Απόψεις ενός υπερήλικα

Αφορμή για να εκφράσω άποψη η απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» να καθαιρέσει τον κ. Γρηγόρη Καραμέλιο από μέλος του Γενικού Συμβουλίου και από πρόεδρο της Τοπικής Οργάνωσης της «Ομόνοιας» Κορυτσάς, εννοείται και η απάντηση σε αυτή την απόφαση του κ. Καραμέλιου.

     Άποψή μου λοιπόν: Αν η απόφαση αυτή είναι προϊόν απόφασης της τοπικής οργάνωσης της «Ομόνοιας» Κορυτσάς ουδέν σχόλιο, καθώς δεν γνωρίζω περισσότερα. Αλλά επειδή και ο κ. Καραμέλιος στην απάντησή του αποδίδει συγκεκριμένες ευθύνες στο Γ. Συμβούλιο της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», επίσης επειδή  πρέπει να έχουμε υπόψη αδιαμφισβήτητη ιδιαιτερότητα για την ομογένεια της Κορυτσάς, η δημοσίευση της απόφασης, μάλιστα χωρίς ιδιαίτερες διαβουλεύσεις, μάλλον ζημιά κάνει, καθόλου δεν ωφελεί. Τα περαιτέρω σχόλια περισσεύουν.

     Αλλά επειδή αναφέρθηκα για ιδιαιτερότητα το ίδιο θα έλεγα και για ομογενείς μας σε άλλες πόλεις της Αλβανίας. Έστω και αν είναι μέλη του ανώτερου οργάνου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» δεν γίνεται να τους αποκλείεις αν πολιτεύονται με άλλα κόμματα. Με τη διαφορά ότι η συμμετοχή τους στο εν λόγω όργανο, μαζί και αυτών που δεν πολιτεύονται, πρέπει να είναι συμβουλευτική και μόνο. Οπότε δεν πρέπει να επηρεάζει αποφάσεις περί δικαιωμάτων και διεκδικήσεων που σχετίζονται με τον χώρο που επιβιώνει η Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Μάλιστα και η ίδια η ηγεσία της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» για τις τοπικές οργανώσεις των εν λόγω πόλεων πρέπει να λειτουργεί ως συμβουλευτικό όργανο, λαμβάνοντας υπόψη τις σχέσεις τους με το αλβανικό κατεστημένο

     Άποψή μου είναι επίσης ότι η νυν ηγεσία της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», αν και δεν ευθύνεται για  λάθη των προηγούμενων ηγεσιών που έβλαψαν την Κοινότητα, αποφεύγει να ασχοληθεί με την αποκάλυψή τους, υπόψη ότι δεν εννοώ να στιγματιστούν πρόσωπα. Μάλιστα αν και νεότερη γενιά, από άποψη ηλικίας, κωλυσιεργεί  στο να χαράξει νέα στρατηγική, αν και ποτέ δεν υπήρχε στρατηγική, μάλιστα ξεκινώντας από νέα αφετηρία, συμπεριλαμβάνοντας και τα «κακώς κείμενα» από το 1991 και μετά, όπως τι χάσαμε και πως το διεκδικούμε, τι απέμεινε και πως το δραστηριοποιούμε, διεκδικώντας με δυναμισμό να μας  επιστραφούν αυτά που χάσαμε. Γιατί επιτρέψαμε να συμβούν πάρα πολλά, γιατί κάνομε πως αγωνιζόμαστε  μόνο με υπομνήματα και τουφεκιές στον αέρα. Όχι γιατί αυτή είναι η κρίση μου! Αν και από το 1991 σε τοπικές εφημερίδες που δημοσίευα ως εθελοντής ανταποκριτής, ενώ αργότερα στα βιβλία που έκδιδα, έκρουα τον κώδωνα για λάθη και παραλήψεις που θα επέφεραν την καταστροφή. Γιατί αυτό μας αποκαλύπτουν τελευταία δυο έγκριτοι δημοσιογράφοι και συγγραφείς που κατά διαστήματα διατέλεσαν  Γραμματείς του Γ. Συμβουλίου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ». Ο κ. Παναγιώτης Μπάρκας στον τρίτο τόμο (σελ. 298) του ιστορικού του βιβλίου «Τα ταξίδια της Φηγού» και ο κ. Βαγγέλης Παπαχρήστος στην εφημερίδα «Η φωνή των Ελλήνων», Σεπτέμβρης 2018. 


Τηλέμαχος Λαχανάς

Σχόλια