Το δένδρο μας και το δάσος

Σύντομα το ελληνικό Κοινοβούλιο θα κληθεί να κυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών. Το τοξικό πολιτικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, δυστυχώς απομακρύνει από τη μεγάλη εικόνα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα του δυτικού status quo και προχώρησε σε μια διεθνή συμφωνία με την ΠΓΔΜ, ένα κράτος που διαθέτει μια σημαντική αλβανική μειονότητα. Η ΠΓΔΜ αποτελεί, επίσης, ένα από τα σημεία διείσδυσης της Τουρκίας στα Βαλκάνια, μέρος της γενικότερης νεο-οθωμανικής αφήγησης της Αγκυρας και προσπαθεί να γίνει μια χώρα status quo. Η παρακείμενη Βουλγαρία έχει σημαντικές ιστορικές και εθνολογικές «ανοιχτές» υποθέσεις με τους Σλαβομακεδόνες της ΠΓΔΜ. Είναι όμως και αυτή, μια χώρα status quo, μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Ανάμεσα σε αυτή την περιοχή υπάρχουν, αντιθέτως, δύο χώρες που αμφισβητούν τη διεθνή νομιμότητα και το status quo. Η μία βέβαια, στα ανατολικά των Βαλκανίων, είναι η Τουρκία και η άλλη η Αλβανία.

Περί της Τουρκίας τα περισσότερα είναι γνωστά. Η Αγκυρα διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος των θαλασσών που την περιβάλλουν, μεγαλύτερη παρουσία στη Μέση Ανατολή και ευρύτερη επιρροή στα Βαλκάνια. Η Αλβανία δεν είναι τόσο θορυβώδης, αλλά υποσκάπτει σταθερά τη σταθερότητα στην περιοχή. Ακόμα και οι ΗΠΑ δεν θεώρησαν τη βίζα του πρωθυπουργού του Κοσόβου Ραμούς Χαραντινάι, λόγω της άρνησης της Πρίστινας να ανακαλέσει την επιβολή δασμού 100% στα εισαγόμενα προϊόντα από τη Σερβία και τη Βοσνία. Ανάμεσα στην Αλβανία και στο Κόσοβο δεν υπάρχουν τελωνεία, ενώ οι δύο χώρες διατηρούν κοινές πρεσβείες στο εξωτερικό. Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας και ο πρόεδρος της χώρας συγκρούονται, διότι ο Εντι Ράμα όρισε ως υπουργό Εξωτερικών έναν Κοσοβάρο, λίγο προτού υπαναχωρήσει. Σε αυτό το κλίμα Πρίστινα και Βελιγράδι συζητούν σοβαρά για ανταλλαγή εδαφών, ώστε οι ευρωατλαντικές προοπτικές και για τις δύο χώρες να ανοίξουν. Βορειότερα, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποτελεί μια άβολη εκκρεμότητα. Πέρα από ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Ε.Ε., η Ρωσία έχει ρόλο στην περιοχή, ο οποίος έχει βαθύτατες ιστορικές αναφορές. Η Κίνα αποτελεί, επίσης, έναν αναδυόμενο παίκτη και σε αυτή την περιοχή. Σε αυτή τη μεγάλη εικόνα, το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν τολμά να μιλήσει στους πολίτες με θάρρος, αλλά παραμένει καθηλωμένο σε βρεφικό στάδιο. Η ταχεία μετάβασή του στα επόμενα στάδια, ει δυνατόν την ενηλικίωση, αποτελεί, πλέον υπόθεση εθνικής σημασίας.


Βασίλης Νέδος
kathimerini.gr