Μια λαμπάδα ελληνικό φως μέσα στα σκοτάδια

Η φώτο που συνοδεύει το κείμενο είναι πριν 30 ολόκληρα χρόνια! Είμαστε έτοιμοι για μια νέα ραδιοφωνική περιοδεία,.. για τα Ριζά. Δε θα ταξιδεύαμε με αυτό το πολυτελές τζιπ για την εποχή εκείνη ... Αρκούσε για τη φωτογραφία
.
Το βασικό μέσο για μας ήταν τότε το 02, δηλαδή πεζοί, αλλά και με ό,τι άλλο μέσο, φορτηγό, λεωφορείο, τρακτέρ.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μέχρι τη Μουζίνα ταξιδέψαμε με φορτηγό, πάνω στην καροτσερή. Μουζίνα-Δρόβιανη , Δρόβιανη- Κρά, Κρά-Π. Λεσινίτσα, πεζοί (γευμάτισα αργά το απόγευμα, στο δάσος προς Λεσινίτσα με λευτόκαρα σάπια και σκουλικιασμένα) Λεσινίτσα-Θεολόγο πεζοί. Θεολόγο-Ντερμίσι με την κοριέρα. Ντερμίσι-Λειβαδιά, Λειβαδιά-Βαγκαλιάτι (στον κάμπο) και επιστροφή στη Λειβαδιά με το πόδι. Λειβαδιά-Κουλουρίτσα με τραχτέρ. Κουλουρίτσα-Πλάκα-Αλίκο, Αλίκο Τσούκα-Τσούκα Αγίους Σαράντα με το πόδι.

Στην Τσούκα έφτασα αφού στην Πλάκα με πότισαν ρακί από ρίγανη και για μεζέ βρασμένα πόδια από γουρούνι.
Από Αγίους Σαράντα στο Αργυρόκαστρο ταξιδέψαμε με λεωφορείο.

Η περιοδεία αυτή, όπως και κάθε άλλη , μπορούσε να διαρκέσει μόνο δύο μέρες.... και έπρεπε να εξασφαλίζαμε υλικό για έξι εκπομπές.
Μαζί μας φέραμε ένα κασετόφωνο που ζύγιζε 7 κιλά... ήταν πολεμικό...
Δεν υπήρχε όμως μεγαλύτερη χαρά όταν οι άνθρωποι μας γνώριζαν από ... τη φωνή. Όταν μαζεύονταν γύρω μας μικροί μεγάλοι και τους βάζαμε το κασετόφωνο να ακούνε ελληνική μουσική.

Είχαμε καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια να κάνουμε την ελληνική εκπομπή στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αργυροκάστρου να την ακούνε όλοι οι Έλληνες. Η ώρα της εκπομπής ήταν ιερή... Οι Έλληνες παρατούσαν κάθε δουλειά για να ακούσουν την εκπομπή, να ακούσουν τον εαυτόν τους, να ακούσουν ελληνικά τραγούδια, τα δικά τους τραγούδια....

Μπορεί κάποιος να μας κατηγορήσει σήμερα, αλλά θα κάνει τραγικό λάθος. Η εκπομπή ήταν μια λαμπάδα ελληνικό φως μέσα στα σκοτάδια


Παναγιώτης Μπάρκας
6 Ιανουαρίου 2018