Η γερμανική εφημερίδα Der Standard σχολίασε πρόσφατα τις εξελίξεις γύρω από τη συμφωνία μεταξύ Ιταλίας και Αλβανίας για την τοποθέτηση μεταναστών σε στρατόπεδα απέλασης στο αλβανικό έδαφος. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η ιταλική κυβέρνηση, υπό την ηγεσία της Giorgia Meloni, άλλαξε στρατηγική και χρησιμοποιεί τους καταυλισμούς όχι για αιτούντες άσυλο που φτάνουν με λέμβο, αλλά για μετανάστες που έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα και στους οποίους έχουν εκδοθεί εντάλματα απέλασης από τις ιταλικές αρχές.
Γερμανικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι μια ομάδα 40 μεταναστών, από χώρες όπως το Μαρόκο, την Τυνησία, την Αλγερία, τη Νιγηρία, την Αίγυπτο, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Γεωργία και τη Μολδαβία, μεταφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας από κελιά στην Ιταλία στο λιμάνι του Μπρίντιζι. Εκεί τους φόρτωσαν στο ιταλικό στρατιωτικό πλοίο Libra και έφτασαν στο λιμάνι Shengjin, για να εγκατασταθούν στη συνέχεια στο στρατόπεδο Gjader, 20 χιλιόμετρα μακριά.
Μερικοί από τους απεσταλμένους καταδικάστηκαν για σοβαρά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένων σεξουαλικών αδικημάτων, απόπειρας φόνου και κλοπής. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος τους δεν είχαν ποινικό μητρώο, αλλά κρατήθηκαν λόγω έλλειψης εγγράφων διαμονής.
Η διμερής συμφωνία προβλέπει ότι οι μετανάστες θα κρατούνται σε αλβανικούς καταυλισμούς για έως και 18 μήνες πριν απελαθούν στις χώρες καταγωγής τους.
Ένα δαπανηρό και κατακριτέο έργο
Η αντιπολίτευση στην Ιταλία χαρακτήρισε αυτό το έργο ως «αποτυχημένο σχέδιο» που, σύμφωνα με αυτήν, κόστισε στον ιταλικό προϋπολογισμό πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Αυτή είναι η τέταρτη προσπάθεια να τεθούν σε λειτουργία τα στρατόπεδα στην Αλβανία, καθώς οι τρεις προηγούμενες προσπάθειες έχουν μπλοκαριστεί από ιταλικά δικαστήρια για παραβιάσεις δικαιωμάτων και νομικές ελλείψεις.
Αρχικά, τα στρατόπεδα προορίζονταν για αιτούντες άσυλο που πιάστηκαν στη θάλασσα πριν εισέλθουν στο ιταλικό έδαφος, οι οποίοι θα υποβάλλονταν σε μια ταχεία διαδικασία ασύλου που διήρκεσε το πολύ 30 ημέρες. Αλλά με την αλλαγή στρατηγικής, η κυβέρνηση Μελόνι προσπαθεί να δικαιολογήσει το κόστος τοποθετώντας μετανάστες που βρίσκονται ήδη στο ιταλικό έδαφος και απελαύνονται.
Οι κριτικοί θεωρούν ότι αυτό είναι μια σαφής απόκλιση από τον αρχικό στόχο και μια προσπάθεια πολιτικής απόδρασης από ένα έργο που δέχεται όλο και περισσότερη κριτική, τόσο στην Ιταλία όσο και στη διεθνή σκηνή.
Γερμανικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι μια ομάδα 40 μεταναστών, από χώρες όπως το Μαρόκο, την Τυνησία, την Αλγερία, τη Νιγηρία, την Αίγυπτο, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Γεωργία και τη Μολδαβία, μεταφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας από κελιά στην Ιταλία στο λιμάνι του Μπρίντιζι. Εκεί τους φόρτωσαν στο ιταλικό στρατιωτικό πλοίο Libra και έφτασαν στο λιμάνι Shengjin, για να εγκατασταθούν στη συνέχεια στο στρατόπεδο Gjader, 20 χιλιόμετρα μακριά.
Μερικοί από τους απεσταλμένους καταδικάστηκαν για σοβαρά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένων σεξουαλικών αδικημάτων, απόπειρας φόνου και κλοπής. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος τους δεν είχαν ποινικό μητρώο, αλλά κρατήθηκαν λόγω έλλειψης εγγράφων διαμονής.
Η διμερής συμφωνία προβλέπει ότι οι μετανάστες θα κρατούνται σε αλβανικούς καταυλισμούς για έως και 18 μήνες πριν απελαθούν στις χώρες καταγωγής τους.
Ένα δαπανηρό και κατακριτέο έργο
Η αντιπολίτευση στην Ιταλία χαρακτήρισε αυτό το έργο ως «αποτυχημένο σχέδιο» που, σύμφωνα με αυτήν, κόστισε στον ιταλικό προϋπολογισμό πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Αυτή είναι η τέταρτη προσπάθεια να τεθούν σε λειτουργία τα στρατόπεδα στην Αλβανία, καθώς οι τρεις προηγούμενες προσπάθειες έχουν μπλοκαριστεί από ιταλικά δικαστήρια για παραβιάσεις δικαιωμάτων και νομικές ελλείψεις.
Αρχικά, τα στρατόπεδα προορίζονταν για αιτούντες άσυλο που πιάστηκαν στη θάλασσα πριν εισέλθουν στο ιταλικό έδαφος, οι οποίοι θα υποβάλλονταν σε μια ταχεία διαδικασία ασύλου που διήρκεσε το πολύ 30 ημέρες. Αλλά με την αλλαγή στρατηγικής, η κυβέρνηση Μελόνι προσπαθεί να δικαιολογήσει το κόστος τοποθετώντας μετανάστες που βρίσκονται ήδη στο ιταλικό έδαφος και απελαύνονται.
Οι κριτικοί θεωρούν ότι αυτό είναι μια σαφής απόκλιση από τον αρχικό στόχο και μια προσπάθεια πολιτικής απόδρασης από ένα έργο που δέχεται όλο και περισσότερη κριτική, τόσο στην Ιταλία όσο και στη διεθνή σκηνή.
Διαβάστε ακόμη

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών