Η πολιτική του πορεία
Ο Φάτος Νάνο υπήρξε μία από τις σημαντικότερες και πιο αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες της μετακομμουνιστικής Αλβανίας. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα στις αρχές της δεκαετίας του ’90, σε μία περίοδο βαθιών κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών για την Αλβανία.
Το 1991 διορίστηκε πρωθυπουργός της μεταβατικής κυβέρνησης, με αποστολή τη διοργάνωση των πρώτων ελεύθερων εκλογών και τη μετάβαση της Αλβανίας προς τη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς. Μετά τις εκλογές της ίδιας χρονιάς, το Κόμμα Εργασίας μετασχηματίστηκε σε Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αλβανίας, με τον Νάνο να αναλαμβάνει την ηγεσία του.
Το 1993 καταδικάστηκε σε φυλάκιση με κατηγορίες για διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας — απόφαση που θεωρήθηκε από πολλούς ως πολιτικά υποκινούμενη από την τότε κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα. Αποφυλακίστηκε το 1997, όταν η χώρα συγκλονίστηκε από τις εξεγέρσεις που προκάλεσε η κατάρρευση των «πυραμιδικών».
Μετά την πτώση του Μπερίσα, ο Νάνο ανέλαβε εκ νέου την πρωθυπουργία και προσπάθησε να επαναφέρει σταθερότητα στην Αλβανία, να αναδιοργανώσει τους θεσμούς και να επαναφέρει τη χώρα σε ευρωπαϊκή πορεία. Επανήλθε στην εξουσία για τρίτη φορά το 2002, όπου παρέμεινε μέχρι το 2005, όταν παραιτήθηκε και αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική.
Η κληρονομιά του
Ο Φάτος Νάνο θεωρείται αρχιτέκτονας της σύγχρονης Σοσιαλιστικής Αριστεράς της Αλβανίας, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην αναδιάρθρωση του κόμματος και στη μετάβαση από το κομμουνιστικό παρελθόν. Η πολιτική του πορεία χαρακτηρίστηκε τόσο από έντονες αντιπαραθέσεις όσο και από σημαντικές μεταρρυθμίσεις.
Παρά τις διαμάχες και τα σκάνδαλα που σημάδεψαν τη διαδρομή του, πολλοί τον αναγνωρίζουν ως μία ιστορική μορφή του αλβανικού εκδημοκρατισμού και ως έναν πολιτικό που συνέβαλε στην εξωτερική εξομάλυνση των σχέσεων με τους γειτονικούς λαούς, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών