Συνέντευξη παραχώρησε ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών στο Ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο», όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται και στις συζητήσεις που γίνονται με την Αλβανία. Ο κύριος Κοτζιάς απαντά για το θέμα "Τσαμουριά" τον όρο Βόρεια Ήπειρος, το ζήτημα της μεσεγγύησης, την ΑΟΖ και το θέμα των θαλασσίων συνόρων.
Σας παραθέτουμε το κομμάτι που αφορά τις Ελληνοαλβανικές σχέσεις:
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να πάμε και σε ένα ακόμη ζήτημα, το οποίο φαίνεται ότι ανοίγει μπροστά μας, εσείς βέβαια έχετε κάνει εδώ και αρκετούς μήνες πολλή προεργασία, αλλά φαίνεται ότι το ανακαλύπτει και η αξιωματική αντιπολίτευση και στήνει νέα αφηγήματα. Μιλάω για το ζήτημα των συζητήσεων με τη γείτονα, την Αλβανία.
Ακούτε κριτική ότι συζητάτε ζητήματα «Τσαμουριάς», παράλληλα ακούγεται πως η συμφωνία με την Αλβανία θα τεθεί ….
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Ουδέποτε συζήτησα, ούτε δέχτηκα να συζητήσω, ούτε πρόκειται να συζητήσω θέματα «Τσαμουριάς».
Η μόνη Κυβέρνηση που τα συζήτησε και έχω μάρτυρες από τις συζητήσεις που έγιναν, διπλωμάτες μάρτυρες, είναι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τη δεκαετία του ’90.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα, είχε συζητήσει θέματα «Τσαμουριάς» η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τη δεκαετία του ’90;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Ναι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Παράλληλα όμως ακούγεται πως στην επικείμενη συμφωνία, αυτή που συζητάτε, θα τεθεί ζήτημα για τον όρο «Βόρεια Ήπειρος». Τί ισχύει ακριβώς;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Ούτε τέτοιο ζήτημα τίθεται για τον όρο «Βόρεια Ήπειρος», όπως είναι αστείο κάποιοι να θεωρούν ότι η Βόρεια Ήπειρος ανήκει στην Ελλάδα. Γιατί η κατηγορία που μου κάνουν είναι ότι απεμπολώ τη Βόρεια Ήπειρο και είπα σε κάποιο δημοσιογράφο ότι «μου φαίνεται ότι θα με κατηγορήσετε ότι απεμπόλησα και την Κόκκινη Μηλιά!».
Δηλαδή πρέπει να συνεννοηθούμε: αναγνωρίζουμε τα σύνορα όπως διαμορφώθηκαν με βάση την τελική πράξη του Ελσίνκι; Αναγνωρίζουμε την τελική πράξη των Παρισίων του 1926; Αναγνωρίζουμε τα αποτελέσματα των δυο Παγκοσμίων Πολέμων; Αναγνωρίζουμε το Διεθνές Δίκαιο και θέλουμε να στηριχθούμε σε αυτό;
Διότι ακούω μερικούς οι οποίοι μου θυμίζουν τις χειρότερες παραλλαγές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, όταν εκδηλώνει πρόθεση αναθεώρησης συνόρων, Συνθηκών και συμπεριφορών. Δεν είναι παιχνίδια αυτά. Κάποιοι κάνουν μικροκομματικά παιχνίδια και μέσα στη Νέα Δημοκρατία, λένε ασύστολα ψέματα, τάχατες ότι εμείς ανταλλάσσουμε «Τσαμουριά» με Βόρεια Ήπειρο και τα λοιπά, και φαίνεται να ξεχνάνε ότι αυτό που ονομάζουμε Βόρεια Ήπειρος, ανήκει σήμερα σε ένα κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος και ότι εμείς… Αν είναι, να μας το πουν ευθέως: Θέλουν αλλαγή συνόρων; Θέλουν να κάνουν πόλεμο και να αλλάξουμε τα σύνορα; Θέλουμε να γίνουμε η χειρότερη παραλλαγή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, ή εξακολουθούμε να πιστεύουμε στο Διεθνές Δίκαιο και να πιστοποιούμε και να εφαρμόζουμε τις διεθνείς συμφωνίες;
Αυτά είναι σοβαρά ζητήματα, δεν είναι παιχνιδάκια. Τα έχει πάρει η αντιπολίτευση και παίζει με το ίδιο το μέλλον της χώρας. Διότι όπως είπα και στη Βουλή, το χαρακτηριστικό της Νέας Δημοκρατίας όπως και παλαιότερα του ΠΑΣΟΚ ήταν τα θέματα αυτά να δημιουργούν προβλήματα και όχι να λύνουν.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η προηγούμενη συμφωνία για την ΑΟΖ ακυρώθηκε πάντως από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας.
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Και από την Αλβανία την ίδια, ναι. Γιατί ήταν μια συμφωνία η οποία δεν ξέρω πως έγινε, αλλά δεν έγινε για να υλοποιηθεί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και μάλιστα κόλλησε και εδώ αν δεν κάνω λάθος, μην το ξεχνάμε.
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Εδώ, για λόγους που κανείς δεν μου έχει εξηγήσει, δεν έφερε η Νέα Δημοκρατία αυτή τη συμφωνία που τη θεωρούσε μεγάλη της επιτυχία, δεν την έφερε για επικύρωση στη Βουλή. Έχω ακούσει το επιχείρημα ότι δεν πρόλαβε γιατί έπεσε, δηλαδή το 2009 μετά από μερικούς μήνες έπεσε.
Αν υποθέσουμε ότι αυτό είναι αλήθεια, που δεν το πιστεύω, παραμένει το ερώτημα: το 2012 που επανήλθε με τον κ. Σαμαρά ο οποίος έχει και τη συγκεκριμένη λογική, γιατί επί 2,5 χρόνια δεν επικύρωσαν αυτή τη συμφωνία; Μου λένε «γιατί την ακύρωσε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας». Άρα εδώ πρέπει να καταλήξουμε: ή κακώς δεν την έφεραν για επικύρωση και μετά, δηλαδή το 2012, ή καλώς πήραν υπόψη τους ότι υπήρχε απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας και έπρεπε να δουν την παραπέρα πορεία αυτής της ιστορίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σήμερα τί διαφορετικό έχουμε κάνει ως χώρα ως εξωτερική πολιτική, ώστε να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος να ακυρωθεί από τη γείτονα μια τέτοια συμφωνία;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Ακούστε, οι συμφωνίες που πρέπει να γίνονται, πρέπει να έχουν ορισμένες αρχές. Η πρώτη αρχή είναι να είναι έτσι κατασκευασμένη ώστε να μπορεί να υλοποιηθεί, όχι για να πανηγυρίζω εγώ και να μην υλοποιείται. Να είναι δηλαδή ένα άδειο πουκάμισο και να παριστάνω ότι είμαι και μανεκέν με το άδειο πουκάμισο - εγώ έτσι κι αλλιώς λόγω του όγκου μου, δεν θα μπορούσα ασφαλώς!
Το δεύτερο είναι ότι δεν πρέπει να προκαλεί αναθεωρητικές διαδικασίες. Σας θυμίζω, ότι μετά από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, η Γερμανία τέθηκε υπό διεθνή έλεγχο, ιδιαίτερα οι περιοχές που παρήγαγαν τότε τον άνθρακα υπό γαλλικό έλεγχο, και οι αποζημιώσεις που έπρεπε να δώσει ήταν τεράστιες. Αναγκάστηκε στη δεκαετία του ’20 να κάνει δυο μεγάλα δάνεια από την Αμερική για να ξεπληρώσει μέρος αυτών των χρεών και όταν μπόρεσε και ορθοπόδησε πήγε και προχώρησε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δηλαδή τί έγινε; Η κακή συμφωνία έκανε τη Γερμανία μια αναθεωρητική δύναμη. Όταν ήταν αδύναμη, τη δέχτηκε τη συμφωνία. Μόλις πήρε τα πάνω της, έβαλε πρώτιστο στόχο να την αναθεωρήσει. Με βάση αυτό, μπόρεσε να ανέλθει ο ναζισμός στην εξουσία. Άρα πρέπει να κάνεις αυτά τα δυο πράγματα στις διεθνείς συμφωνίες.
Εμείς, οι συμφωνίες που κάνουμε και με την Βόρεια Μακεδονία και αυτή που δουλεύουμε και να δούμε πότε θα τελειώσει με την Αλβανία, είναι συμφωνίες που πρέπει να αντέξουν στο χρόνο, που λύνουν και δεν δημιουργούν προβλήματα, που γίνονται κατανοητές και αποδεκτές μέσα στο χρόνο από τις δυο πλευρές και που βγαίνουν κερδισμένες και οι δυο πλευρές.
Πρέπει όλοι τους να θυμούνται ότι δεν κάναμε πόλεμο, δεν συντρίψαμε στα πεδία των μαχών σήμερα τους Αλβανούς ή τους Βορειομακεδόνες και κατά συνέπεια δεν έχουμε να τους υπαγορεύουμε όρους ηττημένου από νικητή. Αντίθετα θέλουμε να κάνουμε συμφωνίες που να στηρίζονται στο Διεθνές Δίκαιο, να βγαίνουν κερδισμένες και οι δυο πλευρές, για να σταθεροποιούν και τις σχέσεις μας και την περιοχή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Η συμφωνία που συζητάτε θα περιλαμβάνει και το τέλος του εμπόλεμου; Και ρωτάω, διότι ακόμη αυτή η διατήρηση του εμπόλεμου αλλά και μια σειρά ακόμη ζητήματα, επηρεάζει χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι ζουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Κοιτάξτε, όταν κατέκτησε η Ιταλία την Αλβανία, έκανε την Αλβανία κομμάτι της ιταλικής μοναρχίας. Ήταν η λεγόμενη ιταλοαλβανική μοναρχία, στην Αλβανία λεγόταν έτσι όχι στην Ιταλία. Αυτή η μοναρχία κήρυξε -η Ιταλία, και κατά προέκταση η Αλβανία- τον πόλεμο στην Ελλάδα. Μόλις κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα η ιταλική μοναρχία μέσω Αλβανίας, η Ελλάδα πέρασε στη μεσεγγύηση την ιδιοκτησία του αλβανικού κράτους και Αλβανών πολιτών ακόμη και ομογενών, πρέπει να είναι λιγότερο από δύο εκατοντάδες ακίνητα.
Αυτή η μεσεγγύηση είναι μια αφομοίωση, μια προσχώρηση προς την επίβλεψη του κράτους ξένης ιδιοκτησίας, υπό την εγγύησή του, για όσο διάστημα ισχύει ο πόλεμος. Κανονικά, μετά έπρεπε να υπάρξει μια συνθήκη ειρήνης, με την οποία να επιστρεφόταν αυτή η μεσεγγύηση. Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν το επέτρεψε.
Υπήρξαν οι συμφωνίες φιλίας της Ελλάδας με την Αλβανία, υπήρξε η συναίνεση των ελληνικών Κυβερνήσεων να ενταχθεί η Αλβανία στο ΝΑΤΟ άνευ όρων και προϋποθέσεων - αυτοί όλοι που μας φωνάζουν σήμερα - και υπήρξε και μια απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου επί Ανδρέα Παπανδρέου στη δεκαετία του ’80 ότι δεν συνεχίζει ο πόλεμος.
Δυστυχώς, με σειρά ενεργειών της η Ελλάδα επέμενε από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 ότι συνεχίζεται το εμπόλεμο. Η Κυβέρνηση αυτή θέλει να το καταργήσει, πρέπει να τελειώνουμε.
Θέλω να κάνω μια διευκρίνιση με αυτό το εμπόλεμο, γιατί είναι αστείο πράγμα. Με μια χώρα που έχουμε τις σχέσεις που έχουμε, που είμαστε μαζί στο ΝΑΤΟ και ούτω καθεξής, να είμαστε σε εμπόλεμο. Θέλω όμως να διευκρινίσω το εξής: οι μεσεγγυήσεις αποτελούν ιδιοκτησίες των Αλβανών που πέρασαν υπό την επίβλεψη του ελληνικού κράτους εξ αιτίας του πολέμου, πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, την ημέρα που ξεκίνησε.
Είναι εντελώς άλλο πράγμα από τις «τσαμικές» περιουσίες. Οι «τσαμικές» περιουσίες κατασχέθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και έχουν δικαστικές αποφάσεις, νομιμότητα δηλαδή προς αυτό. Η επιστροφή των «μεσεγγυημένων» ιδιοκτησιών, δεν έχει καμία, μα απολύτως καμία σχέση με τις δικαστικές αποφάσεις για την κατάσχεση «τσαμικής» περιουσίας από τους συνεργάτες του κατακτητή, όπως έγινε σε όλη την Ευρώπη σε βάρος των συνεργατών του κατακτητή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και μάλιστα διορθώστε με αν κάνω λάθος, υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις και σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη δεύτερη περίπτωση.
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Υπάρχουν πάρα πολλές δικαστικές αποφάσεις και δεν εμπίπτουν στο Δικαστήριο των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, διότι είναι αποφάσεις στα τέλη της δεκαετίας του ’40 - και όχι από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 - όπου ισχύει η νομοθεσία της Ελλάδας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Από εκεί και πέρα πάμε στο ζήτημα της επήρειας των νήσων, όχι της επιρροής -όπως τα μπέρδευε κάποιο πολιτικό στέλεχος της αντιπολίτευσης πρόσφατα- αλλά στο θέμα …
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Όταν δεν ξέρεις ο ίδιος και βάζεις να σου γράφουν άλλοι, μπερδεύεσαι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Το θέμα να έχει η Ελλάδα το 100% της επήρειας των νήσων το έχουμε κερδίσει; Το έχουμε καταφέρει;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Δεν υπάρχει κέρδος ή ήττα, είμαστε στη διαπραγμάτευση, αυτή τη στιγμή δεν θα σας πω τι έχουμε κάνει, αλλά αυτό που μπορώ να σας πω είναι να μην ανησυχείτε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εντάξει δε θα ανησυχούμε. Από εκεί και πέρα για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στην Αδριατική, από ό,τι καταλαβαίνω, έχει υπάρξει μια συμφωνία πάνω σε αυτό. Με ποιό τρόπο θα μπορέσει…
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Δεν χρειάζεται να υπάρξει συμφωνία. Τα δικαιώματα πάνω στην αιγιαλίτιδα ζώνη είναι αυτόνομα δικαιώματα του ελληνικού κράτους, που αυτόβουλα, όποτε αποφασίσει, τα επεκτείνει όπου θέλει, με βάση τον διεθνή νόμο που λέει ότι μπορεί να είναι μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια. Δεν λέει «12 μίλια» -έχει σημασία αυτό που λέω- λέει «μέχρι τα 12 μίλια». Σήμερα στην ελληνική επικράτεια είμαστε μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια. Θέλω να σας πω ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ΑΟΖ και την αιγιαλίτιδα ζώνη, η ΑΟΖ μας δίνει δικαιώματα, η αιγιαλίτιδα ζώνη είναι κυριαρχία, δηλαδή επεκτείνεται το έδαφος -έστω και το «θαλάσσιο έδαφος»- της Ελλάδας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών