Η ορφάνια της παιδείας στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο

Αφιέρωμα στους τελευταίους πιο μικρούς αλλά πραγματικούς ήρωες του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Αν θέλει κάποιος να θαυμάσει τα Ελληνόπουλα της Βορείου Ηπείρου που επιμένουν να πηγαίνουν στα ελληνικά μειονοτικά σχολεία στο αλβανικό δημόσιο, θα πρέπει να αναλογιστεί την μακρά ιστορία δεκαετιών αγώνων των προγόνων και πατεράδων μας για τη διατήρηση και επικράτηση της παιδείας στη μητρική γλώσσα. Θα πρέπει να κατανοήσει το σε βάθος πνεύμα επίγνωσης αυτών ότι μόνο με την παιδεία μπορεί να σωθεί και προκόψει σ΄ αυτά τα μέρη ο Ελληνισμός. Θα πρέπει να προσέξει, ότι η παιδεία μας στη μητρική γλώσσα υπήρξε ιστορικά καρπός των δικών μας, αυτόχθονων, προσπαθειών και αγώνων, (ελάχιστα από το εθνικό κέντρο) θεωρούνταν ύψιστο χρέος προς την ιδιαίτερη πατρίδα μας, που επιτυγχάνονταν με ομοψυχία, ενότητα και κοινές θυσίες. Ότι, χάρη σ αυτήν την παιδεία, με όποιες αδυναμίες, μειονεκτήματα, τραύματα και παραχωρήσεις, ο Ελληνισμός διασώθηκε στα ιερά αυτά χώματα, μάλιστα και κάτω από την κομμουνιστική λαίλαπα. Θα πρέπει να προσέξει ότι, διαχρονικά και ειδικά σήμερα, στην πολιτική ηγεσία του τόπου μας, αλλά και στην Ελλάδα, οι απαιτήσεις προς την Αλβανική πλευρά για ικανοποίηση των εθνικών δικαιωμάτων ξεκινούν και επικεντρώνονται κατά κύριο λόγο στο εκπαιδευτικό!!!

ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΡΦΑΝΙΑ;;!!
Γιατί τα Ελληνόπουλα αυτά, τα τελευταία άνθη του τόπου μας, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις γνωστές κρατικές σκευωρίες, αλλά περισσότερο την παντελή έλλειψη φροντίδας από την μητέρα πατρίδα και άλλους εθνικούς φορείς, για καλά, υγιεινά, ζεστά και ανθρώπινα σχολεία, για εποπτικά μέσα, για υποστήριξη και επιμόρφωση των δασκάλων, για ένταξη των σχολείων αυτών σε σχέσεις με ελληνικά (Ελλάδα-Κύπρο) και με άλλα ομογενειακά σχολεία. (Δεκάδες Ελληνόπουλα στις πόλεις είναι εγκλωβισμένα, με όλη τη σημασία της λέξης, σε κάποιες τάξεις και αντέχουν και επιμένουν ελληνικά χάρη στην επιμονή τους, των καλών δασκάλων τους και των αγαπημένων γονέων τους)
Το κενό προς την κατεύθυνση αυτή είναι πολύ μεγάλο και με καλά λόγια, ή με τρίμματα δεν καλύπτεται. Η Ελλάδα έχει χρήματα για την ανέγερση ιδιωτικού σχολείου σε κρίσιμο σημείο και με μη δηλωμένους στόχους και σκοπούς, (λένε ότι ένας στόχος είναι η συγκέντρωση σ΄αυτό των Ελληνόπουλων από την πόλη των Αγίων Σαράντα, Ανεπιφύλακτα καταγγέλλουμε ότι θα αποτελέσει νέα υποχώρηση του Ελληνισμού από τα μεγάλα αστικά κέντρα του Νότου της Αλβανίας!!). Δεν έχει όμως χρήματα για να χτίσει ένα χτίριο στην πόλη των Αγίων Σαράντα για να στεγαστούν τα Ελληνόπουλα της εκεί πόλης (περισσότερα από 240 και σε συνθήκες ομηρίας), ή για ένα ελληνικό ιδιωτικό λύκειο στην ίδια πόλη με τον μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων, όπως κάνει η Τουρκία, η Ιταλία, η Γαλλία…

ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΑ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΦΤΩΧΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟ ΤΟΥΣ. (!!)
Ο αριθμός μαθητών αποτελεί πλέον τον μεγάλο κίνδυνο για τα ελληνικά μειονοτικά σχολεία στη μητρική γλώσσα, για να κλείσουν, όπως δεκάδες άλλα τα προηγούμενα χρόνια. Και αυτά που αντέχουν μετριούνται με τα δάχτυλα!! Δυστυχώς τα δύο τελευταία χρόνια άνοιξε και νέος κύκλος φυγής των Βορειοηπειρωτών, προς Ελλάδα και τρίτες χώρες!
Ταυτόχρονα, στην κατάσταση αυτή, τα ελληνικά μειονοτικά σχολεία έχουν να αντιμετωπίσουν, από χρόνια τώρα και τον σκληρό και άνισο ανταγωνισμό των ιδιωτικών σχολείων στην περιοχή. Διότι πρόκειται για σχολεία τα οποία έχουν την ενίσχυση και υποστήριξη του μητροπολιτικού κέντρου υπό οποιαδήποτε μορφή παρέχεται αυτή…!
Ένα παράδειγμα, στην πόλη του Αργυροκάστρου, σε μόλις εκατό μέτρα απόσταση λειτουργούν, από την μία το ελληνικό δημοτικό και γυμνάσιο στο δημόσιο (για το άνοιγμα του οποίου, όπως και των Αγίων Σαράντα και του Δελβίνου η Αθήνα πάγωσε τις σχέσεις με τα Τίρανα επί τρία χρόνια (1996)) και το ιστορικό ελληνικό λύκειο του Αργυροκάστρου. Τα δύο βιώνουν τώρα καθεστώς ορφάνιας από το μητροπολιτικό κέντρο. Από την άλλη άκρη των 100 μέτρων βρίσκεται το γνωστό ιδιωτικό σχολείο που χαίρει τη θαλπωρή του μητροπολιτικού κέντρου και άλλων φορέων . (!!) (Τι ωραία θα ήταν να βοηθούσαν έστω και στο πέντε τοις εκατό τα δημόσια σχολεία στη μητρική γλώσσα, τα οποία, αλήθεια είναι ότι δεν τα κατηγορούν δημοσίως για τίποτε, απλώς τα πριονίζουν στο παρασκήνιο)
Είπαμε, η Αλβανία είναι δεκάδες φορές μεγαλύτερη συγκριτικά με την Ε.Ε.Μ. Χιλιάδες Αλβανοί που επέστρεψαν από Ελλάδα κουβαλώντας μαζί τους φιλελληνισμό, έχουν ανάγκη να συνεχίσουν να παίρνουν ελληνική παιδεία και πολιτισμό. Τότε γιατί δεν ανοίγουν οι «Έλληνες» ιδιωτικά σχολεία με το στόχο αυτό στην αλβανική επικράτεια (πολύ σωστά στην Κορυτσά και όχι στη Χιμάρα), αλλά θέλουν να ανταγωνίζονται μια ολόκληρη ιστορία αγώνων για εθνική ύπαρξη, στην Ε. Ε. Μ;! Τόσο το περισσότερο όταν έχει επιβεβαιωθεί ότι αρκετά από αυτά τα ιδρύματα δεν έχουν προσφέρει και τίποτε σημαντικό για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Επίσης, εκείνοι που τα ιδρύουν στο χώρο με συμπαγή ελληνικό πληθυσμό της ΕΕΜ, όχι απλώς έχουν την στήριξη και την εύνοια της Ελλάδας, αλλά δεν δίνουν ποτέ εξηγήσεις για το σκοπό ιδρύσεως αυτών των σχολείων, στους εδώ Έλληνες που προσπαθούν για τον τόπο μας, με πολλές θυσίες, μαχόμενοι κατά σκληρών αντιξοοτήτων ….!! Μια εξήγηση λέει ότι ο καπιταλισμός που αναδεικνύεται με μανδύα τα «εθνικά» θέματα είναι περισσότερο επικίνδυνος εθνικά από κάθε άλλο κίνδυνο! Μια άλλη άποψη λέει ότι επιδιώκουν να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένοι θεσμοί και πρόσωπα!

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ 
Στα δημόσια ελληνικά σχολεία, όπως κάθε χρόνο δε θα χαιρετίσουν τα Ελληνόπουλα των ελληνικών δημόσιων σχολείων οι εκπρόσωποι της Ελλάδας και των «μόνιμων και νόμιμων» φορέων εκπροσώπησης του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Εκείνοι θα πάνε στα ιδιωτικά σχολεία, όπως πάντα, όπως πηγαίνουν σε κάθε άλλη εκδήλωσή τους !!!
Ωστόσο, είναι σίγουρο ότι θα προβούν σε δηλώσεις για εκ΄ νέου παραβάσεις των εκπαιδευτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων μαθητών και σχολείων;!!!
Τι σημαίνει αυτό όταν οι ίδιοι δεν καταβάλουν καμιά προσπάθεια (απεναντίας) για να στηρίξουν αυτά τα σχολεία;;;! Ξεκάθαρο λοιπόν. Οι παράγοντες αυτοί χρειάζονται τα δημόσια ελληνικά σχολεία ως σημείο αναφοράς για να ικανοποιούν αποτελεσματικά τα μικροπολιτικά τους συμφέροντα, ασκώντας κριτική στα Τίρανα από θέση αντιπολίτευσης. Δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για να έχουν τα ελληνόπουλα βιβλία στη μητρική γλώσσα, (όσο αφορά τα βιβλία δεν αναφερόμαστε εδώ στην Πρεσβεία της Ελλάδας στα Τίρανα), θρανία, ικανούς δασκάλους, υγιές εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και εθνικό κλίμα.
Μάλιστα, μαθημένοι στη στερεότυπη αυτή κριτική, αγνοούν και κατηγορούν την κάθε προσπάθεια για να έχουν τα ελληνόπουλα ποιοτικά βιβλία στη μητρική γλώσσα, επιβεβαιώνοντας ότι τα ελληνικά μειονοτικά σχολεία τα θέλουν έτσι, στην κακή τους ώρα, όχι μόνο για να δημιουργούν το κλίμα υπεροχής στα ιδιωτικά σχολεία, αλλά και να εξασκούνται πολιτικά «διεκδικώντας» εθνικά εκπαιδευτικά δικαιώματα από τα Τίρανα!!!

Παναγιώτης Μπάρκας
14 Σεπτεμβρίου 2019
Αναδημοσίευση από τη σελίδα: https://www.facebook.com/panibar2011

Σχόλια