Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και οι "γνωστοί άγνωστοι"
Οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο που συγκλονίζει τον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ) δεν είναι μόνο μια υπόθεση αδιαφάνειας. Είναι, κυρίως, μια αντανάκλαση της παλιάς ελληνικής παθογένειας: της πελατειακής σχέσης κράτους – κόμματος – τοπικών παραγόντων. Και τούτη τη φορά, οι εμπλεκόμενοι είχαν ονοματεπώνυμο: Γιώργος Ξυλούρης, γνωστός και ως «Φραπές», και Ανδρέας Στρατάκης ή «Χασάπης».
Όμως, αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν απλοί τοπικοί παράγοντες. Ήταν πρόσωπα με κομματικές διασυνδέσεις, με φωτογραφική παρουσία δίπλα στον ίδιο τον πρωθυπουργό, όπως αποδεικνύεται από δημόσιες εμφανίσεις και βίντεο. Ήταν συνδαιτημόνες και συνοδοιπόροι στελεχών της ΝΔ, και κομβικά πρόσωπα του μηχανισμού της παράταξης στην Κρήτη.
Η κουμπαριά, η σιωπή και η συνενοχή
Η περίπτωση του Ανδρέα Στρατάκη είναι αποκαλυπτική. Ο πρώην υπουργός Μάκης Βορίδης όχι μόνο τον κάλεσε ως άμισθο σύμβουλό του στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, αλλά επιπλέον είχε συνάψει μαζί του προσωπική κουμπαριά — γεγονός που προκάλεσε δικαιολογημένες απορίες ως προς την αντικειμενικότητα της σχέσης τους.
Η ρητορική της "ευρωπαϊκής Δημοκρατίας" και η ελληνική πραγματικότητα
«Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά ευρωπαϊκή Δημοκρατία, δεν μπορούμε να ανεχόμαστε πρακτικές που παραπέμπουν σε συναλλαγές για λίγους σταυρούς», ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ένα ηχηρό, σχεδόν ευαγγελικό μήνυμα – που όμως αδειάζει από κάθε ηθικό περιεχόμενο όταν συνδυαστεί με την πραγματικότητα: τις φωτογραφίες, τα γεύματα, τις κουμπαριές και την απόλυτη σιωπή όταν όλα ήταν σε εξέλιξη.
Η «αγανάκτηση» του πρωθυπουργού ήρθε μόνο όταν το σκάνδαλο ξέσπασε δημοσίως. Όχι όταν οι συμπεριφορές καλλιεργούνταν. Όχι όταν το «βαθύ κράτος» χτιζόταν εκ των έσω, με την πολιτική ανοχή εκείνων που σήμερα εμφανίζονται έκπληκτοι.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι απλώς μία ακόμη υπόθεση στο ελληνικό πολιτικό χρονικό. Είναι μια στιγμή αλήθειας. Όχι μόνο για τον μηχανισμό της εξουσίας, αλλά για το πόσο ειλικρινής είναι η πολιτική βούληση για ρήξη με τις πελατειακές πρακτικές που επί δεκαετίες κατατρύχουν το ελληνικό κράτος.
Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει πραγματικά να «σπάσει το απόστημα», τότε πρέπει να το κάνει πρώτα στο δικό του πολιτικό περιβάλλον. Αλλιώς, κάθε λέξη περί «ευρωπαϊκής δημοκρατίας» θα παραμένει απλώς ένα καλοκουρδισμένο επικοινωνιακό σύνθημα.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών