίδιος να συμβάλλει, αλλά…
ΑΤΟΠΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ. «ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΣ» ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΥΒΑΛΗΜΕΝΟΙ
Το δεύτερο ατόπημα του Χρήστου αφορά τις δύο ταχύτητες που εκείνος βλέπει σε ότι αφορά τις σχέσεις με την Ελλάδα των ομογενών του Ελλήνων και των Αλβανών. Για τους δεύτερους χρησιμοποιεί τον σωστό όρο του μετανάστη. Για μας χρησιμοποιεί τον όρο «επαναπατρισμός», δλδ επιστροφή στα πατρώα εδάφη. Στο βιογραφικό του επίσης αναφέρει ότι κατάγεται από ελληνοκατοικούμενο χωριό της Βορείου Ηπείρου. Επιπλέον ο ίδιος δεν ξεκαθάρισε ποια είναι η καταγωγή του, αλλά αμόλησε περισσότερη ομίχλη!
Από την άλλη οι δύο προαναφερόμενοι ορισμοί παραπέμπουν στην αλβανική θεωρία ότι εμείς είμαστε στα πατρώα μας εδάφη κουβαλημένοι από την Ελλάδα, όταν αυτή μάλιστα απόχτησε κρατική οντότητα, (εφόσον επαναπατριζόμαστε και εφόσον ως Έλληνες κατοικούμε κάποια χωριά στο Βόρειο Τμήμα της Ηπείρου.)
Νομίζω ότι ο Χρήστος θα πρέπει να διανοηθεί σε βάθος την απόφαση του παππού του να παραμείνει με όποιο κόστος στα πατρώα του εδάφη, στις αρχέγονες ρίζες του και όχι να φύγει στα λούσα της Αθήνας.
Και ασφαλώς, ως επώνυμος, ο ίδιος και πολλοί άλλοι, όπως ο κάθε Έλληνας Βορειοηπειρώτης στην Ελλάδα και στον κόσμο να φροντίσουν τον τόπο μας την ιδιαίτερη πατρίδα μας.
ΑΤΟΠΗΜΑ ΤΡΙΤΟ «ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ» ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ!
ΤΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΗΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ
Τις μέρες αυτές που στα δικά μας και στα ελληνικά σοσιαλμίντια κυριαρχούσαν οι δηλώσεις Μάστορα στο «στούντιο 4», μια συγχωριανή του Χρήστου, που επαναπατρίστηκε από την Ελλάδα, ανάρτησε στο διαδίκτυο ένα βίντεο από την κόλαση στην οποία η ίδια ως Ελληνίδα ζει στα πατρώας της εδάφη. Σκοτάδι που πιάνεται με το χέρι και δεν μπορεί να διαλύσουν ούτε οι αστραπές. Καταιγίδες, πλημύρες, χωρίς δρόμους, νερό, ηλεκτρικό… χωρίς παιδιά, χωρίς σχολεία, χωρίς δικαιώματα… με πολλά μάρμαρα στα νεκροταφεία…
ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ
Η Χρήστος είπε στην εκπομπή ότι κλαίει όταν πηγαίνει στο χωριό του. Δεν μας λέει όμως γιατί… Λέει ότι τον εντυπωσιάζει ο παππούς του που δεν θέλει να φύγει μαζί του στην Αθήνα! (Μήπως, όταν μια μέρα πάρει τον παππού ο θεός , ο Χρήστος θα έρθει να του κάνει έναν μεγαλοπρεπή μαρμάρινο τάφο και θα ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του;!)
Αγαπητέ Χρήστο! Ο τόπος μας δεν έχει ανάγκη από τα δικά σου δάκρυα, όσο πολύτιμα και αν είναι για τον συναισθηματικό σου κόσμο!
Έχει ανάγκη από συμπαράσταση σε έργα, υποστήριξη σε επενδύσεις για υποδομές και παραγωγικές μονάδες για ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟ των ομογενών στον μαρτυρικό αυτό τόπο και την αναζωογόνησή του.
«Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ» ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Τόσοι Έλληνες Βορειοηπειρώτες, στην Αλβανία, στην Ελλάδα και τον κόσμο, νέοι και παλιοί, πετυχημένοι οικονομικά, πνευματικά, πολιτιστικά, πολιτικά. Δεν κάνουν τίποτε για τον τόπο τους, για τους ανθρώπους του. Δεν στηρίχτηκε να προχωρήσει στις σπουδές του ένα φτωχό παιδί, δεν υποστηρίχτηκε και προωθήθηκε κανείς διαπρεπείς νέος Βορειοηπειρώτης. (πιστεύω ούτε ο ίδιος ) Δεν υπάρχει ένας θεσμός προώθησης των ενδιαφερόντων και συμφερόντων των Βορειοηπειρωτών. Μια κοινοπραξία για την προβολή του τόπου και του Βορειοηπειρωτικού Μεγέθους. Ούτε ένα ραδιόφωνο, μια τηλεόραση, ούτε μια κοινή ιστοσελίδα. Τίποτε !
Καταστράφηκε κάθε παράδοση που όριζε ότι τον τόπο αυτό θα τον κρατήσουν ζωντανό οι ίδιοι οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες και κανείς άλλος!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Γνωρίζω ότι το κείμενο δε θα διαβάσει ο Χρήστος. Θα τρέξουν κάποιοι να τον ενημερώσουν στραβά και ανάποδα. Όπως και πολλοί άλλοι ξανά αυτός….!
Κι εγώ … εύχομαι να μη έχω δίκιο και να μη επαναλάβω τη γνωστή μου φράση… Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα…!
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών