Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας
Ο βασανιστικός μύθος για το νερό στη Δρόπολη, όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά γίνεται όλο και περισσότερο επώδυνος. Το σύγχρονο κεφάλαιο του μύθου αυτού στηρίζεται στον άξονα, λεφτά, λεφτά, όσο περισσότερα λεφτά για να γίνεται περισσότερο απραγματοποίητη και άφταστη η υπόσχεση για νερό 24 ώρες το 24ώρο. Τον άξονα αυτό εξυπηρετεί η δημοτική αρχή. Παράλληλα λειτουργεί και η δημοτική μετοχική εταιρία, που βάζει φόρους ύδρευσης και πουλάει ακριβά το νερό.
ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΑΙ Η ΑΦΤΑΣΤΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΝΕΡΟ 24 ΩΡΕΣ ΤΟ 24 ΩΡΟ.
Τελευταία ο καλός μας φίλος Άλκης Νταλές αποκάλυψε ότι ο Δήμος Δρόπολης θα επενδύσει μερικά εκατομμύρια Ευρώ για το υδραγωγείο Πωγώνι-Δρόπολη που τρέφει την υπόσχεση ότι θα βάλει τέλος στη μάστιγα λειψυδρίας στα χωριά της Δρόπολης!! Η είδηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, μαζί με τους παραμέτρους κοροϊδίας, διαφθοράς και απάτης.
Μέχρι τώρα ο δήμος διαλαλούσε ότι με την επένδυση των 5 εκατομμυρίων ευρώ, στην ουσία πάνω από 6.5, στο Υδραγωγείο του Μάντζιφα το θέμα ανεφοδιασμού με πόσιμο νερό στη Δρόπολη θα έληγε μονίμως. Τα λεφτά «επενδύθηκαν» ! Η Δρόπολη συνεχίζει στο μοτίβο του πρώτου στίχου του τραγουδιού «Τόσα χρόνια καρτερούσες Δροπολίτισσα νερό» . Προστέθηκαν στην ανεπάρκεια του έργου οι κακοτεχνίες και τα υψηλά ποσοστά διαφθοράς.
Γενικώς στη Δρόπολη πέφτουν πολλά χρήματα για την ύδρευση, αλλά νερό δε φαίνεται, οπότε διαψεύστηκε η παροιμία που λέει τα χρήματα ρίχνουν το νερό απάνω!
Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΡΙΟ ΤΗΣ ΜΠΙΣΤΡΙΣΣΑΣ.
Πρόκειται για την δημοτική μετοχική εταιρία. “Ujësjellës-kanalizime Sh.a “ η οποία, τίποτε δεν εγγυάται από τις δεσμεύσεις της. Κατά την επίσημη ιστοσελίδα της αναλαμβάνει τον ανεφοδιασμό με πόσιμο νερό των καταναλωτών, τη συντήρηση του δικτύου/δικτυών ανεφοδιασμού με πόσιμο νερό, την εξασφάλιση νερού για την ικανοποίηση των αναγκών των πολιτών. Ωστόσο δηλώνει ότι εξασφαλίζει έσοδα πάνω από 230 εκατομμύρια λεκ το χρόνο.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Η εταιρία, επί το πλείστο, εξασφάλισε το κεφάλαιό της (είναι μετοχική του δήμου και όχι των δημοτών) απογυμνώνοντας χωρίς καμιά αποζημίωση τις κοινότητες από τα υδραγωγεία περιουσία τους, τα οποία απόχτησαν με δικές τους δαπάνες επί δεκαετίες. Αυτό σημαίνει αυθαίρετη και ωμή ληστεία και πλιάτσικο της δημοτικής αρχής σε βάρος των περιουσιακών στοιχείων των κοινοτήτων και των δημοτών. (Κομμουνιστική κατάσχεση κοινοτικής περιουσίας)
ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ «ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ»
Στη συνέχεια η μετοχική αυτή εταιρία βάζει φόρους διαχειρίζοντάς τους αυθαίρετα ως πάγια και άλλα τερτίπια. Τελευταία ανέβασε αυθαίρετα το πάγιο από 500 σε 900 λεκ. (Παρά τη δημόσια υπόσχεση ότι ο φόρος αυτός δεν θα τεθεί σε εφαρμογή, μάλιστα και θα επιστραφούν τα χρήματα σε όσους τον πλήρωσαν μέχρι τώρα, η συγκομιδή του συνεχίζεται) Η αυθαιρεσία αυτή είναι ασφαλώς με οικονομικές, πολιτικές και εθνικές συνέπειες για τους Δροπολίτες. Πρώτα, βάζει φόρους σε υδραγωγεία που κατασκευάστηκαν από τους ίδιους τους δημότες και αποτελούν κοινοτική περιουσία. Δεύτερο. Το πάγιο είναι αδικαιολόγητα υψηλό και δεν αντιμετωπίζεται εύκολα από τους απλούς Δροπολίτες, φτωχούς, μεροκαματιάρηδες και συνταξιούχους. Τρίτο αυτό αναγκάζει τους Δροπολίτες να αδιαφορήσουν περισσότερο για τον τόπο τους.
ΤΑ ΚΕΡΔΗ -ΚΕΡΔΗ ΑΛΛΑ ΚΑΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΜΑΖΕΥΕΙ ΛΕΦΤΑ
Από την άλλη η συγκεκριμένη εταιρία δεν νοιάζεται και δε φέρει ευθύνη για τον ομαλό ανεφοδιασμό με πόσιμο νερό των κατοίκων, όπως δεσμεύεται στα χαρτιά. Ούτε επίσης λαμβάνει μέτρα για τη συντήρηση του κάθε υδραγωγείου.
Τα κέρδη της εταιρίας αυτής τρελά. Αγγίζουν τα 200 εκατομμύρια το χρόνο.
ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Τελευταία, μια συχωριανή μου, Βοδριστινή, τόλμησε να γράψει την αγανάκτησή της στην ιστοσελίδα της στο Fb για την τύχη του νερού στο χωριό. Το χωριό δεν έχει νερό, αλλά οι φόροι - φόροι, οι ευθύνες ανύπαρκτες και δεν ξέρει κανείς ποια πόρτα να χτυπήσει. Και δεν είναι μόνο η Βόδριστα.
Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟΥ.
Παραδοσιακά η Βόδριστα εξασφάλιζε το νερό από τα πηγάδια (τόσο κοντά στην επιφάνεια της γης ήταν το νερό) και αργότερα από τις στέρνες που κάθε σπίτι έκανε (από μια ή και δύο, χωρητικότητας από 40 μέχρι και 100 κυβικά νερό). Το υδραγωγείο που έφερνε νερό από την Κάναλη ήταν, του 1955 και έφερνε νερό για δύο-τρεις βρύσες στο κέντρο του χωριού και για μερικές ώρες τη βδομάδα. Το 1975 άρχισε η επένδυση με εθελοντική εργασία για να έρθει το νερό από τις πηγές του Σελλειού. Το 1991 με δική μου συμβολή ως βουλευτής, φέραμε με τον Μακαρίτη τον Καλυβόπουλο τους ατσάλινους σωλήνες από το Φίερι για την επέκταση του κεντρικού δικτύου από το Βοδίνο στη Βόδριστα. Το 1995 ξανά με δική μου προτροπή, Κυπριώτες πατριώτες αρνήθηκαν να παραδώσουν στο Ίδρυμα Παλινοστούντων χρήματα από το στέρημά τους για το εσωτερικό δίκτυο ίδρυσης του χωριού και ήρθαν μόνοι τους επιτόπου και το έφτιαξαν μόνοι τους με τη βοήθεια των Βοδριστινών. Από τότε το χωριό απόχτησε νερό σε κάθε σπίτι. Από τότε τη συντήρηση του δικτύου και του υδραγωγείου είχε αναλάβει με δικά του έσοδα και δική του εργασία το ίδιο το χωριό.
Να όμως που την περιουσία τους αυτή μια μέρα την κατάσχεσαι ο δήμος με δήθεν κρατική εντολή. Έφτιαξε εταιρία που τα αναλάμβανε όλα έναντι κάποιων φόρων και πληρωμής του νερού ανά το κυβικό ως κρατική περιουσία, αλλά η Βόδριστα ταλαιπωρείται εκ΄νέου στην ανάγκη εξασφάλισης πόσιμου νερού.
ΚΑΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΒΟΔΡΙΣΤΑ!
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών