Ο μέσος όρος αναγνωστών μου κυμαίνεται στα 700-750 άτομα ανά ανάρτηση και ο αριθμός αλληλοεπιδράσεων περίπου στις 110. Πρόκειται για νούμερα ενός αρκετά υπολογίσιμου κοινού. Ταυτόχρονα, αποτελούν τα κίνητρα για να συνεχίσω να γράφω. (Έτσι κι αλλιώς εγώ θα γράφω) Που σημαίνει ο Βορειοηπειρώτης θέλει να ενημερώνονται και ενδιαφέρεται….. αλλά …… ανώνυμα.
Τα επώνυμα νούμερα, οι υποστηρίξεις δηλαδή τα “like”, είναι 20 φορές λιγότερα σε σχέση με τους ανώνυμους αναγνώστες. Οι κοινοποιήσεις ανέρχονται κατά μέσο όρο στις 4 και σχεδόν ανύπαρκτη η συμμετοχή στα σχόλια. (Στην πλειοψηφία τους οι δημόσιοι υποστηρικτές ανήκουν σε φίλους μου ή σε φίλους της Βορείου Ηπείρου δηλαδή μη Βορειοηπειρώτες !!!)
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι σαφές. Οι Βορειοηπειρώτες θέλουν να ενημερώνονται. Τα βρίσκουν σωστά (ή όχι) τα όσα γράφονται (ανεξαρτήτως που εγώ είμαι μακροσκελής), αλλά δε θέλουν να μετέχουν (να υποστηρίξουν, να προωθήσουν, να σχολιάσουν και γενικώς να ενταχτούν σε διάλογο…)
Θα ήθελα το πρόβλημα να ήταν προσωπικό… δηλαδή να τα έχουν μαζί μου !! Δυστυχώς… δεν είναι έτσι. (Γι΄ αυτό δεν απαντάω σε όσους μου γράφουν στο in box και χαμογελάω σιωπηλά σε όσους με συναντούν τυχαία και μου λένε «σε διαβάζω», «σε συγχαίρω», «ευτυχώς που υπάρχεις και εσύ και τα λες έξω από τα δόντια!» κλπ) Μπορεί να συμβαίνει και με άλλους το ίδιο με μένα. Δεν το γνωρίζω, αλλά θα έλεγα ξανά δυστυχώς!
Σημαίνει ότι οι Βορειοηπειρώτες δεν κατάφεραν να αποχτήσουν κοινωνία των πολιτών τραυματίζοντας μέχρι εξάντληση την πατροπαράδοτη εθνική αλληλεγγύη, που τους διάκρινε σε κάθε αντιπαράθεση με τους άλλους και τους διασφάλιζε την συλλογική εθνική επιβίωση. Ζουν μεμονωμένοι, σε μια μόνιμη προσπάθεια προσαρμογής σε κάθε είδους εξουσίας, που υπαγορεύει ο φόβος και η ανάγκη προσωπικής επιβίωσης. Έχουν γίνει σκιά του εαυτού τους μέχρι το σημείο αποξένωσης της ιστορίας και των παραδόσεων τους.
Η προσαρμογή αποτελεί ένα ιστορικό χαρακτηριστικό του Ηπειρώτη, αλλά διαχρονικά αυτό υπονοεί την αλλοίωση και αφομοίωση των άλλων για τη διατήρηση της εθνικής και θρησκευτικής του ταυτότητας. Δεν έχει ποτέ συμβεί στο παρελθόν ώστε τόσο μαζικά και συλλογικά ο Έλληνας Ηπειρώτης να απωθήσει και αρνηθεί την ταυτότητά του για την προσωπική επιβίωση, φοβούμενος (ή καρφώνοντας) τον διπλανό του ομογενή. Σε καμιά εθνική κοινότητα δεν έχει συμβεί ώστε η προσωπική επιβίωση να έχει υπερβεί της εθνικής ύπαρξης και να έχει τροφοδοτήσει και αυτοτροφοδοτήσει τόσο τη διάσπαση όσο και την εσωστρέφεια !!
Στα 30 χρόνια μεταπολίτευσης στην Αλβανία και ραγδαίων ιστορικών εξελίξεων στη χώρα και την περιοχή, οι Βορειοηπειρώτες δεν μπόρεσαν να λάβουν μια, μα μια συλλογική ιστορική απόφαση στο ύψος της παρακαταθήκης των προγόνων. (Αν αφαιρέσουμε την απόφαση για την ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ την οποία στη συνέχεια, λόγω αυτής τη συμπεριφοράς τους, την υποβάθμισαν και ξεφτίλισαν).
Δεν είναι συνομιλητής, ούτε με τα Τίρανα, ούτε με την Αθήνα, ούτε με τους διεθνείς οργανισμούς. Κατάφερε να υποβαθμίσει το εθνικό μας θέμα από ένα τοπ εθνικό θέμα ιστορικά στην περιοχή, σε ανύπαρκτο και ασήμαντο (που δεν αναφέρεται καν στις εκθέσεις των διεθνών οργανισμών). Δεν κατάφερε να έχει ένα θεσμικό καθεστώς εθνικής ύπαρξης ούτε με τα Τίρανα, ούτε με την Αθήνα.
Ο Βορειοηπειρώτης δεν έχει λόγο στις αποφάσεις που ορίζουν την τύχη του. Εξ ονόματός του, μιλούν και αποφασίζουν εκείνοι που ο Βορειοηπειρώτης δεν ψηφίζει. (Αλλά είναι ανδρείκελα των Τιράνων και πιόνια γνωστών κύκλων στην Αθήνα που επηρεάζουν την εθνική πολιτική της. Είναι τέτοιας ποιότητας που η προσωπική πολιτική και οικονομική τους υπόσταση εξασφαλίζεται μέσω παροχής εγγυήσεων από εκείνους για τα αφεντικά τους, για την εξουθένωση του εδώ Ελληνισμού, αφού πρώτα κατάφεραν να εξουδετερώσουν την συλλογική εθνική αντίδραση του Έλληνα Βορειοηπειρώτη).
Προς την κατεύθυνση αυτή, η Αθήνα, αφού μεθόδευσε, τελικά θεώρησε επιτυχία την άμεση αναξιοπρεπή αντιμετώπιση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών. Δεν διανοήθηκαν όμως, τις συνέπειες αυτής της αντιμετώπισης στη συμπεριφορά των Ελλήνων προς τα Τίρανα, όταν μάλιστα προϋπήρχε η Χοτζική νοοτροπία που ήθελε τους πολίτες του ακέφαλους, δλδ χωρίς προσωπική αξιοπρέπεια και ιδιοσυγκρασία ;!!!
Ρώτησα τελευταία αν η ΟΜΟΝΟΙΑ ή το ΚΕΑΔ, ή οι άλλοι Έλληνες βουλευτές ή και λοιποί «εκπρόσωποι» του Ελληνισμού της Αλβανίας, αν λοιπόν όλοι αυτοί είχαν καταθέσει επίσημα την θέση και άποψή τους για την απόφαση που ήθελε την ίδρυση ιδιωτικού σχολείου στο δήμο Φοινικαίων, το οποίο με βεβαιότητα θα έβαζε λουκέτο στα υπόλοιπα δημόσια σχολεία στη μητρική γλώσσα στην ευρύτερη περιοχή και στη θέση τους θα άνθιζαν τα αλβανικά. (Τόσο το περισσότερο επιβάλλονταν η δική τους τοποθέτηση όταν δεν παρέχονταν πληροφορίες που θα διασφάλιζαν τη διαφάνεια για τους στόχους, τους χρηματοδότες κλπ, όταν άμεσα ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί παράγοντες αποτάθηκαν στον Έλληνα Πρωθυπουργό!) Όπως και για κάθε άλλο προβληματισμό της Ε.Ε. Μειονότητας «οι επίσημοι» εκπρόσωποί μας δεν είχαν ούτε γραπτή, ούτε προφορική τοποθέτηση.
Μετά απ΄ όλα αυτά και άλλα επιχειρήματα φαίνεται ότι είναι δικαιολογημένη η στάση του Βορειοηπειρώτη (ως σκιά του ιστορικού του χαρακτήρα)… και όμως….!!!
Παναγιώτης Μπάρκας
4 Οκτωβρίου 2019
Αναδημοσίευση από τη σελίδα: facebook.com/panibar2011
Δηλαδή ο παναής δεν είναι επίσημος εκπρόσωπος; Δεν έχει ευθύνες;
ΑπάντησηΔιαγραφή